Twilight –friend– Zone

Αυτοψυχαναλυόμενη, καταλήγω στο συμπέρασμα πως επειδή η αυτοπεποίθηση μου είναι περίπου στο ύψος της Στρουμφίτας, όταν γνωρίζω κάποιον υποθέτω από την αρχή ότι δεν θα μου έδινε ερωτική σημασία έτσι κι αλλιώς, οπότε του συμπεριφέρομαι σαν ο παλιόφιλος του ο Βαγγέλας για να τον καθησυχάσω πως δεν θέλω να κάνουμε αχαλίνωτο σεξ ακόμα και αν θέλω, για να μην καταλάβει ότι θέλω ενώ αυτός δεν θέλει.

Έτσι, στην απιθανότατη πιθανότητα κάποιος να με έβλεπε όντως ερωτικά, βρίσκει μπροστά του ένα χαζοχαρούμενο τοίχο. Εδώ έρχεται η διαφωνία που έχω με τον Maurice, ο οποίος υποστηρίζει πως η συμπεριφορά μου διώχνει τους άντρες, δεν με πλησιάζουν επειδή δεν τους δείχνω τη θηλυκότητα μου και δεν φλερτάρω με τις πιθανότητες.

Εγώ πάλι, πιστεύω πως άμα μου αρέσει κάποιος, του το δείχνω, κάπως άτσαλα ίσως αλλά πιάνει το νόημα, δεν χρειάζεται να βγάλω τα βυζιά μου έξω για να το καταλάβει. Το να μη μου δείχνει ότι του αρέσω σημαίνει πως δεν του αρέσω και η κουβέντα τελειώνει εδώ.

Το πρόβλημα όμως δεν είναι τόσο ο χαζοχαρούμενος εαυτός μου όσο όταν με πιάνουν τα «μέσα» μου. Άμα έχω ένα πρόβλημα, άμα με απασχολεί κάτι, το μόνο που θέλω είναι να είμαι κλεισμένη σπίτι και να κάνω οτιδήποτε δεν χρειάζεται να σκέφτομαι, να μιλώ ή να συναναστρέφομαι με άλλο πλάσμα.

Πάντα ζήλευα τους ανθρώπους που όσα θέματα και αν είχαν δεν τα άφηναν να τους επηρεάζουν στην καθημερινότητα τους. Αυτούς που μπορούν να γελούν και να περνούν καλά και να είναι μες τη τρελή χαρά την ώρα που έχουν κάποιο πρόβλημα να «τρέχει».

[Η αλήθεια είναι πως δεν τους ζηλεύω, τους θεωρώ αναίσθητους]

Η αναισθησία είναι και δικό μου χαρακτηριστικό κατά τη μάνα μου. Εν μέρει έχει δίκαιο, τα άτομα που δεν είναι πλέον στη ζωή μου δεν με απασχολεί τι κάνουν, πώς περνούν, τι θέματα έχουν κλπ. Δεν βρίσκω για ποιο λόγο να με ενδιαφέρει και να συμπάσχω σε προβλήματα κάποιου που έχω να δω χρόνια και που όταν είχα εγώ πρόβλημα έπαιζε πελλό. Καμιά φορά για να κάνω το χατίρι της μάνας μου, κάνω ότι λυπάμαι ή χαίρομαι αν είναι για κάτι καλό, ή καμιά ερώτηση του στυλ «μα σοβαρά; και είναι καλύτερα τώρα;» αλλά βασικά, χέστηκα.

Μέχρι που φτάνουμε στον εαυτούλη μου που έχει σοβαρό πρόβλημα με την εκδήλωση συναισθημάτων, παντός είδους και όχι μόνο ερωτικά. Προχτές μεταποιούσα κάτι ρούχα. Μόνο και μόνο που πήρα βελόνι και κλωστή και έφτιαξα με προσοχή αυτό που ήθελα χωρίς να θέλει πέταμα στο τέλος, σημαίνει ότι είναι σοβαρή η κατάσταση.

Σας κλείνω, πάω να κατεβάσω τα cd, να τα ξεσκονίσω μέσα έξω, να καθαρίσω με φαμόζο τα δισκάκια και να τα βάλω σε αλφαβητική σειρά με βάση το αγγλικό αλφάβητο.