Ειλικρίνειες….

Πολλές φορές θέλεις να πεις την αλήθεια στους άλλους:

Όχι, δεν είναι ωραία… μα καλά, τι σκεφτόσουν όταν έβαφες τα μαλλιά σου κομοδινί / φερετρί καφέ;!

Οι λεοπαρδαλέ σου μπότες με τα μαύρα φιογκάκια στα φερμουάρ που έχουν στις άκρες ροζ στρασάκια ασορτί με τα τακούνια δεν είναι σικ.

Αυτό το φωσφοριζέ πράσινο με χτυπητό φούξια κερί (!) σε σχήμα λουλουδιού (!!) που μου έφερες στα γενέθλια μου από ποιο καλάθι το αγόρασες και με τι πίστευες ότι ταίριαζε στο σπίτι μου για να μου το φέρεις;!!!

Ο αγαπημένος σου ηθοποιός είναι ο Βιν Ντίζελ; Χριστέ μου! Τι ακριβώς σου αρέσει στο σπινθηροβόλο βλέμμα της αγελάδας με το οποίο εκτελεί τους ρόλους του;!

Ναι, είμαι σίγουρη ότι σε κοροϊδεύει!

Κανονικά μου αρέσουν οι κεφτέδες αλλά αυτά που έφτιαξες είναι προσβολή για τους κεφτέδες.

Δεν είναι τόσο συνηθισμένο, δεν συμβαίνει σε όλους και είναι μεγάλο ζήτημα!

Πάντα με νευρίαζαν τα άτομα που νομίζουν ότι ειλικρίνεια είναι να πεις στον άλλο κατάμουτρα ότι κάτι πήγε λάθος με τη μούρη του:

- Πως σου φαίνονται τα νύχια μου;
- Σαν να έφαγες με τα χέρια ζωντανό κοτόπουλο…

Και ακόμα περισσότερο με νευριάζουν τα άτομα που σου βρίσκουν πάντα δίκιο σε ότι μαλακία και αν πεις:

- Αχ με αγαπάει αλλά δεν μου τηλεφώνησε τις τελευταίες τρεις βδομάδες επειδή είναι ντροπαλός.
- Έχεις δίκιο χρυσή μου, γιατί δεν του τηλεφωνείς εσύ;

Δεν νομίζω να υπάρχει μέση λύση. Υποτίθεται πρέπει να λέμε την αλήθεια, ειδικά στα άτομα που συμπαθούμε. Στη θεωρία είναι εύκολο αλλά πόσοι από εμάς μπορούν να δεχτούν μια κριτική, έστω και εντελώς καλοπροαίρετη;

Συνήθως απαντώ «δεν είναι το στυλ μου» ειδικά άμα πρόκειται για ρούχα, παπούτσια ή πράσινα νύχια με ολόκληρες ανθοκομικές συνθέσεις πάνω (τι ηλίθια μόδα κι αυτή!!!).

Πως μπορείς να πεις σε ένα άτομο που ζητά τη γνώμη σου για κάτι που ζωγράφισε / έγραψε / σύνθεσε / κατασκεύασε, ότι δεν σου άρεσε;

Προσέξτε τι θα πείτε! ;-)