Η Ουφ! στη Λεμεσό το βράδυ παρέα με το λάπτοπ

Βαριέμαι πολλά, το μυαλό μου αμάθητο σε υπερωρίες κοντεύει να κρασάρει είδα αυτό και το μόνο που έχω να πω είναι τι ωραίος άντρας και αφού στις ταινίες του Woody Allen η ζωή είναι εύκολη και το μόνο που χρειάζεται για να γνωριστούν δύο πλάσματα είναι απλά να κοιτάξει το ένα το άλλο, δες η Jasmine ας πούμε, με τα κατάλληλα γονίδια εχμ καλά ήταν όμως γκαντέμω, τελοσπάντων ίσως να μην είναι και το καλύτερο παράδειγμα, αυτό που θέλω να πω (άντε ντε) είναι πώς θα ήταν άραγε τα σενάρια του Woody Allen αν ήταν στη δική μου ζωή που: αν μου αρέσει ένας μεγαλύτερος θα του αρέσει μια πολύ μικρότερη μου, αν μου αρέσει ένας μικρότερος θα του αρέσει μια πολύ μεγαλύτερη μου, αν μου αρέσει ένας όμορφος θα του αρέσει μια ασχημότερη μου, αν μου αρέσει ένας άσχημος θα του αρέσει μια ομορφότερη μου, αν μου αρέσει ένας ψηλός θα του αρέσει μια κοντύτερη μου, αν μου αρέσει ένας κοντός θα του αρέσει μια ψηλότερη μου, πιάσατε το νόημα νομίζω.

Σε ένα κινηματογραφικό τεστ σχετικά με το ποιος κινηματογραφικός χαρακτήρας είστε, βγήκα Annie Hall. Έτσι εξηγούνται πολλά νομίζω. Αν βρισκόμουν με ένα μαγικό τρόπο στο Παρίσι του μεσοπολέμου, δεν θα βρισκόμουν γιατί μάλλον θα φοβόμουν να μπω σε εκείνο το αυτοκίνητο. Αν παρακολουθούσα το Πορφυρό ρόδο του Καΐρου, πρωταγωνιστής δεν θα ήταν ένας ωραίος αρχαιολόγος αλλά η μούμια του Τουταγχαμών. Αν ήμουν πλούσια με κάστρα και λεφτά και ερωτευόμουν έναν άφραγκο δάσκαλο τένις, αυτός θα έφτυνε τα χρήματα και θα το έσκαγε με την Σκάρλετ. Αν πήγαινα στη Βαρκελώνη με τη φίλη μου τη Βίκυ και πηγαίναμε σε μια έκθεση ζωγραφικής, όλοι οι ζωγράφοι στην αίθουσα θα ήταν νεκροί ή γκέι. Αν ζούσα τη δεκαετία του 1930 στην Νέα Υόρκη και με φλέρταρε ένας χαμένος, θα με εγκατέλειπε στη μέση του πουθενά μετά από εισβολή εξωγήινων –εδώ ολοφάνερα ταυτίστηκα. Στις σφαίρες πάνω από το Broadway δεν θα μου έδιναν τον ρόλο, ο Michael Caine θα με απατούσε χωρίς καν να τα έχουμε και αν πάω στη Ρώμη και χαθώ στα στενά και στις πιάτσες θα μου δώσει οδηγίες ένας έτσι κι έτσι ο οποίος θα ξεχάσει την ύπαρξη μου μετά από τρία δευτερόλεπτα.