Διακοπές

Γελάσαμε! Διακοπές από τι αφού και τη περασμένη βδομάδα καθόμουν και τη περασμένη της περασμένης βδομάδας καθόμουν και λοιπά και λοιπά και λοιπά! Όμως με επηρέασε αυτό το αίσθημα διακοπών και η χαρά όσων κάνουν διακοπές παρόλο που κανένας από τη παρέα μου δεν θα πάει πουθενά.

Ή μάλλον, θα πάμε όλοι μαζί στην ωραία Λεμεσό. Σκόπευα να γεμίσω αυτό το ποστ με φωτογραφίες της πόλης αλλά ψάχνοντας ανακάλυψα πως δεν με ενδιαφέρουν ούτε τα παραλιακά πανάκριβα ξενοδοχεία ούτε τα μοδάτα καφέ ούτε οι μακέτες του δήμου για το πώς θα είναι η Λεμεσός σε λίγα χρόνια. Που θα είναι πολύ όμορφη δεν το συζητώ, και δεν εννοώ ούτε τους πύργους ούτε τη μαρίνα.

Αυτές τις μέρες ξεδώσαμε με το φεστιβάλ ντοκιμαντέρ. Δεν τα είδα όλα αλλά ως τώρα το μοναδικό που μου άρεσε πολύ και με συγκίνησε ήταν το Waste Land από το οποίο βγήκα βουρκωμένη. Μου έκανε εντύπωση που ο φωτογράφος στην αρχή πίστευε ότι οι άνθρωποι που δουλεύουν στα σκουπίδια θα ήταν κατά κάποιο τρόπο και οι ίδιοι… ναι, σκουπίδια είπε. Δείτε το και τα ξαναλέμε.

Το πιο πολυσυζητημένο, στη παρέα μου τουλάχιστον, ήταν το Exit Through the Gift Shop και το συναίσθημα μας κατά τη διάρκεια και μετά το τέλος της προβολής ήταν θυμός. Δηλαδή στο τι είναι τέχνη κάποιος λέει πως “οτιδήποτε είναι τέχνη, φτάνει να του βάλεις μια κορνίζα και τιμή”. Τις περισσότερες φορές η λέξη τιμή είναι το κλειδί για τις μαλακίες που βλέπουμε! Μου αρέσει το graffiti και ο Banksy αλλά το συγκεκριμένο ντοκιμαντέρ δεν ήταν για τον Banksy αλλά για έναν ηλίθιο που είχε το αξιοπρόσεκτο ταλέντο να κάνει πολλούς ηλίθιους να αγοράσουν τα «έργα» του.

Πάντα ήθελα να ήμουν κοινωνική, να μπορώ να κουβεντιάσω χαλαρά με αγνώστους ή με φίλους φίλων, να ανοίγω το στόμα μου και να μιλώ άμα μου αρέσει κάποιος αντί να τον κοιτάζω σαν καθυστερημένη, να ανταλλάζω απόψεις και να είμαι άνετη, και όταν γελώ να μη μοιάζει σαν να κάνω αγγαρεία από την αμηχανία. Working on it…

Προσπαθώ να βρω ψευδώνυμο για τον καλύτερο μου φίλο ώστε να τον αναφέρω στο μπλογκ αλλά το τέλειο ιδανικό υπέροχο πανέξυπνο όνομα που βρήκα φοβάμαι να του το πω… βοηθήστε με… Λοιπόν, είναι ένας χαρακτήρας από βιβλίο της Jane Austen ο οποίος κάνει συνέχεια κάτι που κάνει και ο φίλος μου. Αν σας πω αυτό το κάτι θα είναι πολύ εύκολο να το βρείτε γιατί εδώ που τα λέμε η Jane Austen είναι από τις πιο διάσημες σεναριογράφους του Χόλυγουντ (!) και δεν είμαι έτοιμη να φάω ξύλο ακόμα!

Όχι, δεν είναι ο Mr. Darcy παρόλο που είναι ο Mr. Darcy μιας και θέλει διακαώς να με αποκαταστήσει! Α χα!