Όνειρο ήτανε

Χτες τελείωσα το βιβλίο The Great Gatsby ενώ λίγο πριν, περιμένοντας να ξεκινήσουν οι Friends, είδα διαφήμιση από το ΡΙΚ για τη ταινία The Godfather. Για το πρώτο δεν είχα ιδέα για το θέμα του ή οτιδήποτε περί υπόκοσμου και γκάγκστερ, ήξερα μόνο ότι στη ταινία που κυκλοφορεί αυτό τον καιρό παίζει ο Leonardo DiCaprio. Το Godfather το έχω δει πεντέξι φορές και είναι μια από τις αγαπημένες μου ταινίες.

Επηρεασμένη από αυτά τα δύο, πέφτω να κοιμηθώ και βλέπω όνειρο ότι ήμασταν καμιά δεκαριά εργαζόμενοι σε μια ειδυλλιακή βεράντα με θέα τη θάλασσα όπως η έπαυλη του Λίο και περιμέναμε το Αφεντικό. Όταν ήρθε είδαμε ότι ήταν ένας τύπος από αυτούς που ένας φυσιογνωμιστής θα χαρακτήριζε επικίνδυνο μόνο με το που θα έβλεπε τη φάτσα του και ο οποίος μιλούσε στο κινητό περπατώντας πάνω κάτω ενώ ταυτόχρονα έγραφε ένα κατεβατό με όμορφα γράμματα πάνω σε καμιά δεκαριά φακέλους.

Τότε με τους συναδέλφους παρατηρήσαμε ότι τα φαινόμενα απατούν και αυτός  ο άνθρωπος που μας φάνηκε ύποπτος, στην πραγματικότητα από ότι φαίνετε είναι πολύ γλυκός και γράφει κάρτες για τα παιδιά του, ή τη γυναίκα του, ή για τους φίλους του. Ο γλυκός κύριος μετά από λίγο έρχεται και μας μοιράζει τους φακέλους. Οι καλογραμμένες αφιερώσεις είναι για εμάς. Συγκινιόμαστε μέχρι που διαβάζουμε τι γράφει:

«Το αντίτιμο για τις υπηρεσίες σας είναι 123.000 ευρώ τα οποία είναι μέσα στον φάκελο. Δεν έχετε κανένα δικαίωμα να αρνηθείτε αυτό το ποσό το οποίο θα μου επιστρέφετε σε δόσεις κάθε πρώτη του μήνα με τόκο 23%. Όποιος καθυστερήσει θα του γίνεται παρατήρηση και όποιος δεν πληρώσει θα υποστεί τις συνέπειες».

Ψάχναμε όλοι να βρούμε τα σκαλιά να φύγουμε τρέχοντας ενώ ακουγόταν το σάουντρακ του Godfather.

Λέμε για αστείο πως για να βρούμε δουλειά θα πρέπει να αρχίσουμε να πληρώνουμε τους εργοδότες. Ελπίζω να μη ξεκινήσει κάποτε η πληρωμή να γίνεται και σε είδος, θα σου δώσω τρία δάκτυλα του αριστερού ποδιού για να σου στήσω μια ιστοσελίδα, ή κάτι τέτοιο.