Ημερολόγιο

Πρώτη φορά τον είδα την άνοιξη του 1998 (oh my god I'm old!). Πεδίο του Άρεως, Αθήνα, Έκθεση Βιβλίου, δωρεάν συναυλίες, πρώτη πρώτη από νωρίς πρώτο χορτάρι πίστα. Γύρω γύρω δέντρα, συγκρότημα και θεατές σε ένα ξέφωτο, δροσούλα, ο Χρήστος στην αυτοσχέδια σκηνή δίπλα μας, μια βραδιά μαγική.

Την επόμενη μέρα πήγα και πήρα το cd: Μέρες Αδέσποτες. Και το έλιωσα. Δηλαδή ευτυχώς που στο τέλος ανακάλυψα το copy from cd αλλιώς θα έπρεπε να έχω στοκ. Το άκουγα συνέχεια, σε ένα προϊστορικό cd player, από την αρχή μέχρι το τέλος, με τη σειρά που επιλέχθηκε από τους δημιουργούς - όχι από εμένα. Αφού για αρκετό καιρό μετά που το (κατά κάποιο τρόπο) ξεπέρασα, άμα άκουγα στο ραδιόφωνο ένα οποιοδήποτε τραγούδι, περίμενα αμέσως μετά το επόμενο από το cd και εκνευριζόμουν που δεν το άκουγα.

Είχα φάει τέτοιο κόλλημα που πήγα και αγόρασα ένα cd του Νταλάρα (ένα από τα ποτ πουρί χειροκροτημάτων στην Ιερά Οδό) μόνο και μόνο για να ακούω όσες φορές ήθελα το "Μικρή πατρίδα". Τι να πεις, νιάτα!

Από τότε είδα τον Χρήστο Θηβαίο σε αμέτρητες συναυλίες και παρόλο που στα αγαπημένα μου είναι πάρα πάρα πολλά τραγούδια του, νομίζω πως θα μου άρεσε ακόμα και να ακούω τη φωνή του να διαβάζει ειδήσεις για τις τελευταίες εξελίξεις στο κυπριακό. Ξέρετε: οι αρχηγοί των κομμάτων καταδίκασαν τις ενέργειες της Τουρκίας κι εγώ βάζω αυτό το παράδειγμα γιατί όποτε ακούω αυτή την "είδηση" είναι σαν να μου αφαιρείς ένα ένα τα εγκεφαλικά μου κύτταρα!

Α, ξέχασα, τον είδα χτες στο Κηποθέατρο και ήταν -όπως πάντα- τέλειος!!!!

Ημερολόγιο λοιπόν.