Sex bomb

Άνοιξη. Ο καιρός άλλαξε. Συμπαθητικός ήλιος και όχι το τηγάνισμα του καλοκαιριού. Βάζεις τα αθλητικά σου, ένα τζιν, μαύρα γυαλιά και ένα τεράστιο λινό πουκάμισο και βγαίνεις βόλτα στη πόλη. Είναι όμορφη καμιά φορά η Λεμεσός. Και νοιώθεις κι εσύ όμορφη έτσι όπως περπατάς άνετη και χαρούμενη, χαζεύεις βιτρίνες και εισπράττεις βλέμματα θαυμασμού από τον κόσμο. Είσαι μια θεά!

Μπαίνεις σε ένα κατάστημα και πας στο ασανσέρ. Όταν ανοίγει η πόρτα βλέπεις την εικόνα σου στον καθρέφτη. Η καλή σου διάθεση σε κάνει όχι μόνο να νοιώθεις αλλά και να είσαι όμορφη. Και εκείνη την ώρα συνειδητοποιείς ότι τα τρία πάνω κουμπιά του πουκαμίσου σου είναι ξεκούμπωτα και φαίνετε, ποιος ξέρει για πόση ώρα, το ροζ σουτιέν με τα κόκκινα λουλουδάκια που φοράς από μέσα…

Ξαφνικά όλα αποκτούν την εξήγηση τους!

Η αγάπη. Ευτυχώς που δεν γράφει η Κοντοβά τους στίχους. Μπορεί να έγραφε ότι η αγάπη είναι μεγάλη τσούλα. Και μια εξομολόγηση που προσπαθεί να είναι ρομαντική!

CLOSING DOWN

Το παρακάτω κείμενο είναι από το καταφύγιο Sirius Dog Sanctuary μεταφρασμένο στα ελληνικά από τον misharo τον οποίο και ευχαριστώ πολύ. Θα σας παρακαλούσα αν μπορείτε να κάνετε μία ανάρτηση ή μια αναφορά στο blog σας. Όσο περισσότεροι το δουν τόσο πιο εύκολα θα βρεθεί μια λύση.


Το καταφύγιο σκύλων Σείριος (Sirius Dog Sanctuary) είναι μια προσωπική πρωτοβουλία και λαμβάνει μηδαμινή χρηματοδότηση από την Κυπριακή Κυβέρνηση.

Αυτή τη στιγμή υπάρχουν πάνω από 140 σκυλιά και κουτάβια στο καταφύγιο, τα οποία φροντίζονται από κάποιους εθελοντές. Όλα αυτά τα φτωχά πλασματάκια έχουν εγκαταληφθεί, κάποια με σοβαρά τραύματα λόγω κακοποιήσεων. Εμείς ευνουχίζουμε όλα τα σκυλιά για να αποφευχθούν οποιαδήποτε μελλοντικά ανεπιθύμητα κουτάβια. Το καταφύγιό μας επιζεί μέσα από δωρεές οι οποίες πηγαίνουν σε κτηνιατρικά έξοδα και φαγητό.

Το 2008, η Επαρχιακή Διοίκηση Λεμεσού οδήγησε τον ιδιοκτήτη του καταφυγίου στα δικαστήρια, λόγω του ότι το κτήριο όπου στεγαζόταν το καταφύγιο είχε κτιστεί παράνομα (πολλά χρόνια πριν). Μετά από μια εκστρατεία από υποστηρικτές του καταφυγίου, οι Αρχές συμφώνησαν το 2009 ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΧΩΡΗΣΟΥΝ ΣΤΗΝ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗ ΤΟΥ ΚΤΗΡΙΟΥ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΒΡΕΘΕΙ ΑΛΛΟΣ ΧΩΡΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΕΓΑΣΤΕΙ ΤΟ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ.

Τον Ιανουάριο του 2010 ο ιδιοκτήτης ρωτήθηκε γιατί δεν είχε κατεδαφίσει το κτήριο και απειλήθηκε με φυλάκιση, για μη συμμόρφωση. Δικαιολογημένα έδωσε στο καταφύγιο διορία μέχρι τις 30 Ιουνίου 2010 για να βρει νέες εγκαταστάσεις.

Τα μέλη του καταφυγίου προσπαθούν απεγνωσμένα να βρουν εναλλακτικές εγκαταστάσεις και να κάνουν δάνεια για να πληρώσουν την μετακίνηση.

ΑΝ ΔΕΝ ΒΡΕΘΟΥΝ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ

ΟΛΟΙ ΟΙ ΣΚΥΛΟΙ ΘΑ ΟΔΗΓΗΘΟΥΝ ΣΕ ΕΥΘΑΝΑΣΙΑ

ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΤΕ ΜΕ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΤΡΟΠΟ, ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΣΤΟ 97780779
ή στείλτε μας email στο admin@siriusdogsanctuary.net

Ένας πολύ απλός λόγος γιατί πιστεύω ότι όλοι οι πολιτικοί μας κοροϊδεύουν…

Είσαι θυμωμένος

ουρλιάζεις

και κατηγορείς τους αντιπάλους

διαβάζοντας τα λόγια σου…

Οι ηθοποιοί τουλάχιστον μπαίνουν στο κόπο να μάθουν απ’ έξω τις ατάκες τους!

Στο θέατρο…

Η Κατσαρίδα του με είχε εντυπωσιάσει και περίμενα πως και πως την καινούργια του δουλειά. Δεν υπολόγισα όμως δύο τρία πραγματάκια που με εμπόδισαν να την απολαύσω.

Το ότι το θέατρο ήταν γεμάτο δεν ήταν αρνητικό. Το αρνητικό ήταν ότι ήταν γεμάτο με κόσμο του οποίου η σχέση με το θέατρο τελειώνει στην παράσταση του Σεφερλή που είδε ένα από τα βράδια του τριημέρου που πήγε στην Αθήνα για ψώνια. Τα υπόλοιπα δύο βράδια είδε Νατάσα Θεοδωρίδου και Σταμάτη Γονίδη ενώ το μεσημέρι της Κυριακής έφαγε σε μια ψησταριά στο Μοναστηράκι την οποία βάφτισε ταβέρνα στη Πλάκα.

Δεν θα σχολιάσω το ντύσιμο γιατί είναι ταλαιπωρία να ντύνεσαι απλά για θέατρο και να πρέπει να επιστρέψεις στο σπίτι να αλλάξεις για τα μπουζούκια. Αλλά ρε παιδί μου, προσάρμοσε λίγο τη συμπεριφορά σου! Δεν μπορείς να κακαρίζεις σε όλη τη διάρκεια της παράστασης! Ναι, η παράσταση ήταν αστεία. Ναι, σε πολλές σκηνές γελάσαμε. Και σε άλλες συγκινηθήκαμε. Σκάσε! Δεν μπορώ να σε ακούω μες τα αυτιά μου να συνεχίζεις: κχα κχα κχα κχα κχα κχα κχα κχα κχα κχα κχα κχα κχα κχα κχα κχα κχα κχα κχα κχα κχα κχα κχα κχα κχα κχα κχα κχα κχα κχα κχα κχα κχα…

Δεν είσαι στο καθιστικό σου μπροστά στη τηλεόραση, με τις πυτζάμες, να βλέπεις μαγνητοσκοπημένη επιθεώρηση και να σχολιάζεις μεγαλόφωνα τρώγοντας στραγάλια! Έχει κόσμο γύρω, που πήγε να δει τη παράσταση. Και τον εμποδίζεις! Την τρίτη φορά που κάγχασες «εν καλοί α; μα δε ίντα καλά που τα κάμνουν!» ήθελα να σηκωθώ πάνω, να σε αρπάξω από τα μαλλιά και να χτυπάω το κεφάλι σου στον τοίχο. Δεν ήθελα όμως να διακόψω τη παράσταση…

Είναι απαράδεκτο νέοι άνθρωποι, με καλές σπουδές, να μην έχουν την στοιχειώδη παιδεία να βγάζουν τον σκασμό σε μια θεατρική παράσταση!

Τρία σκυλάκια κάθονταν…

"Σκοπός του καταφυγίου είναι η ευαισθητοποίηση του κοινού για το θέμα της ευημερίας των ζώων όπως και για να προσφέρει προσωρινή στέγη και φροντίδα στα σκυλιά τα οποία χάθηκαν, εγκαταλείφθηκαν ή έχουν κακομεταχειριστεί από τους ιδιοκτήτες τους. Επιπλέον βοηθάμε στην επανένωση του ιδιοκτήτη με το κατοικίδιό του, στην περίπτωση που έχει χαθεί ή κλαπεί.

Το καταφύγιο επιβιώνει μόνο από μια ομάδα εθελοντών και την εθελοντική ομάδα της επιτροπής οι οποίοι εργάζονται σκληρά για την συντήρηση των σκύλων και για να τον εντοπισμό αντάξιων και υπεύθυνων οικογενειών για την υιοθέτηση τους αλλά επίσης και για να μειώσουν το ραγδαία αυξανόμενο αριθμό των αδέσποτων σκύλων.

Σας προσκαλούμε να συμβάλετε και εσείς στο έργο μας. Μπορείτε να εργαστείτε εθελοντικά στο καταφύγιο στον ελεύθερο σας χρόνο καθώς το προσωπικό είναι ελάχιστο και οποιαδήποτε βοήθεια από εθελοντές είναι πολύ μεγάλης σημασίας."

Τι λέτε;

Ωχ!

Τι θα την κάνετε δηλαδή; Θα την ονομάσετε Λαιμμαισσσώ;!...

Τα παιδιά της γειτονιάς μου

Τα δίδυμα θα τα δηλητηριάσει με ποντικοφάρμακο η νταντά τους. Στη δίκη, οι γονείς τους θα είναι μάρτυρες υπεράσπισης και μετά την αθωωτική απόφαση θα υιοθετήσουν την νταντά προωθώντας έτσι τις αρχές των παππούδων μας: γεννάμε παιδιά για να μας υπηρετούν.

Το τραγικό λάθος των ληγμένων αντισυλληπτικών ή θα το πνίξει στον ύπνο του η μάνα του ή θα το πυροβολήσει ο πατέρας του με το κυνηγετικό όπλο. Στην πρώτη περίπτωση η μαρτυρία του πατέρα θα είναι καταδικαστική για τη μάνα, έτσι ελεύθερος πια από γυναίκα και παιδί θα αλωνίζει ανενόχλητος στα καμπαρέ. Στη δεύτερη περίπτωση η μάνα θα σκοτώσει τον πατέρα, θα αθωωθεί γιατί είναι μάνα, θα βγαίνει στα κανάλια να λέει τον πόνο της, θα φωτογραφηθεί για το down town και σε μια εξομολογητική συνέντευξη στην Ελίτα θα αποκαλύψει ότι διανύει την πιο ευτυχισμένη περίοδο της ζωής της.

Τα παιδιά που κατεβαίνουν σκούζοντας και φωνάζοντας κάθε μεσημέρι από το λεωφορείο θα τα πυροβολήσει με τεχνική ελεύθερου σκοπευτή ο παππούς που μένει πίσω από τη στάση. Θα τον καρφώσει όμως στην αστυνομία ο οδηγός του λεωφορείου καθώς χωρίς παιδιά να στριγγλίζουν δεν μπορεί να παίρνει επίδομα βαρέων και ανθυγιεινών, ξεγελώντας το γραφείο εργασίας αφού στην πραγματικότητα είναι κωφός.

Ο έφηβος με το πειραγμένο αυτοκίνητο του υπερήφανου πατέρα του μετά και τον εκατοστό γάτο που πάτησε, θα συλληφθεί και θα περάσει εκατό μέρες φροντίζοντας γάτες σε καταφύγιο. Η δίκη και η εκτέλεση της ποινής θα γίνουν στο εξωτερικό μετά από πιέσεις φιλοζωικών οργανώσεων καθώς η κυπριακή νομοθεσία προνοεί τιμητική διάκριση και πλακέτα σε όποιον σκοτώσει τους περισσότερους γάτους.

Η συμμορία των εντεκάχρονων με τα ποδήλατα αναγκάστηκε να διαλυθεί άτακτα μετά τον άγριο ξυλοδαρμό ενός μέλους της από έναν οδηγό πράο σαν αρνί. Πληροφορίες αναφέρουν ότι το αρνί φρέναρε απότομα όταν ένας εντεκάχρονος του έδειξε το δάκτυλο όπως η Αφροδίτη της Μήλου, και έδειρε τον μικρό ουρλιάζοντας «θα ξοφλήσω το κωλόαυτοκίνητο ρεεεεεεε».

Μην ανησυχείς!

Γιατί όταν ανησυχείς για κάτι όλοι έχουν ένα παράδειγμα με το οποίο νομίζουν ότι θα σε καθησυχάσουν;

Μου λέει ας πούμε κάποιος: «Ο ανιψιός του ξάδελφου του άντρα της γειτόνισσας της κουνιάδας μου είχε κάτι παρόμοιο και τώρα είναι μια χαρά! Έτσι θα είσαι κι εσύ!» Εγώ αυτό το μεταφράζω: α, τον κωλόφαρδο, αυτός τη γλύτωσε, εγώ σε λίγο θα βλέπω τα ραδίκια ανάποδα...

Μου λέει κάποιος άλλος: «Η ανιψιά της ξαδέλφης της γυναίκας του γείτονα του κουνιάδου μου είχε κάτι παρόμοιο και δεν τα κατάφερε, ταλαιπωρήθηκε πολύ και στο τέλος πέθανε κλαψ λυγμ σνιφ σνιφ...» Εγώ αυτό το μεταφράζω: απαναήα μου παναήαμου παναήαμου έτσι θα πάθω κι εγώωωωωω…

Το ίδιο παθαίνω και με τις ειδήσεις. Ξέρω ότι υπάρχουν άνθρωποι που βλέπουν ειδήσεις χαρούμενοι που όλα αυτά τα φρικτά που συμβαίνουν στον κόσμο δεν συμβαίνουν σε αυτούς. Και κάθονται και σχολιάζουν τη κάθε σαδιστική λεπτομέρεια που ανέλυσε με τόσο σαδισμό ο κάθε σαδιστής παρουσιαστής. Εγώ άμα βλέπω ειδήσεις νομίζω ότι θα είμαι το επόμενο θύμα! Γι αυτό δεν βλέπω ειδήσεις. Τέλος πάντων!

Γιατί όταν όλοι σου λένε να μην ανησυχείς ακούγετε τόσο ανησυχητικό;

α, μην ανησυχείτε, δεν έχω τίποτα!

Βρήκα σπίτι!!!

Είναι πολύ όμορφο. Έχει ένα πολύ όμορφο κήπο, μια πανέμορφη τεράστια ξύλινη πόρτα, καταπληκτικές μπαλκονόπορτες, πολλά φυτά, γκαράζ, έχει φράκτη γύρω γύρω με πανέμορφες καγκελόπορτες, δεν είναι πολύ μεγάλο για να είναι χαοτικό παρόλο που είναι δίπατο με τέσσερα υπνοδωμάτια, και βρίσκετε δύο λεπτά περπάτημα από τη παραλία. Είναι σαν αυτά που βλέπουμε στις ξένες σειρές, το The O.C. και το Veronica Mars! Πιο μικρό βέβαια, η παραλία της Λεμεσού δεν είναι οι λόφοι του L.A.

Η αλήθεια είναι πως προτιμούσα διαμέρισμα. Σκεφτόμουν μάλιστα να επενδύσω στους πύργους που χτίζονται κοντά στον Εναέριο. Σπίτι με κήπο χρειάζεται και κηπουρό κι εγώ δεν έχω καμιά όρεξη να το παίξω ξαφνικά Gabrielle Solis. Άλλωστε, αν αγόραζα σπίτι θα προτιμούσα ένα από αυτά τα πανέμορφα νεοκλασικά της οδού Ειρήνης ή έστω κάποιο από τα δεκάδες πανέμορφα σπίτια της δεκαετίας του εξήντα που υπάρχουν διάσπαρτα στο κέντρο της πόλης.

Όμως αυτό με κέρδισε. Θες επειδή είναι τόσο κοντά στη παραλία, θες επειδή έχει και πισίνα (ευκαιρία να μάθω κολύμπι), θες επειδή είδα ξαφνικά το πωλητήριο και σκέφτηκα πως στη βράση κολλάει το σίδερο! Και τηλεφώνησα. Η τιμή με ενθουσίασε. Αν υπολογίσουμε τα 32.67 ευρώ που έχω στη τράπεζα και τα 9.55 που έχω στο πορτοφόλι μου, 32,67 + 9.55 = 42.22 τα οποία αν αφαιρέσουμε από τα 2.500.000 που κάνει το σπίτι, έχουμε 2.500.000 – 42.22 = 2.499.57.78 τζάμπα θα το πάρω!

Και μετά σου λένε ότι είναι δύσκολο για τους νέους ανθρώπους να αποκτήσουν στέγη. Ε μα και σεις πόσο ιδιότροποι είσαστε πια!