Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010

Up in the Air

Εκεί προς το τέλος που πάει στη διάλεξη και διστάζει ενώ ξεκινά να λέει την ίδια ιστορία που έλεγε συνέχεια στη ταινία λέω από μέσα μου θα μας το χαλάσουν τώρα, θα κάνει ένα λογύδριο που θα λέει ακριβώς τα αντίθετα από όσα έπρεπε να λέει και θα μας πει τι καλά που είναι να κουβαλάς όλο αυτό το βάρος στους ώμους σου γιατί δεν είναι στ’ αλήθεια βάρος αλλά άνθρωποι και πράγματα που αγαπάς και το κοινό θα χειροκροτήσει, κάποιος χοντρούλης θα δακρύσει και κάποια χοντρούλα θα του δώσει χαρτομάντιλο και θα χαμογελάσουν ο ένας στον άλλο με νόημα και μετά αυτός που πάει τρέχοντας στη γκόμενα λέω θα τη βρει να τον περιμένει με ανοικτές τις αγκάλες (παρόλο που ο φίλος μου ο Μέρφυ περίμενε ότι κάτι τέτοιο που τελικά έγινε θα γινόταν με το που είδε το σπίτι) και θα βάλει τα κλάματα και θα μας δείξουν αισθησιακές σκηνές και μετά cut και μετά γάμος όπου αυτός θα είναι γαμπρός και αυτή νύφη και θα είναι και όλο του το σόι εκεί και θα χορεύουν πάλι και διάφορα άλλα τέτοια χολιγουντιανά και βαρέθηκα πια όλες αυτές τις ταινίες με το ίδιο σενάριο, αυτοί οι μονόλογοι είναι σιχαμένοι και αρκετά με αυτά τα μαθήματα ζωής σε μιάμιση ώρα – κανείς δεν ζει έτσι!



Ευτυχώς με άκουσαν :-)

8 σχόλια:

  1. Είδες είδες ο George? μόνο σε καλές ταινίες παίζει. θα πάω να το δω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δηλαδή ουφάκι μου μας προτείνεις ανεπιφύλακτα να το δούμε; Αν και δεν θέλω και πολλά να με πείσουν, αφού παίζει ο Κλούνευ! ;)
    Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καταπληκτική ταινία. A must για όσους δεν το έχουν δει ακόμα. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. εγώ επειδή είμαι πειρατίνα εκατέβασα το!
    εν να το δώ πόψε μάλλον, αν δεν βαρκούμαι..
    αχ ο Κλούνει πάντα γοητευτικότατος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. εμένα μου άρεσε πάρα πολύ, γούστα είναι αυτά βέβαια :-)

    περιμένω εντυπώσεις άμα το δείτε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή