7

1. Όταν κάναμε στο δημοτικό μυθολογία και θρησκευτικά τα είχα μπερδέψει στο μυαλό μου και δεν ήξερα ποιο από αυτά που μας έλεγαν στο κάθε μάθημα συνέβηκε πρώτο. Ρώτησα τη μάμα μου που μου είπε ότι είναι ψεύτικη η ιστορία με τους θεούς του Ολύμπου και έκανε ένα διάλογο με τον πατέρα μου σχετικά με το πόσο αληθινή ήταν η ιστορία με τον θεό τον Χριστό και τη παρέα τους. Αυτό με έβαλε σε σκέψεις.

2. Δεν πιστεύω στο θεό και στη μετά θάνατον ζωή αλλά φοβάμαι τα φαντάσματα. Αν δεν υπάρχει μετά θάνατον ζωή πως γίνετε να πιστεύω ότι υπάρχουν και να τα φοβάμαι τα φαντάσματα… δεν ξέρω!

3. Μικρή ήθελα να γίνω ηθοποιός / σκηνοθέτης αλλά δεν το έχω πει ποτέ σε κανέναν. Μάζευα όμως τον αδελφό μου και τα ξαδέλφια μου, τους έντυνα με σεντόνια, κουρτίνες, φτερά και πούπουλα και ανεβάζαμε παραστάσεις μπροστά στους βαριεστημένους γονείς μας.

4. Στα δεκαπέντε μου δήλωσα στους γονείς μου ότι ήθελα να γίνω ζωγράφος, η μάμα μου επηρεασμένη από το στερεότυπο του άφραγκου καλλιτέχνη προσπαθούσε να με πείσει να σπουδάσω δασκάλα, ο πατέρας μου ήθελε να με δει αρχιτέκτονα και ενώ δεν τα πηγαίναμε ποτέ καλά τελικά μετάνιωσα που δεν τον άκουσα εκείνη τη μοναδική φορά.

5. Μέχρι τα 23 μου δεν είχα κλάψει ποτέ σε ταινία. Τότε είδα το Elephant Man στη τηλεόραση και πλάνταξα. Από τότε κλαίω με το παραμικρό στις ταινίες αλλά ποτέ μπροστά σε κόσμο.

6. Φοβάμαι την αστυνομία. Σήμερα το πρωί ας πούμε, από τα φώτα του Debenhams μέχρι τον πεντάδρομο ήταν πίσω μου ένα περιπολικό και έτρεμε το φυλλοκάρδι μου γιατί νόμιζα ότι με παρακολουθούσε. Τόσο πολύ συγχύστηκα που παραλίγο να πατήσω ένα πεζό επειδή αντί να βλέπω μπροστά μου έβλεπα τον μπάτσο από το καθρεφτάκι.

7. Το όνειρο μου είναι να ταξιδέψω σε όλο τον κόσμο όχι σαν τουρίστρια αλλά σαν ταξιδιώτισσα όμως δεν ξέρω αν θα άντεχα να μείνω σε σκηνή ή άλουστη έστω και για μια μέρα. Είμαι πρόθυμη όμως να δοκιμάσω αν βρω τα λεφτά και τη παρέα.

Αυτά τα εφτά!