Πέμπτη 28 Μαΐου 2015

Ο Εγκέφαλος –δε σίκουελ

Εν μια κλασική φάρα κυπραίων πεθερών που μπορεί να μεν είναι μόνο κυπραίων αλλά πεθερών γενικά, η πεθερά-εγκέφαλος. Η πεθερά εγκέφαλος, σύμφωνα με τη μελέτη μου, έκαμεν ένα γάμο από προξενιό επειδή ήταν καλή τζαι νούσιμη κορούα τζαι ήβραν της ένα καλό τζαι νούσιμο κοπελλούι για να κάμουν οικογένεια γιατί έτσι πρέπει.

Το μοντέλο πεθερά-εγκέφαλος για κάποιο λόγο εν παρατηρείτε σε πεθερές που εδουλέψαν έστω τζαι θκυο μέρες που τη ζωή τους. Οι υποθέσεις μου σχετικά με τον λόγο που συμβαίνει τούτο καταλήγουν στο ότι άμαν η πεθερά φκει λλίο πάρατζει που την αυλή της γειτόνισσας τζαι της συνύφφισας της, καταλάβει ότι έσιει τζαι άλλον καϊλέ ο κόσμος πέρα που τα βάσανα της έτσι κρύφκει.

Αχ τα βάσανα της. Προορισμένη να γεννοβολά τζαι να μαειρεύκει όπως κάθε καλή τζαι νούσιμη κορούα, που ένα σημείο τζαι μετά εν έσιει άλλη ζωή να κάμνει παρά τούτο. Στην αρκή για τον άντρα τζαι τα κοπελλούθκια τζαι ύστερα για τα εγγόνια, η πεθερά-εγκέφαλος ζει μέσα που τους άλλους τζαι μισά κάθε δευτερόλεπτο της ύπαρξης της.

Αντί όμως σαν καλή τζαι νούσιμη κορούα, να πάει να παιχτεί να ησυχάσει η κκελλέ μας, νοιώθει την έντονη ανάγκη να εξωτερικεύκει τον πόνο της μισώντας τους πάντες τζαι δεν ησυχάζει αν δεν το ξέρουν ούλλοι οι υπόλοιποι ότι τους μισά. Μισά τον άντρα της γιατί εν της έδωκεν μεγαλεία να κάμνει την κυρία, μισά τη νύφη της που εν πιο νέα που τζείνην, μισά τον γαμπρό της που εν πιο κοπέλλιν που τον άντρα της, μισά τον γιο της επειδή εν είναι ο άντρας της, μισά την κόρη της επειδή εν είναι τζείνη.

Τζαι χωρίς καμιά δυσκολία, ύπουλα τζαι υπολογισμένα, μπαίνει μες τα πόθκια τους ούλλους τζαι νεκατώνει τους. Προσέχει τους τα κοπελλούθκια για να έσιει ακόμα ένα πράμα να κλαίεται τζαι για να μπαινοφκαίνει μες τα σπίθκια τους σαν στο σπίτι της χωρίς να τολμούν να της λαλούν τίποτε.

Το ζευκάρι που έσιει το σπίτι, τα χρέη τζαι τα κοπελλούθκια, σταματά πλέον να εν ζευκάρι, το ζευκάρι εν η πεθερά-εγκέφαλος τζαι η κόρη ή η πεθερά-εγκέφαλος τζαι ο γιος, τζαι ο παρείσακτος εν το ηλίθιο το πλάσμα που επήε τζαι έμπλεξε μαζί τους. Η πεθερά-εγκέφαλος εν να έσιει γνώμη για τα πάντα που αφορούν το ζευκάρι τζαι θα την λέει χωρίς να της την ζητήσουν. Θα μιλά άσιημα στον άντρα της τζαι θα απολαμβάνει την κόρη της που θα μιλά άσιημα στον δικό της άντρα τζαι μετά θα κλαίεται στες γειτόνισσες που εν περνά το παιδί της καλά στον γάμο του.

Τζαι το παιδί τζαι τα εγγόνια εν να κάμνουν ότι εβλέπαν μεγαλώνοντας, αν εθώρες τη μάνα σου να κάθεται ούλλη μέρα έσσω τζαι να εν κουρασμένη επειδή εξύπνησε τζαι πρέπει να σε ταΐσει, εν να νευριάζεις με την άδικη ζωή που σε υποχρεώνει να ξυπνάς να ταΐσεις τα κοπελλούθκια σου. Τζαι αν τα κοπελλούθκια σου ακούουν σε να λαλείς πόσο βασανισμένη είσαι επειδή εξύπνησες τζαι πρέπει να τα ταΐσεις, εν να λαλούν πόσο κουρασμένα τζαι βασανισμένα είναι, ακόμα τζαι αν δεν είναι καλά καλά δέκα χρονών.

Σοβαρά, κάποιος πρέπει να συνάξει τούτες τες πεθερές-εγκεφάλους, να τες βάλει μες σε ένα πλοίο τζαι να τες αφήκει να βουλιάξουν κάπου στον Ειρηνικό. Ειρήνη υμίν.



Παρασκευή 8 Μαΐου 2015

Έξι

Την πρώτη χρονιά εκατάλαβα ότι έσιει τζαι άλλα άτομα σαν εμένα στην Κύπρο, την δεύτερη έπιασαν με τα φιλοσοφικά μου, την τρίτη τα υπαρξιακά μου, την τέταρτη έκαμα απολογισμό τζαι την πέμπτη έκαμνα την κατασταλαγμένη. Η έκτη χρονιά του μπλογκ βρίσκει με στο εξωτερικό, μπορεί όι σε πόλη που είχα στην ονειροπόλα λίστα μου αλλά σε καλλύττερη μουάχαχα.

Τζείνο που με έφερεν εν η δουλειά, ολόκληρο το μπλογκ ήταν οι περιπέτειες μιας χρόνια άνεργης τζαι εκατέληξα να έχω τη δουλειά που περιγράφω στο ποστ –κερασάκι στην τούρτα, η στρινιάρα προϊστάμενη.

Τα χόμπι εν ανάλογα της πόλης, εδοκίμασα ακόμα τζαι να πάω σε μάθημα γιόγκα αλλά τι να την κάμεις τη γυμναστική σε slow motion? τζαι στο μπλογκ πρέπει να πείσω τον εαυτό μου να κάτσει να γράψει, το πρόβλημα εν η έλλειψη χρόνου, επαραμέλησα το ταβάνι τζαι τες κουβέντες μας τζαι κρατά μου μούτρα.

Στην πολυπολιτισμική καινούργια πόλη ήβρα τον λέτσο που περιγράφω να μου αρέσει αλλά όπως τζαι στη Κύπρο, κάποια πράματα μεινίσκουν σταθερά, εν του αρέσκω τζαι τούτο ίσως εν σημάδι να σταματήσουν να μου αρέσκουν οι λέτσοι που περιγράφω.

Εσταμάτησα να είμαι γκρινιάρα τζαι να μουρμουρώ για τα πάντα τζαι θυμώνω με τους γκρινιάρηδες ανθρώπους στη ζωή μου. Η αφορμή για τούτο το ποστ ήταν η διάθεση μου να γκρινιάξω για τούτους τους γκρινιάρηδες αλλά δεν βαρκέσαι, εγώ βαρκούμαι.