Κούλλουμακα κουτουρού

Πρώτα από όλα ζητώ συγνώμη που το Triolouin που της κλέβω το όνομα. Μετά, συμβαίνουν τόσα πολλά που νομίζω είναι ο καταλληλότερος τίτλος για να περιγράψει αυτά που προσπαθώ να επεξεργαστώ!

Πρώτα από όλα, το YouTube με αναγνωρίζει ως Ουφ! επειδή είμαι συνδεδεμένη με αυτό το όνομα στο chrome. Δεν θέλω ρε ηλίθιο να με παρακολουθείς τόσο απροκάλυπτα και δεν θέλω να κάνω log out και log in συνέχεια!

Το άλλο, έγραψα πιο πάνω το YouTube σαν youtube και μου το υπογράμμιζε σαν λάθος, έπρεπε να πατήσω δεξί κλικ για να μου το διορθώσει με τον τρόπο που το ίδιο θέλει να γράφετε το όνομα του. Το ίδιο συμβαίνει με το Facebook, το Photoshop και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο και επειδή είμαι σπαστική δεν θέλω να μου αποσπά τη προσοχή η υπογραμμισμένη κόκκινη γραμμή έτσι κάθομαι και το διορθώνω!

Το ίδιο σπαστική είμαι και στο σουπερμάρκετ. Κάνω τη λίστα σύμφωνα με τη διάταξη των προϊόντων στα ράφια, τα βάζω στο καρότσι ξεχωρίζοντας τα μπουκάλια, τα κουτιά, τα σακούλια κλπ, με τον ίδιο τρόπο τα αφήνω στο ταμείο και με τον ίδιο τρόπο θέλω να τα βάζω στις σακούλες. Όποτε πάει η ταμίας να με βοηθήσει τα βάζει όπου να ‘ναι και κοντεύω να πάθω εγκεφαλικό!

Προχτές γνώρισα κάποιον σε ένα πάρκινγκ, ήταν έτοιμος να πάθει νευρικό κλονισμό επειδή ήταν γεμάτο, τον αντιμετώπισα ψύχραιμα και του βρήκα και λύση που τον ηρέμησε. Μετά ένοιωθα πολύ καλά με τον εαυτό μου, σκεφτόμουν ότι χαραμίζομαι στην ανεργία, θα γινόμουν πολύ καλή ψυχολόγος! Δεν ξέρω βέβαια τι θα έλεγε ένας ψυχολόγος για τις δύο προηγούμενες παραγράφους!

Α, τώρα που το θυμήθηκα, θερμή παράκληση προς το ΡΙΚ… αφού βάζει που βάζει τόσο καλές ταινίες τη Κυριακή το βράδυ, γιατί ρε γαμώτο μου τες χαντακώνει βάζοντας διάλειμμα για ειδήσεις δεκαπέντε λεπτά πριν τελειώσει η ταινία; Γιατί; Γιατί; Γιατί; Εκεί που έκλαιγα από το γέλιο βλέποντας τον Jack Sparrow να γίνεται σουβλάκι από κάτι κανίβαλους βλέπω «η συνέχεια μετά τις ειδήσεις»! Ποιος σας είπε ότι έχει κανένας όρεξη να δει ειδήσεις εκείνη την ώρα;! Έλεος!

Πάντως αστεία αστεία ενώ δεν μου αρέσει καθόλου σαν άντρας ο Johnny (πιες λίγο νερό, δεν φταίω εγώ αν πνίγηκες!), σαν ηθοποιός είναι respect! Και οκ, παραδέχομαι πως σαν άλουτος πειρατής είναι… αχ!

Άκουσα πριν λίγο ειδήσεις, κυβέρνηση και αντιπολίτευση τσακώνονται για το πόρισμα. Καταλήγω να σκέφτομαι πως το καλύτερο θα ήταν να βάλουν ο κάθε ένας από ένα κεφάλαιο από το πόρισμα εκεί που ξέρουν για να ησυχάσουμε όλοι οι υπόλοιποι!

Αυτοί που επιτίθενται στον πρόεδρο είναι επειδή τους πήρε ο πόνος για τη δικαιοσύνη ή απλά βρήκαν την πιο τέλεια ευκαιρία για να τον ξεφορτωθούν; Αλλά και αυτοί οι σύντροφοι, δεν είναι καιρός να πάψουν να κρύβονται πίσω από το δάκτυλο τους;! Επίσης, όλοι αυτοί που δεν θεωρούν την Ομοσπονδία καλή λύση, έχουν κάποια λύση να προτείνουν; Ή απλά τους αρέσει να φωνάζουν ότι η Κύπρος είναι ελληνική; Η Κύπρος είναι κυπριακή μαλάκες!

Τώρα μου υπογράμμισε και το μαλάκες και το έβαλα στο dictionary, εν θα με σπάσει το word εμένα!

Αμ ο Αρχιεπίσκοπος;! Δεν υπάρχει δημοσιογραφική δεοντολογία ή πως σκατά λέγεται; Πως μπορεί να λέει τόσο απροκάλυπτα ότι θα απολύονται όσοι δεν συμφωνούν μαζί του; Πόσο αντικειμενική θα είναι η ενημέρωση από το κανάλι του; Πόσα λεφτά τελοσπάντων εξαγοράζουν τη σιωπή των πολιτικών που κατά τα άλλα σκίζονται μόλις δουν μικρόφωνο;

Έχω κάτι συγγενείς στη Μελβούρνη… αλλά όχι, η Μελβούρνη είναι η τρίτη μεγαλύτερη ελληνική πόλη, εγώ θέλω να πάω κάπου που να μη μου θυμίζει καθόλου το κωλόνησο…

Μόλις ήρθα Κύπρο από τις σπουδές γνώρισα σε μια παρέα ένα παιδί και αρχίσαμε να βγαίνουμε. Ήμουν πολύ εντυπωσιασμένη γιατί σκεφτόμουν ότι κάτι πρέπει να έχει ο αέρας της Κύπρου τελικά και όποια έρχεται ή φέρνει μαζί της εισαγόμενο τον γαμπρό ή κάνει σχέση αμέσως! Ο τύπος όμως ήταν απίστευτα εντυπωσιακά αφάνταστα βαρετός, βγαίναμε και ήθελα να κλαίω από τη βαρεμάρα, άσε που με τη γλωσσοδιάρροια του με έκανε ρεζίλι όπου πηγαίναμε.

Και τον παράτησα. Δεν θέλω καν να σκέφτομαι τι παραχωρήσεις κάνουν όλες αυτές οι κοπέλες που αρραβωνιάζονται στα 22-23 μετά από πεντέξι μήνες γνωριμίας με κάποιον, δυσκολεύομαι λίγο να πιστέψω ότι βρίσκουν όλες αυτό που θέλουν τόσο εύκολα. Εκτός και αν αυτό που θέλουν είναι να παντρευτούν, με ποιον δεν έχει καμία σημασία οπότε σηκώνω τα χέρια ψηλά (και όλα τα φτάνω που λέει και ο άλλος ο ηλίθιος που θα κράξει σε φιλανθρωπικό δείπνο με είσοδο 150 ευρώ… νομίζω μου έρχεται αναγούλα…).

Πριν λίγο καιρό μου τηλεφώνησε εκείνη η φίλη μου που παντρεύτηκε με προξένια και μου είπε ότι η μαστόρισσα της ερώτησεν την αν έξερε καμιά καλή κορού ελεύθερη να παντρέψουν τον γιο της συννύφισας της και η φίλη μου με θυμήθηκε και μου τηλεφώνησε να μου πει ότι ένας δημόσιος υπάλληλος με δικό του σπίτι επιπλωμένο, το τόνισε αυτό, θέλει να παντρευτεί τζαι σκέφτηκε να με ρωτήσει τζαι αν θέλω να κανονίσουμε να πάμε που ποτζεί… άρχισα να γελώ, πόνεσα τη κοιλιά μου και έτρεχαν τα μάτια μου που το γέλιο μέχρι που μου έκλεισε το τηλέφωνο… ε, άτε!

Αυτές οι παιδικές φιλίες με τις οποίες δεν έχεις κανένα κοινό προσφέρουν από απελπισία μέχρι υστερικό γέλιο! Τι κόσμος υπάρχει όμως, ε;!

Ποτέ δεν ήμουν υπέρ του γάμου, κάποιοι μπορεί να θυμάστε τις περιπέτειες μου σαν παρανυφάκι σε πιο παλιό ποστ, ποτέ δεν φαντασιωνόμουν τον εαυτό μου νύφη, στους γάμους από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου καθόμουν σε μια γωνιά έτοιμη να βάλω τα κλάματα από τη βαρεμάρα και αυτό εξακολουθώ να αισθάνομαι και τώρα μόνο που τώρα μπορώ επιτέλους να τους αποφεύγω!

Είπαμε όχι Μελβούρνη… σε ποια χώρα / πόλη / ζούγκλα οι άντρες είναι πρόθυμοι να γνωρίσουν μια γυναίκα και να είναι μαζί της χωρίς να πρέπει να προηγηθεί ηλίθιο προξενιό και πανηγύρια γιατί εδώ που τα λέμε, ποιος φυσιολογικός τριανταπεντάρης περιμένει από τη θεία του να του έβρει γεναίκα;

Τι τελοσπάντων θέλουν οι κυπραίοι; Ρητορικό το ερώτημα φυσικά, θα μείνει άλυτο στο lifetime μας, όπως με τα μεγάλα ερωτήματα του σύμπαντος, αν υπάρχει ζωή σε άλλους πλανήτες κλπ! Και προσωπικά θα παρατήσω τη μελέτη γιατί εβαρέθηκα!

Αγαπημένο τραγούδι από αγαπημένους ανθρώπους, αφιερωμένο…

Υγ. μόλις αγοράσω το διαμέρισμα που φαντασιώνομαι, θα αγοράσω και αυτό.