Δύο

Αργία Απεργία Ανεργία

Μόλις άρχισα να συνηθίζω, να πιστεύω ότι τα πάω καλά και να μου αρέσει η νέα μου δουλειά, απολύθηκα. Όχι και τα καλύτερα συναισθήματα για το θέμα… Ξανά στην ανεργία λοιπόν και μάλιστα προεκλογικά… φέρτε μου υποψήφιους βουλευτές τώρα! Κάπου πρέπει να ξεσπάσω!

Πρόγραμμα

Για να μη με πιάσει η κατάθλιψη: πρέπει να πάω γυμναστήριο πρέπει να πάω γυμναστήριο πρέπει να πάω γυμναστήριο πρέπει να πάω γυμναστήριο πρέπει να πάω γυμναστήριο πρέπει να εξασκηθώ σε εκείνο το πρόγραμμα που ζητούν σε όλες τις αγγελίες πρέπει να ξεκαθαρίσω στο κομπιούτερ όλα τα final Final FINAL 2b files πρέπει να αγοράσω κουτιά να συμμαζέψω το χάος πρέπει να ταξινομήσω τα χαρτιά μου πρέπει να κρατηθώ απασχολημένη.

Παιδικά τραύματα

Σαν παιδί και μέχρι τα 20-21 η καλύτερη μου άμυνα ήταν η ειρωνεία. Δηλαδή μπορούσα να πω απίστευτες κακίες σε κάποιον που θα με πλήγωνε. Το μεγάλο μου παράπονο ήταν που κανένας δεν ήταν αρκετά έξυπνος για να αναγνωρίζει αυτές τις κακίες. Μετά υποτίθεται ωρίμασα και σταμάτησα να το κάνω αλλά τώρα τελευταία άρχισα να σκέφτομαι μήπως θα έπρεπε να λέω τελικά εκείνο που σκέφτομαι, αφού έτσι κι αλλιώς ο κόσμος δεν είναι και πολύ πρόθυμος να με συμπαθήσει, όσο καλή και αν είμαι.

Δεν είναι κακία

«Μα σοβαρά είσαι κοντοχωριανή από τη Κολοπετινίτσα;! Στο χωριό μου οι παλαιότεροι έλεγαν ότι θα γαϊδούρια τους ήταν πιο έξυπνα από τους κολοπετινιτσιώτες χαχαχα!». Είναι απλά μια αστεία διαπίστωση για τον ηλίθιο τοπικισμό των προγόνων μας που πίστευαν ότι όποιος ζούσε δύο χιλιόμετρα βορειότερα ήταν βλάκας. Μα γιατί δεν με πιστεύεις;!

Last night

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί οι άντρες θεωρούν ωραία την Eva Mendes! Είναι άσχημη! Φυσικά αν κάποιος είναι παντρεμένος με τη κρεμάστρα Keira Knightley ίσως θέλει απλά να δει πως είναι να έχεις λίγο κρέας πάνω σου! Τελοσπάντων, εγώ είμαι ερωτευμένη με τον Guillaume Canet και ξέρω πως έχω ίσες πιθανότητες να αρέσω σε αυτόν όσες έχω και με τους τρεις άντρες που μου αρέσουν τον τελευταίο καιρό!

Τσούλα

Καλά ντε, μη βαράτε! Δεν είναι ότι τα έχω και με τους τέσσερις! Στην απίθανη περίπτωση που θα μου ζητήσει κάποιος από αυτούς να βγούμε οι υπόλοιποι πέντε θα πρέπει να περιμένουν τη σειρά τους!

Υπαρξιακά

Πολλές συζητήσεις έγιναν ανάμεσα μας τις τελευταίες μέρες σχετικά με το blogging. Προσωπικά το είδα σαν ένα μέσο να ξεφεύγω από τα προβλήματα μου, όχι για να κλαίω ακόμα περισσότερο τη μοίρα μου. Άσχετα αν το παράκανα τον τελευταίο καιρό με τον συνάδελφο! Και τελικά έχει πλάκα, ενώ “γνωρίζεις” κόσμο που μάλλον δεν θα γνώριζες διαφορετικά αφού όλοι ζούμε στον μικρόκοσμο μας.

Αγγελία

Πήγαινε στο «Προβολή πλήρους προφίλ» και κοίταξε τα μουσικά μου γούστα. Σε οποιαδήποτε συναυλία οποιουδήποτε στη λίστα προσκάλεσε με να πάμε μαζί. Μμμμμμ εξυπνάδες, εξαιρούνται οι νεκροί και τα διαλυμένα συγκροτήματα! Για πιθανή επανασύνδεση των Pink Floyd όμως, η προσφορά ισχύει για οποιοδήποτε μέρος του πλανήτη!

Έκθεση

Εικαστικά. Συγγραφικά. Θεατρικά. Χορογραφικά. Μπλογκικά! Οποιοσδήποτε εκτίθεται έχει να αντιμετωπίσει και τις αντιδράσεις του “κοινού”. Νομίζω πως αυτό που αναζητούμε όλοι είναι η αποδοχή. Γι αυτό και όσοι “κάνουμε παρέα” μεταξύ μας έχουμε λίγο πολύ τα ίδια ενδιαφέροντα. Όχι εσκεμμένα. Αλλά τι να πεις με κάποιον με τον οποίο δεν έχεις κανένα κοινό;!

Δύο

Ο τίτλος παραπέμπει στην ημερομηνία και στα δύο χρόνια του blog. Είναι αξιοθαύμαστο το πώς ένα τόσο εσωστρεφές άτομο σαν εμένα κατάφερε να γράφει τόσα πράγματα δημόσια. Όταν ανέβασα το πρώτο ποστ φοβόμουν ότι θα μου τηλεφωνούσαν φίλοι, γνωστοί και άγνωστοι για να μου πουν ότι με αναγνώρισαν! Όχι, μη πας να δεις το πρώτο ποστ, είναι παράλογο, πιστέψτε με!

Σας ευχαριστώ που με αντέχετε! :-)