Δεν διαβάζω ειδήσεις από Κύπρο ή Ελλάδα επειδή πολλές φορές η κατάσταση εν τόσον άσιημη που με πιάνει η μαύρη κατάθλιψη. Ειδικά αν μένεις μακριά, τα γεγονότα μεγενθύνονται τζαι χωρίς το κόντεξτ ή κουβέντες με άλλους με τες ίδιες αναμνήσεις τζαι αναφορές, μεινίσκεις με μια καλή κρίση πανικού μες τη μέση του δρόμου.
Η Ελληνίδα φίλη έστειλε μου τη κατάσταση στη Λεμεσό που την οποία ο Μωρίς επροσπάθησε να με προστατεύσει, τζαι ο Μωρίς έστειλε μου τη κατάσταση στην Ελλάδα την οποία η Μαρία αντρέπεται να αναφέρει. Η μαλακία του κόσμου δεν έσιει όρια, τζαι τούτο εν κάτι που εν θα σταματήσει ποττέ να με εκπλήσσει. Στη Κύπρο της διαφθοράς, τζαι ειδικά στη Λεμεσό την ξεπουλημένη σε δέκα πάντες με ριάλλια, εφταίξαν τους οι μετανάστες;
Τζαι στην Ελλάδα που πάει που το κακό στο σιειρόττερο, εφκήκαν στους δρόμους να διαδηλώσουν εναντίον των νέων ταυτοτήτων. Κινητά, διαβατήρια, τραπεζικές κάρτες, σόσιαλ μίντια δεν έχουν τούτοι οι ανθρώποι; Εν να καρτερά τη νέα ταυτότητα ο Βελζεβούλης για να τους μαντρώσει;
Παν καλά;
