Τετάρτη 19 Ιουνίου 2024

Φαντάσματα

Σχολάνω που τη δουλειά, πάω στο γυμναστήριο του κτιρίου, κάμνω τες ασκήσεις μου νοιώθω στα χάι μου, φορτώνουμε τσάντες, λάπτοπ, ρούχα, παπούτσια, ξεκινώ να πάω στο σταθμό τζαι σαν περπατώ, στα μισά της διαδρομής, ακούω ένα υποκοριστικό του ονόματος μου που μόνο ένα πλάσμα χρησιμοποιεί. 

Φακ. 

Εγώ ήξερα ότι δουλεύκει κάπου τζιαμέ στη περιοχή τζαι ότι είσιεν να ήταν θέμα χρόνου να τον δω ομπρός μου. Όπως είπε τζαι ο Σαλμάν Ρούσντι όταν είδε το μασιέρι να έρκεται πάνω του, "έτο, εβρεθήκαμε τελικά" εσκέφτηκα. Τζείνος, που εν είσιεν ιδέα ότι είμαι εργασιακή γειτόνισσα, ήταν σε σιοκ. 

Είπαμε τα θκυο λεπτά τζαι επήρε ο καθένας το δρόμο του. Σαν έμπαινα σε ένα μαχαζί τζιαμέ δίπλα να πιάσω φαΐ για σπίτι, αναρωτήθηκα πόσην ώρα εν να του πάρει να μου στείλει μήνυμα να μου ανακοινώνει τον άσβεστο έρωτα του για μένα, κάτι που κάμνει όποτε βαρκέται τα τελευταία οκτώ χρόνια. 

Μίαν ώρα παρά δύο λεπτά. 

Τζαι τωρά σκέφτομαι αν του τύπου δώσει του τη μπέιμπι ρέιντιαρ να με καρτερά κάτω που το γραφείο τζαι βουρούμε; Αν εμένα δώσει μου την ότι εν μου πάει η ζωή της νοικοτζυράς τζαι κάτσει μου βολικός ο πρώην; 

Πρόμπλεμ σόλβερ μπάι ντιφόλντ, η λύση τελικά ήταν απλή, ξέρω ποια μέρα της εφτομάς πάει γραφείο, οπότε άρκεψα να πηαίννω άλλη. 

Τζαι εδώ που τα λέμε, τα μηνυματούθκια εν εύκολα άμα μεινίσκεις εξήντα χιλιόμετρα μακριά. Άμαν εν να έσιεις φόον να τη δεις την άλλη μπροστά σου στα καλά καθούμενα τζαι αναδόξει της να σου απαντήσει τζαι να θέλει τζαι τίποτε, κόφκουνται σου τα δάχτυλα παρά να στείλεις άλλο μήνυμα. 

Μόνο μεν αλλάξεις τζι εσύ μέρα στο γραφείο. 


Δευτέρα 6 Μαΐου 2024

Δεκαπέντε χρόνια, δεκαπέντε ποστ

Έχω μια φίλη που εν δεκαπέντε χρόνια πιο μιτσιά μου. Εδεθήκαμε όταν εγνωριστήκαμε πριν χρόνια σε μια δουλειά που μας άφησε τζαι τες θκυο με τόσα ψυχολογικά που ήβραμε σωτηρία η μια στην άλλη. Μέσα στα χρόνια η φίλη μου, που ήταν ήδη επιρρεπής στη κατάθλιψη, έφτασε να είναι σε σημείο να μεν φκαίνει που το κρεβάτι, να βλέπει στη τηλεόραση, τζαι να τρώει, σκατά, τζαι να τουιτάρει ανελέητα, που τα ριάλιτι που βλέπει, την αγάπη της για τους κάττους τζαι όποιον σελέπριτι θεωρείται χοτττ κάθε εφτομάν, τζαι τα σχέδια της να αυτοκτονήσει. 




Εγώ, ο αδελφός της τζαι η συγκάτοικος της εδοκιμάσαμε τα πάντα, εκτός του να τη πάρουμε κουβαλητή σε ψυχιατρικό ίδρυμα που θέλει η συγκάτοικος της. Εν νομίζω να γίνεται έτσι πράμα έξω που ταινίες τζαι βιβλία που διαδραματίζονται τον δέκατο ένατο αιώνα. Ένα που τα πράματα που δοκίμασα για να τη συνεφέρω, ήταν να της πώ πόσο δύσκολα επερνούσα τζαι εγώ όταν ήμουν στην ηλικία της τζαι πόσο σημαντική ήταν για τη ψυχική μου υγεία η κοινωνικοποίηση. 


Εξαναείπα το δαμέ, όταν έκαμα το μπλογκ τον Μάη του 2009 ήμουν πολλά χάλια ψυχολογικά. Όι σε σημείο να θέλω να αυτοκτονήσω αλλά εν είχα καθόλου παρέες, έμενα σε μια πόλη που μισούσα, τζαι σε μια δουλειά που με έκαμνε να νιώθω σαν ένα ρομπότ. Μια φορά, επέρασα θκυο εφτομάες που ήμουν με άδεια να βλέπω δέκα σίζονς Φρεντς χωρίς να μιλήσω σε πλάσμα, έπιασα πάτο. Μάλλον όι, ο πάτος ήταν όταν είχα ερωτευτεί τον Έντριαν Μπρόντι τζαι εθκιάβαζα οτιδήποτε υπήρχε για τζείνον ονλάιν. 


Τούτη η εισαγωγή εφκήκε πιο μεγάλη από όσο εσχεδίαζα, επειδή όσο μελό τζαι αν ακούεται, τούτο το μπλογκ πραγματικά εβοήθησε με. Ένα ποστ για κάθε χρόνο τότε, τζαι σαν homage στο Friends…


The one with my first comment 

Ευχαριστώ σε DaisyCrazy για την επιβεβαίωση ότι εν εμίλουν του τοίχου. 


The one with the most views 

Είκοσι δύο χιλιάδες σας παρακαλώ. Θέλω να ελπίζω πως το ποστ τουλάχιστον κάμνει πονεμένους καρυδοφάγους να γελάσουν λλίο.


The one with an international career

Τζείνο που εξεκίνησε σαν ένα ποστ βαρεμάρας, ήβρε τον δρόμο για το lifo.gr μέσω της Α, μπα!


The one with the feminist

Τούτα που γράφω σε τούτο το ποστ πριν δεκαπέντε χρόνια εν πράματα που πιστεύκω που τον τζαιρό που θυμούμαι τον εαυτό μου.


The one that will burn in eternal hell

Τζαι το πιο τραγικό ρε γαμώτο εν το ότι έντεκα χρόνια μετά, εν άλλαξε τίποτε.


The one that tried to be political

Γιατί κανένα κυπριακό μπλογκ που τούτα που ακολουθώ εν αντιδρά στο τι γίνεται στη Γάζα;


The one I have no recollection about

Το καλοτζαίρι του 2011 εν πολλά ομιχλώδες, ήταν τότε που άρκεψα να έχω παρέες τζαι επαράκαμνα το λλίο με το ποτό.


The one with all the ambition

Θυμούμαι ακόμα τζείνη τη νύχτα στον μόλο, τζαι ακόμα εν να ήθελα ιδανικά να με πληρώναν για να γράφω ότι θέλω.


The one with the plague

Τότε που ενόμιζα ότι το μπλογκ θα ήταν μια βιωματική αναφορά της πανδημίας. Εκράτησε θκυο εφτομάες.


The one where I hate my country

Τούτο, "οι κοτζιάκαρες μες τες πολυκατοικίες στους προσφυγικούς συνοικισμούς που ποτίζουν τες γλάστρες πας το μπαλκόνι." εν μια εικόνα που είχα δει μιαν ημέρα κάπου στη Λεμεσό τζαι εσυγκίνησε με πολλά, τζείνη η κοτζιάκαρη θα ήταν νέα το 1974, θα είσιεν σπίτι, με κήπο, αυλή, τη ζωή της μπροστά της. Τζαι ακόμα μισώ οτιδήποτε επροκάλεσε τζαι διατηρεί την κατάσταση.


The one with all the monologues

Αρέσκει μου πάντα το θέατρο τζαι οι θκυο που τούτες τες παραστάσεις εν παραστάσεις που θυμούμαι σχεδόν με κάθε λεπτομέρεια τόσα χρόνια μετά.


The one in the air

Η θεωρία μου είναι ότι αν ππέσει το αεροπλάνο, έππεσε, εν τζαιν δικό μας. Αν δεν ππέσει όμως τζαι κάμει με να φοηθώ τόσο πολλά που εν θα μπορώ να ξαναμπώ σε αεροπλάνο, τότε ναι, θα έχουμε πρόβλημα.


The one with a milestone

Εκατό ποστς σε ενάμιση χρόνο τζαι 436 συνολικά, τούτο ήταν λλίο ότι να 'ναι για να κλείσουν θεματικά τα εκατό.


The one with all the books

Θα ήθελα να σας πω ότι εξαναδιάβασα τη λίστα να δω πόσα παραπάνω έχω διαβάσει ως τωρά αλλά βαρκούμαι τζαι εν θα πω ψέματα.


The one with the most comments

Μάλλον. Εν εκατάφερα να έβρω πώς να έβρω το ποστ με τα πιο πολλά κόμμεντς αλλά 54 φαίνονται αρκετά καλά.



Έθελα την επιλογή νάκκον κουτουρού αλλά να καλύπτει κάποια πράματα, κάποια ποστ εθυμήσαν μου καταστάσεις, κάποια εκάμαν με να γελάσω (πάντα ψωνάρα), κάποια αναστατώσαν με (ευτυχώς έχω θέραπι σέσσιον αύριο), αγαπώ το μπλογκάκι μου τζαι ας μεν γράφω συχνά.





Τρίτη 26 Δεκεμβρίου 2023

Τα βιβλία του εικοσιτρία

Επισκεφτήκαμε φίλη αγαπημένη στη πόλη της τζαι επεράσαμε ανάμιση ώρα σε ένα βιβλιοπωλείο πριν να έρτει η ώρα να την συναντήσουμε. Όταν εβρεθήκαμε, τζαι είπα της πού ήμασταν, εγύρισε στον Γουές τζαι είπεν του απαναήαμου λυπούμαι σε! Ο Γουές εσαντανώθηκε, επειδή ναι μεν αγαπώ τα βιβλιοπωλεία αλλά όι σαν τζείνον που επέρασε την μιάμιση ώρα να σκανάρει τα ράφκια ενώ εγώ στα δέκα λεπτά ήβρα έναν ωραίο καναπέ, έπιασα τζαι ένα βιβλίο τζαι έκατσα τζαι εθκιάβαζα. 


Οι επιλογές τούτης της χρονιάς εν νάκκον αλλού για αλλού, την προηγούμενη φορά που έγραψα για τα βιβλία που εθκιάβασα ήταν μες τα λόκντάουν που εθκιάλεα χοντρά βιβλία να περνά η ώρα. Τωρά έναν Προυστ έχω τον κολλημένο στην πρώτη σελίδα του τρίτου τόμου, έτοιμον για την επόμενη πανδημία. 



Άννι Ερνώ, Μια Γυναίκα

Το πρώτο βιβλίο εθκιάβασα το μες τζείνον τον μη-χρόνο που εν μεταξύ Χριστουγέννων τζαι Πρωτοχρονιάς πέρσι. Δώρο που τον Μωρίς που εκατέφτασε ταχυδρομικώς μισή ώρα πριν φύω που σπίτι για μιαν ιατρική εξέταση στην άλλη άκρη της πόλης, έπιασα το μαζί μου να το μετροφυλλίσω στο τρένο. Τελικά εθκιάβασα το μονοκοπανιά να πάω, να καρτερώ την εξέταση τζαι να στραφώ σπίτι. Επέρασα το τελευταίο σκέλος της διαδρομής να μιλώ με τον Μωρίς στο τηλέφωνο για τζείνο τζαι για άλλα δικά της, ελάτρεψα την. 



Christopher Fowler, London Bridge is Falling Down

Εδανείστηκα το που τον Γουές επειδή τα κράιμ νόβελς εν το κόμφορτ ρίτινγκ του τζαι άμα μιλά για βιβλία που του αρέσκουν κάμνει με να θέλω να τα διαβάσω. Εν μου άρεσε, τζαι εθκιάβαζα το γρήγορα να τελειώνει να πιάσω κάτι άλλο. 



Rolph Dobelli, Stop Reading the News 

Δεν πολλοθκιαβάζω ειδήσεις ενώ έχω να δω δελτίο ειδήσεων που τη τηλεόραση που το 2012 νομίζω. Τούτο εν σημαίνει ότι εν είμαι ενημερωμένη για το τι γίνεται στον κόσμο τζαι τούτο το βιβλίο είδα το σαν ένα καλό σύμμαχο που θα με βοηθούσε να έχω πιο δυνατά επιχειρήματα άμα μιλώ με διψασμένους για δράμα τηλεθεατές. Ήβρα το πολλά απλοϊκό αλλά έσιει κάποια καλά ππόιντς. 



Kevin Barry, This Old Country Music

Επήρεν μου μήνες να το τελειώσω επειδή εκτός που το πρώτο διήγημα που εν αστείο, τα υπόλοιπα εν μες τη μαύρη κατάθλιψη. Ούλλα όμως εν πάρα πολλά καλά, το γράψιμο τζαι οι εικόνες που περιγράφει μεταφέρουν σε στον τόπο τζαι τον χρόνο. Αρέσκουν μου έτσι ιστορίες. 



Brian Aldis, The Brightfount Diaries 

Το ημερολόγιο ενός νεαρού υπαλλήλου σε βιβλιοπωλείο, αλλά εντελώς φανταστικό. Πολλά αστείο, πολλά αληθινό, ετέλειωσα το τζαι ήθελα τη συνέχεια, που τα βιβλία που ίσως ξαναδιαβάσω. 



Toshikazu Kawaguchi, Before the Coffee Gets Cold

Άρεσκεν μου όσο το θκιάβαζα, αρέσκει μου ο τρόπος που γράφουν οι Γιαπωνέζοι συγγραφείς με τούτο το βιβλίο όμως αναρωτήθηκα αν εν ο τρόπος που γράφουν ή μήπως οι μεταφράσεις τους; Εν μου άρεσε το τέλος, ήβρα το αδύναμο, τζαι είσιεν ένα μήνυμα στο τέλος που οι σημειώσεις μου λέουν μου ότι εν μου άρεσε. Εν θυμούμαι τι μήνυμα ήταν όμως τζαι το βιβλίο επήε που τζαιρό σε τσάριτι σιοπ. 



Claire Keagan, Small Things Like These

Μια μικρή ιστορία ενός συνηθισμένου ανθρώπου για τα πλυντήρια της ντροπής στην Ιρλανδία. Άρεσεν μου πάρα πολλά, ήταν πολλά συγκινητικό τζαι έβαλεν με στον κόσμο του. Τόσο πολλά που εν μπορώ να ξεπεράσω το τέλος τζαι ο Γουές που το θκιάβασεν μιαν εφτομάν πριν που μένα λαλεί ότι εν είναι έτσι όπως το βλέπω, ότι εμπήκα υπερβολικά πολλά στον κόσμο του βιβλίου τζαι τα παπούτσια (που εν εφόρεν!) της μιτσιάς για να δω πέρα που τούτο. Είμαι σίγουρη ότι η συγγραφέας είσιεν ένα ππόιντ με τζείνη τη λεπτομέρεια στο τέλος, εν το ξέρω όμως.  



Annie Ernaux, A Man’s Place

Μετά την ιστορία της ζωής της μάμας της, έπιασα να διαβάσω την ιστορία της ζωής του παπά της. Ήβρα το πολλά θανατοκεντρικό, ήταν σαν να τζαι ο παπάς της εγεννήθηκε μόνο για να πεθάνει. 



Dog Hearted, Essays από διάφορους συγγραφείς

Κάποιες ιστορίες πολλά καλές, η αγαπημένη μου εν η πρώτη, κάποιες όι τζαι τόσο καλές, αλλά σε ούλλες ούλλοι οι σκύλοι είναι τα πιο γκουτ γκερλ τζαι μπόι του κόσμου! 



Annie Ernaux, The Years

Γράφει όπως εν να ήθελα να γράφω, κάποια που τζείνα που λαλεί εν ακριβώς τα ίδια με τζείνα που νιώθω (συλλογικό ασυνείδητο κλπ κλπ), η ιστορία ενός τόπου τζαι η ιστορία ενός ανθρώπου τζαι πού συναντιούνται. Μετά που τούτο το βιβλίο της αποφάσισα να κάμω ένα διάλειμμα που το γράψιμο της τζαι να ξεκινήσω μαθήματα γαλλικών. 



Jacque Bonnet, Phantoms of the Bookshelves 

Είχα το κάμει δώρο του Μωρίς πριν πάρα πολλά χρόνια, είχα το διαβάσει τότε αλλά εν εθυμούμουν τίποτε, μόνο το ότι μου άρεσε. Εξαναδιάβασα το, τζαι εξαναάρεσεν μου. 



Lauren Elkin, No. 91/92 Notes on a Parisian Commute

Μια αμερικανίδα καθηγήτρια πανεπιστημίου στο Παρίσι γράφει σημειώσεις στο κινητό της μες το λεωφορείο προς τζαι που τη δουλειά, διάφορα περίεργα ή όι που συμβαίνουν με τους άλλους επιβάτες. Άρεσεν μου τόσο πολλά που με ενέπνευσε να ξεκινήσω τες δικές μου σημειώσεις. 



Natalie Heynes, Stone Blind

Άρεσκεν μου όσο το διάβαζα, η ιστορία της Μέδουσας που μιαν άλλην οπτική που τζείνη που μας εμάθαν στο σχολείο. ‘Ομως ήβρα το κάπως εύκολο, κάπως σαν σαπουνόπερα, ίσως τζιόλας επειδή εμεγαλώσαμε με ελληνική μυθολογία τζαι νοιώθω λλίο ότι είχα αρκετή ήδη. Νομίζω το A Thousand Ships της ίδιας εν κλάσεις ανώτερο. 



E.C.R. Lorac, Checkmate to Murder

Ακόμα ένα που τα κράιμ νόβελς του Γουές, εθκιάβασα το επειδή ενδιαφέρει με η περίοδος του πολέμου στη μικρή μας πόλη τζαι εν γραμμένο τζείνη την εποχή με τη συγγραφέα να ζει τους βομβαρδισμούς τζαι τες συσκοτίσεις. Που τούτη την άποψη άρεσεν μου. 



Nora Krug, Heimat, A German Family Album 

Μνήμη, τραύμα, το μεγαλειώδες σε κάθε συνηθισμένο άνθρωπο, αρέσκουν μου κάτι τέθκεια τζαι έπιασε με μια υπαρξιακή κρίση όταν το εδιάβαζα, εν εμπορούσα να τζοιμηθώ τη νύχτα, αν ήμουν πιο φιλόδοξη, αν ήμουν πιο ταλαντούχα, αν ήμουν κάποια άλλη να έφτιαχνα έτσι βιβλία. Επηρέασεν με τόσο πολλά που χαζίρι να τσακωθώ με τον Γουές που εν ενδιαφέρεται καθόλου για τους κομπάρσους των μεγάλων ιστορικών γεγονότων. 



Baek Se-hee, I Want to Die But I Want to Eat Teokbokki

Μια που τες καλλύττερες μου φίλες περνά μια σοβαρή κρίση κατάθλιψης τζαι μες το καλοτζαίρι εγώ τζαι θκυο άλλες φίλες της επεράσαμε μια δυνατή τρομάρα. Μέσα στες προσπάθειες να τη βοηθήσουμε να βοηθήσει τον εαυτό της, ήβρα τούτο το βιβλίο αλλά έπρεπε να το δκιαβάσω πριν της το δώσω μπας τζαι έφερνε τα αντίθετα αποτελέσματα που τζείνα που εθέλαμε. Εν νομίζω να το θκιαβάσει αλλά τούτο εν υλικό για άλλο ποστ τζαι συνεδρίες με τη δική μου ψυχολόγο.  



Helen DeWitt, The English Understand Wool 

Εξεκίνησα να το θκιαβάζω στο τρένο τζαι εκνεύρισεν με, ήβρα το πολλά υπεροπτικό τζαι κακογραμμένο αλλά επειδή εν είχα κάτι άλλο μαζί μου τζαι ώσπου να πάω τζιαμέ που έθελα να πάω έφτασα τζαι στο τουίστ της υπόθεσης, τελικά άρεσεν μου. Ήβρα το πολλά αστείο τζαι ένα καλό σχόλιο σε τούτο το είδος βιβλίων. 



Michael Pollan, In Defence of Food

Εν τόσον εύκολη η θεωρία, να τρώεις υγιεινά, να μεν τρώεις λιξιά, να τρώεις φρούτα, να μεν τρώεις επεξεργασμένα, να μεν τρώεις πολλή κρέας, να τρώεις λαχανικά, να ασκήσαι, να μεν αγχώνεσαι. Πόσον εύκολο εν στην πράξη όμως εν άλλη κουβέντα. Το βιβλίο εν μου είπε απολύτως τίποτε που εν ήξερα ήδη, εκατάφερε όμως να με αγχώσει που εν κάμνω τζείνα που εν να έπρεπε να κάμνω για την υγεία μου. 



David Sedaris, A Carnival of Snackery 

Είμαι φαν του συγγραφέα πολλά χρόνια, εθκιάβασα τα παραπάνω που τα βιβλία του. Τα ημερολόγια του, δώρο γενεθλίων που νομίζω εν θα αγόραζα ποττέ μόνη μου, εν πολλά αστεία τζαι εθιστικά, εθκιάβασα το σχεδόν μονοκοπανιά. Ενώ εν ζάμπλουτος τζαι υπερόπτης, τζαι στη πραγματικότητα εν ήταν ποττέ φτωχός παρόλο που εζούσε φτωχικά όταν ήταν νέος, εν είναι ποττέ αντιπαθητικός, σχεδόν ούτε όταν έγραφε πόσο χαρούμενος ήταν όταν ο ενοχλητικός σκύλος της γειτόνισσας του επιτέλους επέθανε. 



Jim Smith and J Clive Matthews, The "Lord of the Rings": The Films, the Books, the Radio Series

Ένα ευρώ στο καλάθι με τες προσφορές σε βιβλιοπωλείο εξωτικού προορισμού, αγοράστηκε σαν αστείο για τη παραλία. Τρεις μήνες αργότερα τζαι με έναν μαραθώνιο των ταινιών που εκράτησε περίπου έντεκα ώρες (τρίτη φορά που τα είδα ούλλα σχεδόν μονοκοπανιά, δεύτερη τα μικρά βέρσιονς), νιώθω όπως το καστ του Big Bang Theory σε επίπεδα σπασικλακίασης. Οι συγγραφείς κολλούν σε κάτι λεπτομέρειες που μόνο γελοίες μπορούν να χαρακτηριστούν αλλά εν απόλυτα εθιστικό. 



Κυριακή 15 Οκτωβρίου 2023

"Hair IS everything, Anthony"

Σκέφτομαι την ατάκα που την πολυαγαπημένη Fleabag την ώρα που κάθομαι στη καρέκλα του κομμωτή ο οποίος επιμένει να μεν μου κόψει τα μαλλιά όσο κοντά τα θέλω επειδή λαλεί δεν είναι θηλυκό το κοντό μαλλί, τζαι στο κάτω κάτω κυρά μου εν τζαιν να μου φάεις την ώρα μου με τες απαιτήσεις σου, σαν να τζαι εν επλήρωσα ήδη τα μαλλιοτζέφαλα μου (κυριολεκτικά) για θκυο ώρες με την πατροναρίστικη αφεντιά του. 

Η προφορά μου τζαι η φάτσα μου συνήθως κάμνουν με να περνώ για Ισπανίδα, κάτι το οποίο χρησιμοποιώ όποτε εν θέλω να ξεκινήσω το "είμαι κυπραία, που τη Κύπρο, όι ελληνικό νησί, ξεχωριστό κράτος, Ευρωπαϊκή Ένωση, ΑΕΛ Λεμεσού, σιεφταλιές" λογύδριο μου. 

Ο κομμωτής εν Τουρκικής καταγωγής τζαι ενώ μου κόφκει το μαλλί όπως το θέλω, μιλά με τον συνάδελφο του στη γλώσσα τους τζαι αναρωτιέμαι αν βρίζει την Ισπανίδα σιύλλα που τον ταλαιπωρεί. Τεντώνω τα αυτιά μου πέρκι πιάσω καμιά λέξη αλλά τίποτε. Τόσα χρόνια προγράμματα στα τουρκικά στο ΡΙΚ, τζαι τρεις μήνες επιμορφωτικά πριν είκοσι χρόνια εν μου αφήκαν τίποτε. 

Σαν τους ακούω να μιλούν σκέφτομαι ότι η γλώσσα τους εν οικεία τζαι όι απειλητική στα αυτιά μου. Όπως τζαι τα Ρώσικα, που όποτε τα ακούσω μεταφέρομαι νοητικά στη Λεμεσό, δεν καταλαβαίνω γρι αλλά ο ήχος θυμίζει μου τη Κύπρο. 

Τζαι μετά σκέφτομαι αν έπρεπε να νιώθω περίεργα που έχω έναν ξεκάθαρα εχθρικό Τούρκο απέναντι μου. Αν έπρεπε ο ήχος της γλώσσας του να εξύπναν ένα συλλογικό φόο μέσα μου, τες ιστορίες της μάνας μου που την εισβολή, τα τσιατίρκα, τες παράγκες που εγεννήθηκα. 

Αποφεύγω τες ειδήσεις αλλά κάποιες έρκουνται τζαι βρίσκουν με. Σε μια πραγματικότητα στην οποία κάποιος θεωρείται αντισημίτης αν εκφράσει την αντίθεση του στη στάση του Ισραήλ, δυσκολεύκουμαι να νοιώσω λύπη για την ψυχική οδύνη των Εβραίων οπουδήποτε στον κόσμο επειδή φοούνται για αντίποινα. Τα καημένα τα εβραιούθκια πρέπει να πηαίννουν στο σχολείο χωρίς να φορούν θρησκευτικά σύμβολα επειδή μπορεί κάποιοι να τους επιτεθούν. Τα παλαιστινιούθκια ας σκοτώνουνται ομαδικά, εν πειράζει. 


Κυριακή 3 Σεπτεμβρίου 2023

Η Τέχνη της Μαλακίας

Δεν διαβάζω ειδήσεις από Κύπρο ή Ελλάδα επειδή πολλές φορές η κατάσταση εν τόσον άσιημη που με πιάνει η μαύρη κατάθλιψη. Ειδικά αν μένεις μακριά, τα γεγονότα μεγενθύνονται τζαι χωρίς το κόντεξτ ή κουβέντες με άλλους με τες ίδιες αναμνήσεις τζαι αναφορές, μεινίσκεις με μια καλή κρίση πανικού μες τη μέση του δρόμου. 

Η Ελληνίδα φίλη έστειλε μου τη κατάσταση στη Λεμεσό που την οποία ο Μωρίς επροσπάθησε να με προστατεύσει, τζαι ο Μωρίς έστειλε μου τη κατάσταση στην Ελλάδα την οποία η Μαρία αντρέπεται να αναφέρει. Η μαλακία του κόσμου δεν έσιει όρια, τζαι τούτο εν κάτι που εν θα σταματήσει ποττέ να με εκπλήσσει. Στη Κύπρο της διαφθοράς, τζαι ειδικά στη Λεμεσό την ξεπουλημένη σε δέκα πάντες με ριάλλια, εφταίξαν τους οι μετανάστες; 

Τζαι στην Ελλάδα που πάει που το κακό στο σιειρόττερο, εφκήκαν στους δρόμους να διαδηλώσουν εναντίον των νέων ταυτοτήτων. Κινητά, διαβατήρια, τραπεζικές κάρτες, σόσιαλ μίντια δεν έχουν τούτοι οι ανθρώποι; Εν να καρτερά τη νέα ταυτότητα ο Βελζεβούλης για να τους μαντρώσει; 

Παν καλά; 



Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2023

Σιωπηλός Μάρτυρας

Που το παράθυρο της κουζίνας του διαμερίσματος μου, βλέπω τον κήπο τζαι την είσοδο του διπλανού σπιθκιού. Όσα χρόνια μεινίσκω δαμέ, στο σπίτι δίπλα εμείνισκε ένα ηλικιωμένο ζευγάρι με τον σκύλο τους. 

Ο άντρας ήταν σε αναπηρικό καροτσάκι τζαι η γυναίκα έκαμνε ηλιοθεραπεία τόπλες στην πίσω αυλή κάθε καλοκαίρι. Ο σκύλος επελλάνισκε την να του πετάσσει τη μάππα τζαι εν του εχάλαν χατήρι. 

Καμιά φορά αναρωτιόμουν αν με έβλεπαν όπως τους έβλεπα. Επίσης αναρωτιόμουν ποσο κρίπι εν τούτη η συμπεριφορά μου. Δεν τους εκατασκόπευα επίτηδες, απλά ήταν κάτι να με ψυχαγωγεί όσο επλύνισκα τα πιάτα. 

Εμετακομίσαν πριν λλίο τζαιρό χωρίς καμιά ένδειξη, μια μέρα που ήμουν στο γραφείο. Ένιωσα προσβεβλημένη, επενδύεις τόσα στους ανθρώπους που παρακολουθείς τόσα χρόνια τζαι δεν σε ενημερώνουν καν ότι φεύκουν. 

Τωρά, τζαι μετά από μήνες ανακαίνισης, μετακομίζει ένα άλλο ζευγάρι, πολλά πιο νέο. Μόλις είδα τον άντρα, με βερμούδα (που παίζει να εν σώβρακο), ρόμπα τζαι παντόφλες να επιβλέπει τους μεταφορείς που κατεβάζουν καινούργια έπιπλα που το φορτηγό.  

Όταν εμετακόμισα στη μικρή μας πόλη, ούλλα μου τα υπάρχοντα εχωρούσαν σε μια βαλίτσα. Άρεσκεν μου η ελευθερία που μου επρόσφερε τούτο έτσι τούτο το αίσθημα της ζήλιας για το ωραίο σπίτι δίπλα μου εν κάτι πρωτόγνωρο για μένα. 

Η δουλειά μου εν σχετικά καλοπληρωμένη τζαι ενημερώθηκα ότι αν συνεχίσω να δουλεύκω όσο δουλεύκω τζαι ακόμα παραπάνω, εν να ανέβω στην ιεραρχία. Τούτο φυσικά κάμνει τα μυαλά μου τζαι τη πούγκα μου να παίρνουν αέρα. 

Αν θα τα φάω στους ψυχολόγους όμως, εν ξίκκον σου. Πώς τους λέω στη δουλειά ότι θέλω να κάμνω τη δουλειά μου όσο πιο ήρεμα γίνεται, να πιάνω τον μισθό μου τζαι να πηαίννω έσσω μου με ήσυχη κκελλέ, χωρίς να τους κάμω να με απολύσουν;


Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2022

Μη χρόνος

Τη περασμένη Κυριακή το απόγευμα αποφάσισα ότι θα έδινα του εαυτού μου αναρρωτική άδεια τη Δευτέρα. Η δουλειά ήταν χαοτική για μήνες τζαι τωρά που επόκατσε νάκκον, η μάνατζερ μου έφυεν να πάει στη χώρα της στην άλλη άκρη του κόσμου διακοπές ένα μήνα. Τούτο άφηκεν με στα σιέρκα του πιο σίνιορ συναδέλφου ο οποίος μου γυρίζει τα άντερα. Εχρειάζουμουν ένα μπρέικ. 

Εξύπνησα αργά τζαι επήα στο καφέ κάτω που το σπίτι μου για πρόγευμα, επίτηδες χωρίς βιβλίο ή το λάπτοπ. Εχρειάζουμουν λλίο μι τάιμ. 


Κάμνω κάτι μαθήματα γλώσσας ονλάιν τζαι με τη δασκάλα μιλούμε για διάφορα θέματα για να αποκτήσω άνεση στην κατανόηση τζαι ομιλία. Το θέμα των τελευταίων θκυο εφτομάων ήταν ο χρόνος σαν εμπόρευμα τζαι για να έρτει να δέσει με το γενικότερο βαρύ θέμα του χρόνου σαν κάτι που μπορείς να ξοδέψεις, να σπαταλήσεις, να φυλάξεις αλλά να μεν έσιεις έλεγχο στη διάρκεια του, η Μαρί είσιεν έρτει στη μικρή μας πόλη τη περασμένη βδομάδα για μια κηδεία. 


Με την προεμμηνόπαυση να καραδοκεί, αρκέφκω να καταλαβαίνω τι σημαίνει κρίση μέσης ηλικίας. Οι ορμόνες οργιάζουν, το σώμα εν σε ένα χάλι, ο νους εν σε μια ημιμόνιμη ομιχλώδη κατάσταση τζαι η ψυχολογία λλίο πιο πάνω που τα τάρταρα. 


Σαν ντιφόλτ πρόμπλεμ σόλβερ, αποφάσισα να της επιτεθώ πριν μου επιτεθεί. Με λλίη έρευνα, έμαθα ότι με διατροφή, άσκηση τζαι μια καλή ψυχολόγο παίζει τζαι να το περάσω χωρίς να ππέσω που το παράθυρο. 


Έσιετε παρόμοιες εμπειρίες / συμβουλές να μοιραστείτε;