...όπως είπε σήμερα το πρωί με βαθιά φιλοσοφική διάθεση η συγκάτοικος μου, λλίο πριν προσθέσει "τζαι εχτές η τελευταία Παρασκευή του χρόνου, κκάν γιου μπιλίβ ιτ;".
Αν κρίνω που τα άδεια μπουκάλια που βρίσκω στην ανακύκλωση, η συγκάτοικος παίζει να εν μεθυσμένη νον στοπ που το προηγούμενο σαββατοκύριακο. Όι μόνη της, μες τον Φλεβάρη επρόσεξα την που εβάφφετουν σαν να ήταν να πάει στα μπουζούκια για να πάει στο γυμναστήριο, μετά ήβρα σπίτι έναν που τους γυμναστές, έτσι τωρά έχουμε τζαι τον φίλο της έσσω.
Εγώ στο γυμναστήριο δεν βάφομαι, πάω όπως τη λέτσα συνήθως μετά τη δουλειά. Μια φορά που επρόσεξα κάποιον να με γλυκοθωρεί, έβαλα λλίο κοκκινάδι πριν πάω την επόμενη φορά τζαι ο υποψήφιος εθαμπώθηκε τόσο πολλά που τα χρωματισμένα κάλλη μου που του εππέσαν τα μπλογκς της γιόγκα θκυο πόντους δίπλα που τη κκελλέ μου. Εγώ φταίω που το παίζω γκόμενα την ώρα της shavasana, χαζίρι να με σκοτώσει.
Με το μοντέλο εχώρισα ότι είχαμε τον Απρίλη, άρκησε λλίο να το εμπεδώσει αλλά τζαι εγώ είχα αρκήσει να το πάρω απόφαση. Επεθυμούσα τον πολλά στες αρκές τζαι εθυμήθηκα τον τζαι προχτές επειδή ήβρα την κάρτα που μου έδωσε πέρσι τα Χριστούγεννα, έγραφε "στον σύζυγο μου με αγάπη". Άρεσεν του το σχέδιο αλλά εν είσιεν κάτσει να προσέξει τα γράμματα, σαΐνι το μοντέλο.
Έκοψα τα ραντεβού τζαι επέρασα μιαν άνοιξη τζαι καλοτζαίρι να χέλω να ποχώ κόσμο που εν μου έδινε τη παραμικρή σημμασία, ακριβώς όπως τες παλιές κακές μέρες. Ως τες είκοσι του Οκτώβρη που ο Χοθέ Μαρία Μπλαμπλαμπλάθ έστειλε μου μήνυμα να βρεθούμε τζαι εβρεθήκαμε. Εν να σας αφήκω σε σασπένς επειδή ούτε εγώ ξέρω πού εν να πάει το πράμα τούτη τη φορά.
Κάτι που κρατώ που το 2018, εν οι φίλοι μου. Επέρασα κάμποσα τούτη τη χρονιά, τζαι ήταν δαμέ για μένα, ούλλοι. Όπως ελπίζω να ήμουν τζαι εγώ για τζείνους.
