…μου

Με εκνευρίζει πάρα πολύ να μου λέει κάποιος ή κάποια «μου». Να λέει το όνομα μου και να προσθέτει ένα μου στο τέλος. «Είσαι καλά Ουφ μου;» «Τι κάνεις Ουφ μου;» «Θες να με τριχομαλλίσεις Ουφ μου;».

Ένα βράδυ μιλούσα με ένα φίλο στο τηλέφωνο και μόλις είχε πάει κάπου που μάλλον ήθελε να το παίξει νευρικός εραστής γιατί μου είπε ότι έπρεπε να κλείσει «μωρό μου». Γέλασα πολύ αλλά αυτό που μου την έσπασε ήταν που δεν το σχολίασε μετά για να γελάσουμε. Άκου «μωρό μου»!!!

Θυμάστε τα πουκάμισα που υπογράφαμε τη τελευταία μέρα της τελευταίας τάξης στο σχολείο; Μια συμμαθήτρια, με την οποία άντε να ανταλλάζαμε ένα «μαλακία αυτό το μάθημα», μου έγραψε «στο Ουφάκι μου με πολλή πολλή αγάπη η Πραξουλίτσα σου!!!». Πρέπει να έχετε καταλάβει ως τώρα πόσο ιδιότροπη και σπαστική είμαι, έτσι το να έχω ένα πουκάμισο πάνω στο οποίο κάποια την οποία αγνοούσα τόσο ώστε δεν την αντιπαθούσα καν, αποκάλεσε τον εαυτό της «Πραξουλίτσα μου» ήταν ικανό να με κάνει να το κάψω το πουκάμισο. Δεν το έκαψα, δεν είμαι τόσο καμμένη!

Στην προηγούμενη μου δουλειά μιλούσα πολύ συχνά στο τηλέφωνο με ένα παιδί από τη Λευκωσία. Αφού φρόντισε να μάθει ότι είχαμε την ίδια ηλικία και δεν ήταν υποχρεωμένος να μου μιλά στον πληθυντικό άρχισε να με αποκαλεί «μάνα μου», «αγάπη μου», «μωρό μου» και να μου λέει τα προσωπικά του. Όταν επιτέλους (;) ήρθε Λεμεσό και γνωριστήκαμε, έκατσε αναπαυτικά στο γραφείο μου, άπλωσε τα ξερά του μπροστά μου και άρχισε να μου κάνει παρατηρήσεις, από τη μάρκα του εκτυπωτή μέχρι το που είχα τοποθετημένο το κομπιούτερ! Το ότι τον ανεχόμουν τόσο καιρό να με αποκαλεί «αγάπη μου» ξαφνικά του έδωσε εν αγνοία μου μια οικειότητα που δεν υπήρχε περίπτωση να του τη δώσω διαφορετικά αλλά αλήθεια, πως το κόβουμε αυτό από κάποιον;!

Κάποιοι άνθρωποι παίρνουν από μόνοι τους το δικαίωμα να συμπεριφέρονται σαν ανώτεροι. Εκείνοι έχουν καλύτερη δουλειά. Πιο καλό αυτοκίνητο. Πιο πολλά λεφτά. Ωραία εμφάνιση. Ψώνιο. Είναι ανώτεροι. Εσύ είσαι το «…μου» τους. Όπως είναι και αυτοί το «…μου» κάποιου άλλου. Και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα γι’ αυτό!

Πολλές φορές σε εξάρσεις τρυφερότητας όλοι χρησιμοποιούμε το «μου» και αυτό δεν είναι και τόσο κακό, κάποτε είναι και γλυκό. Όπως και σε στιγμές δεσίματος ενάντια σε ένα κοινό εχθρό: «έλα ρε Ουφ μου πάλι μου έσπασε τα νεύρα ο μαλάκας!». Ή σε στιγμές που θέλουμε να τονίσουμε κάτι: «όχι αγάπη μου! τρίχα τρίχα θα της τα βγάλω!».

Σας αφήνω με μια φωτογραφία του Jake μου. Enjoy!