Στην Ευγενειαλάνδη

Προχτές ελάλεν μου ο συγκάτοικος μου ότι στη δουλειά του απολύσαν τον σχεδιαστή τους επειδή «ήταν αγενής με το λάθος άτομο». Τούτον τον σχεδιαστήν ακούω τον πολλή τζαιρό τζαι τα προβλήματα που έχουν μαζί του επειδή αρνείται να κάμνει τες αλλαγές που του λαλούν. Πρέπει να ήταν πολλά γενναίο άτομο όμως, επειδή όι μόνον αρνήθηκε αλλά έκαμε τζαι δύο βδομάδες να μιλήσει του συγκάτοικου μου όταν του εζήτησε τα φάιλς του σε φορμάτ που θα μπορούσε να κάμει μόνος του τες αλλαγές.

(εκατό κατασκευαστές ιστοσελίδων θα κρούζουν τα πτυχία τους τζαι θα κάμνουν χαρακίρι αυτή τη στιγμή)

«Εν ισπανός» λαλεί μου ο συγκάτοικος με νόημα. Σε μια χώρα που σου ζητούν συγνώμη άμαν τους κουντήσεις καταλάθος μες τη μέση του δρόμου, άμαν κάποιος εν παρακαλέσει, απολογηθεί τζαι ευχαριστήσει ακόμα τζαι για τον αέρα που αναπνέει, εν αγενής. Όταν είναι τζαι που τα αλήθκεια αγενής, πιάνει τα λογισμικά του τζαι φεύκει.

(ομολογώ ότι μου αρέσκει τούτη η νοοτροπία)

Η ισπανίδα συνάδελφος ας πούμε, αν δεν την καλέσουν για ποτό μετά τη δουλειά, εν νευριασμένη επειδή «εν ξιππασμένοι ηλίθιοι ρατσιστές που εν θέλουν να γνωρίσουν άλλες κουλτούρες», αν την καλέσουν για ποτό μετά τη δουλειά, εν νευριασμένη επειδή «ποιοι νομίζουν ότι είναι οι μαλάκες που νομίζουν ότι έχω όρεξη να θωρώ τα μούτρα τους μετά το οκτάωρο;!»

(κουράζει με πολλά τούτο το πράμα)

Με τους Ευγενειαλανδέζους, ήβρα το κουμπί τους νομίζω. Γράφω τζείνο που θέλω να γράψω στα μέηλς μου τζαι μετά στολίζω το. Κάμνω πρόλογο ρωτώντας πώς είναι η μέρα τους, κάμνω σχόλιο για τον τζαιρό, κάμνω μια μικρή αναφορά για το τι θέλω τζαι ρωτώ αν θα μπορούσε να είναι δυνατόν να κάνουν αυτό και αυτό. Τους λέω πως συνειδητοποιώ πόσο απασχολημένοι είναι, ακόμα τζαι αν θωρώ την οθόνη τους που τζιαμέ που κάθομαι τζαι ξέρω ότι βλέπουν ούλλο το πρωί κάττους στο YouTube, τζαι ρωτώ αν δεν θα ήταν πολύ μεγάλος κόπος να το κάμουν. Κλείνω ευχαριστώντας θερμά τζαι με απολογίες για την ενόχληση.

(τζαι ούλλα τζυλούν ρολόι)

Για τα στερεότυπα που έχουμε μες το νου μας, κάποιο άλλο ποστ. Οι κυπραίοι πάντως που τες ως τωρά παρατηρήσεις μου, είμαστε ένα μείγμα τούτων δαμέ τζαι μιας άλλης φυλής που μόνο βρισιά θεωρείται το όνομα της στη Κύπρο

(εκατό ελαμίτες βάφουν τα μαλλιά τους ξανθά αυτή τη στιγμή)