Ότι να ‘ναι

Αναζητούνται τρόποι εξευρέσεως εργασίας και επομένως χρημάτων. Πιθανή εργασία που να περιλαμβάνει ταξίδια και επαφή με ενδιαφέροντες ανθρώπους, ακόμα πιο ευπρόσδεκτη. Πιθανή εργασία που να περιλαμβάνει σταθερό μισθό στο τέλος του μήνα οποιασδήποτε κατεύθυνσης, ακόμα και αν έχει σχέση με τη πολιτική, ανεκτή.

Από όλες αυτές τες κουβέντες με την περιουσία των υποψηφίων, μου έκαναν εντύπωση δύο πράγματα σχετικά με τον κύριο Α. Πρώτον το ότι παίρνει σύνταξη από τις κοινωνικές ασφαλίσεις ενώ προφανώς δεν την χρειάζεται και δεύτερον το ότι το ένα του αυτοκίνητο στοιχίζει περισσότερα από το διαμέρισμα που δεν έχω λεφτά να αγοράσω. No comment.

Θυμήθηκα μια ιστορία σχετική με τον κύριο Χ. Πριν χρόνια, πολύ πριν τα μεγαλεία, βρέθηκα σε μια εκδήλωση στον ίδιο χώρο μαζί του. Εκεί που στεκόμουν αχάπαρη και μιλούσα με τη παρέα μου, έφαγα στη πλάτη μια αγενέστατη σπρωξιά για να περάσει χωρίς καν να μου πει σύρ’ του τζει ρα. No comment.

Προσπαθώ να βλέπω κάθε βράδυ μια ταινία. Διάβασα πρόσφατα ένα βιβλίο που δεν μου πολυάρεσε, αυτό, αλλά η ιδέα να βλέπω τόσο συχνά ταινίες μου άρεσε και είπα να την ακολουθήσω. Την περασμένη βδομάδα είδα το Wild Strawberries το οποίο μου άρεσε και χτες έκατσα να δω το Legally Blonde 2 στη τηλεόραση γιατί είχα δει το Legally Blonde 1 και μου άρεσε.

Αυτό να το δει ο Maurice που λέει ότι είμαι… δεν θυμάμαι πως το είπε, ότι δηλαδή δεν είμαι ανοικτή σε άλλα πράγματα εκτός από αυτά που ξέρω σίγουρα ότι μου αρέσουν. Και ο Bergman και η Blonde είναι μέσα σε αυτά τα άλλα πράγματα και τα είδα, άσχετα αν βρίσκονται σε διαφορετικούς κινηματογραφικούς πλανήτες και η θέαση του Legally Blonde 2 έμοιαζε με βασανιστήριο.

Βγήκε το Before Midnight που είναι η συνέχεια της συνέχειας του Before Sunrise και δείχνει τους πρωταγωνιστές σε διακοπές στην Ελλάδα. Από ότι κατάλαβα, μαζί πήγαν, δεν συναντήθηκαν τυχαία να ψωνίζουν στην Ερμού όπως οι κυπραίοι τα παλιά καλά χρόνια. Να και μία φωτογραφία με τον κούκλο Ethan και την κούκλα Julie ενώ εδώ είναι ένα βίντεο με τον ανταγωνιστή της Celine όλα αυτά τα χρόνια που οι δυο τους ήταν χώρια. Can’t wait!!  

Η μπαλάντα του Μέρφυ

Στις ατελείωτες on/off μέρες της ανεργίας μου, πολύ συχνά δεν έχω συναίσθηση του τι μέρα είναι. Τις καθημερινές, άμα χρειαστεί να πάω κάπου, να πληρώσω λογαριασμούς ή σουπερμάρκετ ή οτιδήποτε, συνήθως κυκλοφορώ σαν τη λέτσα. Τώρα τον χειμώνα ας πούμε, αν κάνει κρύο, μπορεί να βγω φορώντας ψηλές μπότες και μακρύ παλτό για να μη φαίνετε ότι από κάτω φορώ πυτζάμες.

Το καλοκαίρι είναι πιο απλά τα πράγματα, έχω δύο φορέματα, ένα μακρύ φαρδύ που με κάνει γύρω στα διακόσια κιλά αλλά είναι άνετο γιατί είναι σαν να μη φοράω τίποτα κάνοντας με να κοιτάζω με συμπόνια τις νοικοκυρές που βλέπουν την έξοδο στο σουπερμάρκετ σαν έξοδο στα μπουζούκια προσπαθώντας να ισορροπήσουν στα δωδεκάποντα, και ένα κοντό στενό που με κάνει θεά και ενθουσιάζει τους συνταξιούχους που κυκλοφορούν στη πόλη την ίδια ώρα με μένα.

Σε αυτή την ίδια ώρα θέλω να καταλήξω.

Τα απογεύματα, οι συνταξιούχοι κοιμούνται στον καναπέ τους, οι νοικοκυρές μαγειρεύουν βλέποντας τηλεόραση και οι νέοι, εργαζόμενοι μόλις σχόλασαν και πάνε για κάποια ψώνια. Και εκείνη την ώρα, αν αποφασίσω για οποιοδήποτε λόγο να κυκλοφορήσω, θα ψωνίζουμε δίπλα δίπλα ντομάτες με κάποιον που μπορεί να μην ήθελα να με δει σαν τη λέτσα, όχι επειδή τον ξέρω -αυτό θα ήταν χειρότερο νομίζω- αλλά επειδή θα ήθελα να του αρέσω.

Δεν θα ήταν πολύ ρομαντικό να συγκρουστούν τα εργένικα μας καροτσάκια στο ράφι με τις σοκολάτες και να τσακωθούμε για το ποιος θα πάρει τη τελευταία galaxy; Δεν θα ήταν πολύ ρομαντικό να μου χαρίσει τη τελευταία galaxy και να με καλέσει σπίτι του να δούμε το Charlie and the chocolate factory; Δεν θα ήταν πολύ ρομαντικό να με δει τζαι να πέσει; Δεν θα ήταν πολύ ρομαντικό να αγνοήσει τες φόρμες τζαι τα αθλητικά, να αγνοήσει το μαλλί που κάθε τούφα πετά σε διαφορετική κατεύθυνση, να αγνοήσει τα τρία τέσσερα κιλά που περισσεύουν και κάτω από όλα αυτά να ανακαλύψει την υπέροχη καταπληκτική πανέμορφη πανέξυπνη πάνω από όλα ταπεινή και μετριόφρων εμένα;!

Το μουσικό διάλειμμα συνεχίζεται

Η ζωή των άλλων

Επιχειρηματική ιδέα

Την παραμονή της πρωτοχρονιάς έβλεπα μια ταινία στη τηλεόραση, το In her shoes στην οποία η Toni Collette είναι η αδελφή της Cameron Diaz που το κάνει με τον φίλο της και σφάζονται οπότε πάει να φορτωθεί στη γιαγιά της που τη παίζει η θεά Shirley MacLaine.

Αυτή η γιαγιά θεά λοιπόν, ζει σε μια κοινότητα ηλικιωμένων, κάτι σαν το Melrose Place αλλά με γέρους οι οποίοι έχουν όλες τις ανέσεις και την αυτονομία τους σε μια ήσυχη, πλούσια κοινότητα. Θυμήθηκα τότε τον παππού μου ο οποίος πέθανε σε ένα θλιβερό γηροκομείο που του έτρωγε τη σύνταξη για ένα απογευματινό ρυζόγαλο και σκέφτηκα πως θα ήταν ωραίο να υπήρχαν τέτοια μέρη όπως αυτό της ταινίας στη Κύπρο. Εντάξει, δεν θα ήταν ανάγκη ο παππούς από δίπλα να πάει εκεί και να ερωτοτροπεί με την Shirley MacLaine αλλά ούτε και να τον παρκάρουν στο καθιστικό να βλέπει Σίγμα μέχρι να πεθάνει!

Αυτές τις σκέψεις είχα και μετά έβλεπα euronews και σκεφτόμουν πως αν σε βομβαρδίζουν σήμερα, και σε βομβαρδίζουν και αύριο, βασικά χέστηκες αν είναι 2012 ή 2013 ή οτιδήποτε!

Ναι, ξέρω πολλές σκέψεις γύρω από μια κακή ταινία! Οι καλές συνήθως με αφήνουν άφωνη. Κάπου αλλού ήθελα να καταλήξω όμως! Α, ξέχασα να σημειώσω ότι η γιαγιά στη ταινία ζει στην ηλιόλουστη Φλόριντα, το μέρος όπου αποσύρονται οι πλούσιοι αμερικανοί για να… εχμμμ πεθάνουν.

Ο Αρχιεπίσκοπος μας λοιπόν, πρέπει να έχει δει αυτή τη ταινία τουλάχιστον δέκα φορές γιατί η νέα του επιχειρηματική ιδέα θα μας βάλει στον χάρτη σαν τον τέλειο τελευταίο προορισμό όλης της βόρειας Ευρώπης.  Ο ίδιος τα λέει καλύτερα: «το μεγάλο έργο που έχω κατά νου και μεθοδεύω να γίνει στην Αγία Νάπα είναι για την τρίτη ηλικία, ειδικά για τους βόρειους λαούς. Με τις ψηλές συντάξεις που παίρνουν, θα ήθελαν τα τέλη της ζωής τους να τα ζήσουν σε αυτόν τον ήρεμο και φιλήσυχο τόπο που έχει θαυμάσιο κλίμα. Θα μπορούσαν να φέρουν τον τίμιο ιδρώτα μιας ολόκληρης ζωής και να τον μοιραστούν μαζί μας. Είναι ένα έργο που δυστυχώς δεν έχει προωθηθεί. Η Κύπρος όλη θα μπορούσε να γεμίσει με ποιοτικά «γηροκομεία», βασικά ξενοδοχεία 3 ή 4 αστέρων για την τρίτη ηλικία».

Ιδιοφυές, δεν νομίζετε;! Δεν ξέρω από πού να αρχίσω, από το ποιος του είπε ότι ο σουηδός θέλει να έρθει να πεθάνει στη Κύπρο, από τον ήρεμο και φιλήσυχο τόπο, από τους τίμιους ιδρώτες που θα κάνουν ουρά για να έρθουν να μοιραστούν μαζί μας;!

Πάντως θέλει να στείλει άνθρωπο στις χώρες αυτές να τις ερευνήσει και αφού είναι σίγουρος ότι υπάρχουν αρκετές χιλιάδες που θα ήθελαν να έλθουν εδώ, προσωπικά προτιθέμεθα να πάω να κάνω ήρεμες, δωρεάν και επ’ αόριστον διακοπές στη βόρεια Ευρώπη! Αν πάει καλά η συμφωνία, ο πρώτος σταθμός και το επόμενο ποστ θα είναι στη Νορβηγία.

Ha en fin kveld 

Τα κλεμμένα όνειρα της αληθοφάνειας

Είναι παντρεμένοι εικοσιτέσσερα χρόνια και την απατά με διάφορες τα εικοσιπέντε από αυτά. Αυτή μετά που βρίσκει ένα δακτυλίδι στο σακάκι του, υποψιάζεται ότι την απατά και πέφτει στα πατώματα. Κάπως όπως όταν η Emma Thomson στο Love Actually ανακαλύπτει ότι ο Alan Rickman μάλλον της τα φοράει. Μπορείτε να σκεφτείτε τις αναλογίες και να καταλάβετε γιατί έπεσα στα πατώματα από το γέλιο όταν την έβλεπα να υποφέρει με τη μέθοδο Στανισλάφσκι όπου η σκηνοθετική οδηγία μάλλον ήταν «μη χέσεις για δύο μέρες».

Μόλις συνήλθε λίγο και αφού έχεσε και πλύθηκε τηλεφώνησε στον λούζερ που σε κάθε επεισόδιο πρέπει να έχει μια σκηνή να της τηλεφωνεί και να της λέει ότι είναι πάντα δίπλα της και ότι πάντα την αγαπάει και ότι πάντα θα είναι μπάστακας και θα περιμένει να του πετάξει τίποτα αποφάγια και ο οποίος δεν πίστευε στα μάτια του όταν την είδε μπροστά του έτοιμη να του κάτσει. Επειδή όμως είναι άντρας με αρχές προσπάθησε για δυόμιση δευτερόλεπτα να βεβαιωθεί ότι του καθόταν επειδή ήθελε και όχι επειδή ήθελε να εκδικηθεί τον άντρα της.

Ο άντρας της που πρέπει να είναι φανατικός θαυμαστής του Κωνσταντίνου και Ελένης την έπεισε για άλλη μια φορά ότι δεν την απατά και ότι είναι Πέγκυ η μοναδική γυναίκα της ζωής του αφήνοντας τον καημένο τον λούζερ με θκυο σιήλη καμένα να της τηλεφωνά να μιλήσουν. Και ενώ εκείνη έμεινε άχεστη για άλλη μία φορά για να τονίσει το μπέρδεμα της υπαρξιακής κρίσης των κεράτων της, ο άντρας της στέλνει μηνύματα στην καινούργια του ερωμένη διαβεβαιώνοντας της ότι την αγαπάει και ότι δεν μπορεί να ζήσει μακριά της και ότι θέλει να τη δει να μιλήσουν.

Για ένα περίεργο λόγο όλοι θέλουν να μιλήσουν σε αυτή τη σειρά, κανένας δεν θέλει να γαμήσει!  

Η ερωμένη του τώρα είναι η ίδια ερωμένη που είχε και πριν είκοσι χρόνια και την οποία ψάχνει να βρει γιατί ο γιος της είναι ο γιος της γυναίκας του που τις γκάστρωσε ταυτόχρονα και αντάλλαξε τα παιδιά στο μαιευτήριο αλλά μετά από τόσα πολλά χρόνια δεν θυμάται ούτε τη φάτσα της ούτε τη φωνή της ούτε το κορμί της ούτε και τίποτα άλλο που η ανατροφή μου δεν μου επιτρέπει να αναφέρω.

Ο γιος αυτής τώρα τα είχε με μια αλλά γούσταρε άλλη οπότε τα χαλά με τη μια και τα φτιάχνει με την άλλη και μετά τα χαλά με την άλλη και τα ξαναφτιάχνει με τη μια και μετά τα ξαναφτιάχνει με την άλλη η οποία είχε μείνει έγκυος από τον τύπο με τον οποίο τα έφτιαξε μετά που τα χάλασε με αυτόν και επειδή φοβάται να κάνει έκτρωση επιλέγει να πάρει κάτι χάπια για να αποβάλλει αλλά φυσικά κάτι πήγε στραβά οπότε τηλεφώνησε στον αυτόν ο οποίος έτρεξε να τη σώσει και αυτή σε μισό επεισόδιο ξεπέρασε τη τραυματική εμπειρία της έκτρωσης, τις τύψεις που έκλεψε για ακόμα μια φορά τον γκόμενο της άλλης, τις τύψεις που η άλλη έκανε απόπειρα αυτοκτονίας και κάθεται και ακούει η φίλη της το φρικιό να της δίνει συμβουλές πώς να μη χαλάσει η σχέση της.

Το οποίο φρικιό συμπαραστέκεται σε όλους και σήμερα πήγε στη στρουμφίτα η οποία τρέμει για τη ζωή του φίλου της τον οποίο έχουν απαγάγει κάτι τοκογλύφοι και απειλούν να της τον στείλουν κομματάκια αν δεν τους δώσει τα λεφτά που τους χρωστάει και όμως μέσα από τον πόνο και την αγωνία της καταφέρνει να φτιάχνει αυτή την αλογοουρά και αυτή τη φράντζα τη καλοχτενισμένη πίσω από το αυτί. Τελικά ίσως είναι όρος στο συμβόλαιο της!

Ποιος μου έμεινε; Είναι και πολλοί…

Ο τύπος που έπρεπε να πάει στον Καναδά αλλά δεν ήθελε γιατί ήθελε να μείνει στην Ελλάδα να ξεροσταλιάζει μπας και του δώσει σημασία η τύπισσα που δεν του έλεγε την απλή κλισέ φρασούλα σε βλέπω σαν φίλο μου θύμισε τον Τζόι σε εκείνο το επεισόδιο που τον διώχνουν από ένα σήριαλ και αρνείται να εγκαταλείψει τη σκηνή. Αυτή είναι η σκηνή, enjoy.

Και τέλος, ο τύπος που τον κάνουν υποτίθεται ρεζίλι αφού τον βγάζουν φωτογραφία γυμνό και δεμένο σε ένα κρεβάτι ξενοδοχείου. Ο τύπος είναι σκεπασμένος μέχρι τη μέση και από πάνω φορά φανελούδα, τι σκατά γυμνές φωτογραφίες ενθουσιάζονταν ότι τον έβγαλαν;

Είναι και άλλοι αλλά βαρέθηκα! Συμπληρώστε όσοι το βλέπετε ;-)