Γαμοποστ

Διαβάζω ποτζεί ποδά τα ποστ σας περί γάμων, βαφτίσεων κλπ τζαι εζήλεψα (not με τεράστια γραμματοσειρά, bold, κόκκινα, υπογραμμισμένα, με highlight κίτρινο φωσφορούχο που αναβοσβήνει) τζαι θέλω να σας πω πως είχα να πάω σε γάμο από το 2009 τζαι τόσο η νύφη όσο τζαι ο γαμπρός του τότε ζευγαριού βγαίνουν ήδη με άλλα ταίρια μετά το διαζύγιο.

Αυτό είναι ένα από τα καλά του να είσαι άνεργη άρα γλυτώνεις από τους σπαστικούς συναδέλφους που θα προσβάλλονταν αν δεν ντυνόσουν λατέρνα για να πάεις να τους δώσεις λεφτά, να κάνεις παρέα με gay που μακάρι να επιτραπεί κάποτε ο γάμος μεταξύ τους για να μεν πηαίνεις ούτε σε τζείνους, τζαι να μεν είσαι καθόλου δεμένη με το σόι σου οπότε η τελευταία σου ανάμνηση από γάμο να είναι αυτός της ξαδέλφης σου πριν από δέκα χρόνια όπου έβλεπες όλο σου το σόι να χορεύει τσιφτετέλια, σκηνή που σου έρχεται καμιά φορά στο μυαλό όταν βλέπεις ταινίες τρόμου.

Σε τέσσερα χρόνια θα έχω να λέω ότι έχω να πάω σε γάμο από τον γάμο μιας παλιάς μου συμμαθήτριας με την οποία βρισκόμαστε αραιά και που και η οποία έκρυβε τόσο καλά τον γαμπρό που τον είδα μόνο στον γάμο. Ο οποίος γάμος ήταν σε κυριλέ ξενοδοχείο με χαιρετούρες στην πισίνα κλπ κλπ και στον οποίο πήγα με παλιό μας συμμαθητή αποφασισμένοι να κράξουμε και να γελάσουμε και αυτό ακριβώς κάναμε γιατί ακόμα και αν δεν ήταν αυτός ο σκοπός μας ήταν αδύνατον να κάνουμε αλλιώς.

Ο συμμαθητής, με τον οποίο γενικά κάνω παρέα, έχει ένα πολύ οργανωμένο πρόγραμμα γάμων οπότε ήξερε τι ακριβώς θα ζούσαμε και γκρίνιαζε ανάλογα ενώ εγώ τα έβλεπα όλα με δέος: αυτό ζούνε τόσοι συμπατριώτες μας κάθε σαββατοκύριακο; γουάου φρίκη.

Πήγαμε, χαιρετίσαμε (από πού βγαίνει αυτό το χαιρετίσαμε είμαι πολλά περίεργη), κάτσαμε κοντά στην πισίνα σαν τα πιτσουνάκια και απολαμβάναμε τα βλέμματα περιέργειας άγνωστων ανθρώπων, αποφύγαμε επιδέξια παλιούς συμμαθητές και κατευθυνθήκαμε προς τα ενδότερα για το φαί όπου ανακαλύψαμε ότι θα καθόμασταν σε ένα τραπέζι με μια οικογένεια η οποία περιλάμβανε και ένα τύπο αρκετά μικρότερο μας, ο οποίος χρησιμοποιούσε τη λέξη ρε αγάπηηηη όποτε μιλούσε στη γυναίκα του, τη λέξη κουμπάρε όποτε μιλούσε στον συμμαθητή και καμία όταν δεν απευθυνόταν σε εμένα γιατί ίντα κουβέντες έχουν οι αδρώποι με τες γεναίτζες ρε κουμπάρε;

Μετά το πρώτο σοκ, με τον συμμαθητή αρχίσαμε να αποκαλούμε each other ρε αγάπηηηη, στην αρχή χαμηλόφωνα και συνωμοτικά και αργότερα ανοιχτά προσθέτοντας ο συμμαθητής τζαι κανένα ρε αγάπηηη μεν είσαι παλαβή κάνοντας τον ορίτζιναλ βλάχο να ενθουσιαστεί με τον συμμαθητή τζαι να προσπαθεί να τον πείσει να πιει αδρωπινό ουίσκι αντί το πππουστίσιμο κρασί που πίναμε.

Γενικά ήταν μια πολλά φοϊτσιάρικη νύχτα γιατί πόσα να προλάβεις να κοροϊδέψεις; Την τύπισσα που έφεραν να χορέψει τον χορό της κοιλιάς; Τον τύπο στο τραπέζι μας που ήταν τόσο ενοχλητικός που δεν κατάλαβε καν ότι τον κοροϊδεύαμε; Το slideshow με φωτογραφίες του ζευγαριού από τα γεννοφάσκια του μέχρι προχτές που εθκιαλέαν πομπονιέρες; Τότε στον γάμο της ξαδέλφης μου στην αίθουσα δεξιώσεων «Τα Τρία Παλλούτζια» εν τζαι είσιεν έτσι πράματα.

Άτε, σε τέσσερα χρόνια πάλε! Μεν με βρίσετε :Ρ