Ξεκίνησα με μια μεγάλη βόλτα στη πόλη και πήγα με τα πόδια σε μια cheap art έκθεση από όπου ήθελα στην αρχή να αγοράσω ένα έργο με κάτι φιγούρες από σύρμα απομακρυσμένες η μια από την άλλη που τις βρήκα πολύ αντιπροσωπευτικές της κατάστασης μου τα τελευταία τριάντα χρόνια μετά όμως είδα ένα καμβά με κίτρινο στα τρία τέταρτα, γαλάζιο στο πάνω μέρος και στην άκρη δεξιά ένα δεντράκι που μου θύμισε για κάποιο λόγο τον Μικρό Πρίγκιπα αλλά επειδή δεν μπορούσα να αποφασίσω πιο από τα δύο προτιμούσα, το αισιόδοξο ή το απαισιόδοξο τελικά δεν αγόρασα τίποτα!
Η βραδιά συνεχίστηκε με τη Πλατφόρμα Σύγχρονης Μαλακίας την οποία πολύ σαδιστικά παρακολούθησα! Στο πρώτο αριστούργημα ένας τύπος χτυπιόταν για κανένα πεντάλεπτο στη σκηνή μετά έφυγε και μετά ήρθε μια τύπισσα η οποία χτυπιόταν επίσης για κανένα πεντάλεπτο στη σκηνή και μετά τελείωσε, στο δεύτερο αριστούργημα ένας τύπος με προβιά και ρόπαλο έσπασε στο ξύλο μια κοπέλα μετά πήρε ένα πτώμα από μια γωνιά το ζωντάνεψε και άρχισε να το δέρνει μαζί με την πρώην ξυλοδαρμένη και μετά τελείωσε, στο τρίτο αριστούργημα τέσσερις κοπελιές σπάραζαν κάτι φράσεις πόνου και οδύνης κουβαλώντας ποτζεί ποδά ένα μπαούλο και μετά τέλειωσε, στο τέταρτο αριστούργημα μια αμπαλαρισμένη κοπελίτσα προσπαθούσε να κατέβει από ένα εντυπωσιακό ράφι αλλά μια φωνή της τσίριζε να μείνει εκεί που είναι αλλά στο τέλος κατέβηκε και τέλειωσε και στο πέμπτο αριστούργημα εντυπωσιάστηκα από το σκηνικό μετά όμως εμφανίστηκαν δύο κοκκινοσκουφίτσες και άρχισαν να μας λένε παραμύθια με βασιλιάδες και δράκους και στο αποκορύφωμα της διήγησης, εκεί που η μουσική κόντεψε να μας σπάσει τα τύμπανα και αγωνιούσαμε (not) αν ο δράκος θα φάει το πριγκιπόπουλο και τη πριγκιποπούλα οι κοκκινοσκουφίτσες υποκλίθηκαν και τελείωσε! Είμαι η Ουφ! και οι αντοχές μου μόλις τελείωσαν!
Όλα τα λεφτά ήταν οι διπλανοί μου οι οποίοι στο πρώτο έκλαιγαν από τη προσπάθεια τους να μη γελάσουν δυνατά, στο δεύτερο κοίταζαν εκστασιασμένοι, στο τρίτο δήλωσαν ο ένας στον άλλο ότι άρχισαν να μπαίνουν στο νόημα, στο τέταρτο πλέον γελούσαν δυνατά και στο τελευταίο ήταν εξουθενωμένοι, είμαι σίγουρη πως όποια και αν ήταν τα πλάνα τους για μετά θα τα ακύρωσαν και θα πήγαν σπίτι όπου θα έπεσαν αμέσως στο κρεβάτι θα σκεπάστηκαν με το πάπλωμα μέχρι τα φρύδια και θα έβλεπαν εφιάλτες όλο το βράδυ!
Του χρόνου εγώ πάντως θα δηλώσω συμμετοχή. Θα βάλω τις πυτζάμες μου, θα κουβαλήσω τον καναπέ, το τραπεζάκι του ΙΚΕΑ και το laptop, θα ονομάσω τη περφόρμανς blogging και θα γράφω ή θα κάνω ότι γράφω στο blog το οποίο φυσικά δεν θα είναι το Ουφ! αλλά κάποιο άλλο με πιο κουλτουρέ όνομα όπως I feel attention ή κάτι τέτοιο σε κάποια στιγμή μετά από κανένα πεντάλεπτο θα ακουστεί μουσική, το Hey You των Pink Floyd ας πούμε, εγώ θα κουνάω με λύσσα το κεφάλι μπροστά πίσω πάνω κάτω δεξιά αριστερά, ίσως σηκωθώ και από τον καναπέ και κάνω καμιά σπαρακτική κίνηση, ένα ωραίο εφέ θα ήταν να χτυπώ το κεφάλι μου στον τοίχο μετά να σταματήσει η μουσική και εκεί που λέει το τραγούδι divided we fall να σωριαστώ με βία στο πάτωμα. Αν μου το αντιγράψει κανένας του χρόνου θα ζητώ πνευματικά δικαιώματα, να το ξέρετε!
Μετά από τόσο χορό που αν χόρευα η ίδια δεν θα κουραζόμουν τόσο όσο κουράστηκα να τον παρακολουθώ αποφασίσαμε να πάμε στο Library έτσι συναντηθήκαμε στο πάρκινγκ της ΕΣΕΛ που αν είσαι πάνω από τριάντα και προσπαθείς να το κρύψεις καλά κάνεις να συνηθίσεις να το λες πάρκινγκ του E&S! Στο Library μπορείς να κάτσεις μέσα στα βραστά και smoke free αλλά με υπερβολικά δυνατή μουσική ή να παγώσεις έξω μες τη καπνίλα των τσιγάρων με μια μικρή ελπίδα να μιλάς χωρίς να σε καρτερά η λαρυγγίτιδα το επόμενο πρωί! Κάνεις τους συμβιβασμούς σου, διαλέγεις και παίρνεις!
Εμείς κάτσαμε δηλαδή στεκόμασταν έξω και εκεί θυμήθηκα τον
Passenger που ήθελε σε ολόκληρο το μπαρ να βρει ένα κορίτσι να ερωτευτεί αλλά τελικά φίλε μου και για κορίτσι και για αγόρι είναι πιο δύσκολο από όσο το θυμόμουν άσε που σκεφτόμουν και το μπεμπέ και αναρωτιόμουν αν θα μας έκανε τη τιμή να έρθει άσε που σκεφτόμουν και τον συνάδελφο που θα ήταν σε κανένα σκυλάδικο εκεί κοντά τέτοια ώρα άσε που έβλεπα απέναντι και κάποιο γνωστό που θα μπορούσα να τον ερωτευτώ γιατί έχει και τη “σωστή” ηλικία και τα ίδια γούστα αλλά φοβάμαι ότι έχουμε
υπερβολικά πολλά κοινά γούστα…
Ουφ!
