Ακούστε τη θεωρία μου. Που εδώ που τα λέμε, κάπου θα την έχω διαβάσει και απλά δεν το θυμάμαι. Λοιπόν, στο χίλια πεντακόσια τόσο που έζησε και δημιούργησε ο Shakespeare δεν είχαν τηλεόραση. Ούτε dvd. Ούτε internet! Η μόνη διασκέδαση του λαουτζίκου ήταν το κρέμασμα κανενός φουκαρά, και το θέατρο. Δεν έχετε δει το Shakespeare in Love?
Ο κόσμος ζούσε την παράσταση, ταυτιζόταν και αγωνιούσε για τα δρώμενα στη σκηνή, δεν είχε 3574 επεισόδια για να βαρεθεί. Και ο συγγραφέας έπρεπε να κρατάει το κοινό σε αγωνία, σε ένταση, να τρώει που πάνω του ως το τέλος, που συνήθως περιλάμβανε πεντέξι παρεξηγημένους θανάτους και τρεις τέσσερις αυτοκτονίες. Δεν έχετε δει τον Leonardo στο Romeo & Juliet?
Πεντακόσια τόσα χρόνια αργότερα, έπρεπε να περιμένουμε τρεις ώρες μπλα μπλα αγαπούλες, ζήλιες, κλάματα και υστερίες σε φόντο κόκκινο παρέα με τους κομπάρσους του Scream για να την πνίξει!
*Spoiler alert*
Ο Οθέλλος τη Δυσδαιμόνα ντε!
δεν το βλεπω αλλά τα άλλα με το σαίξπηρ τα είδα. έσιες δίκιο
ΑπάντησηΔιαγραφήΉ διαλόγους του τύπου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρία: Λέω αύριο να πάω στον μπακάλη.
Θυμωμένος γκόμενος: Που είπες πως θα πάεις αύριο?
Μ: Είπα, λέω, να πάω στον Μπακάλη.
ΘΓ: Δεν καταλάβα Μαρία. Μπορείς να να το ξαναπείς? Πού θα πας αύριο?
Μ: Είπα, σκέφτομαι. Να πάω. Στον μπακάλη.
ΘΓ: Δεν το κατάλαβα αυτό Μαρία. Για πες το ξανά. ΠΟΥ ΘΑ πας αύριο?
Μ: Στον μπακάλη. Είπα, λέω. Να πάω.
ΘΓ: Δηλαδή Μαρία, για να καταλάβω, που θα πάεις αύριο?
Κι εκει σου έρχεται να φωνάξεις: Τα γέριμα!! Στον Μπακάλη!! Πόσες φορές να το πει? Εσσει 10 λεπτά!!
Το είδα (actually ήμουν) και εγώ το συγκεκριμένο έργο. I thought it wasn´t bad. Quite the opposite actually. To adaptation του έργου είχε αρκετά catchy σημεία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια απορία μόνο αν μπορείς να μου λύσεις :D. Εκείνος ο ένας του χορού, ο αμανίκοτος, γιατί ήταν έτσι τα μανίκια του? Μήπως επειδή ήταν πολύ μπρατσαράς και δεν τον χωρούσαν?!
Δηλαδή να πάμε να το δούμε ή όχι;
ΑπάντησηΔιαγραφήara na men pao na to do?
ΑπάντησηΔιαγραφήshe demon
μου αρεσε η αναλύση του Σεξπηρ! αν την έκαναν και οι σκηνοθετες μας θα μπορούσαν χωρίς "ασεβεια" να μας παρουσιασουν την ουσία του έργου χωρίς τα διαδικαστικά που ήταν απαραίτητα΄τότε ή που ανήκουν στην σφαίρα ... της τηλεορασης που λες ! αλλά εγώ βαριέμαι τα σήριαλ για αυτό πάω θέατρο ...!
ΑπάντησηΔιαγραφήοσο για την μετάφραση ... ρε μαλάκα ... ή το εξωγηνο τέρας για τον οθελλο; μπορεί να εννούσε κάτι τέτοιο ο Σεξπηρ, δεν ξερω, μαλλον τον ξένο, από άλλη γη (τόπο) όχι άλλο πλανήτη
εμενα μου αρεσαν κάποιες στιγμές στο δευτετο μέρος, κάποιες ερμηνείες. Τέλεια η Στελλα , μπορεί να παιξει ότι θέλει αλλα δεν καταλαβα τι γύρευε να γίνει ιαγος πέραν από ότι είναι καλή ηθοποιός; ή ήθελε να μας πει ο σκηνοθετης ότι η κακια και ο φθονος δεν έχουν φύλο; για να μην πω ότι είπε ότι έχουν γυναικείο φύλο. δεν ξερω.
το καναμε κριτική θεάτρου εδώ :)
asxeto αλλα η Στελλα Φυρογενη είναι μοναδική .
ελάτε να κανουμε ενα μπλοκ
Η ΣΤΕΛΛΑ ΜΗΔΕΙΑ! ΤΩΡΑ ! θα ήταν τελεια !
είμαι ξανθιά δεν κατάλαβα!
ΑπάντησηΔιαγραφή"Θα σε πνίξω μωρή, πόρνη!!! " ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ πόσο δίκιο έχεις χαχαχαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι φιλενάδες μου που πήγαν στην παράσταση μου είπαν ότι λίγο έλειψε στο τέλος να αρχίζουν να φωνάζουν "σκότωστην να τελειώνουμεεεεεεεεεε" ;p
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην αρχή δεν κατάλαβα σε τι ακριβώς αναφερόταν το ποστ σου, μέχρι που το είδα τις προάλλες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο attention span μου περιορίζεται στις 2 ώρες... στο σινεμά.Αντιλαμβάνεσαι το δράμα που βίωσα στις κερκίδες το θεάτρου.