Άμα δε σε θέλει…

Καθόμαστε με τον Maurice δίπλα στο τζάκι. Η θαλπωρή μας επηρεάζει γιατί αυτός σκανάρει τον χώρο ψάχνοντας για τον άντρα της ζωής του ενώ εγώ έχω μια πολύ έντονη εσωτερική συζήτηση με τον εαυτό μου για το αν πρέπει να στείλω ένα μήνυμα ή όχι. Αποφασίζω να μη στείλω τελικά και γέρνω αποφασιστικά μπροστά γνέφοντας στον Maurice να πλησιάσει.

Να ανοίξει η πόρτα, του λέω, και να μπουν μέσα δύο ωραίοι τύποι, ένας γκέι και ένας στρέητ και να κάτσουν δίπλα μας. Γελάμε και εκείνη την ώρα ανοίγει η πόρτα και μπαίνουν μέσα δύο ωραίοι τύποι, γνωστοί του Maurice, ένας γκέι και ένας στρέητ και έρχονται και κάθονται δίπλα μας. Μιλάμε μαζί τους για λίγο και φεύγουν. Εγώ νοιώθω εξαπατημένη, μια ευχή που είχα να πραγματοποιηθεί τα Χριστούγεννα χαραμίστηκε σε αυτούς τους δύο;

Διαβάζω τη Lifo που ψάχνει τη καλύτερη συνοικία της Αθήνας για να ζεις και θέλω να ζήσω σε όλες ενώ έχω ήδη ζήσει σε μια. Αχ ρε Φοίβο, ήμασταν γείτονες φανταστικέ άντρα της ζωής μου; Μπορώ να ευχηθώ κάτι ακόμα ή θα ισχύσει πάλι το πρόσεχε τι εύχεσαι γιατί μπορεί να το πάθεις και να βρεθώ σε κανένα χαρτόκουτο στην Ομόνοια;

Το ξέρετε ότι βγαίνει καινούργιο Before…; Γυρίστηκε στην Ελλάδα και ονομάζεται Before Midnight. Κανένας δεν ξέρει ακόμα την υπόθεση αλλά αν κρίνω από τη μοναδική φωτογραφία που κυκλοφόρησε, αυτή θα έσυρε αυτόν σε ένα βουκολικό χωριό να αρμέξουν γίδια και αυτός γκρίνιαζε για τη Νέα Υόρκη που πεθύμησε ή αυτός έσυρε αυτή σε ένα βουκολικό χωριό για να γράψει το καινούργιο του μυθιστόρημα με τίτλο ίσως Μεσάνυχτα στη Μεσσηνία και αυτή βαριέται και ονειρεύεται το Σανζ Ελιζέ.

Δεν μπορώ καν να ευχηθώ να ταξιδέψω στην Ευρώπη με τρένο γιατί την προτελευταία φορά που το έκανα, ενώ καθόταν απέναντι μου ένας ωραίος νεαρός, κοιμόταν σε όλη τη διάρκεια του ταξιδιού με το ένα μάτι ανοικτό! Φορούσα μαύρα γυαλιά γιατί δεν μπορούσα να είμαι και εντελώς σίγουρη ότι κοιμόταν και τον παρακολουθούσα για δύο ώρες να ροχαλίζει με το ένα μάτι ορθάνοικτο να βλέπει το ταβάνι.

Άμα δε σε θέλει…