Παρασκευή 20 Απριλίου 2012

Έγκλημα και τιμωρία


Μόλις δολοφόνησα το mouse μου…

Νόμισα ότι το ξέχασα στο γραφείο, χάρηκα που είδα ότι τελικά ήταν δίπλα μου στον καναπέ, το άρπαξα, αυτό πετάχτηκε από τα χέρια μου, έπεσε στο πάτωμα και άρχισε να κυνηγά ένα κομμάτι τσένταρ που έπεσε από τη σαλάτα μου. Εκείνη την ώρα όμως έτυχε να περνάει απέξω η γάτα των δίπλα η οποία με το που το είδε το έβαλε στο στόμα της αλλά πριν προλάβει να το μασήσει είδε τη φάση το σκυλάκι μου που είπε στη γάτα δυο φωνήεντα και αυτή ψάρωσε και το έφτυσε και τότε έτρεξα κατά πάνω του να το αγκαλιάσω και έτρεχε και αυτό προς το μέρος μου να το αγκαλιάσω και δεν το πρόσεξα και το πάτησα και το έλιωσα…

Πάει το mouse! Τώρα θα με τρώνε οι τύψεις και θα τριγυρνώ στην Αγία Πετρούπολη παραμιλώντας!

Όχι, αυτό είναι από αλλού!

Διαβάζω το Έγκλημα και Τιμωρία με καμιά διακοσαριά χρόνια καθυστέρηση τελικά εν καλός τούτος ο Ντοστογιέφσκι και μπήκα εντελώς στον κόσμο του. Πριν λίγες μέρες καθόμουν στον καναπέ, γριπωμένη με τις μύξες και τα δάκρυα να τρέχουν, αναμαλλιασμένη και άλουτη φορώντας κάτι φόρμες που τες έχω από τη δευτέρα λυκείου νομίζω και είναι πλέον σιθρού και διάβαζα που πήγαινε να ποσπάσει τη γριά και ήμουν τόσο απορροφημένη που όταν κτύπησε το κουδούνι πετάχτηκα πάνω, άνοιξα το παράθυρο σαν την υπνωτισμένη, είδα μια κοπελίτσα που ήθελε να μου πουλήσει πασχαλινές λαμπάδες, την έβλεπα σαν να ήταν από άλλο πλανήτη και άνοιξα το στόμα μου να της πω ακριβώς από πότε έχω να χρησιμοποιήσω πασχαλινή λαμπάδα αλλά επειδή ήταν αρκετά πιεστική για να την ξεφορτωθώ ανάφερα προσπαθώντας να σκουπίσω δάκρυα και μύξες ότι είμαι άνεργη και ότι δεν μπορούσα να αγοράσω. Είμαι άνεργη αλλά μετά ένοιωθα τύψεις όταν σκεφτόμουν την αντίδραση της, παραλίγο να μη βρει τα σκαλιά να φύγει!  

Οι σιθρού φόρμες έφταιγαν, είμαι σίγουρη!

Κυριακή 8 Απριλίου 2012

Ήρτεν η θεία σου;

Εκτός από τη θεία από το Σικάγο με τες γλάστρες-προξενήτρες υπάρχει στις γνωριμίες μου και η θεία από τη Ρωσία. Ήρτεν η θεία μου που τη Ρωσία ήταν η έκφραση που χρησιμοποιούσαν οι συμμαθήτριες μου στο γυμνάσιο για να αναφερθούν στη περίοδο τους. Η δική μου θεία ήρθε από τη ξενιτιά όταν ήμουν δευτέρα γυμνασίου έτσι από τις τελευταίες τάξεις του δημοτικού που έμαθα την ύπαρξη της μέχρι τότε, θεωρούσα αυτή την έκφραση ηλίθια.

Ακόμα την θεωρώ ηλίθια!

Σιχαινόμουν το ξερονήσι και ονειρευόμουν μεγάλες χώρες και μεγάλες πόλεις έτσι μια θεία από οπουδήποτε εκτός το διπλανό χωριό, όσο να ‘ναι με εντυπωσίαζε. Τη πρώτη φορά που άκουσα την έκφραση ρώτησα τη συμμαθήτρια που την ανάφερε αν αυτή η θεία ήταν ρωσίδα ή αν ήταν κυπραία και είχε πάει επίσκεψη.

Υπήρχε λόγος που δεν είχα πολλές φίλες στο γυμνάσιο!

Προχτές μιλούσα με τη μοναδική φίλη που έχω από εκείνα τα χρόνια και ενώ μου μιλούσε για τες φλαούνες που θα κάμει και πότε θα τες κάμει και πως θα τες κάμει κι εγώ έκοβα φλέβες από τη βαρεμάρα, ανάφερε ότι ήρθε η θεία της από τη Ρωσία και για ένα εκατοστό του δευτερολέπτου ήμουν έτοιμη να τη ρωτήσω με γνήσια απορία αν έχει θεία στη Ρωσία.

Αχ ακόμα είμαι παιδί!

Αναρωτιέμαι, εσείς την ξέρετε την έκφραση; Εν λεμεσιανή ή παγκύπρια; Άραγε υπάρχει και άλλος κόσμος εκτός από τη φίλη μου που χρησιμοποιεί ακόμα τη συγκεκριμένη έκφραση; Μπορεί μια νεκρή έκφραση να αναστηθεί μέρες που είναι; Και η θεία γιατί είναι από τη Ρωσία αφού η Ρωσία δεν είναι κόκκινη πλέον;

Πέμπτη 5 Απριλίου 2012

Τα κλεμμένα όνειρα της τρίχας

Πριν βιαστείτε να με καταδικάσετε είμαι έτοιμη να υπερασπιστώ την επιλογή μου να βλέπω μια απογευματινή καθημερινή σειρά. Πρώτα από όλα δεν είναι μεταγλωττισμένο και μετά, δεν είναι το Λύκε, λύκε είσαι εδώ; Αμ δεν είναι γιατί αν ήταν θα τους έτρωγε να ησυχάζαμε! Να φανταστείτε, το trailer βλέπω στα διαλείμματα του Κωνσταντίνου και Ελένης και ντρέπομαι που αυτό το πράγμα υπάρχει στην ίδια χώρα με μένα!

Τελοσπάντων, η σειρά που βλέπω είναι τα Κλεμμένα Όνειρα. Τόσο καιρό που το βλέπω δεν έχω καταλάβει ποιου και πως και γιατί είναι κλεμμένα τα όνειρα αφού διαδραματίζετε σε ένα πλούσιο κολλέγιο με πλούσια παιδιά με πλούσιους γονείς με πλούσια αισθήματα αλλά κάτι θα θέλει να πει ο ποιητής που δεν το έπιασα ακόμα!

Το πρώτο πράγμα που μου έκανε εντύπωση σε αυτή τη σειρά ήταν η ιστορία: ένα επεισόδιο καταλάθος του One Tree Hill είδα και κατάλαβα αμέσως ότι είναι αντιγραφή! Το ελληνικό βερσιόν βέβαια έπρεπε να είναι ακόμα πιο περίπλοκο έτσι έβαλε τρεις ανθρώπους να ανταλλάζουν το βρέφος της συζύγου με το βρέφος της ερωμένης ενός γοητευτικού και αδίστακτου επιχειρηματία που τον παίζει το σκοτεινό αντικείμενο του πόθου ανώμαλων μεγαλοκοπέλων!

Οι μανάδες φυσικά δεν έχουν ιδέα ότι τα παλικάρια τους δεν είναι δικά τους, η πλουσιοσύζυγος είναι αφελής και στη κοσμάρα της ενώ η φτωχή πλην τίμια ερωμένη που δεν ήξερε ότι ο εραστής της ήταν παντρεμένος είναι ακόμα ερωτευμένη μαζί του και δεν έχει πάει με άλλο άντρα από τότε μέχρι που την πλησιάζει ένας συνάδελφος της ταξιτζής που λόγω κακού κάστινγκ είναι ίδιος ο γιος της.

Τα παιδιά φοιτούν σε ένα κολλέγιο υπολογιστών, αυτό που δεν ξέρουν όμως είναι ότι η διεύθυνση του κολλεγίου τους αντικατέστησε με ρομπότ όπως τις γυναίκες του Στέπφορντ, αναβαθμισμένα όμως έτσι ώστε να μπορούν να κάνουν παλαβομάρες αλλά όχι τόσο εξελιγμένα ώστε να μπορούν να υποδύονται ή να αλλάζουν… κόμμωση!

Η πλούσια και κακομαθημένη ας πούμε είναι συνέχεια με μαλλί κομμωτηρίου, θέλει αυτό να μας δείξει ότι δεν την ενδιαφέρει τίποτα άλλο εκτός από τον εαυτό της, είναι αδίστακτη και κουτσομπόλα και ερωτεύεται κάποιον που θα αποδειχθεί ότι είναι αδελφός της.

Η πλούσια και απλή που ερωτεύεται το φτωχόπαιδο που θα αποδειχθεί ότι είναι πλουσιόπαιδο έχει μαλλί ακριβώς ίδιο με το δικό μου, δηλαδή αχτένιστο και φριζαρισμένο που δεν κάθετε με τίποτα ένα τόπο και αυτό θέλει να μας δείξει όχι ότι δεν έχει λεφτά να κάνει μάσκες στις τρίχες της αλλά ότι δεν την ενδιαφέρουν τόσο ποταπά πράγματα και σημασία έχει η καλοσύνη της ψυχής.

Η πλούσια που είναι η καλύτερη φίλη για όλες και έχει μακριά σγουρά μαλλιά θέλει να μας δείξει πόσο άστοχα είναι τα σγουρά μαλλιά σε μια καθημερινή σειρά έτσι δεν έχει καθόλου προσωπική ζωή και η μόνη της ασχολία είναι να νταντεύει τες φιλενάδες της όταν μυξοκλαίνε για τους γκόμενους τους.

Η πλούσια και χαζοβιόλα που μιλά σαν τη Στρουμφίτα και αρχική έμπνευση αυτού του ποστ είναι το πιο αδικημένο ρομπότ της σειράς. Ο κατασκευαστής και μάλλον ένθερμος οπαδός της μόδας των αρχών του ενενήντα της έβαλε ένα κότσο και μία φράντζα τα οποία μένουν ακούνητα όλες τις ώρες της ημέρας και της νύχτας ακόμα και όταν πέφτει στο κρεβάτι, ακόμα και όταν κάνει σεξ με τον φίλο της, ακόμα και όταν χτυπιέται για τον θάνατο των γονιών της! Φράντζα for ever and ever!

Θα μπορούσα να σχολιάσω και όλες τις υπόλοιπες τρίχες της σειράς, τη διευθύντρια ας πούμε που είναι οχτακοσίων χρονών με πλατινέ μαλλί ή τη ψυχολόγα του σχολείου με το καρροττί μαλλί το οποίο δεν είναι βαφή λένε αφού σε ένα φλάσμπακ μας την έδειξε παιδί να παίζει επαγγελματικό ποδόσφαιρο σε μια χωράφα με άλλα τρία παιδιά και είχε το ίδιο καρροττί μαλλί, γενικά σε αυτή τη σειρά μάλλον δεν έχουν κομμώτρια ή αν έχουν απεργεί και χτενίζεται η καθεμιά μόνη της όπως ξέρει ή απλά αφήνουν τα μαλλάκια τους ανακατωμένα άστα να ανεμίζουνε στο τρελό νοτιά αφού εκτός από τη Φράντζα καμία άλλη δεν δείχνει να γνωρίζει την ύπαρξη των μασιούων τζαι των λαστιχουθκιών! 

Κυριακή 1 Απριλίου 2012

oh my love vol.2

Αχ Ουφ!

Γιατί δεν απαντάς το τηλέφωνο;...

Εχάντεψα!

Έλα τώρα, μη με δουλεύεις, η καδένα είναι για τον ρόλο!

Εντάξει;... 

Μα τι αστεία που είσαι bella mia! 

ohhh... ti voglio...

Che cosa??? 

Δεν με θες;!!! 

Ούφφου...

...θα κλειστώ σε μοναστήρι! un monastero!

Αχ Ουφ!... aspetterò...