Μικρές ιστορίες

Έπεσε στα χέρια μου ένα βιβλιαράκι με μικρές ιστορίες. Δεν δίνω σημασία στο γεγονός ότι η μόνη μικρή ιστορία που ήξερα είναι ένα κομμάτι από τον Μικρό Πρίγκιπα που σημαίνει πως μπορεί και οι άλλες μικρές ιστορίες να μην είναι ακριβώς μικρές ιστορίες αλλά σκηνές από πιο μεγάλες ιστορίες, και σας παρουσιάζω εφτά από αυτές με κριτήριο επιλογής το μέγεθος γιατί μικρές μικρές αλλά μερικές ήταν πάνω από μία σελίδα, αν είναι δυνατόν.

Φελίξ Φενεόν, Αληθινή ιστορία Η κυρία Ερνεστίν Γκαπόλ, 49 ετών από τη Βανβ (λεωφόρος Γκαμπετά), αυτοκτόνησε με δύο σφαίρες στο κεφάλι.

Άντον Τσέχοφ, Αποχαιρετισμός Και γεμάτη χαρά, που επιτέλους οι καλεσμένοι έφευγαν, είπε η σπιτονοικοκυρά: «Μα καθίστε λίγο ακόμα».

Ζαν-Ζακ Σεμπέ, Συμβίωση Η ευτυχία μας δεν είχε όρια, ήταν εντελώς κοσμική. Είχαμε και οι δυο την ανάγκη να το μοιραστούμε, θέλαμε να το βροντοφωνάξουμε σε κάποιον, πόσο ευτυχισμένοι ήμασταν. Αλλά σε ποιον; Ποιος από τους φίλους μας θα μπορούσε να συμμεριστεί αυτό το βάθος των αισθημάτων, ποιος θα μπορούσε να νοιώσει αυτά τα πετάγματα στα ύψη; Κι όμως η ευτυχία μας πίεζε να εκφραστεί. Εγώ κάθισα και έγραψα μερικές σκέψεις μου στο χαρτί, η Λάουρα όμως δεν τις κατάλαβε. Εκείνη ζωγράφισε μια εικόνα, που μ’ έκανε να χάσω τη ψυχραιμία μου. Από τότε συναντιόμαστε με το αίσθημα της υπέρτατης καχυποψίας.

Ντέηβ Έγκερς, Εγώ θα σ’ αγαπάω παντοτινά Ο άντρας, γύρω στα 45 και ονόματι Μπίλι, είχε μόλις διαβάσει, ότι η Ντόλι Πάρτον είχε γίνει 57 χρονών, και η είδηση αυτή του χάλασε το πρωινό του και την ημέρα ολόκληρη και τη νύχτα και την εβδομάδα.

Λουίτζι Μαλέρμπα, Η σκεπτόμενη κότα Μια κότα από την Καλαβρία αποφάσισε να γίνει μέλος της Μαφίας. Πήγε σ’ έναν υπουργό της Μαφίας για να πάρει συστατική επιστολή, αλλά αυτός της είπε πως Μαφία δεν υπάρχει. Πήγε σ’ ένα δικαστή της Μαφίας, αλλά κι αυτός της είπε πως Μαφία δεν υπάρχει. Έτσι η κότα επέστρεψε στο κοτέτσι, κι όταν οι άλλες κότες τη ρωτούσαν, αυτή απαντούσε πως Μαφία δεν υπάρχει. Τότε όλες οι κότες σκέφτηκαν πως είχε γίνει μέλος της Μαφίας, και τη φοβόντουσαν πολύ.

Ένιο Φλαϊάνο, Σύντομη ιστορία Αποφάσισε ν’ αλλάξει τη ζωή του και να αξιοποιήσει τις πρωινές ώρες. Σηκώθηκε στις έξι, έκανε ντους, ξυρίστηκε, ντύθηκε, έφαγε ορεξάτος πρωινό, κάπνισε μερικά τσιγάρα, κάθισε στο γραφείο του και ξύπνησε το μεσημέρι.

Φ. Κ. Βέχτερ, Ο μπανιστιρτζής Ένας μπανιστιρτζής είναι ανεβασμένος σε ένα δέντρο και κοιτάζει πολύ ερεθισμένος ένα αμυδρά φωτισμένο παράθυρο. Ξαφνικά στο παράθυρο εμφανίζεται ένας γυμνός άντρας και βλέπει τον μπανιστιρτζή. Γυμνός άντρας: «θα σε σκοτώσω, γουρούνι». Μπανιστιρτζής: «Ήσασταν μοναδικός, κορυφαίος». Γυμνός άντρας: «Αλήθεια; Αυτή δεν μου το ‘χει πει ποτέ».

Το βιβλίο είναι αυτό. 

Κύπρος είναι

τζείνος που βάλλει τες είκοσι του Ιούλη στο φέησμπουκ φωτογραφία του Βαρωσιού τζαι που κάτω γράφει έναν δακρύβρεχτο κατεβατό ενώ το δεκαπεντάουστο που πάει διακοπές στη Πάφο βάλλει περήφανη τζαι χαμογελαστή φωτογραφία του με το άγαλμα του Γρίβα.

οι συνταξιούχοι που πάσειν εκδρομή στα κατεχόμενα τζαι ψουμνίζουν που φτηνομάχαζα που ποτζεί που εν φτηνά σαν να τζαι εν έσιει φτηνομάχαζα τζαι που ποδά που εν φτηνά τζαι μετά πάσειν τζαι τρων ψάρι σαν να τζαι εν έσιει ψάρι τζαι που ποδά τζαι κατηγορούν τζείνους που διούν λεφτά για να μπουν στο κάστρο της Κερύνειας ότι διούν λεφτά του παλιότουρκου αλλά αφού εν επήαν τζαι ποττέ τους στο κάστρο της Λεμεσού για να ξέρουν ότι τζαι τζιαμέ διάς λεφτά για να μπεις.

οι γεροντοκόρες που την ποδά πάντα που το 74 ελαλούσαν ότι εννά έρτουν οι κκιλιτζίρες να τους πιαν τους αντράες τους.

οι κοτζιάκαρες μες τες πολυκατοικίες στους προσφυγικούς συνοικισμούς που ποτίζουν τες γλάστρες πας το μπαλκόνι.

τα σπίθκια τα παλιά με τες αυλάες τζαι τους κήπους τζαι τες κληματαρκές με την σκιά το καλοτζαίρι που μόλις πεθάνουν οι ιδιοκτήτες τους γίνουνται πολυκατοικίες με πολυτελή διαμερίσματα ή πεντέξι ολόιδια άσιημα σπίθκια το ένα κολλητό με το άλλο.

οι σκύλοι οι διμμένοι με τον άλυσο μέσα σε βαρέλια σιειμώνα καλοτζαίρι που αν τύχει τζαι ξιδιθούν τζαι βουρούν να ξιπιαστούν ούλλοι κλειώνουνται μέσα γιατί φοούνται τους τζαι αν τύχει τζαι κοντέψει κανενού για να παίξει παίζουν τον.

τζείνος που γαμά ότι κινείται ενώ θέλει να σπάσει που το ξύλο την αρφή του αν έσιει φίλο τζαι μετά γυρεύκει μια κορούα παρθένα με προίκα για να την παντρευτεί.

να μεν χωρίζεις γιατί μα δάμπου εν να πει ο κόσμος τζαι μετά που φεύκει τζαι αφήνει σε ο κόσμος εν σου μιλά γιατί άφηκες τον άντρα σου να φύει τζαι εν έσωσες τον γάμο σου.  

να μεινίσκεις που πάνω που τη μάνα σου τζαι να την αφήνεις να νεκατώνεται μες τη ζωή σου τζαι στον τρόπο που πρέπει να συμπεριφέρεσαι στον άντρα σου τζαι να σου λαλεί ίνταλως να μεγαλώνεις τα κοπελλούθκια σου.

να πηέννεις με τα μωρά σου στη θάλασσα τζαι να κουβαλάς δέκα τσέντες τζαι δυο οικιακές βοηθούς οι οποίες κάμνουν πάνω τα ποηνάρκα τους για να μπουν με τα μωρά μες το νερό ενώ εσύ με το παρεό τζαι τη καπελαδούρα πάεις πάνω κάτω πάνω κάτω τζαι μιλάς στο τηλέφωνο τζαι λαλείς ότι έφερες τα μωρά λλίο θάλασσα γιατί εν κρίμα ούλλη μέρα σπίτι.

οι πολιτικοί που φκαίνουν στες τηλεοράσεις τζαι λαλούν γελοιότητες τζαι ακούουν τες τα κομματόσκυλα του ενός κόμματος τζαι κάμνουν δηλώσεις τζαι απαντούν τους με άλλες δηλώσεις τα κομματόσκυλα του άλλου κόμματος τζαι ανταπαντούν τους με άλλες δηλώσεις τα κομματόσκυλα του ενός κόμματος τζαι ξανά απαντούν τα κομματόσκυλα του άλλου κόμματος τζαι τούτα ούλλα με επιχειρήματα μωρών του νηπιαγωγείου τζαι μετά φκαίνουν τζαι τα κομματόσκυλα των άλλων κομμάτων τζαι κάμνουν δηλώσεις για τες δηλώσεις των άλλων τζαι οι άλλοι απαντούν τους ως πάρατζει να τελειώσει ο μήνας να πιαν τον μισθό τους.

οι γιγαντοαφίσες στους δρόμους που ανακοινώνουν την άφιξη τζαι τες ώρες ραντεβού κάθε αποκεφαλισμένου που εν ξέρουν καν σίουρα πότε έζησε αλλά εν σίουροι ότι εν τζείνη η κκελέ του τζαι βάλλουν του τζαι μιαν υπερφυσική ιδιότητα για να ξεχωρίσει τζαι να αποκτήσει το κοινό του.

να πηαίννεις διακοπές στην Αθήνα τζαι να πιάνεις ταξί να πάεις που το Σύνταγμα στην Ομόνοια τζαι να λαλείς να είχα τωρά δαμέ το αυτοκινητούιν μου ρε κουμπάρε.

να αγοράζεις αυτοκίνητο στα δεκαοχτώ σου έσιεις εν έσιεις λεφτά να το αγοράσεις έσιεις εν έσιεις εγκέφαλο να το οδηγάς.

ο λεωφορειατζής που σου χαμογελά τζαι λαλεί σου καλημέρα τζαι λαλεί σου τζαι κάτι αστείο τζαι γελάτε τζαι εν τζαι ο λεωφορειατζής που λαλεί της κοτζιάκαρης που εν μαζί σου στη στάση άτε μάνα μου άτε μάνα μου ταράξετε να φεύκουμε γαμώ τον καπηλέ μου άτε. 

define Cyprus

τι εν η Κύπρος για εσάς; 

Μικρού μήκους

Οδηγώ μες τη μαύρη νύχτα μετά τες ταινίες μικρού μήκους τζαι το ράδιο βάζει τα θερινά τα σινεμά του Κηλαηδόνη. Άσχετο αλλά που ήμουν μιτσιά άκουα το απόψε λέω να μη κοιμηθούμε τζαι τζιαμέ που ελάλεν απόψε θα ζηλέψει ο Κηλαηδόνης εγώ άκουα απόψε θα ζηλέψει ο κυρ Αηδόνης. Πάντως ακόμα τζαι μέχρι σήμερα άμα το ακούω σκέφτομαι, κεό, η μπύρα. Πετυχημένο μάρκετινγκ, ύπουλα 80’s ή καμένο παιδικό μυαλό, δεν ξέρω. Τα θερινά τα σινεμά που λαλείς, σαν να ήταν βαλτά μετά από είκοσι δύο ταινίες οπότε άρχισα τζι εγώ να συνοδεύω το τραγούδι με την γλυκύτατη φαλτσοφωνάρα μου.

Έσιει κάτι τύπους με μούσι που το ξυρίζουν στην άκρη του σαγονιού, σε τζείνο το σημείο που κάποιες γυναίκες νομίζουν ότι τελειώνει το μέηκ απ. Γιατί; Ειλικρινά, γιατί; Εν αηδία τζαι σιχαμένο, τζαι ειλικρινά, γιατί; Εθυμήθηκα την αηδία που μια που τες ταινίες, είσιεν ωραία ανατροπή παρόλο που η περίληψη ήταν μάλλον σκόπιμα παραπλανητική αλλά τζείνη η γραμμούα η ξιουρισμένη του πρωταγωνιστή εκνεύριζεν με.

Έσιει έναν κυπραίο ηθοποιό πάρα πολλά ωραίο που τον βλέπω σχετικά συχνά ποτζεί ποδά, στη σκηνή, στους θεατές, στην οθόνη, στην οθόνη τζαι στους θεατές ταυτόχρονα, στη σκηνή τζαι στους θεατές ταυτόχρονα νάκκον δύσκολο, τζαι εν πολλά ωραίος αλλά ρε παιδί μου πολλά χάλια ντύσιμο, ειλικρινά χάλια, πουκάμισο ριγωτό που μέσα που το παντελόνι με ζώνη; Εν η μάμα του που του ψουμνίζει; Αν με ερωτευτεί υπόσχομαι του να τον σουλουπώσω.

Σε περίπτωση που εν το εκαταλάβετε, έχω ένα κόλλημα με ηθοποιούς, αψυχολόγητο πολλές φορές.

Σε ένα πιο προσωπικό τόνο, ακόμα εν εκατάλαβα αν είμαι αδικαιολόγητα εγωκεντρική, δικαιολογημένα εγωκεντρική ή απλά εν σε δημιουργική έξαρση ούλλες μου οι ανασφάλειες.

Από ταινίες, μέσα σε τρία τζαι έξι λεπτά συγκινηθήκαμε τζαι εγελάσαμε τζαι εγελάσαμε τζαι συγκινηθήκαμε. Δύο από τες είκοσι δύο εν λλίο άδικο, αρέσαν μου τζαι άλλες αλλά βαρκούμαι να τες θυμηθώ.

oh my love vol. έχασα τον λοαρκασμό

στο Only you κάμνει σε σταχτοπούτα

στο Chaplin, αστέρι

"λίσεν ττου μι" 

τρίχες; τρίχες. 

πετάμε μαλλί και μούσι κρατάμε στυλ και ντύσιμο.

χαμαιλέων; χαμαιλέων. 

σέξυ καλομαθημένο κωλόπαιδο

note to self: όταν βλέπεις ταινίες με σίριαλ κίλλερ κλείνε τη τηλεόραση πριν τους τίτλους έναρξης. ευχαριστώ. 

Τα τρία στάδια της απαξίωσης

Στάδιο πρώτο: το βλαμμένο

Διαφωνείς αλλά επειδή συμπαθείς το άλλο άτομο παίζεις πελλό τζαι αποκαλείς το χαϊδευτικά βλαμμένο. Αυτό το στάδιο διαρκεί ανάλογα με τον λόγο και τον βαθμό της διαφωνίας.

Στάδιο δεύτερο: ο βλάκας

Διαφωνείς αλλά επειδή συμπαθείς το άλλο άτομο προσπαθείς να του πεις ότι διαφωνείς για να βρείτε μια λύση. Διαφωνεί με τη διαφωνία σου αλλά λαλεί σου ότι συμφωνεί επομένως άλλα λαλεί, άλλα κάμνει τζαι άλλα λαλεί ότι κάμνει έτσι αναβαθμίζεται σε βλάκα.

Στάδιο τρίτο: ο ηλίθιος

Διαφωνείς τζαι εξακολουθείς να συμπαθείς το άλλο άτομο αλλά επειδή θεωρείς ότι δεν μπορεί να βρεθεί μια λύση ανακηρύσσεις το ηλίθιο τζαι ξεμπέρδεψες. Το ίδιο κάμνει τζαι το άλλο άτομο με σένα και όλοι ζούμε τις μικρές μας ιστορίες που λένε και οι Κατσιμιχαίοι. 

Εργαζόμενο κορίτσι

Προχτές καθάριζα τα συρτάρια μου και βρήκα αυτό το σκίτσο που έκανα πριν από τέσσερα-πέντε χρόνια. Αυτή η θλιβερή ρουτίνα συνεχιζόταν τότε για περίπου τρία-τέσσερα χρόνια, η κάθε μέρα ήταν ακριβώς η ίδια με την προηγούμενη –κάθε πρωί που έμπαινα στο ασανσέρ ήταν σαν να μην είχαν περάσει εικοσιτέσσερις ώρες από την τελευταία φορά, ένοιωθα σαν να έκανα βόλτα με το ασανσέρ πάνω κάτω κάθε δύο λεπτά.

Μόλις είδα το σκίτσο, γέλασα με την απελπισία του εαυτού μου τότε. Φαντάσου πόση ανάγκη είχα να εκφραστώ για να κάθομαι να φτιάχνω τέτοια σκίτσα. Μετά θυμήθηκα ακριβώς πόση ανάγκη είχα να εκφραστώ που κατέληξα να κάθομαι να φτιάχνω τέτοια σκίτσα. Το οκτάωρο ήταν εξαντλητικό, ο μισθός γελοίος, το αφεντικό συμπεριφερόταν σαν να ήμουν προέκταση του κομπιούτερ και ο προϊστάμενος ήταν ηλίθιος.

Κατάλαβα πως κάτι έπρεπε να αλλάξει όταν άρχισα να μην δουλεύω. Πήγαινα εκεί το πρωί, άνοιγα το κομπιούτερ και έκανα οτιδήποτε άλλο εκτός από το να δουλεύω. Διάβαζα μπλογκς, έφτιαξα αυτό το μπλογκ, έβλεπα ταινίες στο YouTube, διάβαζα τα πιο απίθανα trivia για οποιαδήποτε ταινία είχα δει στη ζωή μου, καθόμουν απλά και έχασκα και απαντούσα το τηλέφωνο στο δέκατο χτύπημα λέγοντας ότι πνίγομαι και δεν μπορώ να τους εξυπηρετήσω.

Έπρεπε να παραιτηθώ αλλιώς θα με δολοφονούσαν, ή κανένας πελάτης ή ο μάστρος. Ο προϊστάμενος είχε αναπτύξει μια νεύρωση κατά την οποία φοβόταν να μπει στο γραφείο μου και όποτε το έκανε έμοιαζε έτοιμος να βάλει τα κλάματα. Νομίζω μάλιστα πως μια φορά του είπα πως αν ήμουν εγώ η προϊστάμενη του, θα τον είχα απολύσει.

Η στριμμένη μου συμπεριφορά συνεχιζόταν και μετά τη δουλειά, όταν κάθεσαι σε ένα μέρος που μισείς για πάνω από οκτώ ώρες και μετά πάεις σπίτι ένα κουρέλι, δεν έχεις και πολλές επιλογές ως προς το πώς θα περάσεις τον ελεύθερο σου χρόνο. Μπορεί να περνούσε μήνας χωρίς να βγω έξω από το σπίτι ή να μιλήσω σε πλάσμα, εκτός από τα της δουλειάς φυσικά.

Όταν ένα απόγευμα Κυριακής ήρθε η ξαδέλφη από το τρίπατο να μου φέρει κάτι και μετά να πάει σε ένα παιδικό πάρτι γενεθλίων σε ένα λούναπαρκ, ζήλεψα που αυτή θα έβγαινε έξω. Τότε κατάλαβα πως είτε θα έπεφτα στη θάλασσα να πνιγώ να τελειώνω με τη μίζερη μου ζωή είτε θα άλλαζα κάτι.

Τότε επιτέλους παραιτήθηκα. Προς το παρόν, ακόμα με αγχώνει περισσότερο η προοπτική να βρεθώ ξανά σε ένα τέτοιο περιβάλλον από την προοπτική να τρέφομαι με μακαρόνια για την υπόλοιπη μου ζωή.