Βρέθηκαν κομμένες σκηνές του «2001: Η Οδύσσεια του Διαστήματος» λέει η είδηση. Δεκαεφτά λεπτά χαρακτηρίστηκαν πλαδαρά πριν κοπούν από το μοντάζ μιας ταινίας που διαρκεί μια αιωνιότ εε ε ε ε ε ε δύο ώρες και σαράντα ένα λεπτά. Ξεκινά έτσι και αυτή η βλάγκα διαρκεί δύο ώρες και σαράντα ένα λεπτά ενώ τις δύο ώρες και τα τριανταεφτά λεπτά ήμουν συνέχεια στα πρόθυρα να πάθω νευρικό κλονισμό, υστερία, να ξεκινήσω ουρλιαχτά όπως τα πιθηκοειδές στην αρχή και να σπάσω τη τηλεόραση και το dvd player ρίχνοντας τα στο πάτωμα και πηδώντας από πάνω τους με μανία. Λίγο πιο υστερικά από αυτούς.
Προσπάθησα πολύ να τη ξεχάσω αλλά δεν νομίζω ότι θα τη ξεπεράσω ποτέ. Πάντα θα με πιάνει μια ανατριχίλα άμα θυμάμαι πόσο με ενθουσίασε η έναρξη με το Also Sprach Zarathustra, πότε ανησύχησα ότι κόλλησε το dvd, πότε ακριβώς άρχισα να καταλαβαίνω ότι θα βαρεθώ ΠΟΛΥ. Πόση ώρα να βλέπεις το διαστημόπλοιο! Το διαστημόπλοιο. Το διαστημόπλοιο. Το διαστημόπλοιο. Open the pod bay doors HAL. Open the pod bay doors HAL. Open the pod bay doors HAL. Open the pod bay doors HAL. Είχε και ο δόλιος ο HAL τα δίκια του, μα που να τα βρει! Τουλάχιστον πρωταγωνίστησε σε μια από της καλύτερες κινηματογραφικές σκηνές θανάτου ever!
Γύρω στα μέσα της δεκαετίας του ‘90 καθόμασταν με τους συμφοιτητές μου στα σκαλάκια της Εθνικής Πινακοθήκης και χαζεύαμε τον κόσμο που περνούσε μπροστά μας στο πεζοδρόμιο της Βασιλίσσης Σοφίας. Ξαφνικά μια κοπέλα με σκουλαρίκια όπου μπορούσε να κρεμαστεί σκουλαρίκι πετάγετε πάνω και αρχίζει να ουρλιάζει «η Τασσώ Καββαδία! Η Τασσώ Καββαδία!!» Μπροστά μας περπατούσε μια γριούλα με ταγεράκι, καπέλο και τσαντούλα στο χέρι. Αρχίσαμε ολόκληρη κουβέντα αν έπρεπε να τη πλησιάσουμε, να της μιλήσουμε, να τη προσκυνήσουμε, να την ρωτήσουμε αν είναι αυτή («κυρία Καββαδία είσαστε εσείς;» «όχι παιδιά μου, είμαι η άλλη»!) αλλά κολλούσαμε σε μια μικρή λεπτομέρεια: δεν ξέραμε τότε αν η Τασσώ Καββαδία ζούσε ακόμα ή όχι! Άλλοι έλεγαν ότι έπαιζε σε όλες αυτές τις παλιές ταινίες και ήταν ήδη μεγάλη άρα σίγουρα τώρα πια είναι νεκρή από χρόνια, άλλοι λέγανε ότι την είδαν πρόσφατα στη γειτονιά τους, με το ίδιο ταγεράκι και να μην είμαστε μαλάκες, δεν ήταν το φάντασμα της, η Τασσώ Καββαδία ήταν και αυτή είναι τώρα μπροστά μας, αλλά φυσικά κανένας δεν τόλμησε να την πλησιάσει έτσι δεν μάθαμε ποτέ αν ήταν αυτή τελικά ή όχι!
Μόλις έμαθα ότι πέθανε.
Με άλλα λόγια, να μεν νιώθω άshιμα που εν είδα το 2001 space oddyssey γιατί δεν είναι η καλύττερη ταινία του κόζζζζμου όπως λένε αλλά άλλη μια παπαριά που πάει να μας το παίξει κουλτουρα;
ΑπάντησηΔιαγραφή(τούτο με την Τασσώ εν εκατάλαβα που κολλά πάντως, όι πως εν ανάγκη να κολλά κάπου!)
:)
Well για να είμαι ειλικρινής εμένα το Space Odyssey άρεσε μου. Πολλά. Δηλαδή really πολλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήBut I do get your point of view.
ουφ μου χαράς την όρεξη σου να κάθεσαι να παρακολουθείς διαστημόπλοια τσε space odyssey ιμιsh :)))
ΑπάντησηΔιαγραφήάηστα τούτα ούλα καλε αφού βαρκιέσαι τα!
καλημέρα!
Εγώ έχω το εδώ και 7 χρόνια, τζαι ΘΕΛΩ να το δω. Τζαι τελευταία ακούω το πολλά πάλε. Έννα το δω σύντομα μάλλον, παρόλα τα απονθαρρυντικά που λαλείς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔοκίμασε το "the boat that rocked" αν δεν το είδες ήδη. Καμία σχέση. Χαχαχαχαχα!
Έγω εν το ξανάκουσα καν!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχει και μία διαφήμιση τώρα που είναι βασισμένη πάνω στην ταινία, την είδες; Πράγματι, πρέπει να έχεις μεγάλη βλάγγα για να παρακολουθήσεις την ταινία. Αλλά αξίζει, κατά τη γνώμη μου... Μου άρεσε πολύ το τέλος - γέννηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕν για την ίδια ταινία που μιλούμε - ελπίζω! :)
Διακτινήστε με τώρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήου ε που άλλη ταινία τουτο...
ε αφού βρήκαν άλλα 17 λεπτά να τα κοτσάρουν και να την ξαναπουλήσουν στα κορόιδα. έλεος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα κι εσείς, έπρεπε να πάτε να τη μιλήσετε. Αγαπημένη ηθοποιός.
Eólica δεν τολμώ να το χαρακτηρίσω παπαριά, η ιδέα είναι τέλεια αλλά είναι πολύυυυυυυυυυυ αργό...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔρακουλίνα I do get your point of view too :-)
DaisyCrazy πήρα τα Σπανιόλικα παπούτσια... διάβασα τρία ως τώρα και τα λάτρεψα, βρήκαμε κάτι κοινό :-)
Moonlight δες το και περιμένω εντυπώσεις... αν έχεις κανένα βάλιουμ εύκαιρο ίσως χρειαστεί :Ρ
Joy Tears σίγουρα θα έχεις δει κάπου την αφίσα.
κι αγνάντευε... για την ίδια λέμε :-) ποια είναι η διαφήμιση; πάω να τη ψάξω :-)
Mana :-)))
mahler η είδηση έλεγε πως θα είναι ιεροσυλία να αγγίξουν το final cut του Κιούμπρικ έτσι την γλυτώσαμε :Ρ
την φοβόμασταν να τη πλησιάσουμε, αλήθεια :-))))
Το λοιπόν ανακάτωσα κανένα πεντάλεπτο μες το youtube και ιδού:
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.youtube.com/watch?v=mKPVYXsLz80
Έχει τη μουσική της έναρξης
(Also Sprach Zarathustra), που είναι όντως ανατριχιαστική. Για την ίδια τη διαφήμιση, τι να πω... κρίνε μόνη σου! :)
κι αγνάντευε... δεν είναι καλή η διαφήμιση... θα μπορούσε να ήταν πολύ πιο καλογυρισμένη! αλλά έχουν πλάκα οι παρωδίες. κάποτε είχα εθιστεί σε αυτά με τον χίτλερ από τη Πτώση (τέλεια ταινία!)
ΑπάντησηΔιαγραφήόχι απλά δεν είναι καλή, είναι χάλια! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήπαραήμουν ευγενική ;-)
ΑπάντησηΔιαγραφή