Έμαθα να γράφω κυπριακά! Για ένα περίεργο λόγο μόλις κάτσω να γράψω μου έρχονται όλα σε άπταιστα καλαμαρίστικα τζαι ειλικρινά κάμνω μεάλην προσπάχειαν να συντήχω κυπριακά αλλά τον τελευταίο τζαιρό φκαίνουν μου πιο αυθόρμητα… οι κακές παρέες μάλλον… ωχ τωρά εθθυμήθηκα μιαν απίστευτη λέξη που χρησιμοποιούσε ο παππούς μου: κουρτέλλα… Όπως και να έχει, στα σχόλια γράφω συνήθως κυπριακά πλέον, όταν όμως η έμπνευση κατεβαίνει αβίαστα από το μυαλουδάκι μου κατεβαίνει καλαμαρίζοντας!
Έμαθα να δέχομαι τη διαφορετικότητα του άλλου. Δεν έχει σημασία αν είσαι σαρανταπέντε χρονών τζαι φοράς λεοπαρδαλέ μπότες μέχρι το γόνατο, μίνι τζιν φούστα με φραμπαλάδες τζαι μπουστάκι λαστιχένιο άσπρο αμάνικο να κρέμμουνται οι μίλλες που παντού. Αληθινή εικόνα που αντίκρισα σήμερα το πρωί και δεν έδειχνα με το δάκτυλο χαχανίζοντας. Χαχάνιζα πιο διακριτικά! Προσπαθώ, εντάξει;!!!
Έμαθα να ρυθμίζω το μπλογκ να ανεβάζει μόνο του αναρτήσεις! Ίντα καλά! (Χαζίρι να μεν τα καταφέρω τη δεύτερη φορά! Εκατάφερα τα;!)
Καλή αργία φίλοι μου!!!
κι ύστερα λένε κάποιοι πως το ίντερνετ δεν σε μαθαίνει τίποτα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκατάφερες τα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕν ωραίο πράμα το blogging, όπως ούλλα βέβαια, ανάλογα με το πως το χρησιμοποιείς..
Εγώ γράφω στα καλαμαρίστικα συνήθως διότι έχω φίλους καλαμαράες που με θκιαβάζουν τζιαι εν θέλω να τους δυσκολεύκω. Όμως κάποτε η έμπνευση έρκεται στα κυπριακά τζιαι εν μπορώ να κάμω διαφορετικά! :)
Πολλά ωραίο ποστ ρε Ουφ...Σhορτ εντ το δε πόιντ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.Γ. Θυμιζεί νέο παιχνίδι "7 (ρεζιλικα πραματα) που εμαθα που τα μπλογκς"!!
Χαχαχα ναι και μένα θυμίζει μου νεο παιχίνιδι,σε συνδυασμό με το τελευταίο ποστ της Ράνιας τζίολας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓουαο για το τελευταίο που έμαθες.Πολλά χαϊ τεκ!
Και πολλά συγχαρητήρια για το 2ο. Τζίνο εν το πιο σημαντικό πράμα που μπορούμε να μάθουμε.
Εν ωραία τα κυπριακά. Τζαι εν άσκοπο να χρειάζεται να "μεταφράζεις" της σκέψη σου πριν μιλήσεις, ειδικά αν ο άλλος έννα καταλάβει έτσι τζι αλλιώς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο να ανέχεσαι τη διαφορετικότητα έπρεπε να ήταν στην παιδεία μας τζαι τη νοοτροπία μας που μιτσιοί. Ίσως κάποτε...
Μπράβο, εγώ εν αξιόθηκα ακόμα να βάλω αναρτήσεις να δημοσιευτούν αυτόματα.
τα κυπριακά τα αγαπώ πολλά. αλλά για κάποιο λόγο όταν γράφω δεν μου φκαίνουν ιδιαίτερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήναι και εγώ όπως την Μάνα..βασικά μόνο άμαν νευριάσω φκαίνουν μου μόνο κυπριακά!
ΑπάντησηΔιαγραφήεν καλά που μαθαίνεις πράματα!
Πολλά "γέματο" ποστ. :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι. Έμαθα και εγώ να δέχομαι την διαφορετικότητα του άλλου. Και μάλλον είναι το πιο σημαντικό πράγμα που μου δίδαξε το blogging.
ΑπάντησηΔιαγραφήγράφε μάνα μου όπως σου φκαίννουν, αφού εν σκέψεις μας που γράφουμε δαμέσα νομίζω
ΑπάντησηΔιαγραφήεγώ που νευριάζω στα αγγλικά?
ξέρω...να κόψω τις σαπουνόπερες...