Ας κράξουμε λίγο…

Η έμπνευση για αυτό το ποστ ήρθε από αυτό το άρθρο. Εάν ο τίτλος είναι τόσο σημαντικός τι ακριβώς σκέφτονταν μερικοί συγγραφείς;! Για να είναι πιο εύκολο να γράψω το ποστ (η βαρεμάρα του προηγούμενου ποστ δεν πέρασε ακόμα!) θα επικεντρωθώ σε τρεις νέες ωραίες διάσημες και ευπώλητες ελληνίδες…

Πρώτη η συγγραφέας του επαναστατικού μανιφέστου Κάψτε τα νυφικά, Παυλίνα Νάσιουτζικ επειδή «Ο αέρας φυσούσε γλυκά, αυτό είναι το μόνο που έχω συγκρατήσει από εκείνη τη διαβολεμένη μέρα. Εσάς; Πώς φυσούσε ο δικός σας αέρας; Πώς φυσούσε ο δικός σας αέρας όταν προσπαθούσατε να σώσετε την αγάπη σας, με κάθε κόστος, με κάθε τίμημα;»

Ε; ε; Γιατί δεν μιλάτε; Πέστε μου! Πάντως δεν μιλάει για την ημέρα του γάμου της εκτός και αν αυτό εννοεί όταν λέει πως φορώντας μόνο το τζιν της και μ’ ένα άθλιο σακ βουαγιάζ (που προφανώς περιείχε μόνο το Chanel No.5) αποφάσιζε να ακολουθήσει τον άνθρωπο που αγαπούσε όσο τίποτε άλλο στον κόσμο σ’ ένα τρελό δρόμο. Δε βαριέσαι, άλλωστε αυτό το βιβλίο είναι «για όλους εμάς που αρνούμαστε να βυθιστούμε στη σιωπή και εξακολουθούμε να κλίνουμε το σπάνιο πια ρήμα μιλώ – μιλάς – μιλά – μιλάμε – μιλάτε – μιλούν.»

Ακούτε;

Θα σας έλεγα και για το Μύκονος μπλουζ αλλά δεν κατάλαβα τίποτε από τη περίληψη…

Δεύτερη στη σειρά (η σειρά είναι με τα βιβλία που έγραψε ως τώρα η καθεμιά, δεν θα ήθελα να θίξω καμία ότι έβαλα πρώτη την άλλη και γιατί και πως, η πολυγραφότερη θα μείνει τελευταία) είναι η Λένα Μαντά που έγινε η αγαπημένη κάθε νοικοκυράς με το αριστούργημα της Θεανώ, η λύκαινα της πόλης. Ποιας πόλης; Της Πόλης! «Κωνσταντινούπολη… Ιστανμπούλ… Βασιλεύουσα… Με όποιο όνομα κι αν την πεις, μία είναι η Πόλη· μαγική, μοναδική, υπέροχη, βαφτισμένη στα μυστήρια της Ανατολής!»

Που λέτε η Θεανώ θα πέσει θύμα της αγριότητας των τούρκων και όταν συνέλθει «τίποτε δε θα είναι πια όπως παλιά. Μια λύκαινα θα γεννηθεί εκείνο το βράδυ και όποιος από δω κι εμπρός την πλησιάσει για να της κάνει κακό, θα γίνει κομμάτια από τα κοφτερά της δόντια.»

Ίσως έπρεπε να γνωρίσει τον Edward Cullen…

Γνώρισε όμως τον γείτονα… «Άραγε η έλλειψη γέλιου και η ρουτίνα σ ένα γάμο είναι αιτία διαζυγίου; Και τι θα γίνει όταν το γέλιο έρθει στη ζωή εκείνης... από το παράθυρο; (Του διπλανού σπιτιού συγκεκριμένα...) Τι θα γίνει όταν θα χρειαστεί να διαλέξει ανάμεσα στη ζωή που ξέρει μόνο το σήμερα και τη ζωή που έχει προγραμματίσει μέχρι και τις διακοπές του επόμενου χρόνου; Κι ακόμα ανάμεσα σ έναν τρελό έρωτα, καινούριο, σε αντίθεση μ έναν παλιό, που δεν έχει τίποτα ενδιαφέρον να προτείνει;»

Θα μείνω άυπνη μέχρι να ανοίξουν τα βιβλιοπωλεία να πάω να το πάρω να μάθω!

Τέλος η πολυγραφότατη και πολυτάλαντη Χρύσα Δημουλίδου που θα με δυσκολέψει λίγο γιατί δεν ξέρω τι να πρωτοδιαλέξω… οι τίτλοι είναι τόσο δελεαστικοί…

Το Matrix συναντά το Gattaca, το Brazil συναντά το Blade Runner, το Metropolis συναντά το Demolition Man (!) στο Οι αγγελιαφόροι του πεπρωμένου που διαδραματίζεται το 2361 στον πλανήτη Γη ύστερα από τη μεγάλη οικολογική καταστροφή που είναι της μόδας. «Η Άλμπα Βήτα Σμιτς, ανώτερη κυβερνητική υπάλληλος, έχει λάβει εντολή απ’ τον κρατικό υπολογιστή Στερν να προχωρήσει σε σύζευξη με τον Έλφιν Άλφα Κορτς, που ανήκει στην ανώτερη κατηγορία ανθρωποειδών. Ο Έλφιν, ένας σκληροπυρηνικός και φιλόδοξος νομικός σύμβουλος, είναι ο απόλυτος μηδενιστής, χωρίς συναισθήματα, αφού πιστεύει ότι η δύναμη της εξουσίας είναι η απόλυτη ευτυχία. Η Άλμπα θεωρεί τον εαυτό της προνομιούχο. Όλα όμως ανατρέπονται όταν εμφανίζεται στο δρόμο της ο Άντον Δέλτα Κορνέλ, που ανήκει σε κατώτερη κοινωνική κατηγορία. Κοντά του η Άλμπα ανακαλύπτει ότι η ονειρεμένη ζωή που πιστεύει ότι ζει δεν είναι παρά μια φυλακή, κατασκευασμένη απ’ το σύστημα. Και τότε συνειδητοποιεί ότι ο άνδρας αυτός είναι το πεπρωμένο της, από κάποια άλλη ζωή στο πολύ μακρινό παρελθόν, μα η σχέση μαζί του θα θέσει σε συναγερμό το σύστημα ασφαλείας του κράτους. Ωστόσο εκείνη δεν μπορεί να αντισταθεί στο κάλεσμα ενός πρωτόγνωρου συναισθήματος που λέγεται αγάπη…»

Ανατρίχιασα με τα ονόματα, πόσο καιρό της πήρε να τα σκεφτεί; Για τη πρωτότυπη πλοκή δεν μπορώ να πω κάτι, είμαι συγκλονισμένη… μια γυναίκα δύο άντρες ο ένας γιάπης ο άλλος επαναστάτης… hasta la victoria siempre!