Τετάρτη 12 Ιανουαρίου 2011

Γκρινιάζω άρα υπάρχω

Τη τελευταία βδομάδα κρυολόγησα, με πονάει συνέχεια το κεφάλι μου, αδιαθέτησα, έβγαλα ένα τεράστιο σπυρί στον ώμο εκεί ακριβώς που κάθετε η τιράντα του σουτιέν, τσακώθηκα άγρια με τη μάνα μου και επιπλέον βρήκα δουλειά, οκτάωρο σπαστό που σημαίνει ότι ξυπνώ από τις 7, πάω εκεί στις 9 μέχρι τη 1 και μετά ξανά πίσω στις 3 μέχρι τις 7. Αυτό σημαίνει ότι δώδεκα ώρες από τη ζωή μου πάνε χαμένες, του κώλου, για πέταμα. Αυτό που μου μένει στο τέλος της ημέρας είναι εξάντληση, πονοκέφαλος και μια μαύρη απελπισία! Μου λείπει εκείνη η μακρινή εποχή, πριν από δεκαπέντε μέρες δηλαδή, που ξυπνούσα στις δέκα, προγευμάτιζα, έβγαζα το σκύλο βόλτα, έβγαζα τον εαυτό μου βόλτα και μαγείρευα πλουσιοπάροχα γεύματα για έναν.

Άρχισα να σκέφτομαι τη συμβουλή της φίλης, αυτή για τον χορηγό. Ζητείται λοιπόν σερνικό ψηλό, μελαχρινό και καλοφτιαγμένο με ευχάριστη προσωπικότητα και χιούμορ, που να μισεί το ποδόσφαιρο και να του αρέσουν οι συναυλίες με σκοπό τη χορήγηση ασύλου σε άπορη κορασίδα. Φτιάχνω πολύ ωραίες κρέπες και κοτόπουλο στο φούρνο ενώ ξέρω να ψωνίζω υπέροχα γλυκά και από όσο θυμάμαι κάνω καλό σεξ. Βιογραφικά στο tempela@tempela.tm

Έρχεται ο Δεληβοριάς για συναυλίες… Φοίβο αν με διαβάζεις στείλε βιογραφικό, θα προηγηθείς! Ακόμα να ακούσω το νέο του σιντί, πότε να πάω να το αγοράσω αφού δουλεύω τόσες ώρες;! Αλήθεια, εσείς πόσες ώρες δουλεύετε; Προλαβαίνετε να ζήσετε;!

Μέσα στις γιορτές πήγα για φαγητό στη φίλη που δεν έχουμε τίποτα κοινό, εκείνη που παντρεύτηκε με προξένια. Αγόρασαν στον μικρό ποδοσφαιράκι δυστυχώς όμως σε αυτό το σπίτι οι ρόλοι είναι πολύ συγκεκριμένοι έτσι το ποδοσφαιράκι το άγγιζαν μόνο τα αρσενικά μέλη της οικογένειας. Ο μικρός ενθουσιάστηκε όταν του πρότεινα να παίξουμε (νομίζω ότι μου έχει αδυναμία) αλλά η φίλη μου του θύμωσε να μη με ενοχλεί και με έσυρε στο καθιστικό όπου οι γυναίκες έπιναν τον καφέ τους και συζητούσαν για τα σκατά των βρεφών τους. Συναρπαστικό! (not)

Τα βράδια μου μετά τη δουλειά είναι συναρπαστικά. Συνήθως κάθομαι και ρουφώ τις μύξες μου χαζεύοντας το ταβάνι μέχρι να νυστάξω. Καμιά φορά διαβάζω, διάβασα τα χριστουγεννιάτικα μου δώρα, εξάντλησα σε δεύτερη ή τρίτη ανάγνωση όσα βιβλία του David Sedaris έχω και τώρα ψάχνω το Σκίουρος ζητεί Βερβερίτσα. Μια από αυτές τις μέρες θα πάω στο public… ναι, καλά, πότε να πάω αφού δουλεύω τόσες ώρες;! Αλήθεια, εσείς πόσες ώρες δουλεύετε; Προλαβαίνετε να ζήσετε;!

Χτες το βράδυ είδα τη Στρέλλα. «Δε λέω, κι εμένα ο Ανέστης θείος μου ήταν, αλλά με τον πατέρα σου μωρή;». Σε κάθε σκηνή περίμενα την τραγωδία. Όχι πως το ήθελα αλλά κατά κει το πήγαινε. Πήγαινε η Στρέλλα σε πελάτη; Θα την στραγγαλίσει όπως τη Diane Keaton στο Looking for Mr. Goodbar. Μπήκε ο Γιώργος στο ποτάμι; Θα αυτοκτονήσει όπως η Virginia Wolf. Έτρεχε η Στρέλλα στους δρόμους; Θα τη πατήσει νταλίκα. Το τέλος κάποιοι το βρήκαν συντηρητικό. Εγώ νομίζω πως ήταν όμορφο, όπως και η ταινία.

Φυσικά, όταν τρέχουν οι μύξες, πονάει το κεφάλι και ο βήχας σου ταρακουνά τον εγκέφαλο μία είναι η λύση. Μαραθώνιος ταινιών Jude Law… ζαχαρωμένος και όμορφος και με αυτό το στυλάκι είμαι κωλόπαιδο αλλά αξιολάτρευτος… ουφ!

Τραγουδάκι για καληνύχτα, έχουμε και δουλειά αύριο! (fuck!)

22 σχόλια:

  1. Σε καταλαβαίνω πλήρως. Η δουλειά είναι μια μαλακία. Απόδειξη ότι κάνει κακό είναι ότι όταν δουλεύεις κουράζεσαι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μάνα μου κόρη ελυπήθηκα σε. κάμε υπομονή για τη δουλειά μέχρι να βρεις κάτι καλύτερο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. επίσης δουλεύω οκτάωρο συνεχόμενο. κάποτε γίνεται και εννιάωρο. κάποτε παίρνω και δουλειά σπίτι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ουφάκι η δουλειά είναι δουλία. αλλά απ'την άλλη να σε ζει κάποιος άλλος το θεωρώ άσχημο και εξάρτηση που δε χρειάζεται κανείς.
    αφού δε σ'αρέσει το ωράριο μη σταματήσεις να ψάχνεις για δουλειά που να σ'αρέσει ώστε να μην σε ενοχλεί ούτε το ωράριο ούτε τίποτα. δύσκολο το ξέρω αλλά όχι ακατόρθωτο θέλω να πιστεύω.

    αυτό που'γραψες είναι απόλυτα σωστό: Jude Law… ζαχαρωμένος και όμορφος και με αυτό το στυλάκι είμαι κωλόπαιδο αλλά αξιολάτρευτος
    απ'τους πολύ αγαπημένους άντρες κι ας είναι κολόπαιδο.. ή επειδή είναι κολόπαιδο :)
    καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Όχι ρεεεε συυυυυ, αν κατάλαβα καλά πρέπει να είσαι στο retail. Θέλει υπομονή και εγώ δε θα γκρινιάξω ξανά για τη δουλειά μου. Από τα 50ώρα που κτυπούσα παλιά και καραγούσταρα, βρέθηκα στην απέναντι όχθη: να ψιλογουστάρω και να έχω ζωή.

    Απλά μην τα παρετάς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Απολαυστικότατον.
    Άμα περνάς καλά στη δουλειά, δεν είναι και τόσο χάλια.
    Τον σκύλο προλαβαίνεις να τον περπατήσεις το πρωί; Εγώ όχι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. o Jude Law,είναι το καλύτερο αναλγητικό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ουφφου κόρη μεν στενοχωρκιέσαι ούλλες τα ίδια σκατά περνούμε. Τζιαι εγώ σπαστό ωράριο έχω, plus two kids. Εν χάλια ξέρω το, αλλά παρά άνεργη?..
    Εν λιο depressing τούτη η εποχή νομίζω γιαυτό τα βλέπουμε ούλλα μαύρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Φιλενάδα Κουράγιο... Η πραγματικότητα είναι σίγουρα σκληρή για όλους μας... Συνέχισε να ψ'αχνεις μέχρι να βρεις αυτό που θα σε κάνει να νοιώσεις καλύτερα! Οτιδήποτε είναι καλύτερο παρά να είσαι άνεργη και χωρίς λεφτά... είναι σκληρές οι εποχές μας! Κάνε υπομονή... Σίγουρα φταίει και αυτή η εποχή...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ουφ μου, περαστικα σου ρε!
    Πιστευκω και εγώ πως γενικά τωρα όλοι περνουμε λίο πολύ μια περίοδο καταθλιψης. ποστ χολιντει ντιπρεσιον...
    Εννα περάσει!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Δε θα μακρηγορήσω,θα είμαι σύντομη και λακωνική:υπομονή υπομονή υπομονή!Πού θα πάει θα συνηθίσεις ή θα βρεις άλλη δουλειά καλύτερη!
    Α!Κείνα τα βιογραφικά μόλις διαλέξεις το χορηγό σου, κάντα ένα fw και σε μένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Υπομονή φιλενάδα, τι να σου κάνω, εν επέτυχες καμμιά που τζείνες τες δουλειές που κάθουνται πίσω από ένα γραφείο και δκιαβάζουν λογοτεχνικά βιβλία (παλιά εκάμναν κεντημα). Ούτε εγώ επέτυχα έτσι δουλειά, αν τα καταφέρεις άλλαξε ώσπου εν γλήορα διαφορετικά κράτα τη μουρμούρα για παρηγοριά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Είσαι απίστευτη ρε παιδί μου, congruts για τη καινούργια δουλειά και welcome to the club. Σε διαβάζω και γελάω...χαχααχ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Χαχαχα!Καταρχήν συγχαρητήρια για τη νέα σπαστή κι απ' ότι κατάλαβα σπαστική δουλειά.Καλή η ξάπλα αλλά αν καθόσουν κι άλλο θα βάραγες ενέσεις, τις ίδιες που βάραγες σε αυτό το σημείο "η φίλη μου του θύμωσε να μη με ενοχλεί και με έσυρε στο καθιστικό όπου οι γυναίκες έπιναν τον καφέ τους και συζητούσαν για τα σκατά των βρεφών τους. Συναρπαστικό! (not)".
    Ειλικρινά από τη μέρα που έμεινα έγκυος προσεύχομαι και παρακαλάω (βάζω και μέσον άμα λάχει) να μην καταντήσω ΠΟΤΕ έτσι.Δεν ξέρω γιατί μετά από ένα παιδί φέρονται όλες λες και δεν είχαν ποτέ ζωή πρίν και μιλάνε συνέχεια γι΄αυτό.Ελπίζω αυτό που γράφω ακριβώς τώρα να μην το λουστώ.
    Κατά τα άλλα περαστικά (και για το κρυολόγημα και για τον Δεληβοριά) και κανονίστε να με κολλήσετε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Εγώ πάντως με δουλειά 9 - 3 (μειωμένο ωράριο μετά την εγκυμοσύνη) και πάλι δεν προλαβαίνω να ζήσω!
    Γυρνάω σπίτι, μαγειρεύω, κυνηγάω τον μικρό που άρχισε να περπατάει κι οργώνει το σπίτι, βάζω κάνα πλυντήριο, σιδερώνω κάνα ρούχο... και κατά τις 1 έχω όλο τον χρόνο μπροστά μου να ...ζήσω! Τότε όμως για έναν παράξενο λόγο, πάντα επιλέγω να κοιμηθώ μέχρι τις 6 το πρωί που ξεκινάμε παλι από την αρχή... :Ρ
    Κουράγιο! :))

    υ.γ. καλή χρονιά να έχουμε! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Γκρίνια, κρίνια, αλλά η μυξούα, μυξούα. Αυτή θα φταίει. Σου στέλνω θερμά περαστικά τζιαι εικονικά kleenex που εν πιο απαλά που τα κωλόχαρτα!:-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Περαστικά σου ουφ μου και μεν μαραζώνεις, θα περάσει. Όσο για τη δουλειά...η δουλειά εν δουλειά, έννεν διασκέδαση. Αλλά αν σε κάμνει δυστυχισμένη...σκέφτου το και άλλαξε την, 8 ώρες εν πολλές να περνάς δυστυχισμένη κάθε μέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Patatoullis συμφωνώ!!! επιπλέον όταν δουλεύεις οι άλλοι σε πληρώνουν ενώ όταν κάνεις κάτι που σου αρέσει πρέπει να πληρώνεις από πάνω!

    Μάνα σε ευχαριστώ. είναι χάλια να παίρνεις δουλειά στο σπίτι :/

    DaisyCrazy στέλνω βιογραφικά χωρίς καμία ανταπόκριση... νομίζω θα αρχίσω να τα φουσκώνω λίγο αλά Joey στους Friends :-)

    Ina κάτι τέτοιο. ωραία είναι να είναι ωραία η δουλειά αλλά δεν αξίζει να μας τρώει δεκάωρα ρε παιδί μου!

    Aurora έχει εκπαιδευτεί το μωρό μου, βγαίνουμε, τα κάνουμε και επιστρέφουμε!

    Γλαύκη, ω! ναι!

    Αχάπαρη ουφ! πως προλαβαίνεις;!

    Ωραία Ελένη και Xippasmeni σας ευχαριστώ. έπαιξε και τον ρόλο της η αρρώστια που τα έβλεπα όλα τόσο μαύρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Δέσποινα πολύ ευχαρίστως! :-)

    Σκουλουκούιν μπα, στη δουλειά μου πάντα θα δουλεύω!

    Ex Estrella σε ευχαριστώ :-)

    Μάγισσα Κίρκη σε ευχαριστώ. δεν είναι και πολύ σπαστική, έχει ενδιαφέρον αλλά δεν αρκεί! στο πρώτο ποστ για τα σκατάκια του μαγισσουδιού θα σου κάνω copy paste το comment :P
    πολύ γέλασα με την ατάκα για τον Δεληβοριά αλλά είναι ανίατο :-)

    manetarius κι εσύ δηλαδή τι τις θες τις πέντε ώρες ύπνο; ε; ε; :Ρ

    Triolouin σε ευχαριστώ πάρα πολύ
    :-) αλήθεια, η μυξούα και αυτή στη μύτη και αυτή στο λαιμό είναι που με διέλυσε!

    Joy Tears δεν με κάνει δυστυχισμένη αλλά δεν είναι οκτώ ώρες, βάζω και το διάλειμμα μέσα στη δουλειά, είναι μια ταλαιπωρία! ούφφου πάλι γκρινιάζω!

    σας ευχαριστώ όλους για τα σχόλια σας, με κάνατε να νοιώσω πολύ καλύτερα.

    και αγόρασα και το νέο σιντί του Δεληβοριά. το ακούω συνέχεια για να αποφασίσω αν μου άρεσε ή όχι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. αχ πολύ ωραίο τραγούδι! σκέψου μόνο τα λεφτουδάκια
    η φάση στη φίλη χαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Προσπάθα να έβρεις άλλη δουλειά.

    Το να σκολάννεις 7 ενεν καλό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. ρίτσα τα λεφτουδάκια που δεν έχω χρόνο να τα φάω... :/

    agrypnia ούφφου.... το ξέρω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή