Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2011

Οι έρωτές μου

Όχι οι κανονικοί, οι φανταστικοί, δηλαδή οι ηθοποιοί και τραγουδιστές τους οποίους ερωτευόμουν από τα δώδεκα μου μέχρι σήμκουγχκουγχεραγκουχγκουχ…

Αθώο και αγαθό κοριτσάκι ετών δώδεκα λοιπόν που θεωρούσα υπερβολικά ροκ για τα αυτάκια μου τον Μιχάλη Ρακιντζή, ερωτεύτηκα τον Jason Donovan. Ήταν ο άντρας της ζωής μου, αυτός που όταν ενηλικιωνόμουν θα ταξίδευα στην Αυστραλία για να είμαστε μαζί, που αγόραζα τις κασέτες με τα τραγούδια του και είχα γεμίσει το δωμάτιο μου με τις αφίσες του και όπου έβλεπα ξανθό τουρίστα τον παρακολουθούσα σίγουρη ότι είναι ο αγαπημένος μου που ήρθε ινκόγκνιτο να με βρει. Σε μια σχολική εκδρομή προσκυνούσα μια αφίσα του σε ένα περιοδικό και η φιλόλογος μας μου είπε ότι ήταν ίδιος ο αδελφότεχνος της… έμεινα άφωνη, ο Jason Donovan ήταν αδελφότεχνος της φιλολόγου μου!!!

Ένα δυο χρόνια μετά αλλάζουμε ήπειρο, ημισφαίριο και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο και πάμε στον Καναδά. Ο Bryan Adams μας πήρε τα αυτιά με το Everything I do I do it for you, ήταν και ωραίο παλικάρι, έπεσα. Ονειρευόμουν να ταξιδέψω στον Καναδά και να κάνουμε βόλτες με το άλογο κάτω από πανύψηλα καφεκόκκινα δέντρα ενώ θα μου τραγουδούσε το Heaven και μετά θα χουχουλιάζαμε κάτω από καρό κουβέρτες μπροστά σε ένα τζάκι μέσα σε ένα ξύλινο σπίτι πίνοντας ζεστή σοκολάτα… το όνειρο μου πραγματοποιήθηκε πολύ αμυδρά πριν από τέσσερα χρόνια που τον είδα live στη Λεμεσό, το χρωστούσα στον τότε εαυτό μου!

Ενώ τους πιο πάνω μπορούσα μόνο να τους ακούσω στο ραδιόφωνο ή σε κασέτες, ο επόμενος μου έρωτας είχε ανταπόκριση… Δυσκολευόμουν λίγο να βρω τις ταινίες του σε βιντεοκλάμπ που είχαν μόνο το Έλα να αγαπηθούμε ντάρλιγκ αλλά μια μέρα βρήκα τη διεύθυνση του στο Smash Hits και του έστειλα γράμμα. Μου απάντησε μετά από κανένα χρόνο, με φωτογραφία αυτόγραφο από το Far and Away και στο συνοδευτικό γράμμα μου έλεγε να του πω τη γνώμη μου για τη ταινία, μέχρι να έρθει το χαπάρι όμως εγώ τον είχα ξεπεράσει και ένοιωθα κάπως άβολα που δεν του απάντησα… μετά από τέτοια απόρριψη το έριξε στη σαϊεντολογία…

Μέχρι τότε άκουγα μόνο ξένη μουσική, ήρθε όμως ξαφνικά ένας ημίγυμνος νεαρός και μου είπε Πάρτα μωρή και τα πήρα… με θυμάμαι να αφαιρώ μια αφίσα του από μια κολόνα στη μέση του δρόμου για να τη μεταφέρω στο δωμάτιο μου, στην οποία αφίσα έκανα ερωτική εξομολόγηση και θυμάμαι επίσης μια συναυλία στη Malibu Disco όπου μαζί με άλλες ουρλιαρλιάζοντες κοπελίτσες προσπαθούσαμε να τον αγγίξουμε… ντρέπομαι αλλά κι εσύ τι έκανες στα δεκάξι σου; Ε;

Στα δεκαεφτά ερωτεύτηκα για πρώτη και μοναδική φορά έναν αθλητή. Αχ ήταν ψηλός ήταν ωραίος ήταν κούκλος! Ονειρευόμουν βόλτες στην Αθήνα στην οποία θα μετακόμιζε από τη Θεσσαλονίκη για μένα και θα έπαιρνε μεταγραφή για τον Ολυμπιακό γιατί μέσα στο γενικότερο πάθος μου γι’ αυτόν κόλλησα να βλέπω μπάσκετ που ευτυχώς μου πέρασε γρήγορα! Εν γλυκούλης όμως ακόμα, ε;!

Μετά μεγάλωσα και μόλις πήγα για σπουδές είδα στη τηλεόραση αυτό το βίντεο και ερωτεύτηκα κάποιον που ή αλλάζει κι αυτός μαζί μου ή που μένουμε και οι δύο ίδιοι για να εξακολουθώ να τον θέλω να τον ποθώ! Μάνα μου τον ρε…

Στις σπουδές προτιμούσα να ερωτεύομαι πραγματικούς ανθρώπους έτσι για κάμποσο καιρό δεν είχα κανένα ιδιαίτερο μεγάλο φανταστικό έρωτα…

Στην ενήλικη μου ζωή έχω φάει κόλλημα με τον Colin Firth όταν είδα το Bridget Joness diary, με τον Adrien Brody όταν είδα το King Kong, ναι το ξέρω ότι έχει μεγάλη τεράστια εξωπραγματική μύτη ποιο είναι το πρόβλημα σας, και μετά που είδα το 25th Hour έφαγα κόλλημα με τον Philip Seymour Hoffman και είδα όλες του τις ταινίες!

Αυτοί είναι μόνο τα highlights βέβαια… και αν δεν μου στείλει σύντομα κανένα μήνυμα θα θυμηθώ και τους κομπάρσους! Ούφφου…

Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011

Ράδιο Lollipop


Άκουσα ειδήσεις το πρωί, η φωνή που λέει τα νέα
είπε πως σήμερα η ζωή στη γη θα είναι πολύ ωραία

Είπε πως θα έρθουνε βροχές και καταιγίδες
θα πέφτουν δίπλα κεραυνοί μα εσύ θα λες πως δεν μας είδες
Μια τεράστια καρδιά θα χτυπάει ψηλά πάνω απ' την πόλη
μα εσύ κοιτώντας χαμηλά θα λες που να 'χουν πάει όλοι

Είπε πως θα φτάσουν οι φωτιές ως το μπαλκόνι
μα εσύ θλιμμένη και σκυφτή θα λες πάλι μ' αφήσαν μόνη
Ένα ιπτάμενο χαλί η ζωή μπροστά θα σου' χει στρώσει
μα εσύ θα ψάχνεις το κλειδί ξανά και κάποιον να σε σώσει

Άκουσα ειδήσεις το πρωί, η φωνή που λέει τα νέα
είπε πως σήμερα η ζωή στη γη θα είναι πολύ ωραία

Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2011

Χυλοπίτες με βότκα

Μετά από λίγο ψάξιμο ανακάλυψα ότι υπάρχουν συνταγές για Χυλοπίτες ογκρατέν με γιαούρτι, Χυλοπίτες με λαδοτύρι και μοτσαρέλα, Χυλοπίτες με χαλούμι, Χυλοπιτάκι με κιμά, Χυλοπίτες στο Φούρνο, Χυλοπίτες σπιτικές, Χυλοπίτες με χαλούμι και δυόσμο, Χυλοπιτάκι Λακωνικό με Φύκι, Σουφλέ με χυλοπίτες, Χυλοπίτες στο φούρνο µε σύγκλινο και κατίκι, Χυλοπιτάκι σπιτικό με σάλτσα κρεμμυδιών, Χυλοπίτες γιουβέτσι, Χυλοπιτάκια με γαρίδες, Χυλοπίτες με αλλιώτικο κιμά και μυζήθρα, Χυλοπίτες της φοιτήτριας, Χυλοπίτες με φέτα, Χυλοπίτες με αρνί, Χυλοπιτάκι με γάλα και μπέικον, Χυλοπίτες με μανιτάρια και πέστο βασιλικού, Χυλοπίτες με ψαρονέφρι και σάλτσα γιαουρτιού, Χυλοπίτες με μανιτάρια και γαρίδες, Χυλοπίτες με σπανάκι και Χυλοπίτες της Κολάσεως… Συνταγές για όποιον ενδιαφέρεται, από εδώ.

Εκεί που ήμουν έτοιμη να του απαγγείλω Έμιλυ Ντίκινσον (άγριες νύχτες – άγριες νύχτες! / αν ήμασταν μαζί / για μας οι άγριες νύχτες / θα ‘ταν μόνο χλιδή! / ανώφελος – ο αγέρας - / σαν βρει η καρδιά λιμάνι - / πέταξε τη πυξίδα - / πέταξε και το χάρτη / λάμνοντας στην Εδέμ - / α – η θάλασσα! / ας έδενα – τη νύχτα αυτή - / σ’ εσένα) έφαγα μια χυλοπίτα της κολάσεως και βρέθηκα να σπαράζω με το πάω να πιάσω ουρανό της Αρβανιτάκη!

Επειδή όμως είπαμε, *η λέξη από ωμέγα* (Ξ σου κλέβω την ατάκα, σου χαρίζω το ποίημα!) και άμα έχεις και προδιάθεση για κυνισμό κάτι τέτοια σε επιβεβαιώνουν, άμα το άκουσα δυο τρεις φορές ένοιωσα ότι λέει μαλακίες! Πρώτα από όλα, τι εννοεί λέγοντας κι αν με δεις να φτάνω πάνω; Που πάνω; Χάπια; Λεπίδα φλέβες; Ψηλό κτίριο πήδα; Και μετά, ποιος θεός να τη συγχωρέσει;! Αυτός που δεν υπάρχει;! Πολύ μελό!

Στα είκοσι μου θα είχα πέσει στα πατώματα. Στα είκοσι μου θα πίστευα ότι αν επέμενα αρκετά θα με ήθελε στο τέλος. Στα είκοσι μου θα τον ονόμαζα ανεκπλήρωτο έρωτα.

Στα τριάντα μου λέω έκλαιες τζαι έθελες, βλάκα!

Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου 2011

Το πρώτο βήμα και άλλα εξτρίμ σπορτς

Τη Παρασκευή πήγα σε μια συνέντευξη για δουλειά και έκατσα υπομονετικά, και χωρίς να γελάσω καθόλου, να ακούω τη περιγραφή της εργασίας. Ένοιωθα κάπως σαν τον David Sedaris σε εκείνο το διήγημα που κάποιος πελάτης μπερδεύει τις αγγελίες και αντί να ζητήσει σέξι οικιακό βοηθό από ένα πορνοπεριοδικό ζητά καταλάθος από την εφημερίδα τον David, που είναι απλός οικιακός βοηθός και περνά όλη τη μέρα να τον κυνηγά για σεξ! Ευτυχώς δεν με κυνήγησε κανένας για σεξ και έφυγα από τον χώρο της συνέντευξης γελώντας. Μετά θύμωσα γιατί πήγε χαμένο όλο μου το πρωινό, το ντύσιμο και το βάψιμο αλλά άντε!

Οι gay φίλοι μου με θεωρούν θεά. Κάποιοι gay φίλοι τους με κοιτάζουν με το ίδιο ύφος που θα κοίταζαν μια κατσαρίδα που μόλις ψέκασαν με κατσαριδοκτόνο, την πάτησαν με το παπούτσι τους και την πέταξαν στη τουαλέτα τραβώντας το καζανάκι. Αντιλαμβάνομαι ότι δεν είμαι το στυλ τους, μου περισσεύουν όργανα, μου λείπουν όργανα, αλλά και πάλι δεν είναι το καλύτερο για την αυτοπεποίθηση μου!

Όπως και να έχει, πρώτη φορά στη ζωή μου νοιώθω άνετα με την εμφάνιση μου, όχι επειδή ομόρφυνα ξαφνικά αλλά μάλλον επειδή…

…θα έγραφα τη λέξη που ξεκινά από ωμέγα αλλά τη σιχαίνομαι!

Ο Maurice με τρέλανε: στείλε του request και στείλε του request… εγώ πάλι μπαίνω συνέχεια στο προφίλ του και το υπνωτίζω για να μου στείλει εκείνος request! Θυμήθηκα κάτι σοκολατάκια baci που είχαν μέσα κάτι ηλίθια ρητά και ένα από αυτά τα χαρτάκια έγραφε κάτι που μου άρεσε: «η αναμονή της απόλαυσης είναι και αυτή απόλαυση». Αναρωτιέμαι τώρα, η αναμονή της χυλόπιτας τι ακριβώς είναι;

Ναι, ναι, ναι δεν είναι σίγουρο ότι θα φάω χυλόπιτα, μπλα μπλα μπλα… α, μόλις θυμήθηκα πού είδα για πρώτη φορά χυλόπιτες! Στην Αράχοβα, τις πουλούσαν σε σακούλια όπως τα παξιμάδια και μου έκαναν μεγάλη εντύπωση!

Όταν σπούδαζα, μια φορά είχα πάει στη σχολή με μια ξαδέλφη που είχε έρθει για επίσκεψη και η οποία ήταν πάρα πολύ όμορφη και το ήξερε, έτσι συμπεριφερόταν ανάλογα. Στο λεωφορείο συναντήσαμε δύο έλληνες συμφοιτητές μου με τους οποίους έκανα λίγη παρέα αλλά ποτέ εκτός σχολής. Αυτοί με το που την βλέπουν αυτή λυσσάξανε να βγούμε το βράδυ, ζητήσανε το τηλέφωνο μου, μου έδωσαν τα δικά τους, μου τηλεφωνήσανε μετά από λίγες ώρες στο σπίτι, κανονίσαμε να πάμε όλοι μαζί για καφέ, καθόμαστε, αρχίζουν οι τύποι να τη φλερτάρουν και άρχισε και η ξαδέλφη να μιλάει. Και να λέει τα πιο απίστευτα ρατσιστικά σχόλια για τους έλληνες! Εγώ σε καμία περίπτωση δεν συμφωνούσα μαζί της αλλά έγειρα στη καρέκλα μου και καταδιασκέδαζα με το ύφος τους, ήταν έτοιμοι να πάθουν συγκοπή. Λυσσάξανε να βγουν με την ωραία; Ας τη φάνε στα μούτρα τώρα!

Το πιο πάνω δείχνει κακία ή ανασφάλεια; Πάντως οι τύποι δεν μου ξαναμιλήσανε ποτέ, μάλλον επειδή θεώρησαν ότι είχα τις ίδιες απόψεις. Ας με ρωτούσαν να μάθουν!

Ένα από τα λίγα ελαττώματα μου είναι που δεν με ενδιαφέρει καθόλου η γνώμη των ανθρώπων που δεν με ενδιαφέρουν. Ναι, είναι πολύ σημαντική για μένα η γνώμη των φίλων μου. Και των ανθρώπων που για διάφορους λόγους μπορεί να εκτιμώ. Για όλους τους άλλους δεν δίνω δεκάρα!

Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2011

Έλα (να σε κράξω)

Έλα, δεν αντέχω έξω να μαι πάλι
έλα, δε περνάω καλά με φίλους βράδυ
(κι εμείς ερωτευτήκαμε αλλά δεν τρελαθήκαμε τους φίλους δεν τους καίμε χρυσή μου!)
έλα, ήταν λάθος μου πως με κουράζεις
(τώρα που ησύχασε η κκελέ σου αποφάσισες ότι δεν σε κούραζε;!)
έλα, και μισώ την τόση ελευθερία
(σκλαβιά ή θάνατος σας μαθαίνανε εσάς στο σχολείο;!)

έλα, και σιχάθηκα να διασκεδάζω
(κοίταξε, αν έχεις κατάθλιψη μπορώ να σου γράψω χάπια…)
έλα, δε μ' αρέσει άλλους να κοιτάζω
(μαλακία σου! Ξέρεις τι τεκνά κυκλοφορούν; Τι πειράζει που είναι gay?)
έλα, δεν με παίρνει άλλο πια να πίνω
(εδώ θα συμφωνήσω, κομμένος ο χυμός σταφύλι…)
έλα, τα 'χω παίξει και βαρέθηκα να ζω
(αν ζεις μόνο και μόνο για έναν άντρα τότε πήγαινε αυτοκτόνα να βγεις από τη μιζέρια σου!)

σου είπανε οι φίλοι
πως με είδανε ωραία και κεφάτη
να χορεύω με έναν τύπο που έχω κάτι
(πουτάνα!)

που να ξέρουν πως δεν έχεις κλείσει μάτι
με τα ρούχα πέφτεις μόνη στο κρεβάτι
(πίκρα όντως!)

μια εικόνα είναι μόνο μια απάτη
(αυτό το Photoshop έχει φάει πολύ κόσμο)
μου είπαν οι φίλοι πως σε είδανε ωραία και κεφάτη
να χορεύεις με έναν τύπο που έχεις κάτι
(και στο ξαναλέω: πουτάνα!)

που να ξέρουν πως δεν έχω κλείσει μάτι
μια εικόνα είναι μόνο μια απάτη
με τα ρούχα πέφτω πάνω στο κρεβάτι
μου παν οι φίλοι, μου παν οι φίλοι πως σε είδανε ωραία και κεφάτη
(οκ αχταρμάς!)

έλα, μου χει λείψει η ζεστή αγκαλιά σου
(απόψε που ‘χει ολόκληρο φεγγάρι στην αγκαλιά του ποιος να σε χει πάρει όπως έλεγε και ο Ρακιντζής στα παιδικά μας χρόνια…)
έλα, να ξεχάσω πάνω στη καρδιά σου
(καρδιοχειρουργός είναι;)
έλα, δε μπορώ κι αυτούς που 'χω μαζέψει
(την εθνική ομάδα πόλο; Την εθνική ομάδα μπάσκετ; Τους φαντάρους από το διπλανό στρατόπεδο;)
έλα, και νυστάζω έλα σβήσε μου το φως
(έλα, πιες αυτό το κοκτέιλ υπνωτικών…)

Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2011

Καλό μήνα!


Τα άσπρα μέρη κάτω από το μαγιό είναι μια αηδία αλλά τελοσπάντων... αν καταφέρω και τον πάγο του τον λιώσω θα γεμίσουν όλα φως...