Παραπαραξένεψα

Οι συνομιλίες για τη λύση του κυπριακού μου θυμίζουν τις συνομιλίες των γονιών μου λίγο πριν το διαζύγιο, δηλαδή τρία πουλάκια κάθονταν!

Σε ένα χτεσινό περιοδικό ανακάλυψα τη χαμένη αδελφή ψυχή μου στα γραφτά μιας δημοσιογράφου, μια ολόκληρη πρόταση ολόιδια, καλά λένε πως τα μεγάλα πνεύματα συναντώνται!

Δημοσιογράφος έπρεπε να σπουδάσω…

Νομίζω είναι καιρός να ξεκολλήσω από τη νοσταλγία και τα ατελείωτα «αν» και να δω λίγο μπροστά.

Είδα. Το χάος!

Πήγα σε αρκετές συνεντεύξεις για δουλειά τον τελευταίο καιρό. Στην ερώτηση πως φαντάζεσαι τον εαυτό σου επαγγελματικά μετά από πέντε χρόνια νομίζω πρέπει να σκεφτώ καλύτερη απάντηση από το να δουλεύω όσο το δυνατόν λιγότερες ώρες με όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μισθό και να κάνω μόνο πράγματα που μου αρέσουν.

Πλάκα κάνω. Απαντώ τις κλισέ απαντήσεις που περιμένει αυτή η κλισέ ερώτηση! Hate myself!

Θέλω να πάω Αθήνα, βρήκα εισιτήρια και εκεί που ετοιμαζόμουν να τα αγοράσω ονλάιν με έπιασε ένας τρόμος και το ακύρωσα. Νομίζω θα κόψω γενικά τις ειδήσεις, όχι μόνο από τη τηλεόραση!

Στον τύπο που βγήκε με κόκκινο χτες το βράδυ στον παραλιακό εύχομαι την επόμενη φορά ο οδηγός που θα τον αποφύγει τελευταία στιγμή κορνάροντας να μη σταματήσει μόνο λίγο πιο πάνω μέχρι να ηρεμήσει αλλά να κατέβει από το αυτοκίνητο, να πλησιάσει το δικό του, να του ανοίξει τη πόρτα, να τον τραβήξει έξω και να του σπάσει τα μούτρα!

Θέλω να τα φτιάξω με ένα μουσικό! Όχι με ένα συγκεκριμένο (εκτός βέβαια κι αν θέλει ο Φοίβος) αλλά γενικά δεν θα ήταν τέλειο να βλέπεις κάποιον στη σκηνή και να ξέρεις ότι μετά μπορείς να τον πάρεις σπίτι να παίξετε;

Επιτέλους ήλιος σήμερα! Καιρός ήταν γιατί παραγίναμε βορειοευρωπαίοι και δεν μας πάει ο αληθινός χειμώνας για πάνω από 4-5 μέρες! Το καλοκαίρι θα ‘ρθεί και εύχομαι φέτος να με βρει επιτέλους σε κανένα άλλο νησί να λιάζομαι κάτω από την ομπρέλα πασαλειμμένη με αντηλιακό με δείκτη προστασίας 180 και να γκρινιάζω για τη ζέστη!