Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2015

Πολιτισμικές διαφορές

Είμαι πας τη νησίδα μες τη μέση του δρόμου τζαι καρτερώ το πράσινο να περάσω απέναντι. Έναν ωραιότατο φορτηγό με έναν πανέξυπνο οδηγό, στέκεται στη μια πλευρά του δρόμου λλίο πριν την νησίδα τζαι δείχνει ότι εν να στρίψει, να αλλάξει λωρίδα. Εν πράσινο τζαι στες θκυο πλευρές άρα αυτοκίνητα περνούν τζαι που τες θκυο πλευρές άρα κανένας εν τον αφήνει να μπει παράνομα στον δρόμο του ενώ οι πουπίσω του εκολλήσαν τζιαμέ αφού περιμένουν τον ηλίθιο να καταφέρει να αλλάξει, παράνομα, λωρίδα.

Δεν ακούστηκε πουρού, δεν ακούστηκε βρισιά, δεν άνοιξε ρουθούνι. Εσκέφτουμουν τι μακελειό θα εγίνετουν αν έπαιζε έτσι σκηνικό στην Κύπρο.

Εθυμήθηκα τζείνη τη μέρα πριν λλίες βδομάδες που άρκησα στη δουλειά, ήμουν στο λεωφορείο, ήμασταν σε διασταύρωση, η αντίθετη λωρίδα γεμάτη τζαι μια ηλίθια έκλεισεν μας τον δρόμο επειδή εθεώρησεν ότι εμπορούσε να προσπαθήσει να πιάσει σειρά στην γεμάτη λωρίδα. Εκάθουμουν μες το λεωφορείο, εθώρουν την μπροστά μου μες το αυτοκίνητο της να θωρεί όπως την χαντακωμένη τον δρόμο που ήταν γεμάτος αυτοκίνητα τζαι εν εμπορούσε να πάει πούποτε, τζαι είσιεν μας τζιαμέ να καρτερούμεν.

Ο οδηγός του λεωφορείου ήταν μες το ζεν τζαι την μακαριότητα, εν εκαταλάβαινε τίποτε, εκάθετουν τζιαμέ τζαι εκαρτέραν να φκιορώσει η απέναντι λωρίδα, να φύει η τύπισσα, να πιάμεν τζαι εμείς τον δρόμο μας. Εγώ, ήμουν έτοιμη να κάμω μακελειό.

Ύστερα εθυμήθηκα τζείνο το μουσείο που επήα τον περασμένο μήνα, τζείνο το αφιερωμένο στην πρωτεύουσα της Ευγενειαλάνδης. Είσιεν ένα ολόκληρο τμήμα αφιερωμένο στο εμπόριο που εδημιούργησε τούτη τη χώρα, το εμπόριο σκλάβων. Επηένναν οι ευγενικοί ευγενειαλανδέζοι με τα καραβούθκια τους στην Αφρική, επιάναν κόσμο που μες τη μέση του δρόμου, εβάλλαν τον μες τα καραβούθκια τζαι επαίρναν τον στην Αμερική τζαι επουλούσαν τον. Ναι, έξερα τα αλλά η έκθεση εν σχεδιασμένη να σε ταρακουνήσει τζαι εταρακούνησεν με.

Ποστ κουρασμένο, γενικευμένο, κάπως ασυνάρτητο τζαι ίσως άδικο.