Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας

Δεν σκόπευα να πάω να ψηφίσω. Δεν έχω παιδί για να ψηφίσω τον βουλευτή του όπως μας πληροφόρησε ο Νικολάκης, δεν ήμουν λοκατζής για να βρω έστω ένα κοινό σημείο με κάτι παλικάρια (αλήθεια, γιατί δεν έχουν γυναίκες στο ψηφοδέλτιο τους;!), δεν κατάγομαι από τη Κερύνεια για να πάω να ψηφίσω με τον παντός καιρού Μιχαλάκη, δεν είμαι θρήσκα για να βοηθήσω τη Παναγία να κάνει το θαύμα της για τη Μεσαορία και ρε γαμώτο δεν κέρδισα ούτε τη Louis Vuitton για να κάμνω την έξυπνη στην Στασικράτους που δεν πάω!

Επειδή όμως με τρόμαξαν όλοι οι αποπάνω τελικά θα ψηφίσω. Λέω μάλιστα να ψηφίσω ένα γνώριμο όνομα, προχτές είδα μια διαφημιστική πινακίδα που έλεγε Αντώνης Ρέμος… αλλά δεν έγραφε με ποιο κόμμα είναι υποψήφιος… ίσως είναι ανεξάρτητος!

Μπήκα το πρωί σε ένα κατάστημα και η πωλήτρια νόμιζε ότι ήμασταν οι καλύτερες φίλες επειδή αγόρασα ένα δίσκο. Μάλιστα την ώρα που τη πλήρωνα με ρώτησε αν θα πάω αύριο να ψηφίσω! Μια καλή απάντηση θα ήταν «ίντα σε κόφτει ρα;!» αλλά τελικά ψέλλισα ένα «ορίστε;» την ώρα που κοίταζα πίσω μου μήπως μπήκε ξαφνικά η κολλητή της!

Οι πειρατές της Καραϊβικής σε 3D… ποιος τους είπε ότι θέλουμε να το δούμε σε 3D;! Ποιος τους είπε ότι θέλουμε να πληρώσουμε από δώδεκα ευρώ για να φορέσουμε κάτι βρώμικα πλαστικά γυαλιά και να πονοκεφαλιάσουμε δύο ώρες με το 3D;! Δεν μου αρέσει το 3D! Μου τη δίνει το 3D! Ουφ!

Μπορείτε αν θέλετε να πληρώσετε δεκαπέντε ευρώ και να πάτε να δείτε μια παράσταση σε ένα περιβόλι. Ένα πολύ όμορφο τρίπατο, μια αυλή και ένα περιβόλι είναι το σκηνικό που σε βάζει κατευθείαν μέσα στο όνειρο μιας καλοκαιρινής νύχτας! Βάλτε άνετα ρούχα και παπούτσια γιατί θα χρειαστεί να τρέξετε, ειδικά αν πάτε κόντρα στον Πουκ και ετοιμαστείτε για πολύ γέλιο!!!

Άγονη πλήξη…

Ξαναδιαβάζω ένα βιβλίο του Κώστα Μουρσελά, είναι μια συλλογή διηγημάτων με τίτλο «Ο πόθος καίει τα σωθικά». Όταν το πρωτοδιάβασα δεν μου άρεσε καθόλου αλλά τώρα που το ξανάπιασα δεν μου φάνηκε και τόσο χάλια. Ο ήρωας του σε όλα τα διηγήματα είναι ένας μεσήλικας μάλλον κατάλοιπο της παλιοπαρέας από τα Βαμμένα Κόκκινα Μαλλιά (ΑΝΤ1 κόψε τες μαλακίες και βάλτο σε επανάληψη! Άσχετο!) ο οποίος βολτάρει στην Αθήνα με μια τσάντα με τα απαραίτητα συλλέγοντας εμπειρίες για τα διηγήματα του.

Οι εμπειρίες φυσικά είναι ερωτικές και φυσικά από την αντρική οπτική γωνιά, έτσι όλες οι γυναίκες το μόνο που θέλουν είναι να κάνουν σεξ με τον ήρωα / alter ego του συγγραφέα. Κάπου ήθελα να καταλήξω… α, ναι! Αν έγραφα ποστ με τις εμπειρίες μου τις δύο τελευταίες βδομάδες θα ήταν συνταγές μαγειρικής με παχυντικά υλικά και δικές μου επινοήσεις… αυτό δεν θα ήταν κακό αν δεν τα έτρωγα κιόλας. Αλλά τα τρώω δυστυχώς!

Το πήρα απόφαση ότι γυμναστήριο ακόμα και αν γραφτώ δεν θα πηγαίνω. Αφού βαριέμαι. Έτσι αποφάσισα να πηγαίνω θάλασσα. Αγόρασα αντηλιακό, βρήκα το μαγιό, τη πετσέτα, το καπέλο, το αγαπημένο μου φορεματάκι, έβαλα πλυντήριο, ετοίμασα τη τσαντούλα μου, σηκώθηκα χαρούμενη το πρωί τραγουδώντας φάλτσα το καλοκαιράκι για να δω ότι έξω έβρεχε.

Πάει το καλοκαιράκι. Προς το παρόν!

Το mega έβαλε για εικοστή δεύτερη φορά επανάληψη το Είσαι το ταίρι μου. Γιούπιιιιιιι!!! Στο χτεσινό επεισόδιο η «Βίκυ» λιγουρευόταν αρνιά στη σούβλα και το κορμί του «Σωτηράκη». Τι τραβάει κι αυτή!

Καλοσιδερωμένα παντελονάκια και ριγέ πουκαμισάκια. Παιδιά, πρέπει να παραδεχτώ ότι ένας δυο από εσάς ήσασταν πολύ γλυκούληδες αλλά φαινότανε από χιλιόμετρα ότι ήσασταν κουμπάροι που πήραν άδεια από τις συζύγους για το σαββατόβραδο… και αν κρίνω από το ντύσιμο σας, μάλλον εκείνες ήταν στον γάμο ακόμα ενώ εσείς βαρεθήκατε και φύγατε.

Ήθελα να γράψω για τη παράσταση που είδα προχτές. Δεν χρειάζεται όμως, δείτε απλά ειδήσεις από την Ελλάδα, το ίδιο και χειρότερο θα είναι. Μου λείπει τρομερά η Αθήνα όμως έτσι όπως είναι τα πράγματα μισώ να είμαι τουρίστρια σε μια πόλη που νοιώθω δική μου και περνάει δύσκολα.

Μπορεί να ακολουθήσει νοσταλγική κλάψα…

...μπορεί και όχι!

Αμπελοφιλοσοφώντας φεησμπουκικά παρατήρησα πως είτε δεκαπέντε είτε πεντακόσιους friends έχεις πάλι 3-4 θα ασχολούνται με αυτά που ανεβάζεις. Eat my dust sucker!!!

Και με αυτή την ώριμη και ενήλικη παρατήρηση θα σας αφήσω. Πάω να φτιάξω popcorn και να δω τη Eurovision ;-)

Δύο

Αργία Απεργία Ανεργία

Μόλις άρχισα να συνηθίζω, να πιστεύω ότι τα πάω καλά και να μου αρέσει η νέα μου δουλειά, απολύθηκα. Όχι και τα καλύτερα συναισθήματα για το θέμα… Ξανά στην ανεργία λοιπόν και μάλιστα προεκλογικά… φέρτε μου υποψήφιους βουλευτές τώρα! Κάπου πρέπει να ξεσπάσω!

Πρόγραμμα

Για να μη με πιάσει η κατάθλιψη: πρέπει να πάω γυμναστήριο πρέπει να πάω γυμναστήριο πρέπει να πάω γυμναστήριο πρέπει να πάω γυμναστήριο πρέπει να πάω γυμναστήριο πρέπει να εξασκηθώ σε εκείνο το πρόγραμμα που ζητούν σε όλες τις αγγελίες πρέπει να ξεκαθαρίσω στο κομπιούτερ όλα τα final Final FINAL 2b files πρέπει να αγοράσω κουτιά να συμμαζέψω το χάος πρέπει να ταξινομήσω τα χαρτιά μου πρέπει να κρατηθώ απασχολημένη.

Παιδικά τραύματα

Σαν παιδί και μέχρι τα 20-21 η καλύτερη μου άμυνα ήταν η ειρωνεία. Δηλαδή μπορούσα να πω απίστευτες κακίες σε κάποιον που θα με πλήγωνε. Το μεγάλο μου παράπονο ήταν που κανένας δεν ήταν αρκετά έξυπνος για να αναγνωρίζει αυτές τις κακίες. Μετά υποτίθεται ωρίμασα και σταμάτησα να το κάνω αλλά τώρα τελευταία άρχισα να σκέφτομαι μήπως θα έπρεπε να λέω τελικά εκείνο που σκέφτομαι, αφού έτσι κι αλλιώς ο κόσμος δεν είναι και πολύ πρόθυμος να με συμπαθήσει, όσο καλή και αν είμαι.

Δεν είναι κακία

«Μα σοβαρά είσαι κοντοχωριανή από τη Κολοπετινίτσα;! Στο χωριό μου οι παλαιότεροι έλεγαν ότι θα γαϊδούρια τους ήταν πιο έξυπνα από τους κολοπετινιτσιώτες χαχαχα!». Είναι απλά μια αστεία διαπίστωση για τον ηλίθιο τοπικισμό των προγόνων μας που πίστευαν ότι όποιος ζούσε δύο χιλιόμετρα βορειότερα ήταν βλάκας. Μα γιατί δεν με πιστεύεις;!

Last night

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί οι άντρες θεωρούν ωραία την Eva Mendes! Είναι άσχημη! Φυσικά αν κάποιος είναι παντρεμένος με τη κρεμάστρα Keira Knightley ίσως θέλει απλά να δει πως είναι να έχεις λίγο κρέας πάνω σου! Τελοσπάντων, εγώ είμαι ερωτευμένη με τον Guillaume Canet και ξέρω πως έχω ίσες πιθανότητες να αρέσω σε αυτόν όσες έχω και με τους τρεις άντρες που μου αρέσουν τον τελευταίο καιρό!

Τσούλα

Καλά ντε, μη βαράτε! Δεν είναι ότι τα έχω και με τους τέσσερις! Στην απίθανη περίπτωση που θα μου ζητήσει κάποιος από αυτούς να βγούμε οι υπόλοιποι πέντε θα πρέπει να περιμένουν τη σειρά τους!

Υπαρξιακά

Πολλές συζητήσεις έγιναν ανάμεσα μας τις τελευταίες μέρες σχετικά με το blogging. Προσωπικά το είδα σαν ένα μέσο να ξεφεύγω από τα προβλήματα μου, όχι για να κλαίω ακόμα περισσότερο τη μοίρα μου. Άσχετα αν το παράκανα τον τελευταίο καιρό με τον συνάδελφο! Και τελικά έχει πλάκα, ενώ “γνωρίζεις” κόσμο που μάλλον δεν θα γνώριζες διαφορετικά αφού όλοι ζούμε στον μικρόκοσμο μας.

Αγγελία

Πήγαινε στο «Προβολή πλήρους προφίλ» και κοίταξε τα μουσικά μου γούστα. Σε οποιαδήποτε συναυλία οποιουδήποτε στη λίστα προσκάλεσε με να πάμε μαζί. Μμμμμμ εξυπνάδες, εξαιρούνται οι νεκροί και τα διαλυμένα συγκροτήματα! Για πιθανή επανασύνδεση των Pink Floyd όμως, η προσφορά ισχύει για οποιοδήποτε μέρος του πλανήτη!

Έκθεση

Εικαστικά. Συγγραφικά. Θεατρικά. Χορογραφικά. Μπλογκικά! Οποιοσδήποτε εκτίθεται έχει να αντιμετωπίσει και τις αντιδράσεις του “κοινού”. Νομίζω πως αυτό που αναζητούμε όλοι είναι η αποδοχή. Γι αυτό και όσοι “κάνουμε παρέα” μεταξύ μας έχουμε λίγο πολύ τα ίδια ενδιαφέροντα. Όχι εσκεμμένα. Αλλά τι να πεις με κάποιον με τον οποίο δεν έχεις κανένα κοινό;!

Δύο

Ο τίτλος παραπέμπει στην ημερομηνία και στα δύο χρόνια του blog. Είναι αξιοθαύμαστο το πώς ένα τόσο εσωστρεφές άτομο σαν εμένα κατάφερε να γράφει τόσα πράγματα δημόσια. Όταν ανέβασα το πρώτο ποστ φοβόμουν ότι θα μου τηλεφωνούσαν φίλοι, γνωστοί και άγνωστοι για να μου πουν ότι με αναγνώρισαν! Όχι, μη πας να δεις το πρώτο ποστ, είναι παράλογο, πιστέψτε με!

Σας ευχαριστώ που με αντέχετε! :-)