Bullet points

Επιάσαμε τη τρίτη βδομάδα απομόνωσης τζαι το ηθικό άρκεψε να ππέφτει
 
Εκατέβασα αππς πας το κινητό
 
Ένα για ασκήσεις γυμναστικής στο σπίτι που τελικά εν κάμνω 
 
Ένα για τρέξιμο, έξω που το σπίτι, πάω πάνω κάτω ούλλους τους κάθετους δρόμους της γειτονιάς 

Ένα για μουσική να μου κρατά παρέα στο τρέξιμο
 
Ένα για γιόγκα, έρκουμαι μισοπεθαμένη που το τρέξιμο τζαι χαλαρώνω 

Ένα για ξένες γλώσσες, μαθαίνω ιταλικά τζαι φαίνονται μου τόσο εύκολα που αλώπως είμαι διάνοια τελικά
 
Ένα για CBT, πέρκι περιορίσω λλίο τα ψυχολογικά

Με τη συγκάτοικο αποφασίσαμε ότι η ψυχική υγεία εν πιο σημαντική που τη σωματική

Τζαι ότι εν να καλέσουμε εγώ τον Παύλο τζαι τζείνη τον γυμναστή της να έρτουν να μείνουν μαζί μας

Ένας γυμναστής εν πάντα χρήσιμος
 
Ο Παύλος πόσο χρήσιμος θα αποδειχτεί εν να δείξει, προς το παρόν πολεμά στα χαρακώματα του Τουίτερ 
 
Εν θα του το πω αλλά ο άλλος πολεμά που απέναντι

Εν να γινεί σφαγή 

Στην απομόνωση, μέρα 8

Έσιει μόνο μια βδομάδα που εν πάω στο γραφείο τζαι ήδη εξέχασα ποια είμαι τζαι τι κάμνω σε σχέση με τη δουλειά. Όι πως εν δουλεύκω, δουλεύκουμεν ούλλοι που σπίτι, τωρά πόση δουλειά υπάρχει τζαι πόση φκαίνει, εν άλλη ιστορία. 

Εν νομίζω να μας καρτερά κανένας να είμαστε σούπερ παραγωγικοί με μια πανδημία πόξω. Περνά το οκτάωρο τζαι ενώ είμαι μπροστά στο κομπιούτερ, εν κάμνω τίποτε. Ούτε καν σόσιαλ μίντια ή ειδήσεις, έκατσα να δω ειδήσεις τη Παρασκευή τζαι μετά που εμάχουμουν να τζοιμηθώ έπιανε με σύγκρυο. Τζαι άτε να καταλάβεις αν τρέμεις που τον φόο σου ή αν σε έπιασε η πανδημία. 

Για ένα υποχόνδριο άτομο που επέρασε μια γερή κρίση χελθ ανξιάεττι πριν λλία χρόνια, καλά κρατώ. Θυμάστε το ποστ με τες παντόφλες που εδίσταζα να πω του Παύλου να φορεί; Ε τωρά είδεν με σε φουλ επίθεση ενάντια στα μικρόβια τζαι εν νάκκον εν ξέρει πόθθεν του ήρτε, εν να του περάσει.  

Εχτές εφκήκα μια βόλτα στη γειτονιά τζαι σε κάποια φάση άκουα μια δυνατή φωνή να λαλεί ΜΠΟΑ - ΜΠΟΑ - ΜΠΟΑ, μετά παύση, μετά ξανά ΜΠΟΑ - ΜΠΟΑ - ΜΠΟΑ ώσπου τζαι είδα ένα τύπο να σέρνει τα βήματα του. Είδεν με τζαι τζείνος τζαι εσταμάτησε, εφοήθηκα λλίο αλλά μόλις έστριψα σε πιο κεντρικό δρόμο εξανάκουσα τον, ΜΠΟΑ - ΜΠΟΑ - ΜΠΟΑ με παύση τζαι ξανά που την αρκή, ασταμάτητα. 

Νομίζω είδα πολλές ταινίες καταστροφής τζαι επιστημονικής φαντασίας που διαδραματίζονται στη μικρή μας πόλη τζαι είμαι ψιλοχεσμένη για το τι μπορεί να γίνει. Άσε που έκαμα τη βλακεία να δω το Shaun of the Dead τζαι έπαθα μια σύγχιση ότι εν ζόμπι όσοι κυκλοφορούν στους δρόμους. 

Πολλά αστείο πάντως, με ένα πλάνο που δουλεύκει ρολόι. 

Στην απομόνωση, μέρα 3

Εξυπνήσαμε το πρωί που σειρήνες, έμοιαζε να εν πυροσβεστική, αστυνομία τζαι ασθενοφόρα την ίδια στιγμή. Εν εδώσαμε πολλή σημμασία ως την ώρα που επήα στο σταθμό τζαι είδα τα ούλλα μαζεμένα τζιαμέ, κάποιος αυτοκτόνησε στες γραμμές του τρένου. 

Σκέφτουμαι ότι τούτη ούλλη η αβεβαιότητα τζαι ο τρόμος που μας ταΐζουν οι ειδήσεις, μπορεί να φτάσει στα άκρα πολλή κόσμο με κατάθλιψη. Επεράσαμε ούλλο το πρωί να ακυρώνουμε διακοπές τζαι ήμουν μαραζωμένη, ξαφνικά ένοιωθα πολλά κακομαθημένη. 

Μες το τρένο εθκιάβασα τα μέηλ που τη δουλειά, το HR να μας λαλεί να δουλεύκουμε κανονικά τες ώρες μας τζαι να στέλνουμε αναφορά στον μάνατζερ μας κάθε μέρα. Ίσως τούτο να εν καλό εσκέφτηκα, να με βάλει σε ένα πρόγραμμα που από μόνη μου εν το βλέπω να δουλεύκει. 

Όι πως έκαμα τίποτε ούλλη μέρα πάλε. Με κάποιο τρόπο που ούτε εγώ εκατάλαβα πάντως, όταν έστειλα το μέηλ το απόγευμα στον μάνατζερ μου, δείχνει με σούπερ μπίζι. Πάλε καλά. 

Ως τες 5 εσταμάτησα να δουλεύκω (έκλεισα το μέηλ τζαι τα ττιμς της δουλειάς δηλαδή) τζαι εσυνέχισα τη λίστα με ταινίες να δω στην απομόνωση. Εν να ξεκινήσω με το The Terminal, νομίζω ταιρκάζει με τες περιστάσεις. Ίσως μετά να δω τζαι το Castaway. Καμιά άλλη ταινία με τον Τομ Χανκς αποκλεισμένο κάπου; 

 

 

Στην απομόνωση, μέρα 2

Σαν γνήσια Κυπραία, μόλις εν εκατάφερα να σηκωθώ που το κρεβάτι η ώρα 7.30, αποφάσισα να αλλάξω τες οδηγίες σύμφωνα με τζείνο που με βολεύκει τζαι εδήλωσα του εαυτού μου ότι θα σηκώνομαι η ώρα 8 που δαμέ τζαι δα.

Τα υπόλοιπα πρωινά, εγίναν σύμφωνα με το πρόγραμμα, επήα τζαι μια βόλτα σε ούλλα τα σούπερμαρκετ, φαρμακεία τζαι μπακάλικα της ευρύτερης περιοχής σε αναζήτηση σαπουνιού τζαι μπετατίν - απέτυχα. Τουλάχιστον έμεινε μου η άσκηση. 

Ως τες 12 επείνασα τζαι άρκεψα να μαιρεύκω, πολλά περήφανη με τον εαυτό μου που εν έφαα τίποτε που το πρωί (τρεις ώρες νωρίτερα). Ώσπου να φάω, να μιλήσω λλίο με σώκλειστες φίλες τζαι να βάψω τα νύσια μου, εξύπνησε μια συνάδελφος τζαι έθελε κάτι. Εδώ ο κόσμος καίγεται τζαι τούτη εν η μοναδική που δουλεύκει που τα καλά ακόμα. 

Την ώρα που εξεκίνησα να το κάμνω, επρόσεξα σαν επληκτρολογούσα ότι εν έβαψα καλά τα νύσια μου τζαι επροσπάθησα να τα σάσω. Εκατέληξα με μισά νύσια πιο σκούρα που τα άλλα μισά τζαι αναλογιζόμενη ότι άρκεψα να πελλανίσκω που τα τωρά, εξέβαψα τα. 

Μόλις εστράφηκα στο κομπιούτερ ήβρα πέντε μηνύματα που τη φιλενάδα, τα θκυο ήταν τα τραούθκια της Ρωσίας τζαι της Ισλανδίας στη Γιουροβίβιον, το ένα ήταν για να με ενημερώσει ότι η Γιουροβίζιον ακυρώθηκε, το ένα ήταν με κεφαλαία να μου λαλεί ότι θρηνεί τζαι το άλλο καμιά δεκαπενταριά κλαψιάρικα εμότικονς. 

Την τελευταία φορά που ενδιαφέρθηκα για τη Γιουροβίζιον ήταν το 1989 οπότε είπα της να πάει να κλαφτεί στο Τουίτερ τζαι άρκεψα να ξαναβάφω τα νύσια μου ώσπου τζαι εθυμήθηκα ότι εν έκαμα τζείνο που έθελε η συνάδελφος. Σκατά. 

Κάπως έτσι αρκέφκει να ππέφτει ο πολιτισμός, αγνοείς τα δράματα των φίλων, εν κάμνεις τη δουλειά σου όσο πιο κανονικά γίνεται, λυσσιάς να φκεις έξω ενώ εν πρέπει. Τζαι ακόμα είμαστε στη μέρα δύο. Πάω στον Παύλο. 

 

Στην απομόνωση, μέρα 1

Η ιδέα ήταν να ξυπνήσω όπως ξυπνώ κανονικά, να ετοιμαστώ όπως ετοιμάζομαι κανονικά, να φκω να πάω μια βόλτα δαμέ γυρόν στους δρόμους σαν να τζαι ήταν να επήαιννα δουλειά, τζαι να έρτω σπίτι να κάτσω να δουλέψω που σπίτι όπως μας υποχρεώσαν που τη δουλειά. 

Τελικά εξύπνησα η ώρα 8, έκαμα πρωινό, εσύναξα ρούχα, έβαλα πλυντήριο, εσυγύρισα, έφκαλα τα σκουπίθκια, έκαμα καφέ τζαι έκατσα να δουλέψω, η ώρα 10.

Επέρασα μιαν ώρα να κατεβάζω φάιλς τζαι σέρβερς για να δουλεύκω πιο άνετα που σπίτι τζαι μετά αποφάσισα να τολμήσω μιαν επίσκεψη στο σούπερμαρκετ. Όπως ήταν αναμενόμενο, τα ράφκια ήταν όφκερα. Τουλάχιστον ήβρα κολόχαρτα, μια μικρή επιτυχία. 

Ώσπου να έρτω σπίτι, επείνασα. Τζαι αντί να φάω το φαί που είχα έτοιμο που τα εψές, έκατσα τζαι έκαμα σκραμπλ αυκά με καπήρες, απόλαυσα τα τζαι μετά φυσικά εφάν με οι τύψεις. Μισή μέρα επέρασε τζαι ήδη έππεσα στα ανθυγιεινά, σε μιαν εφτομάν εν να είμαι παχύσαρκη με χοληστερόλη αν συνεχίσω έτσι, είμαι τζαι μιας κάποιας ηλικίας, εν να πάω παράπλευρη απώλεια. 

Μετά τα υπαρξιακά, αποφάσισα να ξεκινήσω να δουλεύκω αλλά εθυμήθηκα ότι οι καπήρες δεν είναι αληθινό φαί οπότε έφαα τζαι το φαί που είχα που τα εψές. 

Χορτασμένη τζαι με τες τύψεις φιμωμένες, έκατσα η ώρα τρεις να δουλέψω. Έκαμα κάτι λλία ως την ώρα που μου έστειλε μήνυμα ο μάνατζερ μου να με ρωτήσει πώς τα πάω. Είπεν μου ότι τζείνος ετοιμάζει το σπίτι για τρίμηνη καραντίνα τζαι ότι μες τα αποθέματα εφύλαξε τζαι μια θηλιά. Ερώτησα τον αν το επήρε τόσο άσιημα τζαι δεν μου απάντησε, ελπίζω να μεν την χρησιμοποίησε που τα τωρά. 

Αποφάσισα να μεν αφήσω τον εαυτό μου να φτάσει στο ίδιο σημείο τζαι έκατσα τζαι έφτιαξα ένα πλάνο για την εργάσιμη μέρα το οποίο θεωρητικά θα ακολουθώ κατά γράμμα. Ώσπου να το τελειώσω εγίνηκε 5 τζαι αποφάσισα να σταματήσω να προσποιούμαι ότι δουλεύκω. Αποφάσισα να κάμω γιόγκα. 

Το πρόβλημα εν το ότι θέλω κάποιον να με διατάζει όσον αφορά την άσκηση. Εν μπορώ μόνη μου, θέλω να με αναγκάζει κάποιος, είτε εν η ήρεμη φωνή της δασκάλας της γιόγκα, είτε ο τύπος με το μικρόφωνο που μας τσιριλλά να μεν χαλαρώνουμε, κκκαμ ον πίππολ γιου κκκκαν ντου ιτ. 

Άι κκκκάντ, οπότε έκατσα τζαι εκατέβασα ένα αππ με μιαν υπέροχα αυταρχική κυρία η οποία ακόμα τζαι όταν μου λαλεί να χαλαρώσω λαλεί το με τέθκειο τρόπο που με κάμνει να θέλω να βουρώ. Είκοσι λεπτά τζαι τρακόσιες θερμίδες λιγότερες αργότερα, εσταμάτησα να θεωρώ ολόκληρη τη μέρα χάσιμο χρόνου. 

Τώρα να δούμε αν θα το κάμω τζαι αύριο.