Μόλις δολοφόνησα το mouse μου…
Νόμισα ότι το ξέχασα στο γραφείο, χάρηκα που είδα ότι τελικά
ήταν δίπλα μου στον καναπέ, το άρπαξα, αυτό πετάχτηκε από τα χέρια μου, έπεσε
στο πάτωμα και άρχισε να κυνηγά ένα κομμάτι τσένταρ που έπεσε από τη σαλάτα
μου. Εκείνη την ώρα όμως έτυχε να περνάει απέξω η γάτα των δίπλα η οποία με το
που το είδε το έβαλε στο στόμα της αλλά πριν προλάβει να το μασήσει είδε τη
φάση το σκυλάκι μου που είπε στη γάτα δυο φωνήεντα και αυτή ψάρωσε και το
έφτυσε και τότε έτρεξα κατά πάνω του να το αγκαλιάσω και έτρεχε και αυτό προς το
μέρος μου να το αγκαλιάσω και δεν το πρόσεξα και το πάτησα και το έλιωσα…
Πάει το mouse!
Τώρα θα με τρώνε οι τύψεις και θα τριγυρνώ στην Αγία Πετρούπολη παραμιλώντας!
Όχι, αυτό είναι από αλλού!
Διαβάζω το Έγκλημα και
Τιμωρία με καμιά διακοσαριά χρόνια καθυστέρηση τελικά εν καλός τούτος ο Ντοστογιέφσκι
και μπήκα εντελώς στον κόσμο του. Πριν λίγες μέρες καθόμουν στον καναπέ,
γριπωμένη με τις μύξες και τα δάκρυα να τρέχουν, αναμαλλιασμένη και άλουτη φορώντας
κάτι φόρμες που τες έχω από τη δευτέρα λυκείου νομίζω και είναι πλέον σιθρού και
διάβαζα που πήγαινε να ποσπάσει τη γριά και ήμουν τόσο απορροφημένη που όταν
κτύπησε το κουδούνι πετάχτηκα πάνω, άνοιξα το παράθυρο σαν την υπνωτισμένη,
είδα μια κοπελίτσα που ήθελε να μου πουλήσει πασχαλινές λαμπάδες, την έβλεπα
σαν να ήταν από άλλο πλανήτη και άνοιξα το στόμα μου να της πω ακριβώς από πότε
έχω να χρησιμοποιήσω πασχαλινή λαμπάδα αλλά επειδή ήταν αρκετά πιεστική για να την ξεφορτωθώ ανάφερα προσπαθώντας να
σκουπίσω δάκρυα και μύξες ότι είμαι άνεργη και ότι δεν μπορούσα να αγοράσω. Είμαι άνεργη αλλά μετά ένοιωθα τύψεις
όταν σκεφτόμουν την αντίδραση της, παραλίγο να μη βρει τα σκαλιά να φύγει!
Οι σιθρού φόρμες έφταιγαν, είμαι σίγουρη!
ego erexa se,oi dikes mou formes tis exo apo 12-13 xronon. eime k ego anergi k epanapauthka foro ta paliorouxa mou,monimos axtenisti,varkoume na lou8o k ama xtupa koudouni k en kanenas pou zhta lefta,h poulei pramata ama me doun etsi xali en mporoun na mh me pistepsoun,alla ama en kamia episkepsi vouro na xosto. sto kato kato exo ki ego anagi,nio8o tupseis alla emas pios 8a mas voh8hsei?
ΑπάντησηΔιαγραφήsymptwsi! dkiavazw to tzai gw twra :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήeperasa omws to simeio pou eskotwsen tin kotziakari (ethymisen m llio to Match Point, tzai skeftoumai oti o Woody prepei na psiloepireastike)
Ουτε εγω μπορώ να πετάξω παλια και αγαπημένα ρουχα..... Εγω απλά λαλώ οτι γίνουνται vintage!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕν μπορώ να καταλάβω που εν το πρόβλημα. Που την δευτέρα λυκειου 5-6 χρόνια έσhει που επεράσαν! :Ρ
Το mouse ήταν με ή χωρίς γουάιαρ;;; Γιατι αν δεν ηταν γουάιαρλες θα αρκέψω να ανησυχώ για σένα.....
Ανώνυμη και η κοπέλα που ήρθε για τες λαμπάδες φοιτήτρια πρέπει να ήταν, ο καθένας μας το παλεύει όπως μπορεί, γι αυτό και ένοιωθα τύψεις μετά αλλά άντε... ελπίζω να σου πάνε όλα καλά! :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήCake!!!! :-) τζι εγώ επέρασα το, εγνώρισε τζαι τη Σόνια πριν λίγες σελίδες... ο Woody ναι, κάμνει τζαι αναφορά, ο πρωταγωνιστής διαβάζει το βιβλίο σε κάποια φάση στην αρχή νομίζω.
Πρασινάδα λαβ γιου ντάρλινγκ!!! ;-)
ήταν γουάιαρλες το καημενούλι μου :-(
ουφ διευκρίνηση.άμαν λες άλουτη..?:P ας ευχαριστήσουμε τον θεό που ήταν φοιτήτρια και όχι ο άντρας των ονείρων σου. επειδή εννα επαρέμενε άντρας των ονείρων:P τα φιλιά μου!:)
ΑπάντησηΔιαγραφή'τελικά εν καλός τούτος ο Ντοστογιέφκι'!!! χαχα..top!
ΑπάντησηΔιαγραφήdaffodil lament αν ήταν ο άντρας των ονείρων μου θα έβαζα τα κλάματα, σίουρα πράματα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήRania ανακάλυψα τη τασιηνόπιττα ;-)
Μα να τον πιάσω 2 φορές τούτον τον Ντοστογιέφκι και να τον παρετήσω στη μέση?? Βέβαια ημουν στην εφηβεία την πρώτη φορά και περίπου στα 20 τη δεύτερη. Ξαναδοκιμάζω τον σύντομα Ουφ! μου
ΑπάντησηΔιαγραφήεμέναν εδημιούυργησεν μου ψυχολογικά... έδρωννα τζι αγχώνουμουν για μέρες τζι επαρέτησα το βιβλίο κάπου τζαμαί
ΑπάντησηΔιαγραφήεγώ βλέπω κάθε βράδυ εφιάλτες :/
Διαγραφή