Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2013

Πριν το Facebook

Πριν λίγο καιρό, πήγα να τυπώσω κάτι φωτογραφίες που ήθελε η μάνα μου, τζαι ένοιωθα άβολα που θα άφηνα οικογενειακές, προσωπικές στιγμές να τες δει ο φωτογράφος. Φανταζόμουν διάφορα σενάρια, ότι παίρνει τες φωτογραφίες μου που το Τρόοδος τζαι πουλά τες στον ΚΟΤ για 25 ευρώ την μια, ή ότι πουλά τες ούλλες σε διαφημιστικά σάιτ του εξωτερικού τζαι θα δω τη φάτσα μου να φιγουράρει σε καμιά διαφήμιση ιατρικού κέντρου στο Τιμπουκτού, στο πριν της nose job.

Σκεφτόμουν πόσο παράλογες ήταν οι ανησυχίες μου, τζαι ότι το επάγγελμα του φωτογράφου γενικά εν ένα που μου προκαλεί δέος επειδή ακόμα θυμούμαι με πόση ανυπομονησία περίμενα μια βδομάδα για να εν έτοιμες οι φωτογραφίες που σχολικές εκδρομές όπως τζείνη τη φορά που έβαλα δύο φίλες μου να σταθούν κάτω που ένα δέντρο δίπλα που το τραπέζι που εκάθετουν το σκοτεινό αντικείμενο του πόθου μου τάχα μου ότι τες φκάλλω τζείνες αλλά στην πραγματικότητα έφκαλα τον τζείνον τζαι εθώρουν μετά την φωτογραφία τζαι έλιωνα, ή τζείνη τη πρώτη φορά που επήα Αθήνα τζαι σε μια βδομάδα εκατάλησα πέντε φιλμς των τριανταέξι γιατί έφκαλα ότι ρότσο τζαι γλυπτό έβλεπα μπροστά μου σε δρόμους που λίγα χρόνια αργότερα ήταν οι γειτονιές μου, ή τζείνη τη φορά που έφκαλα φωτογραφία με ένα άλλο σκοτεινό αντικείμενο άλλου πόθου μου τζαι εκάθουμουν σε αναμμένα κάρβουνα ώσπου να περάσει μια ώρα να εν έτοιμες τζαι εθώρουν την φωτογραφία πάλε μετά τζαι έλιωνα ώσπου τζαι έκαμα την κομματούθκια να μεν τον βλέπω, ή τζείνη τη φορά που τα γενέθλια μου που μου έκρουσε το μισό φιλμ ο φωτογράφος τζαι ότι ετυπώθηκε εν σαν να τζαι επεράσαν δέκα φίλτρα που πάνω του, ακόμα τζαι τζείνη τη φορά που έφκαλα κάτι τέλειες φωτογραφίες της Αθήνας αλλά είναι αποτυπωμένες μόνο στη μνήμη μου γιατί εν έβαλα καλά το φιλμ τζαι εν εφκήκε τίποτε.

Νομίζω πως όσοι θυμούμαστε τη μη ψηφιακή εποχή δυσκολευκούμαστε λλίο να καταλάβουμε γιατί σήμερα οι έφηβες φκάλλουν γυμνές φωτογραφίες τους τζαι στέλνουν τες σε άγνωστους αλλά θεωρώ ηλίθιες τες κουβέντες που ξεκινούν με «τον τζαιρό μας». Θυμούμαι μια τέλεια ατάκα που το Breakfast Club, γκρινιάζει ο λυκειάρχης ότι χρόνο με το χρόνο οι μαθητές γίνονται πιο ανεξέλεγκτοι τζαι απαντά του ο φροντιστής ότι απλά, χρόνο με τον χρόνο μεγαλώνει ο ίδιος, γι αυτό του φαίνουνται πιο ανεξέλεγκτοι.

Δεν ξέρω αλλά υποψιάζομαι ότι τζαι πριν το ίντερνετ οι έφηβες εφκάλλαν γυμνές φωτογραφίες τζαι εστέλναν τες σε γνωστούς ή άγνωστους. Μπορεί να μεν ήταν τόσο τεράστιο το πρόβλημα, μπορεί να μεν το εμαθαίναμε τόσο εύκολα, μπορεί να μεν είχαμε κανέναν να κατηγορήσουμε όπως τωρά που όσους τίτλους ειδήσεων άκουσα, η έμφαση ήταν στο ότι εγνωριστήκαν μέσω Facebook. Κανονικά έπρεπε να κατηγορούσαν την εφεύρεση της φωτογραφίας, έτσι τζι αλλιώς οι τηλεθεατές τους εγεννηθήκαν πριν που τούτο.


16 σχόλια:

  1. Κάμνεις τζι εσύ ράντομ σκέψεις α;
    Τι να πω, είμαι 27 (πρέπει να αρχίσω να το συνηθίζω γιατί εν σε πολλά λίες μέρες) τζαι εν έτυχε να ακούσω έτσι πράμα τον τζαιρό που ήμουν μιτσιά.... Τζι εν μπορώ να φανταστώ να φκάλλεις φωτογραφία έτσι, να τες διάς πχ του παπά σου να τες πάρει να τες εμφανίσει ο φωτογράφος τζαι να έρτει να της τες φέρει.
    Ντάξει όμως, στο δημοτικό είχαμε που εκαλούσαν κόσμο στες τουαλέττες για να τους κατεβάσουν τα βρακιά τους να δουν θέαμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ναι, ήταν ένα θέμα πως να εμφανιστεί το φιλμ αλλά πιστεύω ήταν κοψονούριες :-)
      μα εκάμνετε έτσι πράμα στο δημοτικό;; περνώ σε κουγχκουγχ χρόνια τζαι στον τζαιρό μας εν εξέραμεν έτσι πράματα :Ρ

      Διαγραφή
    2. EKAMNAN!!! Εγώ εν ήμουν καν καλεσμένη (ευτυχώς η αλήθεια)

      Διαγραφή
  2. Για αν μαι τελεια ειλικρινής εν πιστεύω να είχαμε έτσι κρούσματα τουλάχιστον με γυμνές φωτογραφίες τον τζαιρό μας (ξέρω ότι ο τζιαιρός ακούεται εκνευριστικό). Είχαμε πιο αθώα αντίληψη για τα πράματα, Ναι εγίνουνταν πολλά πράματα κρυφά και εν εβγαίναν έξω στην φόρα όπως σήμερα αλλά σε τούτο το θέμα που το συγκεκριμενοποιείς νομίζω εν υπήρχαν παρόμοια ζητήματα. Πάντως σε γενικότερες γραμμές εννα πρέπει να γίνει κάτι γιατί εμφανίζονται πολλά κρούσματα έτσι περιεχομένου και εν ανησυχητικά και από τις δύο τις πλευρές. Θύματα και θύτες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. εν νομίζω να είχαμε γενικά πιο αθώα αντίληψη, εν ούλλα θέμα ατόμου πιστεύκω.

      εν θα έπρεπε να έξερε μια δεκαεφτάχρονη ότι εν γίνετε να στέλνεις γυμνές φωτογραφίες στο ίντερνετ; εν έπρεπε να της το "μάθει" κάποιος; :/

      Διαγραφή
  3. Τζιαι πριν την φωτογραφία την ντίτζιταλ υπήρχαν οι μαυρόασπρες τζιαι πριν καν την φωτογραφία υπήρχαν οι πίνακες...απλά νομίζω τωρά εν πιο αξέσιμπολ τούντα πράματα τζιαι πιο όντως out of control in the sense ότι εν υπάρχει self-esteem or self-respect. Γενικά αν το σκεφτείς, το ίντερνετ, ο ψηφιακός κόσμος κλπ είναι ευλογία ή κατάρα τελικά?!?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. εν νομίζω να τίθεται θέμα πας τούτο... με τούτη τη λογική καταδικάζουμε οποιαδήποτε τεχνολογία :/

      Διαγραφή
  4. η τεχνολογία σίγουρα το έκαμε πιο εύκολο εννοώ να φκάλλεις γυμνές φωτογραφίες σου τζαι να τες στέλλεις παντού. αλλά εν μαλακία να καταδικάσουμε την τεχνολογία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πριν το αυτοκίνητο υπήρχε το άλογο, πριν το πιστόλι το στιλέτο, πριν την τηλεόραση το ραδιόφωνο, πριν το τηλέφωνο τα τηλεγραφήματα, πριν το ίντερνετ η τηλεόραση και οι εφημερίδες και πριν από αυτά υπήρχε κάτι άλλο. Το θέμα είναι πάντα η λογική ή αλόγιστη χρήση που τους γίνεται. Ρίσκα υπάρχουν παντού σε ότι και να κάνεις, ότι και να χρησιμοποιείς για τον ένα ή άλλο σκοπό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Το κάθε τι έshει την καλή τζιαι την κακή του χρήση..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. νομίζω το κάθε τι έσιει την χρήση του, τζαι τρόπους να το χρησιμοποιήσεις.

      Διαγραφή
  7. Η διαφορά που έσιει ο ψηφιακός κόσμος, οι ψηφιακές φωτογραφίες, οι ψηφιακές προσωπικότητες εν ότι εν έχουν κατ ανάγκη υλικό αντίκρυσμα. Σε ένα ψηφιακό κόσμο εν είσαι υπόλογος σε κανέναν, εν έχουν _αμεση_ υλική επίπτωση οι δράσεις σου. τις παραπάνω φορές, άμαν κάτι εν επιδρά άμεσα πάνω μας, νομίζουμεν ότι εν επιδρά καθόλου..
    Εν υπάρχει ψηφιακός φωτογράφος να δει τες γυμνές σου φωτογραφίες (με εξαίρεση την NSA) τζιαι άρα εν σε κόφτει.

    Εμένα αρέσκει μου το ίντερνετ πολλά. Πολλά πριν το τζιαιρό του φμ τζιαι του μπλόγκερ, εγνώριζα ανθρώπους στο ίντερνετ, εγνώρισα έρωτες της ζωής μου στο ίντερνετ. Στον τζιιρό μου όμως (άτε, είπα το), υπήρχε η αναγνωριση ότι το ίντερνετ εν ένας φανταστικός κόσμος που μπορείς να τον πλάσεις όπως θέλεις, αλλά εν τζιαι επικίνδυνος. Επρόσεχες τι έγραφες, τι εδημοσίευες.

    Το ίντερνετ (τζιαι το φέισμπουκ) πλέον _είναι_ πραγματικότητα, έννεν καθόλου φανταστικός κόσμος. Που έννεν απαραίτητα καλό ή κακό. Αλλά εν ένας ψηφιακός, πραγματικός κόσμος που εν τεράστιος τζιαι εν παντοτινός. Εν ξηχάνεται τίποτε στο ίντερνετ.

    Εν τούτο που εν το πιο επικίνδυνο τζιαι φοιητσιάρικο πράμα στο ίντερνετ/φμ για μένα. Το ότι εν έσιει λήθη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. τζαι θα έπρεπε να μάθουμε να το χρησιμοποιούμε. αν βάλεις μια φωτογραφία, οποιαδήποτε φωτογραφία ονλάιν, κάποιος μπορεί να την κάμει copy/paste τζαι να την χρησιμοποιήσει όπως θέλει. εν το ίντερνετ, τζείνος που την έβαλε, ή τζείνος που την έκλεψε που φταίει; :/

      Διαγραφή
  8. είναι φοβερό πως η τεχνολογία αλλα και η κοινωνική δικτύωση έχει αλλάξει τη ζωη μας

    ΑπάντησηΔιαγραφή