Σάββατο 22 Φεβρουαρίου 2014

Το κόψιμο της τύχης

Κυκλοφορώντας με τον Maurice και αφού πολλοί μας βλέπουν σαν ζευγάρι, πολύ συχνά νομίζουμε και οι δύο ότι κόφκουμε τη τύχη για νέες γνωριμίες και στιγμές ακολασίας each other.

Αν πάμε κάπου και δούμε κάποιον που ξέρει τον Maurice από κάπου αλλού όπου κάπου αλλού ίσον κανένα gay spot, ο Maurice λέει πως του κόφκω τη τύχη του γιατί πώς να τον προσεγγίσουν άμα χρησιμοποιά μια γυναίκα για κάλυψη γιατί αυτό λέει ότι θα πιστεύουν και όχι ότι βγήκε με μια φίλη του. Ή όταν πάμε κάπου και έχει άντρες τους οποίους δεν ξέρει ο Maurice από κάπου αλλού όπου κάπου αλλού ίσον κανένα gay spot, άρα υπάρχει το ενδεχόμενο να είναι στρέητ, λέει ότι μου κόφκει τη τύχη μου γιατί πώς να με προσεγγίσουν άμα συνοδεύομαι.

Το θέμα είναι ότι τη τύχη μου τη ξέρω, και δεν χρειάζεται ο Maurice για να μου τη κόφκει.

Βράδυ νούμερο ένα: συναντούμε στον δρόμο ένα γνωστό του τον οποίο θέλω να μου συστήσει τα τελευταία δύο χρόνια. Τον τύπο δεν τον βλέπω συχνά, μου αρέσει η δουλειά του, θέλω να δω πώς είναι σαν άνθρωπος αλλά πάντα κάτι προκύπτει, δεν είναι και καλός ο Maurice στις συστάσεις, φατσικώς γνωριζόμαστε αλλά δεν μιλάμε ποτέ. Μόνο μια φορά ανταλλάξαμε δυο κουβέντες, και όπως πάντα από την αμηχανία μου ήμουν μάλλον προσβλητική.

Φυσικά δεν με συστήνει ούτε τώρα αλλά ο τύπος του λέει ότι θα πάει στο ίδιο μέρος με εμάς, οπότε ενθουσιάζεται ο Maurice γιατί λέει θα μου τον συστήσει οπωσδήποτε στο διάλειμμα. Πράγματι, ο τύπος έρχεται, κάθεται λίγο πιο μπροστά μας, μένει κανένα μισάωρο και σηκώνεται και φεύγει. Πριν το διάλειμμα.

Βράδυ νούμερο δύο: έχω ραντεβού με μια φίλη και περπατώ μόνη μου βιαστικά σε πεζόδρομο. Παρόλο που δεν είναι ούτε οκτώ η ώρα είναι κάπως τρομακτικά γιατί δεν κυκλοφορά πλάσμα και όλα τα καταστήματα είναι κλειστά. Σκέφτομαι τες πιθανότητες να βρεθώ σφαγμένη σε κανένα χαντάκι όταν από ένα μπαλκόνι ακούγεται μια φωνή να μου λέει να ανέβω. Εντάξει σκέφτομαι, βιασμένη και σφαγμένη σε χαντάκι. Η φωνή επιβεβαιώνει τους φόβους μου αφού αρχίζει να εκθειάζει τα κάλλη μου όπως θα εκθείαζε ένας χοιροτρόφος το γουρούνι που θέλει να κάμει μπέικον και να μου λέει να ανέβω να μου δείξει πώς γαμάνε οι έλληνες.

Ναι, είναι αρκετά δελεαστική η τύχη μου όταν δεν συνοδεύομαι. 


10 σχόλια:

  1. Θα κόβατε ο ένας την τύχη του άλλου μόνο αν φασόνωσασταν.

    Όσο για το καμάκι από το μπαλκόνι, τι πάθη που διεγείρεις!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Let me guess.

    "Mana mou ta igra sou"

    "Min to kounas to leloudo to kormi sou, exo pathei zimia mazi sou."

    "Thelo na se volidoskopiso."

    Eppesa mesa?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πως γαμάνε οι Έλληνες?? οέο??

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. προφανώς έσιει να κάμει με το αθάνατο ελληνικό ντι εν έι ;-)

      Διαγραφή
  4. Να πεις της τύχης σου να βάλει καμιάν αντέννα πέρκι καταλάβει πότε πρέπει να βουρά τζιαι πότε πρέπει να κάμνει σλόου ντάουν. ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Κοίταξε αν σου πω ότι συμφωνώ με τον Maurice? Τωρά για την τύχη σου.... εάν την ξέρεις εκ των προτέρων, τότε έτσι θα είναι. ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή