Αρέσκει μου τούτο το ονλάιν ημερολόγιο με τα βιβλία της χρονιάς επειδή συνήθως ξεχάννω τι εδιάβασα. Πρόσφατο παράδειγμα ένα δώρο Χριστουγέννων που έπρεπε να ψάξω στο ράφι να το έβρω για να βεβαιωθώ ότι το είχα, ότι το εδιάβασα (μια χρονιά που εν έκαμα τούτο το ποστ με τα βιβλία της χρονιάς), τζαι να θυμηθώ ότι μου είσιεν αρέσει πολλά (The Physics of Sorrow αν αναρωτιέστε, του Georgi Gospodinov).
Πάμε στα βιβλία του 2025 λοιπόν.
Michiko Aoyama, What are you looking for is in the library
Μικρό τζαι απλό, ίσως απλοϊκό, βασική ψυχολογία που εν πολλά στη μόδα τα τελευταία χρόνια. Η αλήθκεια εβαρέθηκα τούτα ούλλα τα ιαπωνικά βιβλία με καφέ, βιβλιοπωλεία, ακόμα τζαι περίπτερο εφκήκε, ζεν για να μεν κάμουν χαρακίρι. Επαραχέσαμεν το. Αλλά τούτο το βιβλίο, που ήταν δώρο Χριστουγέννων πέρσι, άρεσεν μου.
Jonas Jonasson, The hundred year-old man who climbed out of the window and disappeared
Ο Σουηδός Φόρεστ Γκαμπ στα γεράματα. Είσιεν πολλή πλάκα, εθκιάβασα το σε δύο βδομάδες να δω πώς εν να δείχνουν ιστορικά γεγονότα. Η ιστορία του εικοστού αιώνα σαν τα Χρόνια της Ερνώ, αλλά κωμωδία. Είσιεν πολλή πλάκα η συνάντηση του με τον Στάλιν, με τον Φράνκο όι τόσο.
Colm Tóibín, Brooklyn
Εθκιάβασα το σε εννιά μέρες, τόσο πολλά μου άρεσε. Είχα δει τη ταινία τότε που εφκήκε στο σινεμά τζαι είσιεν μου αρέσει πολλά. Εν νάκκον διαφορετικό που τη ταινία, έσιει παραπάνω νόημα τζαι εν πιο τραγική η επιλογή στο τέλος νομίζω. Ή απλά πρέπει να ξαναδώ τη ταινία (αν την αντέχει η ψυχολογία μου).
Colm Tóibín, Long Island
Ακόμα ένα δώρο Χριστουγέννων πέρσι, που με έκαμε να διαβάσω το Brooklyn πρώτα. Άρεσεν μου που εδιάβαζα τι έγινε με τους ήρωες τόσα χρόνια μετά. Εν μου αρέσαν κάποιες ευκολίες, ίσως έχω θέμα με τον από μηχανής θεό του πλούσιου συγγενή. Υπάρχει ποττέ έτσι πράμα στην πραγματικότητα; Ο δικός μου πού είναι; Ζώντας στο εξωτερικό, φοούμαι ότι είμαι εγώ η θεία από το Σικάγο. Πάω να αγοράσω γλάστρες.
Helen Fielding, Bridget Jones’s Diary
Είχα το βιβλίο που σχεδόν εικοσαετία πριν, τζαι εθκιέβασα το τότε αλλά εν μου είσιεν αρέσει επειδή εν αρκετά διαφορετικό που την ταινία. Ήβρα το σχεδόν χωσμένο σε ένα ράφι μες το καλοτζαίρι τζαι είπα να το μετροφυλλήσω. Τελικά εθκιάβασα το ξανά τζαι άρεσεν μου πολλά τούτη τη φορά.
Samanth Harvey, Orbital
Διαδραματίζεται στον διεθνή διαστημικό σταθμό τζαι εν οι εσωτερικές φωνές έξι αστροναυτών που ζουν τζαι δουλεύκουν τζιαμέ. Ελάτρεψα το, τζαι νομίζω εν να το ξαναδιαβάσω. Εθύμησε μου τα Κύματα της Γουλφ, παρόλο που ούλλοι οι μονολόγοι εν σε μια μέρα μόνο.
Vincenzo Latronico, Perfection
Εγλύτωσα που μια χιπστερική ζωή επειδή είμαι με δεκαετία πιο μεγάλη που τη μόδα. Αλλά το βιβλίο εθύμησε μου πολλά άτομα που ξέρω που ζουν ακριβώς έτσι. Ή εζούσαν έτσι πριν καμιά δεκαετία. Το βιβλίο άρεσεν μου πάρα πολλά, απολάμβανα το θκιάβασμα του τόσο πολλά σαν να τζαι ήξερα προσωπικά τους ήρωες (επειδή τους ήξερα). Τζαι άσχετο, επαναλαμβάνομαι: θέλω τζαι εγώ πλούσιους συγγενείς να κληρονομώ, πού ένι;
A Writer’s Diary: Being extracts from the diary of Virginia Woolf
Επιλογή που τα ημερολόγια της που τον Leonard Woolf, που απομονώνει αναφορές σε συγγραφή. Επήρεν μου ακριβώς ένα χρόνο να το διαβάσω, κυρίως επειδή εν ήθελα να τελειώσει. Λατρεύω την Γουλφ, τζαι θκιαβάζοντας τα ημερολόγια της εζήλεψα τόσο πολλά τη ζωή της. Εκτός φυσικά τα προβλήματα ψυχικής υγείας, τους πολέμους, τζαι την τελευταία βόλτα στον ποταμό.
Alex Christofi, Cypria
Άνοιξα το να το μετροφυλλήσω τζαι εκατέληξα να μεν τζοιμούμαι για να το διαβάζω. Στα τελευταία κεφάλαια επιάστηκεν η καρκιά μου που λαλεί τζαι η μάνα μου, εν εμπορούσα να σταματήσω το κλάμα. Γιατί εν τόσο προβληματική η χώρα μας ρε γαμώτο; Πόσον κλεισμένοι στες μεγαλομανίες μας, μες τη κκελλέ μας, στη κοσμάρα μας; Τζαι τούτο θυμίζει μου κάποια άλλα πράματα που είδα πρόσφατα. Στο πωλητήριο της εθνικής βιβλιοθήκης της μικρής μας πόλης, ένα βιβλίο με παράξενους χάρτες τζαι σύνορα. Τζαι να εν μέσα η Κύπρος τζαι να λαλεί ο συγγραφέας πως όταν εισέβαλε η Τουρκία στη Κύπρο εκατέληξε το νησί μοιρασμένο, με τον βορρά να ελέγχετε που τη Τουρκία τζαι τον νότο που την Ελλάδα. Τζαι το άλλο, τέλος της χρονιάς τζαι ανασκοπήσεις ποτζεί ποδά ούλλα τα αππς στο κινητό, η πιστωτική μου ενημέρωσε με πως ήπια καφέ στη Τζίρνε στη Τουρκία. Το πώς φαίνεται η Κύπρος έξω εν μας κόφτει, κόφτει μας μόνο να χαριεντιζόμαστε μεταξύ μας τζαι να σκίζουμε τα σώβρακα μας άμα μας θίγουν τον εθνικισμό μας. Εν να μου πεις, αν έρτει κάποιος Κύπρο τζαι δει ούλλες τες ελληνικές σημαίες να ανεμίζουν, τι εν να νομίζει; Ξέφυγα που το πολλά καλό βιβλίο του Christofi όμως. Αν το έβρετε, Κύπρια, διαβάστε το.
Sally Rooney, Intermezzo
Τέλειο, ελάτρεψα το. Τωρά πεθυμώ τους χαρακτήρες, τι κάμνουν, εν ευτυχισμένοι; Αρέσαν μου πολλά οι εσωτερικοί μονόλογοι των πρωταγωνιστών, ήβρα τους πολλά αληθινούς. Ήταν πολλά λυπητερό, σε πολλές σελίδες ελούνουμουν τα κλάματα, ειδικά με τον χαρακτήρα του Πήτερ. Εν η δεύτερη φορά που εταυτίστηκα με χαρακτήρα της Ρούνι, μετά τη Μαριάν του Normal People.
Nina Stibbe, Went to London, took the dog
Αρέσκουν μου τα ημερολόγια, τζαι τούτο ήταν πολλά καλό τζαι αστείο. Εν θα το συγκρίνω με τη Γουλφ, ή τον Σεντάρις, αλλά απόλαυσα το.
James Joyce, Dubliners
Είχα το διαβάσει πριν από κάμποσα χρόνια σε μετάφραση, τζαι εθυμούμουν μόνο μιαν ιστορία (Eveline, άλλη ταύτιση). Ήβρα το σε ένα πωλητήριο άσχετου μουσείου σε άσχετη πόλη πρόσφατα τζαι αποφάσισα ότι ήρτεν η ώρα να το ξαναδιαβάσω. Τι μαύρη κατάθλιψη, τι αριστούργημα.
Τι νομίζετε για τα non-fiction βιβλία άμα διαβάζουμε κανένα θκυο κεφάλαια μόνο; Λοαρκάζουντε στη λίστα με τα βιβλία που “διαβάσαμε”; Εν να βάλω θκυο που έχουν μια κάποια σχέση με κάποια που τα πιο πάνω.
Roland Allen, The Notebook: a History of Thinking on Paper
Ξεκινά εισαγωγή με τα moleskine τζαι πώς έφτασαν να εν τόσο δημοφιλή. Μετά επετάχτηκα στο κεφάλαιο που μιλά για την ανάγκη των ανθρώπων να γράφουν ημερολόγιο. Σαν κάποια που κρατά ημερολόγιο που δώδεκα χρονών, ήβρα το πολλά ενδιαφέρον. Μετά διάβασα το κεφάλαιο με τα σημειωματάρια συγγραφέων που ήταν πολλά καλό. Τζαι ακόμα ένα κεφάλαιο με μιαν έρευνα για τα θετικά του να γράφουμε κάτω τα προβλήματα μας τζαι να τα δουλεύκουμε στο μυαλό μας. Όι, το να γκρινιάζεις γραπτά εν βοηθά τζαι τόσο, απλά κουρτίζει σε παραπάνω. Γράφε τα για να βρίσκεις λύσεις.
Tharik Hussain, Muslim Europe, A Journey in Search of a Fourteen Hundred Year History
Εθκιάβασα μόνο την εισαγωγή τζαι το πρώτο κεφάλαιο που εν για τη Κύπρο. Άρεσεν μου πολλά, τζαι έτσι όπως χτίζει το σασπένς για το τι έσιει στον τεκκέ στη Σκάλα, εζήλεψα τον κόσμο που θα το διαβάσει χωρίς να ξέρει. Εν νομίζω να διαβάσω το υπόλοιπο βιβλίο αλλά φαίνεται πολλά ενδιαφέρον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου