Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2016

How to be single λαλεί η άλλη, επεισόδιο πέμπτο

Με το επεισόδιο τέσσερα φκαίνουμε σχεδόν θκυο μήνες αλλά εν έχουμε σχέση, ούτε καν εμιλήσαμε για σχέση ή αποκλειστικότητα. Εν σε κάποια φάση της ζωής του που εγώ εν θέλω να μπω προς το παρόν αλλά ούτε το αποκλείω ακόμα για κάποια στιγμή στο μέλλον οπότε εν λαλώ τίποτε τζαι εν το σταματώ. Εν το σταματώ επίσης επειδή αρέσκει μου πολλά. Τζείνος εν ξέρω γιατί εν το σταματά, αλώπως αρέσκω του παραπάνω από ότι η ανασφάλεια μου πιστεύκει. 
 
Πρόσφατα έμαθα τυχαία τζαι χωρίς τζείνος να το ξέρει, ότι φκαίνει τζαι με άλλες τζαι η πρώτη μου αντίδραση ήταν να βάλω τα κλάματα, η δεύτερη να του κρούσω το σπίτι τζαι η τρίτη να δω τα πράματα στες πραγματικές τους διαστάσεις τζαι να αρκέψω τζι εγώ να φκαίνω με άλλους. 
 
Έτσι επροέκυψε το επεισόδιο πέντε. 

Στες φωτογραφίες ήταν όπως το μοντέλο τζαι που εδώσαμε ραντεβού επερίμενα να εμφανιστεί ο γείτονας του, ένας ανιψιός του, ο τζύρης του, οποιοσδήποτε άλλος εκτός που το μοντέλο στες φωτογραφίες τελικά όμως ήρτεν τζείνος τζαι ήταν τζαι ακόμα πιο όμορφος που κοντά. Είσιε πλάκα, η κουβέντα ετζύλαν, ήβραμε διάφορα κοινά.
 
Το κουσούρι όμως εν άρκησα να το ανακαλύψω, ο τύπος εν θεούσος τζαι η θρησκεία του επηρεάζει ούλλες τες πτυχές της ζωής του. Τα μισά πράματα που τζείνα που ελέαμε είχαν να κάμουν με τη θρησκεία τζαι ελάλεν μου ιστορίες της πίστης του για τες οποίες του ελάλουν ότι εν πολλά όμορφες ιστορίες αλλά μόνο ιστορίες. Εγέλουν που τα επίστευκε τζαι εφαίνετουν μου αφελής αλλά ελάλεν μου ότι σέβεται την διαφορετική μου άποψη. Η θρησκεία μέσα στην οποία εγεννήθηκα από ότι μου είπε, εν συμβατή με τη δική του τζαι θέλει να με ξαναδεί. 
 
Εγώ όμως εν θέλω να τον ξαναδώ τζαι είμαστε τωρά στη φάση που ο τύπος στέλνει μου ανατολές με καλημέρα κάθε πρωί τζαι ηλιοβασιλέματα με καλησπέρα κάθε απόγευμα τζαι λαλεί μου κάθε νύχτα να πάω που σπίτι του τζι εγώ εν του το κόφκω επειδή θα θέλω έναν γυμνασμένο ώμο να κλάψω όταν με παρατήσει το επεισόδιο τέσσερα. 


Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2016

How to be single λαλεί η άλλη, επεισόδιο τέταρτο

Είσιεν προηγηθεί ένα σαββατοκύριακο με το επεισόδιο τρία (εν να το δείτε στες επαναλήψεις), οπότε εν επολλόθελα να δω το τέταρτο επεισόδιο τόσο σύντομα. Εσηκώθηκα το πρωί να πάω δουλειά τζαι εγύρευκα έναν ευγενικό τρόπο να του ακυρώσω το ραντεβού, αλλά άμα τζαι έστειλεν μου πρώτος μήνυμα να το επιβεβαιώσει, σαν να τζαι εν έθελα να το ακυρώσω τελικά. 

Κατά τη διάρκεια της ημέρας άλλαξα γνώμη πάλε τζαι εκαρτέρουν να το ακυρώσει τζείνος ενώ η προοπτική να τον στήσω εν μου εφαίνετουν τζαι τόσο τραγική. Γενικώς ήμουν κουρασμένη, αναμαλλιασμένη, άβαφτη, ενύσταζα τζαι εβαρκούμουν πολλά να πάω να πουλήσω τον εαυτό μου σε οποιονδήποτε. 

Καμιάν ώρα πριν το ραντεβού επήρα το απόφαση ότι εν να πάω τελικά τζαι εκλειδώθηκα μες τη τουαλέτα να σώσω οτιδήποτε εσώζετουν, εστράφηκα στο γραφείο τζαι έφαα κέηκ σοκολάτας που τα γενέθλια ενός συναδέλφου για να πάρω δυνάμεις, τζαι εσηκώθηκα να πάω. 

Τζαι ήρτεν τζαι ήταν ωραίος τζαι άρκεψα να βρίζω πουμέσα μου τον εαυτό μου που ήμουν όπως τη λέτσα. Εκάτσαμε τζαι εθώρεν με με κάτι τεράστια μάθκια μες τα μάθκια τζαι ήμουν όπως την Bridget Jones με τες μαλακίες που επέτασσα μες την αμηχανία μου. Έλπιζα να εν κανένας βαρετός βλάκας αλλά είσιε πλάκα τζαι ακόμα τζαι όταν μου είπε την θρησκεία του, εγέλουν όπως την πελλή. Τούτο έκαμε με να νοιώσω άνετα τζαι εν με έκοφτεν πλέον που ήμουν όπως τη λέτσα, εκατάλαβα η ψωνάρα ότι έχω πλάκα στα ραντεβού τζαι εν τούτο που αρέσκει των άλλων. 

Εκάτσαμε για κανένα δίωρο τζαι σε κάποια φάση ερώτησεν με γιατί τον έκαμα λάικ τζαι είπα του ότι έδειχνε κιουτ στες φωτογραφίες τζαι ερώτησα τον γιατί με έκαμε λάικ τζαι είπεν μου ότι έδειχνα αττράκτιβ τζαι εν ξέρω για εσάς αλλά εμένα εν μου πολλολαλούν ότι είμαι αττράκτιβ τζαι άρεσεν μου. 

Τελοσπάντων εσηκωθήκαμε να φύουμε, γλήορο φιλί στον σταθμό τζαι είπαμε να ξαναβρεθούμε. Πάω σπίτι, μπαίνω στο μπάνιο, αννοίω το στόμα μου να πλύνω δόντια, τζαι θωρώ το: ένα δόντι μπροστά μπροστά κατάμαυρο πασαλειμμένο με κέηκ σοκολάτας. Εχμ... οκ. εν δυνατόν να μεν το πρόσεξε; να παίξω πελλόν; ή να κάμω πλάκα;

Στέλνει μου μήνυμα να μου πει ότι ήταν απόλαυση που με εγνώρισε τζαι ότι ανυπομονεί για την επόμενη φορά, ευχαριστώ τον που του άρεσα ακόμα τζαι με ένα δόντι κατάμαυρο τζαι σύρνω του τζαι κανένα κομπλιμέντο για τα μάθκια του. Problem solved. 



Πέμπτη 18 Αυγούστου 2016

How to be single λαλεί η άλλη, επεισόδιο δεύτερο

Τούτο το παιδί επροξένεψεν μου το το app πάνω από ένα μήνα πριν, αλλά μιαν οι διακοπές μου, μιαν οι διακοπές του, μιαν οι φίλοι μου που έρκουνταν, μιαν οι φίλοι του που έρκουνταν, εξορτώσαμε να βρεθούμε την περασμένη Κυριακή.
 
Κυριακή γιορτή και σχόλη να 'ταν η βδομάδα όλη. 

Είσιεν προηγηθεί μια σύντομη συνάντηση για ένα ποτό του βουρητού που επρότινα εγώ στες αρκές που εξεδιπλώσαμεν το μπίζι πρόγραμμα μας επειδή εν έθελα να μιλώ μαζί του τόσο τζαιρό πριν τον δω τζαι πριν με δει τζαι μιας τζαι το "ας μιλήσουμε σε ένα μήνα" που είπα είσιεν το πάρει σαν "ας μιλούμε κάθε μέρα τούτον τον μήνα" τζαι ήθελα να τον ξεφορτωθώ. 
 
Κλασική εγώ, ήμουν σίουρη πως μόλις με δει εν να γινεί λούης. 
 
Τζείνη η συνάντηση επήεν καλά τελικά τζαι ώσπου να πάω στη στάση του λεωφορείου είσιεν μου στείλει τρία μηνύματα να μου λαλεί πόσο καλά επέρασε τζαι πόσο του άρεσα. Ως το επόμενο πρωί τα μηνύματα εγίναν πέντε τζαι άρκεψα να αναρωτιέμαι αν όντως επήε τόσο καλά το ραντεβού. 

Ας πούμε κάτσε τη μάππα χαμέ ρε φίλε, ηρέμησε. 

Στον μήνα μέσα, εγυρίσαμεν τζαι οι θκυο την μισή υδρόγειο αλλά εμιλούσαμε κάθε μέρα σχεδόν ασταμάτητα. Τούτο έξερα ότι εν είναι καλό τζαι σοφό τζαι πρέπον γιατί εκτός του ότι εν θέλεις να συνδέσεις εξωτικές παραλίες τζαι ευρωπαϊκές πρωτεύουσες με έναν άγνωστο, σχηματίζεις άλλην ιδέα για λλόου του τζαι στο δεύτερο ραντεβού ή απογοητεύκεσαι ή φακκάς τη κκελλέ σου πας τον τοίχο. 

Εν εσυνέβηκε κάτι τέθκειο ακόμα.

Εβρεθήκαμε για φαί, ήπιαμεν ένα μπουκάλι κρασί, εμοιραστήκαμε το επιδόρπιο, επήαμε σε ένα μπακάλικο, επιάσαμεν κρασί, εκάτσαμε σε ένα πάρκο με το ηλιούδι να το πιούμε, ήταν πολλά ωραία, άτε λαλώ, τέλειο το σκηνικό, επιτέλους εν να με φιλήσει. Εμιλούσαμε για τες ταινίες του Ταραντίνο (η αγαπημένη του βάλλει τον αυτόματα στην παρέα μου, άσιημες σκέψεις άρκεψα) τζαι άρκεψε να μου τζίζει τάχα μου τυχαία τζαι πας τη κουβέντα. Κιουρία εγώ εν έκαμνα το πρώτο βήμα τζαι εκαρτέρουν υπομονετικά. Τελικά εδέησεν να με φιλήσει την ώρα που εφτάσαμε στον σταθμό να πάμεν έσσω μας τζαι θα επιάναμε διαφορετικές γραμμές. 

Εν ετόλμουν λαλεί μου, έσπασες με λαλώ του. 


Τετάρτη 15 Ιουνίου 2016

How to be single, λαλεί η άλλη

Είδα το How to be single τζαι σε τούτη τη σκηνή επήα τζαι έλεγξα τον τραπεζικό μου λογαριασμό για να δω αν εν εγώ που το έγραψα. Εν ήμουν εγώ τελικά οπότε όσοι εθκιαβάσατε το προ-προηγούμενο ποστ τζαι η συνάδελφος που της ελάλουν τη θεωρία μου στο χριστουγεννιάτικο πάρτι της δουλειάς, σταματήστε να μου ζητάτε να σας γνωρίσω τον τάδε τζαι την τάδε που επαίζαν –ούτε που τους ξέρω!

Τούτη η τύπισσα στη ταινία ψάχνει boyfriend σε dating apps τζαι που ακούω ποτζεί ποδά, εν ένας συνηθισμένος τζαι decent τρόπος να γνωρίσεις άτομα του αντίθετου φύλου. Σε μια πόλη με οκτώ εκατομμύρια κατοίκους, έχω παραπάνω πιθανότητες να γνωρίσω τον μελλοντικό μου boyfriend με τούτο τον τρόπο παρά με τον κανένα τρόπο που εφαρμόζω τωρά.

Οπότε εθκιάλεξα μια φωτογραφία μου που ψιλοβλέπομαι, επέρασα την που δεκαπέντε φίλτρα τζαι εγράφτηκα σε ένα dating app το οποίο σου στέλνει κάθε μέρα η ώρα δώδεκα το μεσημέρι το προφίλ ενός άντρα που θκιαλέει που μόνο του σχεδόν στη τύχη. Οι παραπάνω εν ένα χάλι αλλά είπαμε, εν ένας τρόπος πέρα που τον κανένα. Επειδή είμαι ιντελεκτουάλ, εν με κόφτει ιδιαίτερα η εμφάνιση κάποιου αλλά ίνταλις εν οι φωτογραφίες του (φώτα, κάμερα, πάμε) τζαι το τι γράφει στη περιγραφή (οι παραπάνω εν γράφουν τίποτε οπότε εν ασχολούμαι).

Ένας τύπος που στες φωτογραφίες έμοιαζε με σπασίκλα, στη περιγραφή έγραφε ότι του αρέσκει να πηαίννει σε συναυλίες τζαι σινεμά όσο πιο συχνά μπορεί. Εμιλήσαμε λλίο τζαι που μου εζήτησε να φκούμε είπα να φκω για προπόνηση –απείχα που το σπορ πολλή τζαιρό τζαι ένα απόγευμα με βαρετή ανάλυση του Star Wars θα ήταν μια καλή αποτυχημένη αρχή. Εντύθηκα, εστολίστηκα, έπιασα το βιβλίο μου (εδίουν του μιαν ώρα τζαι μετά ελοάρκαζα να επήεννα μόνη μου σε καφέ) τζαι επήα να τον έβρω.

Τελικά ο τύπος είσιεν πολλήν ενδιαφέρον τζαι μετά που κάτι ώρες ποτζεί ποδά, εκαταλήξαμε για βόλτα σε ένα κανάλι έτσι πολλά ρομαντικό τζαι ειδυλλιακό. Εγώ, επειδή είμαι τζαι νάκκον αργόστροφη τζαι εν έχω υπόθεση με έτσι πράματα, εσκέφτουμουν πουμέσα μου, ίντα ήρταμε μες τες ερημιές τζαι αλώπως εν να με αρπάξει τζαι να με σύρει μες το κανάλι να πάω τζαι αναρωθκιόμουν πόσο βαθύ είναι τζαι αν θα προλάβει κανένας περαστικός να με σώσει.

Τελικά άρπαξε με τζαι εφίλησε με.

Το πιο κουφό ήταν το ότι είσιε μια βάρκα-σπίτι μες το κανάλι τζαι άμα τζαι εποσπαστήκαμε, αρκέψαν οι ένοικοι τζαι εχειροκροτούσαν. Κυνική εγώ, εσκέφτουμουν ότι το έκαμε επίτηδες μπροστά στη βάρκα για να έχουμε κοινό τζαι να νομίζω ότι παίζω σε ρομαντική κομεντί, τζαι οι σκέψεις μου ότι εν να με σύρει μες το κανάλι να πάω εν εξαφανιστήκαν ώσπου τζαι εφύαμε που τζιαμέ.

Εν ξέρω αν θα ξαναφκώ με τον τύπο αλλά η προπόνηση επήε πολλά καλλύττερα από ότι επερίμενα.




Κυριακή 8 Μαΐου 2016

Εν σου κλουθώ

Τούτες τες μέρες εκλείσαν εφτά χρόνια που τότε που έκαμα το μπλογκ τζαι έχω τη συνήθεια να κάμνω μια σούμα των χρόνων που επεράσαν. Μπορεί στην πραγματική ζωή πολλά που τούτα τα χρόνια να ήταν σκατά, ανεργία, αφραγκία, κάμποση μοναξιά, αλλά το μπλογκ είσιε πλάκα τζαι άνοιξε μου παράθυρο σε κυπραίους που εν με απελπίζαν όπως ο περίγυρος μου.

Πολλά που τούτα τα μπλογκ εν είναι ενεργά πλέον τζαι με τους παλιούς φίλους εχαθήκαμε. Τα social media που εν ήταν τόσο διαδεδομένα πριν εφτά χρόνια, τζαι ειδικά τα smartphones που μας εκάμαν ούλλους λάιβ ανταποκριτές της ασήμαντης ζωής μας, εν αφήκαν χρόνο για κάτι τόσο υποτίθεται χρονοβόρο όσο το γράψιμο τζαι το διάβασμα μεγάλων κειμένων, τζαι η αλληλεπίδραση μας επεριορίστηκε στα εμότικονς του Facebook.

Οι ειδήσεις οι πραγματικές τζαι τα νέα των φίλων μας, έρκουνται τζαι βρίσκουν μας την ώρα που πίνουμε τον καφέ μας το πρωί τζαι σκρολάρουμε το timeline μας. Όταν με τούτο τον τρόπο έμαθα για τον θάνατο του David Bowie εμπήκα σε τρία διαφορετικά μέσα επικοινωνίας για να το εμπεδώσω, παρόλο που ακόμα δεν.

Επειδή όμως για άλλο πράμα εξεκίνησα το ποστ τζαι για αλλού μου φκαίνει, επιστρέφω στον αρχικό σκοπό του. Επρόσεξα προχτές ότι έχω unfollow το 33% των Facebook friends μου. Η υποψία μου ότι κάτι εν πάει καλά μαζί μου επιβεβαιώθηκε που την αντίδραση μιας φίλης όταν της το έλεα. Φανταστείτε όμως το σκηνικό, πρωί να πρέπει να πάεις δουλειά, βαρεμάρα, κάμνεις καφέ τζαι κάθεσαι όπως το ζόμπι να τον πιεις να φέρεις τα μίλια σου, κρατάς το κινητό τζαι θωρείς βιντεούθκια με κάττους τζαι ξαφνικά ππέφτεις πάνω σε κάποιον που το μικρό δείγμα που ακολουθεί.

Το λαϊκό παιδί
Τα βίντεο του Μαζωνάκη διακόπτονται από διάφορες φρικιαστικές ειδήσεις από διάφορα σάιτ αμφιβόλου εγκυρότητας (για να το θέσω ευγενικά) με τίτλους όπως «εν θα το πιστέψετε τι εγίνηκε μόλις τούτος ο σκύλος έξυσε τα αρχίδια του», ή κάτι παρόμοιο τελοσπάντων. Ε, εν με κόφτει.

Η λαϊκιά κοπέλα
Κάθε νύχτα η ώρα οκτώ σπαμάρει το timeline μου με τα likes της σε ούλλες τες lifestyle ειδήσεις της χώρας της. Το ότι δεν καταλαβαίνω την γλώσσα εν μια κάποια ανακούφιση, αλλά με ενοχλεί να θωρώ τα ιταλικά αντίστοιχα των ελλήνων τζαι κυπραίων wannabe celebrity να παρελαύνουν που το χάραμα μπροστά στα μάθκια μου.

Η Μπουμπουλίνα
Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών τζαι Πατρίς Θρησκεία Οικογενεία. Εν η πιο πιστή μου οπαδός, ακόμα τζαι όφκιερο ποστ να ανεβάσω, θα μου κάμει λάικ. Τούτο έκαμε με να νοιώσω λλίο άσιημα την ώρα που την έκαμνα unfollow αλλά υπενθύμισα τον εαυτό μου ότι αν ανέβαζε ότι ανέβαζα θα την ακολούθουν τζαι θα της έκαμνα τζαι λάικ (ψωνάρα εγώ καλέ;!).

Ο πολιτικός
Μεταξύ των check-in σε βλαχοκυριλέ μπαρ της πόλης του τζαι των share υποτίθεται αστείων ατακών που κυκλοφορούν όπως τες κατσαρίδες παντού, ανεβάζει τζαι κάτι πατριωτικές κορώνες έτοιμοι να πάρουμε τη πόλη τζαι τα σύνορα μας είναι στη Κερύνεια ενώ βάλλει κορτωτός φωτογραφίες με το άγαλμα του Γρίβα. Επήεννε γυρεύκοντας.

Η Φιλόσοφος
Γράφει ή κάμνει share κάτι σαν «η μέρα είναι νέα και υπέροχη, να είστε κι εσείς νέοι και υπέροχοι γιατί αν δεν είσαστε δεν θα είναι ούτε η μέρα σας» τζαι δώστου δεκάδες τα λάικ που κάτω τζαι σχόλια όπως «ναι αγαπημένη μου, γιατί αν δεν είμαστε νέοι και υπέροχοι ασφαλώς δεν θα είναι και η μέρα μας» στα οποία απαντά «ναι αγαπημένη μου φίλη, αλήθεια δεν είναι ότι η μέρα σου θα είναι υπέροχη μόνο άμα είσαι κι εσύ υπέροχη;». Τόσο Καλημέρα Ζωή που το χάραμα, ξεπερνά με. 


Πέμπτη 10 Μαρτίου 2016

Το ποστ του φρονιμίτη

Έσιει κάμποσο τζαιρό που αρκέψαν να εμφανίζονται οι φρονιμίτες μου τζαι αναρωτιέμαι πότε λαλούν (αλήθκεια, ποιοι;!) ότι φρονιμεύκεις άμαν φκουν οι φρονιμίτες σου. Άμα βλαστήσουν ή άμα τους ξεριζώσεις; Μπορώ να το ψάξω φυσικά αλλά αν το κάμω εν να μπω σε διάφορα σάιτ που εν να με φοϊτσιάσουν, ξέρω το.

Έσιει ένα τραγούδι ο Θηβαίος που μου άρεσκε κάποτε (ο Θηβαίος, όι το τραγούδι) που λαλεί ότι τίποτε δε χτίζεται πάνω στη πέτρα όλα πάνω στην άμμο χτίζονται αλλά τζείνος χτίζει πάνω στην άμμο σαν να ‘τανε η άμμος πέτρα. Ποττέ μου εν το κατάλαβα, ακόμα τζαι πάνω στη (φαινομενική, μη ξεχνιόμαστε) πέτρα εγώ πάντα ένοιωθα ότι εστέκουμουν πάνω σε άμμο, κινούμενη μεν σου πω.

Τα τελευταία θκυο χρόνια, εζούσα σε μια φάση προσωρινότητας τζαι τούτο εβόλευκεν με πολλά, κανένα άγχος. Τωρά όμως τα πράματα παίρνουν μια μορφή «σταθερότητας» (με εισαγωγικά όι γιατί εν είναι τούτο που εννοώ αλλά επειδή στεκούμαστε πάνω σε άμμο είπαμεν) οπότε αρκέψαν τζαι τα ποια είμαι τι είμαι πού πάω.

Που το ελάλουν του Maurice είπεν μου ότι πρέπει να έβρω boyfriend τζαι ότι εν είναι δυνατόν μέσα σε μια πόλη με δέκα εκατομμύρια κατοίκους να μεν ήβρα ένα πλάσμα να μου αρέσει (εκτός του crush που κάθε φορά που το συναφέρνω εσταμάτησε απλά να μου απαντά τζαι καλά κάμνει). Έκαμα του λοιπόν τα μαθηματικά.

Που τα δέκα εκατομμύρια φκάλε τα έξι επειδή εν γυναίκες μεινίσκουν μας τέσσερα, που τα τέσσερα φκάλε τα τρία επειδή εν δεσμευμένοι μεινίσκει μας ένα εκατομμύριο, που τούτο το ένα εκατομμύριο φκάλε τους μισούς που εν gay μεινίσκουν μας πεντακόσιες χιλιάδες, που τούτες τες πεντακόσιες χιλιάδες φκάλε τες τετρακόσιες πενήντα χιλιάδες που εν πολλά μιτσιοί ή πολλά μεγάλοι μεινίσκουν μας πενήντα χιλιάδες, που τούτες τες πενήντα χιλιάδες πες θα μου άρεσκε το δύο τοις εκατόν μεινίσκουν μας χίλιοι, που τούτους τους χίλιους πες θα άρεσκα σε μισό κόμμα πέντε τοις εκατό άρα μεινίσκουν πέντε, που τούτους τους πέντε οι δύο έχουν crushes για άλλες τζαι εν να τες προτιμήσουν, οι δύο εν gay αλλά εν το ξέρουν ακόμα, μεινίσκει μας ένας. Φέρε μου τον.

Έθελεν πολλή σκέψη τούτον ούλλο, μεν νομίζετε. Τζαι αφήστε τον Maurice να μου κλείει το τηλέφωνο στα μούτρα. 


Δευτέρα 29 Φεβρουαρίου 2016

Τέσσερα χρόνια μετά

Χμ, τέσσερα χρόνια πριν, εκαλαμάριζα στο μπλογκ τζαι εν μπορώ να καταλάβω το γιατί. Θυμούμαι πάντως πότε εσταμάτησα να καλαμαρίζω, μόλις εφκήκεν ο Αναστασιάδης πρόεδρος τζαι είδα τζείνην ούλλην την ελληνική σημαία τζαι εφάρασα. Με τον ίδιο τρόπο που φαράζω άμα ο κόσμος δακάτω νομίζει ότι είμαι ελληνίδα ή λαλεί μου ότι εν το ίδιο πράμα είτε ελληνίδα είτε κυπραία.

Δεν είναι το ίδιο πράμα τζαι επροσπάθησα πολλά να έβρω τες ισορροπίες να μεν προσβάλω κανέναν με το άι αμ νοτ γκρικ τζαι να μεν νομίζουν ότι προσβάλλομαι που νομίζουν ότι είμαι από Ελλάδα. Το πρόβλημα μου είναι το εξής: η Κύπρος ετράβησε τζαι ακόμα τραβά πολλά που τζείνους που τους ανάδοξε ότι η Κύπρος εν Ελλάδα, γι αυτό φουτουνιάζουμαι.

Πάντως με το που εν να ανοίξω το στόμα μου, ρωτούν με που ποιο μέρος της Ισπανίας είμαι. Πάνω που ενόμιζα ότι το εκρηκτικό μου ταμπεραμέντο τζαι η φυσική ομοιότητα που έχω με τη Penelope Cruz σαντανώνει τον κόσμο, ισπανόφωνες φίλες είπαν μου ότι εν η προφορά μου τζαι το ανύπαρκτο ρ μου που φταίσιν. Κάπου πρέπει να έχω ισπανικά γονίδια όμως, εν ναι;

Κατά τα άλλα, ο εγκέφαλος μου που την υπερκόπωση δεν μπορεί να συγκεντρωθεί ούτε πας τα πιο απλά, προχτές εκάλεσεν με ο πουπάνω μου να μου πει κάτι σοβαρόν είπεν τζαι ενόμιζα εν να με απολύσει αλλά ήταν κάτι τζει που το άσχετο, ο πουπάνω μου εν νάκκον ντράμα κουίν, η προσωπική μου ζωή πάει κατά θκοιαόλου, επιτέλους εξεπέρασα το crush τζαι τωρά το επρόσεξα ότι είχα πει ότι εν θα γκρινιάξω γιατί η άλλη έναν γκρινιάρη εγγλέζο επέτυχε τζαι τι εκατάλαβε τζαι επήα τζαι έππεσα πάνω σε γκρινιάρη εγγλέζο τζαι τι εκατάλαβα, εν βλέπω καμιά σειρά εκτός το House of Cards (αγαπούμε λατρεύουμε Kevin Spacey τρεις τζαι πόψε), βλέπω πολλές ταινίες, το Anomalisa έβρετε το δέτε το εν πολλά καλό, είδαμε τζαι τα Oscar, τέλεια η ομιλία του Leo, πάντα εν σφιγμένος τζαι νάκκον φοϊτσιάρικος αλλά την ώρα που εχαμογέλασεν εφάνηκεν μου ότι ήταν αληθινό το χαμόγελο του τζαι ήταν σχεδόν γλυκούλης (μεν με παρεξηγάτε, αγαπούμε λατρεύουμε Leonardo DiCaprio), celebrity crush τούτη την εφτομάν ο Tom Hardy αλλά ο Tom Hardy του Mad Max, όι ο Tom Hardy της εχτεσινής απονομής (τούτο με το ότι mad θωρώ ππέφτω να το κοιτάξω) τζαι επίσης, το απόλυτο ίνδαλμα των προ-εφηβικών μου ερωτοχτυπημάτων εν να έρτει για συναυλία δαμέ στη μικρή μας πόλη αλλά αγαπητέ μου, τόσα που θέλεις για να με κάμεις όπως τες κυράτσες που εποθούσαν τον Hugh Grand στο Music and Lyrics, εν σου τα διώ, να πάεις να γυρευτείς αλλού.

Καλό μήνα όσοι μπλόγκερς εμείνετε στη γειτονιά τζαι να είμαστε καλά να ξανακάμουμε ανασκόπηση στες 29 του Φλεβάρη του 2020 (παρόλο που εν νομίζω να είμαι καλά αν κάμω τα μαθηματικά τζαι έβρω πόσων χρονών εν να είμαι το είκοσι είκοσι).




Τετάρτη 6 Ιανουαρίου 2016

Τες δώδεκα μέρες των Χριστουγέννων

Η των Χριστουγέννων. Εμπνευσμένη που το Brooklyn, αποφάσισα να πάω εθελόντρια. Που το είπα της μάνας μου ενόμισεν ότι εν να πάω να δεθώ πας σε κανένα φαλαινοθηρικό στην Ανταρκτική έτσι όπως της το είπα, αλλά στην πραγματικότητα επήα δαμέ στη γειτονιά τζαι έκαμα τζείνο που είσιεν να κάμω. Δαμέ που λαλείς, εγνώρισα ένα σωρό κόσμο που ούλλο τον κόσμο τζαι με όποιαν ιστορία μπορείς τζαι εν μπορείς να φανταστείς.

Η επομένη των Χριστουγέννων. Κουρασμένη που τον ακούραστο εθελοντισμό, έμεινα να τζοιμούμαι ως το μεσημέρι, ήμουν όπως το ζόμπι ούλλη μέρα τζαι ετζοιμήθηκα που τες δέκα επειδή όπως λέει τζαι ο Λάζαρος, κουράστηκα που ξύπνησα.

Η Κυριακή. Ήπια για πρώτη φορά στη ζωή μου τσάι με γάλα τζαι ήταν σίουρα η τελευταία. Καλά να πάθω που εν το εδιευκρίνησα τζαι δίνω συγχαρητήρια του εαυτού μου που εν αντέδρασα έτσι όπως έθελα να αντιδράσω αλλά ήπια το χωρίς να φκάλω κιχ. Το τσάι λατρεύω το τζαι θωρώ τους που το πίνουν με γάλα σαν να εν φρικιά. Μετά που το δοκίμασα, εβεβαιώθηκα για ούλλα όσα πάσειν στραβά σε τούτη τη χώρα. Ένα που τούτα εν τζαι το ότι πιστεύκουν ότι το τσάι με γάλα εν μαλακία αλλά εν πολλά ευγενικοί για να το πουν, θέλω να ελπίζω.

Δευτέρα. Επήα τζαι είδα μια πολλά ωραίαν έκθεση τζαι σε μιαν της αίθουσα σε κάποια φάση έπαιζε ένα τραγούδι που μου αρέσκει πολλά τζαι έσιει τωρά τόσες μέρες που το μουρμουρίζω παντού τζαι συνέχεια. Φεύκοντας τζαι μουρμουρίζοντας το, επέρασα μέσα που ένα που τα ωραία πάρκα της μικρής μας πόλης τζαι έκαμα τζείνο που κάμνω συνήθως άμα περνώ που κάπου που εν άλλαξε τα τελευταία 200-300 χρόνια, εφαντάζουμουν το πλήθος με ρούχα εποχής. Λαλείς να παθαίνω WoodyAllenίαση;

Τρίτη. Ακόμα μια ωραία έκθεση, στο κέντρο της μικρής μας πόλης αλλά εν εκατάφερα να δω τζαι να θυμούμαι τίποτε επειδή μου έστελνε μηνύματα τζαι τελικά ετηλεφώνησεν μου πανικόβλητη η μάνα μου να μου πει ότι εν κόκκινος συναγερμός τζαι ότι εν ζήτημα ωρών να γινεί τρομοκρατικό χτύπημα. Εν ξέρω πόθθεν ενημερώνεται αλλά εθυμήθηκα ούλλες τες πολεμικές ταινίες που είδα ποττέ τζαι την ώρα που εκατέβαινα στο μετρό χωρίς να ξέρω αν θα ξορτόσω να φκω τζιόλας, αναρωτιόμουν αν μπορώ να έβρω το πράσινο φόρεμα που εφόρεν η Κίρα στο Atonement.

Τετάρτη. Ραντεβού στην τράπεζα με ωραιότατο παιδί, ψηλό, μελαχρινό, πανέμορφο τζαι άπειρο. Κάμνει μου ένα σωρό ερωτήσεις, πολλές φαίνουνται μου τόσο προσωπικές που αρκέφκω να τον ρωτώ πίσω για τα δικά του. Τζαι απαντά μου. Τζαι πιάνουμε την κουβέντα τζαι μιλούμε τζαι αρκέφκω να πεινώ τζαι να νευριάζω δαμέ που έμπλεξα, αφού εν καταλάβω πού εσταματήσαν οι επαγγελματικές ερωτήσεις τζαι πότε εξεκινήσαν οι προσωπικές τζαι αν εν σωστό τούτο που κάμνουμεν. Ρωτά με τι εν να κάμω την παραμονή της πρωτοχρονιάς (the pressure the pressure the pressure) τζαι λαλώ του μιαν που τες επιλογές μου συμπληρώνοντας ότι μάλλον εν θα πάω. Εγώ εν να πάω πάντως, λαλεί μου. Τζαι τότε σκέφτομαι πόσα πολλά πράματα ξέρει τούτος τωρά για μένα τζαι καρτερώ να τον έβρω έξω που την πόρτα μου. Που τέθκεια τύχη όμως.

Πέμπτη. Oh the pressure the pressure the pressure. Πρέπει ντε και καλά να είσαι με πολλή κόσμο τζαι να φκεις έξω να μεθύσεις. Εν το έκαμα αλλά λέω τζαι εγώ σε ούλλους πόσο ήπια έτσι είμαστε όλοι μια ωραία ατμόσφαιρα. Νωρίτερα είχα πάει με το βιβλίο μου σε ωραιότατο καφέ με σκοπό να μείνω ώσπου να κλείσουν. Όταν μου εφέραν τον λογαριασμό χωρίς να τον ζητήσω, τζαι ενώ εσκόπευκα να μείνω τζαι για φαί, εσηκώθηκα να φύω μετρώντας τους σελινούθκια χωρίς να αφήσω σεντ παραπάνω. Η τελευταία κακή πράξη της χρονιάς.

Παρασκευή. Ωραιότατη παμπ σε ωραιότατη περιοχή για γεύμα, επήεννα με σκοπό να φάω αληθινό παραδοσιακό φαί παμπ τζαι τελικά εσερβίραν μόνο θαϋλανδέζικο. Ευτυχώς που εν έφυα όμως γιατί πρώτον ήταν πολλά ωραίο τζαι δεύτερον αφήκαν με να κάθομαι μόνη μου μαζί με το βιβλίο μου σε ωραιότατο τραπέζι δίπλα που το παράθυρο για τρεις ώρες. I will be back.

Σάββατο. Η βδομάδα των μεγάλων περιπάτων, της εσωτερικής ανασκόπησης τζαι αναζήτησης, της παραίτησης οποιωνδήποτε ντε και καλά στόχων για τη νέα χρονιά τζαι του ανελέητου shopping ετέλειωσε με την επιστροφή φίλων τζαι συγκατοίκων που τες διακοπές τους έτσι είχαμε κόσμο σπίτι τζαι ετρώαμεν του σκασμού που το πρωί ως την νύχτα. Μετά έκατσα όπως το γουρούνι τζαι είδα μονοκοπανιά ούλλο τον πρώτο κύκλο του Sex and the city τζαι έφριξα που το κατινιό της πρωταγωνίστριας. Εν θα το ξαναδώ.

Κυριακή. Κάμνω δίωρο μίτινγκ με τον εαυτό μου αν θέλω τζαι μπορώ να κατεβώ στο περίπτερο να πιάσω εφημερίδα. Με πείθω ότι χρειάζομαι λλίη χάρτενη κουλτούρα τζαι φορώ το παλτό πάνω που τες πυτζάμες για να πάω στο περίπτερο. Περνώ ούλλη τη μέρα στο κρεβάτι με αποφάγια της προηγούμενης τζαι αναπτύσσω καινούργιο κόλλημα.

Δευτέρα. Απαίσια, μισησμένη μέρα που μας φέρνεις πίσω στη δουλειά. Ενόμιζα πως μετά που θκυο εφτομάες διακοπές ήταν να επεθυμούσα τη δουλειά. Έκαμνα λάθος όμως τζαι ανάπτυξα μιαν δυνατή αντιπάθεια για σχεδόν ούλλους τους συναδέλφους, ακόμα τζαι για τζείνους που συμπαθώ.

Τρίτη. Ο ένας παίζει το εναλλακτικός αλλά στην πραγματικότητα εν φαλλοκράτης (σημείωση να ψάξω τη λέξη φαλλοκράτης στα αγγλικά), ο άλλος παίζει το ντροπαλός ενώ στην πραγματικότητα εν σνομπ (πως τζαι εν το επήρα είδηση τόσο τζαιρό), η άλλη αναρωτιέμαι αν εν ναρκομανής εκτός που αλκοολική (τζαι σίουρα εν αντιμετωπίζει σωστά την κατάθλιψη), ο άλλος εν τόσο διπρόσωπος που απορώ ίνταλις τζαι έσιει φίλους (άραγε η μια του προσωπικότητα συμπαθεί την άλλη;!), ο άλλος εν τόσον όμορφος που ακόμα προσπαθώ να πιστεύκω ότι εν άπειρος τζαι ντροπαλός αντί βλάκας (συμμετέχοντας στον ρατσισμό εναντίων των άσχημων ανθρώπων θύμα του οποίου είμαι τζαι εγώ) τζαι η άλλη που τα λίφτινγκ εν μπορεί να γελάσει κανονικά τζαι κάμνει τον ήχο του γέλιου «κχα κχα κχα» (είπεν μου τες προάλλες ότι μάλλον είμαστε συνομήλικες με ένδειξη ότι εγώ είμαι η μεγαλύτερη τζαι ευτυχώς έπαθα τέθκειο σοκ που εν εμπόρεσα να ανοίξω το στόμα μου τζαι εγλύτωσα την απόλυση).

Τετάρτη. Γκαστρώθηκα λουκουμάδες άρα πλησιάζει η περίοδος μου άρα έχω pms άρα εν μισώ τους συναδέλφους μου άρα υπομονή.