Τρεις τελειούες τζαι μεγάλος αδελφός

Εσκεφτήκατε ποττέ πόσα λεπτά τρώμεν την ημέρα να θωρούμε σαν τους χαντούς τρεις τελειούες να χοροπηδούν στο κινητό μας ώσπου να αποφασίσει το άλλο άτομο να γράψει τζείνο που θέλει να γράψει έτσι όπως θέλει να το γράψει τζαι να μας το στείλει να το διαβάσουμε για να καρτερά τες τρεις τελειούες να χοροπηδούν ώσπου να αποφασίσουμε τι εν να γράψουμε τζαι πώς τζαι να το στείλουμε; 

Μπορεί να εν δικό μου θέμα, που εν μπορώ να κάμνω θκυο πράματα ταυτόχρονα, που εν μπορώ να συγκεντρωθώ σε μια ταινία ή ένα βιβλίο ή μια κουβέντα αν έχω τες τρεις τελειούες να χοροπηδούν τζαι να πρέπει να απαντήσω επειδή το άλλο άτομο είδε το μήνυμα μου τζαι είδεν ότι είδα το δικό του, τζαι βλέπει ότι είμαι ονλάιν ή ότι ήμουν ονλάιν πριν τόσα λεπτά οπότε εν πάει να μεν έχω έννοια τζαι να μεν απαντήσω. 

Τζαι τούτο ακόμα εν είναι τόσο καταπιεστικό όσο κάποια αππς που σου δείχνουν τοποθεσία του άλλου ατόμου, stalkers κανονικότατα λέουν σου πόσα μίλια μακριά εν ο άλλος τζαι πολλές φορές τζαι το όνομα της περιοχής που είναι. Έτσι όταν ο Θωμάς ελάλεν μου ότι ήταν σπίτι του που ήταν οκτώ μίλια μακριά τζαι το αππ έδειχνεν μου τον ότι επέρασε τη νύχτα θκυο μίλια μακριά, ένοιωθα λλίο άσιημα που τον επαρακολούθουν, αλλά εν τζαι έκαμνα τζαι ιδιαίτερο κόπο, απλά εθώρουν το προφίλ του. Τζαι μετά εχτυπιέτουν γιατί τον επαράτησα. 

Εν φοϊτσιάρικο εν η αλήθκεια, εκατάλαβα το όταν το γκουγκλ ερώτησεν με αν ήθελα να μου στέλνει ρίβιου του τάιμλάιν μου τζαι είπα του οκ. Τζαι ήρτε το ρίβιου του Δεκέβρη τζαι εν τόσο αναλυτικό που εφάρασα. Δείχνει μου πόθθεν ξεκινώ τζαι πού πάω κάθε μέρα, την ώρα, το μεταφορικό μέσο, την ακριβή τοποθεσία που ήμουν ανά πάσα στιγμή. Για ένα άτομο κολλημένο με χάρτες σαν εμένα, εν τέλειο, μπορώ να δω κάποια πάττερνς, να θυμηθώ πού επήα, να μάθω το όνομα του τάδε τόπου που εν επρόσεξα καν όταν επήα, να δω βόλτες που έκαμα τζαι τον κάθε θάμνο που επροσπέρασα στο πάρκο. Αλλά, γιατί;

Είδα εχτές ένα επεισόδιο του Black Mirror που μόλις ανακάλυψα, σε μια φουτουριστική κοινωνία που μου θύμισε τζαι λλίο το The Lobster, τα ζευγάρια κληρώνονται που το dating app που εν υποχρεωμένα να έχουν τζαι το οποίο τους δίνει ημερομηνία λήξης του κάθε δεσμού μέχρι να έβρουν τον The One. Άρεσεν μου η ιδέα του να ξέρεις την ημερομηνία λήξης του δεσμού σου με κάποιον που πριν, προσέχεις τον εαυτό σου, όι όπως τον Ιάκωβο που τρεις μέρες πριν τα Χριστούγεννα επήε διακοπές τζαι είπε μου εν να τα πούμε μόλις στραφεί σε πέντε μέρες τζαι εν να τα πούμε ακόμα. Αν είχα το συγκεκριμένο αππ, θα έξερα τζι εγώ που τζείνη την ώρα ότι εν θα ξαναβρεθόμασταν. 

Σήμερα θα έφκαινα με κάποιον, θα πηαίνναμε σινεμά με δική του προτροπή να δούμε το Magnolia το οποίο επερίμενα με ανυπομονησία επειδή έχω να το δω που το 1999 τζαι έπαιζε σε ένα σινεμά που εν εξαναπήα τζαι έθελα να πάω. Το ότι θα ήταν πρώτο ραντεβού έρκετουν σε δεύτερη μοίρα επειδή είχα αρχίσει να έχω τες αμφιβολίες μου για τον τύπο. Η δικαιολογία του όταν μου το ακύρωσε τρεις ώρες πριν τη ταινία ήταν μεν αρκετά πειστική αλλά η συμπεριφορά του που τζείνη την ώρα εν νάκκον επιεικώς απαράδεκτη.

Άσε που ενευρίασα που εν μου επρότινε καν να μου δώσει τα εισιτήρια να πάω μόνη μου (ή με άλλη παρέα κούχχου κούχχχου) κάμνοντας με να σκεφτώ ότι μπορεί να μεν είσιεν κόψει καν εισιτήρια που την αρκή. 

Θέλω να ετοιμάσω μια λίστα με "προβληματικούς", αλλά τούτο εν θέμα για ένα επόμενο ποστ.