Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε

Νομίζετε!

Με τζείνο το βίντεο στο YouTube μετά το αρχικό σοκ γέλασα τόσο πολύ που έτρεχαν τα μάτια μου. Εντάξει, η αισθητική του καθενός διαφέρει τζαι σίγουρα κάποια σχόλια ήταν πολλά άκυρα αλλά τα περισσότερα ήταν πιο αστεία ακόμα τζαι που το ίδιο το βίντεο γι αυτό απογοητεύτηκα πολλά όταν τα έσβησαν. Όταν όμως άρχισαν να εμφανίζονται σχόλια που χαρακτήριζαν το άσμα «έπος» τζαι «εξαιρετικό» τζαι «τα σπάει» ξύπνησε η επαναστάτρια μέσα μου, ύψωσα το κεφάλι, ανέβασα τα μανίκια, πρόταξα το στήθος τζαι πάτησα dislike.

Οι τροϊκανοί, οι μοϊκανοί και οι αριανοί

Πήρε το αυτί μου ότι κατέβηκαν κάτι τύποι από την Ευρώπη για να μας βοηθήσουν με το μνημόνιο μας, ή δεν έχει σχέση με τη μνήμη και τα μπερδεύω; Ανυπομονώ για τη στιγμή που θα πάθουν απανωτά εγκεφαλικά όταν δουν τους κυβερνητικούς… Λάθος, ανυπομονώ για τη στιγμή που θα πάθουν απανωτά εγκεφαλικά οι κυβερνητικοί όταν δουν τους τροϊκανούς.

Η Ευρώπη τον Μεσαίωνα 

Διάβασα ότι χτες σε ναό έγινε δοξολογία για την ανάληψη της προεδρίας της Ε.Ε. Ναι. Δοξολογία. Για την ανάληψη της προεδρίας. Της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τη χρονιά 2012. Μετά Χριστό. Θα μου πεις το 2012 προ Χριστού δεν υπήρχαν χριστιανοί. Οκ. Δηλαδή προεδρεύουμε και ο θεός βοηθός. Και κάτι έλεγε για την Ευρώπη που η εκκλησία ελπίζει να επιστρέψει στις ρίζες της ή κάτι τέτοιο, δεν πολυκατάλαβα. Μάλλον είδαν και τη «βιντεοταινία» της πρώτης παραγράφου. Όμως, σε ποιες ρίζες ακριβώς να επιστρέψει η Ευρώπη που να έχει σχέση με την εκκλησία;

I wish I was special

Είπα θεός πιο πάνω και θυμήθηκα ένα θεό που γνώρισα τη περασμένη βδομάδα. Τον γνώρισα με μια πολύ γενικευμένη έννοια της λέξης γνώρισα φυσικά, κυρίως αυτός καθόταν στην άλλη άκρη της αίθουσας και θαύμαζε την ομορφιά του κι εγώ καθόμουν στην άλλη άκρη της αίθουσας (την άλλη-άλλη όχι την άλλη την ίδια με τη δική του) και θαύμαζα την ομορφιά του. Ενώ αν ήμουν δίμετρη παστή κουκλάρα θα θαυμάζαμε και οι δύο την ομορφιά μου… αχ αχ αχ… σύμφωνα με το word, που αναγνώρισε τη λέξη παστή, πρέπει να είμαι σαρδέλα όχι κουκλάρα… αχ αχ αχ…

Κι εγώ έχω θέμα αλλά δεν το κάνω θέμα

Σκέφτομαι να τυπώσω τα ποστ του μπλογκ. Όχι όλα, τα καλύτερα. Δηλαδή όλα. Θα πάω σε μια τράπεζα που είναι και επίκαιρες, θα κάνω ένα δάνειο για να το εκδώσω, θα βάλω και ένα φίλο μου που βγάζει ωραίες φωτογραφίες να βάζει μια πάνω από κάθε ποστ/διήγημα, θα του βάλει ο εκδοτικός οίκος τιμή πώλησης 25 ευρώ, το 75% των κερδών θα είναι δικό μου, έχω από ότι λέει ο μπλόγκερ 153 αναγνώστες, αν αγοράσει ο καθένας ένα για τον εαυτό του, ένα για το έτερο του ήμισυ, δύο για τους γονείς του, ακόμα δύο για τους παππούδες του, τι λέω, ακόμα τέσσερα για τους παππούδες του και από πενήντα για συγγενείς και φίλους έχουμε 18.75 το κάθε βιβλίο επί 153 επί δύο και 153 επί έξι και 153 επί 50 ίσον με 8.874… πολύ λίγα… υπολογίστε 50 ευρώ το κάθε βιβλίο και εκατό ο καθένας για συγγενείς και φίλους… πάλι λίγα είναι… δε βαριέσαι, έτσι κι αλλιώς μόνο για τη δόξα το κάνω!