Εσύ θυμάσαι τις κασέτες;

Αυτό το ποστ δεν είναι νοσταλγικό. Σιγά μη κάτσω να πω τι ωραία που ήταν παλιά με τις κασέτες! Μπερδεύονταν συχνά και χάνονταν τα τραγούδια, και πάντα τα πιο αγαπημένα φυσικά! Έπρεπε να τη γυρίσεις πίσω άμα ήθελες να ξανακούσεις ένα τραγούδι και φυσικά δεν υπήρχε περίπτωση να το πετύχεις από την αρχή! Το ίδιο και με το fast forward αν ήθελες να αποφύγεις κάποιο!

Αυτό το ποστ είναι αφιερωμένο σε μια κασέτα. Την κασέτα «φθινόπωρο 2000, Αθήνα». Ήταν λίγες βδομάδες πριν ανακαλύψω το internet, το napster και το downloading. Είχα πολλές τέτοιες κασέτες αλλά δεν ξέρω που χάθηκαν. Βρήκα όμως τη τελευταία, που έγραφα τα τραγούδια που κυνηγούσα στο ραδιόφωνο! Πάνω της γραμμένα σχόλια και αφιερώσεις από τους παραγωγούς που μιλούσαν στη μέση των τραγουδιών! Τα περισσότερα είναι από τον Σταθμό (που μετά άλλαξε όνομα και ρεπερτόριο) και από τον Rock FM, όπου τις μεταμεσονύχτιες ώρες που βρικολάκιαζα είχε εκπομπή ένας τύπος κολλημένος με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου και ένα βράδυ που θα τον είχε φιλοξενούμενο στο στούντιο το ανακοίνωνε 85 φορές το λεπτό και ο Παπακωνσταντίνου αργούσε να πάει και οι ακροατές είχαν αρχίσει να αγριεύουν και αυτός ακουγόταν έτοιμος να βάλει τα κλάματα, όμως δεν έχασε τη πίστη του και τελικά ο Παπακωνσταντίνου εμφανίστηκε! Τι πήγα και θυμήθηκα!!!

Side A:

Bryan Adams – Heaven

Gary Moore – Still got the blues

The Beatles – Yesterday

Παύλος Σιδηρόπουλος & Δήμητρα Γαλάνη – Η ώρα του stuff

Radiohead – Creep

Βασίλης Παπακωνσταντίνου – Για μένα τραγουδώ

Πυξ Λαξ – Να με θυμηθείς

Ξύλινα Σπαθιά – Χάρτινος ουρανός

Side B:

Scorpions – Wind of change

Βασίλης Παπακωνσταντίνου – Να γράφεις να τηλεφωνείς

Deep Purple – Soldier of fortune

Βασίλης Παπακωνσταντίνου – Πόρτο Ρίκο

Παύλος Σιδηρόπουλος – Μπάμπης ο φλου

Παύλος Σιδηρόπουλος – Κάποτε θα δεις

Βασίλης Παπακωνσταντίνου – Το τρενάκι

Παύλος Σιδηρόπουλος – Μου ‘πες θα φύγω

Pink Floyd – Wish you were here

Bryan Adams από το γυμνάσιο, ολίσθημα με το Still got the blues για έναν τύπο που νόμιζα ότι αγαπούσα και με είχε προδώσει ένα δυο χρόνια πριν, Χάρτινος ουρανός και το πρώτο κόλλημα με Παύλο Παυλίδη, Πόρτο Ρίκο φιγούρα ξωτική και ταξιδιάρικη, Σιδηρόπουλος και Pink Floyd που ποτέ δεν μπορώ να αποφασίσω πιο μου αρέσει πιο πολύ, το Wish you were here ή το Hey you?

Λίγο πολύ εξακολουθεί να μου αρέσει η ίδια μουσική. Και εξακολουθώ να φτιάχνω συλλογές με διάφορα. Η διαδικασία είναι το ίδιο απολαυστική και τώρα που τα τραγούδια είναι προσεκτικά επιλεγμένα σε σιντί όπως ήταν όταν έτρεχα στάζοντας από το μπάνιο για να προλάβω να γράψω το κομμάτι που παίζει τώρα και ταιριάζει τέλεια μετά το Wish you were here.