Κακή ψυχρή και ανάποδη…

Κοιμήθηκα αργά χτες το βράδυ γιατί έβλεπα στη τηλεόραση το V for Vendetta. Η ταινία με επηρέασε παρόλο που την είχα ξαναδεί έτσι έβλεπα όλο το βράδυ στον ύπνο μου ότι με κυνηγούσε ο big brother. Μάλλον τελικά με έποιασε, γιατί όταν ξύπνησα ζαβλακωμένη βρήκα όλα τα σκεπάσματα μαζεμένα, από τη μέση μου μέχρι πάνω από το κεφάλι, έτοιμα να με πνίξουν. Χμμμ!

Έμεινα κάμποση ώρα κουλουριασμένη στο κρεβάτι, σκεφτόμενη ότι δεν θέλω να πάω στη δουλειά αλλά τελικά κατάλαβα ότι δεν είχα άλλη επιλογή έτσι σηκώθηκα κατακουρασμένη και πιασμένη από το κυνηγητό και δοκίμασα να κλείσω τις κουρτίνες, πριν βάλω τα γυαλιά μου. Φυσικά χτύπησα το πόδι μου στο πόδι του κρεβατιού, το νύχι του μικρού δακτύλου έπεσε ηρωικά και το χαλί βάφτηκε κόκκινο!

Πάω κουτσαίνοντας στη κουζίνα να φτιάξω καφέ, ανοίγω το ψυγείο να βάλω γάλα και το γάλα έχει γίνει cottage cheese… ξαναβράζω νερό και φτιάχνω άλλο καφέ με σιχαμένο σιχαμένο σιχαμένο εβαπορέ που έχω πάντα για τέτοια ώρα ανάγκης.

Κάνω μπάνιο και σκέφτομαι τι να φορέσω… τελικά κάνω την πιο λάθος επιλογή: κοντομάνικο από κάτω με σακάκι από πάνω. Με το κοντομάνικο κρύωνα και με το σακάκι ζεσταινόμουνα. Αυτό σε συνδυασμό με την κάθε σαλταρισμένη που είχα πάνω από το κεφάλι μου στη δουλειά με έκαναν να πεθυμήσω τις ένδοξες μέρες της ανεργίας μου όπου ο καναπές ανταγωνιζόταν το κρεβάτι και τα αθλητικά τις πυτζάμες για την αγάπη μου!

Σχολνάω σαλταρισμένη, κουρασμένη, πεινασμένη και με ένα έντονο αίσθημα ότι κανένας δεν με αγαπάει. Σε όλη τη διαδρομή σκέφτομαι τι να φάω τι να φάω τι να φάω… γερμανικά πολύσπορα ψωμάκια από το Debenhams με τυρί brie και γαλοπούλα. Γιαμ! Καταφέρνω να παρκάρω στον δεύτερο όροφο αφού πρώτα περίμενα υπομονετικά μια ξανθιά με ταγέρ να παρκάρει σε μια γωνιά το τεραστίων διαστάσεων land rover της, πάω κατευθείαν στον πάγκο με τα τυριά και φυσικά δεν είχαν brie, τους τελείωσε, μέσα στη βδομάδα θα φέρουν.

Φτάνω σπίτι έτοιμη να βάλω τα κλάματα. Θα φάω σαλάτα με καλαμπόκι και καβουροπόδαρα… καλό και υγιεινό, αν δεν κάτσεις να σκεφτείς πότε ακριβώς ήταν κάβουρες αυτές οι άσπρο/ροζ τρίχες. Τα βάζω στη κατσαρόλα να βράζουν και ξεβάφομαι έτοιμη να χαλαρώσω. Όταν θεωρώ ότι θα έχουν βράσει πάω στη κουζίνα για να ανακαλύψω ότι τελείωσε το γκάζι… Οκ, δεν πανικοβάλλομαι, μου έχει ξανατύχει, τα βάζω όλα έτσι όπως είναι μέσα σε ένα πλαστικό μπολ και τα βάζω στο microwave. Τα καβουροπόδαρα αποκαλύπτουν την πλαστική καταγωγή τους αλλά τους βάζω τόσο λάδι που την καλύπτει. Το ότι δεν είχα φέτα για τη σαλάτα δεν με πείραξε και τόσο γιατί όταν επιτέλους έφαγα και χόρτασα, ξαναβρήκα τον αισιόδοξο εαυτό μου. Κάπου πολύ βαθιά υπάρχει, φτάνει να είμαι χορτάτη και ξεκούραστη…

Κάθομαι στο facebook να δω τι γίνετε και βλέπω ότι με έκανε accept ένας τύπος που μου αρέσει. Η αρχική χαρά έγινε πίκρα όταν ανακάλυψα ότι έχει 1446 friends, οι 1440 γυναίκες… οι οποίες συναγωνίζονται ποια θα γράψει το πιο έξυπνο σχόλιο στο wall του… θα ξεχωρίσω με την αποχή μου και όταν μου περάσει ο έρωτας θα τον κάνω delete, σιγά μη το καταλάβει!

Το blog μου είχε χτες τα πρώτα του γενέθλια… σκεφτόμουν να το ανακαινίσω αλλά μου αρέσει έτσι όπως είναι προς το παρόν. Θα αλλάξω όμως σε κάποια φάση το tagline γιατί τελικά δεν με πειράζει και τόσο να είμαι μέλος σε ένα club που δέχεται άτομα σαν κι εμένα για μέλη! Σμουτς!