Για να παραφράσω Παυλίδη, το ωραιότερο ταξίδι που 'χω κάνει, δεν ήταν πάνω στη σπασμένη πολυθρόνα, αλλά έτσι όπως είναι η χρονιά τούτη, εταξίδεψα πολλά πας τον καναπέ μου με βιβλία. Ακολουθεί μια μικρή επιλογή που δεν είναι κριτική των βιβλίων, απλά οι σκέψεις μου μετά που τα διάβασα.
Ιαπωνία, The Travelling Cat Chronicles
Το βιβλίο που με έκαμε να αγαπήσω με ένα διαφορετικό τρόπο τους κάττους. Αρέσκουν μου οι κάττοι, απλά όι όπως τους σκύλους. Οι σκύλοι καταλαβαίνουν με τζαι καταλαβαίνω τους. Οι κάττοι εν ένα μυστήριο που μου αρέσκει να περνώ χρόνο μαζί τους αλλά σε μια κάποια απόσταση. Με τούτο το βιβλίο, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου μιλά μας ο γάτος Νάνα, έκαμε με να γελώ, να κλαίω τζαι να αποκτήσω μιαν βαθκιάν αγάπη για τους κάττους. Τζαι την Ιαπωνία. Αν επιβιώσω της πανδημίας, θα εν το επόμενο ταξίδι.
Ρωσία, The Master and Margarita
Ήταν το περσινό Χριστουγεννιάτικο δώρο που τον Παύλο, τζαι εν του είχα πει ότι το είχα ξαναξεκινήσει πριν χρόνια αλλά εφοΐτσιασεν με τόσο πολλά που το άφησα που τες πρώτες σελίδες. Τόσα χρόνια μετά, ακόμα βρίσκω το φοϊτσιάρικο τζαι ο μόνος τρόπος που ήβρα για να το διαβάσω ήταν το καλοτζαίρι με το φως της μέρας, κατά προτίμηση στο καφέ κάτω που το σπίτι μου, περιτριγυρισμένη με πολλή κόσμο (σε απόσταση). Τζαι ήβρα το καταπληκτικό, πολλά αστείο τζαι εδιάβαζα με ζήλια την σκηνή που η Μαργαρίτα σαν μάγισσα διαλύει το διαμέρισμα ενός βιβλιοκριτικού. Η Μόσχα εν στη λίστα μου πολλά χρόνια. Αν επιβιώσω της πανδημίας, θα εν το επόμενο ταξίδι.
Αγγλία, The Midnight Library, Machines Like Me & Girl, Woman, Other
Το πρώτο έπιασα το επειδή μου αρέσκουν τέθκειες “τι θα γινόταν αν…” ιστορίες. Είχα διαβάσει ένα άλλο βιβλίο του ίδιου συγγραφέα τζαι είχα το έβρει απλοϊκό αλλά σε περίοδο πανδημίας, τζαι μετά τη Μόσχα, τζαι με την υπόθεση του τούτου να εν τόσο ελκυστική, αγόρασα το μόλις εφκήκε τζαι εθκιάβασα το σε πέντε μέρες. Εν τούτο το είδος βιβλίου, ευκολοδιάβαστο αλλά στο τέλος άφησε με με μιαν αίσθηση ότι έχασα πέντε μέρες που τη ζωή μου. Αν κάμω απόπειρα αυτοκτονίας τζαι φτάσω σε μια βιβλιοθήκη σαν ανταμοιβή, θα διαλέξω να μεν το διαβάσω.
Το δεύτερο έπιασα το επειδή ενόμιζα εν να διαβάσω το καινούργιο Atonement, που εν ήταν. Έσιει κάποια καλά στοιχεία, όπως το παράλληλο σύμπαν τζαι το ρομπότ, αλλά στο τέλος της ημέρας η ιστορία εν μια απλή ιστορία ενός λούζερ (ή μήπως δύο;) που ερωτεύκεται τζαι βλέπει το φως. Άρεσεν μου το τέλος πάντως, το να σε κατσαδιάζει ο Alan Turing μετά που με έκαμες να σε αντιπαθήσω για 306 σελίδες, ήταν απολαυστικό.
Το Girl, Woman, Other άρεσεν μου πολλά. Ιστορίες γυναικών που αλληλεπιδρούν, μπλέκεται η μια με την άλλη, μπαίνεις μες το μυαλό τους τζαι ακολουθείς τες, εν κάπου δαμέ. Εθκιάβασα το το καλοκαίρι τζαι εν ακόμα μαζί μου, η Άμμα, η Κάρολ, η Μπούμι, η Πηνελόπη, η Χάτι τζαι η Γκρέης, ούλλες.
Ιρλανδία, Normal People
Βρήκα εντελώς αχρείαστο το πήαιννε έλα με τες ημερομηνίες, αφού μας λέει ότι βρίσκονται πχ τον Νιόβρη, το επόμενο κεφάλαιο εν τον Μάρτη αλλά με flashback στα Χριστούγεννα. Εν το έπιασα, γιατί; Δεν μου άρεσε επίσης επειδή μπορούσα να ταυτιστώ λλίο υπερβολικά με την Μαριάν νομίζω.
Ηνωμένες Πολιτείες, The Man in the High Castle & Calypso
Το πρώτο στην αρκή τζαι μέχρι σχεδόν το τέλος, άρεσεν μου πολλά. Μετά εχάθηκα, τζαι έπρεπε να διαβάσω κριτικές τζαι αναλύσεις για να καταλάβω τι έγινε. Ήταν στη λίστα μου για διάβασμα πολλά χρόνια οπότε εν το μετάνοιωσα που το διάβασα.
Το δεύτερο, εν το καινούργιο βιβλίο του David Sedaris του οποίου είμαι φαν, έχω διαβάσει τα παραπάνω βιβλία του. Τούτο τωρά εν λλίο πιο σκοτεινό που άλλα, μιλά πολλά για την αυτοκτονία της αδελφής του τζαι την θνητότητα γενικά. Εν ξέρω αν θα το χρησιμοποιήσω όπως τα προηγούμενα (να διαβάζω ένα διήγημα πότε πότε για να μου φτιάχνει το κέφι) αλλά σίγουρα θα το ξαναδιαβάσω.
Νέα Υόρκη, The Goldfinch
Αγόρασα το μια μέρα πριν το προτελευταίο lockdown πρώτον λόγω του ότι το βλέπω συνέχεια μπροστά μου στο βιβλιοπωλείο τζαι δεύτερον λόγω όγκου: θα κρατήσει αρκετές μέρες. Έχω την πειθαρχία να το διαβάζω μόνο τη νύχτα πριν τζοιμηθώ τζαι αποδείχτηκε πολλά καλή επιλογή. Έσιει σασπένς, ενδιαφέροντες χαρακτήρες τζαι μπορώ να ταυτιστώ λλίο υπερβολικά με το πόσο χαμένος εν ο ήρωας. Είμαι στη μέση περίπου τζαι αφήνω το κάθε λλίες σελίδες για να αγναντέψω το ταβάνι: μόλις τελειώσει τούτο ούλλο, τζαι αν επιβιώσω της πανδημίας, θα πάω στη Νέα Υόρκη για ένα χρόνο.
