Μπεεεε

Κάνω δίαιτα τις τελευταίες τρεις βδομάδες και η διατροφή μου περιλαμβάνει χόρτα, λαχανικά, φρούτα, φρέσκους χυμούς, τοστ με μαύρο ψωμί και τυρί light και corn flakes. Για δεκατιανό τρώω ένα φρούτο. Για τη λιγούρα το βράδυ τρώω πάλι ένα φρούτο. Για δείπνο τρώω δύο φρούτα και για απογευματινό τρώω corn flakes. Μόνο το μεσημέρι τρώω αληθινό φαγητό και αυτό συνήθως είναι σαλάτα μαζί με κάτι άλλο, κοτόπουλο στη σχάρα, τόνος κονσέρβα, καβουροπόδαρα, φασόλες, ή στο τσακίρ κέφι, ψάρι φιλέτο.

Υποτίθεται ότι άμα τρως βαριά το βράδυ βλέπεις εφιάλτες. Δεν ξέρω αν έκανε κανένας καμιά μελέτη για τους εφιάλτες που βλέπει κάποιος άμα είναι νηστικός! Χτες ας πούμε έβλεπα στον ύπνο μου ότι έπρεπε να πάω να αγοράσω ψωμί. Αντί να πάω σε ένα φούρνο όμως, βρέθηκα σε ένα συνοικιακό μπακάλικο όπου ο υπάλληλος Γιώργος Καπουτζίδης δεν με άφηνε να φύγω αν δεν του έλεγα τη γνώμη μου για το καινούργιο του μιούζικαλ. Ενώ από μέσα μου σκεφτόμουν ότι βλακεία έκανα που πήγα στο μπακάλικο γιατί το ψωμί θα ήταν πανάκριβο και μπαγιάτικο, απέξω έλεγα στον Γιώργο ότι πρέπει να φύγω Γιώργο μου και αυτός μου έλεγε πρέπει να κάτσεις λίγο ακόμα Ουφ! μου.

Εκτός από τον Καπουτζίδη, προχτές έβλεπα στον ύπνο μου και τον Πυγμαλίων Δαδακαρίδη! Η αλήθεια είναι ότι αυτό το όνειρο ήταν όνειρο και όχι εφιάλτης αλλά δεν φταίω εγώ, η εφταήμερη παρακολούθηση του 50-50 φταίει!

Η δίαιτα πάντως αποδίδει και μέχρι τώρα πέρασα ακόμα και το πιο σκληρό τεστ, την αποδοχή της μάνας μου. Ενθουσιασμένη, μου δήλωσε ότι έγινα πολλά καλή, αν χάσω ακόμα 2-3 κιλά θα είμαι τέλεια και τι καλά που έκοψες τα γλυκά, έτσι, να μεν ξαναφάεις ποτέ, κακό σου κάνουν και καλό δεν σου κάνουν. Η καημένη η μάνα μου, νομίζει πως αν χάσω αυτά τα 3-4 κιλά θα βρω άντρα. Μου δίνει συμβουλές ντυσίματος: να αγοράσεις ένα στενό τζιν παντελόνι και ψηλοτάκουνα (!), και δεν μπορεί να καταλάβει γιατί νοιώθω μια έντονη ανάγκη να φάω μια τούρτα σοκολατίνα με παγωτό και κουβερτούρα και κομματάκια φουντουκιού και σαντιγί κάθε φορά που ανοίγει μια τέτοια συζήτηση!

Αχ οι τούρτες σοκολατίνα με παγωτό και κουβερτούρα και κομματάκια φουντουκιού και σαντιγί… Εκεί που έτρωγα τουλάχιστον ένα γλυκό την ημέρα κατάντησα να τρώω ένα ροδάκινο και να νομίζω ότι είναι το ίδιο. Εκεί που καθόμουν και έτρωγα μια βάφλα με άσπρη και μαύρη σοκολάτα και φουντούκια, πίνω ένα φρέσκο χυμό και νομίζω ότι είναι το ίδιο. Εκεί που έφτιαχνα λαζάνια με πέντε τυριά και φρέσκια κρέμα, τρώω σαλάτα με καβουροπόδαρα και νομίζω ότι είναι το ίδιο.

Για να είμαι ειλικρινής, όλα μια ιδέα είναι! Και ώσπου αντέχω, αδυνατίζω! Άντε, πάω να φάω τη σαλάτα μου! Το ότι βάζω μισό λίτρο λάδι και κρουτόνια, πειράζει;

Μίλα μου

Αγαπητέ κύριε Σταύρου,

με προβληματίζει πάρα πολύ ένα γεγονός που έγινε χτες το απόγευμα όταν πήγα με τον άντρα μου, τα τρία μας παιδιά και την οικιακή μας βοηθό στη παραλία.

Ενώ ο σύζυγος μου αγνάντευε τη θάλασσα, εγώ και η οικιακή μας βοηθός ανοίξαμε τις τρεις καρέκλες θαλάσσης που είχαμε μαζί μας, αλείψαμε τα παιδιά με αντηλιακό και τα ενθαρρύναμε να φτιάξουν κάστρα στην άμμο. Ακολούθως εγώ πήρα το αντηλιακό και άλειψα τον σύζυγο μου παντού, στη πλάτη στα πόδια και στο πρόσωπο ενώ αυτός ξεκουραζόταν καπνίζοντας το πούρο του.

Μετά από λίγο τα παιδιά μου ζήτησαν παγωτό και πήγα μέχρι το περίπτερο να φέρω, παγωτά, νερά και μια μπύρα για τον αγαπημένο μου σύζυγο ο οποίος δεν έπαιρνε τα μάτια του από πάνω μου, είμαι σίγουρη γι αυτό παρόλο που φορούσε μαύρα γυαλιά. Ο χρυσός μου, μετά από κανένα μισάωρο παρακάλια από τα παιδιά μας μπήκε μαζί τους στη θάλασσα, για πέντε ολόκληρα λεπτά όπου κολύμπησαν, έκαναν πλάκες και μετά τους θύμωσε να βγουν έξω. Τα παιδιά θέλουν πειθαρχία και είμαι πολύ περήφανη που ο σύζυγος μου ξέρει πώς να τα χειριστεί.

Έξω στην αμμουδιά ο καλός μου άναψε ξανά το πούρο του και κάθισε στη καρέκλα του ξεκουράζοντας το βλέμμα του στα γαλανά νερά ενώ εγώ συγύριζα τα συμπράγκαλα των παιδιών με τη βοήθεια της οικιακής μας βοηθού μέχρι που τα μαζέψαμε όλα, ντύσαμε τα παιδιά, πήρα το νεσεσέρ μου, πήρε και η Σου Γιν Τσιν τις δύο καρέκλες, τη τσάντα με τις πετσέτες και τα ρούχα των παιδιών, τη τσάντα με τα παιχνίδια των παιδιών, τη σακούλα με τα αποφάγια των παγωτών και ακολουθήσαμε τον καλό μου που προχωρούσε μπροστά κρατώντας τη καρέκλα και το πούρο του.

Σας τα περιγράφω όλα αυτά γιατί δεν μπορώ να καταλάβω τη συμπεριφορά των διπλανών μας. Γελούσαν κύριε Σταύρου μου. Συνέχεια. Μας κοίταζαν και γελούσαν. Γιατί;!

Σας ευχαριστώ πολύ,

Ιζάουρα

Πως ανοίγω τη καρύδα

Αγόρασα μια καρύδα και αναρωτιόμουν πως στο καλό να την σπάσω για να τη φάω. Δοκίμασα να τη κόψω με ένα μαχαίρι με δοντάκια αλλά αφού πριόνιζα ένα τέταρτο η καρύδα ούτε που συγκινήθηκε. Στεκόμουν και την κοίταζα αρκετή ώρα μέχρι που άρχισα να νοιώθω όπως τον Tom Hanks στο Castaway οπότε αποφάσισα να εκμεταλλευτώ αυτό που ο ναυαγός δεν είχε, το google!

Ρώτησα λοιπόν «πως ανοίγω τη καρύδα» και ανάμεσα στα πρώτα αποτελέσματα είχε ένα κάπως διαφοροποιημένο: «Πώς να ανοίξει με ασφάλεια μια καρύδα». Αυτό με έβαλε σε σκέψεις για τη σωματική μου ακεραιότητα, τι εννοεί «με ασφάλεια???», αλλά έπρεπε να μάθω, ήθελα να φάω τη καρύδα μου!

Ο τίτλος:

Εδώ είναι πώς να ανοίξει μια καρύδα με ασφάλεια, χωρίς μεγάλες, τα αιχμηρά μαχαίρια ή μπαλτάδες. Χωρίς μεγάλες τι; Γιατί δεν μας λέει; Μήπως εννοεί χωρίς μεγάλες βλακείες; Χωρίς μεγάλες προσδοκίες; Χωρίς οικογένεια; Με οικογένεια;!

Ακολουθούν οι οδηγίες για το πώς ανοίγουμε μια καρύδα, με ασφάλεια, σε έξι απλά βήματα:

1. Βάλτε την καρύδα σε μια τσάντα ziploc, και δέστε την κλείσει. Τι είναι η τσάντα ziploc και αν κλείνει με ζιπ γιατί να τη δέσω για να κλείσει;!

2. Κρατήστε όρθια καρύδας. Πάρτε ένα σφυρί και ακουμπήστε το στην άκρη με τα «μάτια» ή «τρύπες μπάλα μπόουλινγκ." Μόλις έχετε τη καρύδας σε θέση και έχουν πάρει μερικές βρύσες δοκιμή, απεργία γρήγορα με το σφυρί. Πώς να τη κρατήσω όρθια;! Δεν έχω τόσο μεγάλη αυγοθήκη! Πρέπει να έχω τις βρύσες ανοικτές;! Γιατί;! Σφυρί ή σφυροδρέπανο καλύτερα;!

3. Χρησιμοποιείτε μόνο αρκετή δύναμη για να σπάσει ο καρύδας ανοίξει διάπλατα. Μην χρησιμοποιείτε υπερβολική δύναμη ή την καρύδα θα σπάσουν βίαια, είναι δυνατόν πληγώνει σας. Είναι αλήθεια, αν η καρύδα έσπαγε βίαια θα πληγωνόμουν πολύ…

4. Η τσάντα ziploc συλλέγει κάθε χυμό καρύδας που προκλήθηκε έξω. Ααααα πονηρούλα!

5. Αν θέλετε να σπάσει μια καρύδα πολύ γρήγορα και με ασφάλεια, το έβαλε σε μια τσάντα. Τότε smash ίδια πλευρά σας χτυπήσει με ένα σφυρί (τα «μάτια»), στην άκρη του βράχου εξωραϊσμού ή σκυρόδεμα σκαλί. Αυτό διαλείμματα μια καρύδα άμεσα και με ασφάλεια, εάν χρησιμοποιείτε αρκετή δύναμη. It’s a break Break BREAK!!!

6. Δεν συστήνεται για τα άτομα να ανοίξει καρύδες με μαχαίρια κουζίνας ή μπαλτάδες. Επειδή η καρύδα είναι στρογγυλή, μπορεί να γλιστρήσει. Θα μπορούσατε να πάρετε σοβαρά την περικοπή. Σκεφτείτε ένα "κουλούρι ζημία" δέκα φορές, και θα συνειδητοποιήσετε ότι σπάζοντας το κέλυφος είναι ένας καλύτερος τρόπος για να έχετε το κρέας καρύδας, ακόμη και αν είναι λίγο άξεστος. Η ιδανική λύση θα ήταν να προσευχηθώ μαζί με τη καρύδα και ακολούθως να τη θυσιάσω τελετουργικά αλλά η ασφάλεια (μου) έχει σημασία για μένα πάνω από όλα…

Η ιστοσελίδα αυτή έχει μεταφραστεί αυτόματα. Να θυμάστε, όταν έχετε διαβάσει αυτό.

Για ένα περίεργο λόγο η προσοχή μου δεν πέφτει ποτέ πάνω στα γράμματα με κόκκινο χρώμα. Καλά να πάθω. Τελικά από τα συμφραζόμενα κατάλαβα ότι αν κοπανούσα τη καρύδα με ένα σφυρί θα έσπαγε έτσι ενθουσιασμένη έντυσα το σφυρί σε μια τσάντα γιατί είμαι και σιχασιάρα εννοείται, τύλιξα τη καρύδα σε μια πετσέτα γιατί είμαι και σιχασιάρα εννοείται αλλά τελικά δεν χρειαζόταν τόση φασαρία γιατί η καρύδα ήταν χαλασμένη…

Ζητείται έμπνευση

Δεν μπορώ να συγκεντρωθώ σε τίποτα, βαριέμαι να ταράξω για οτιδήποτε, κάθομαι και χάσκω, θυμάμαι την Αθήνα και τον ΨΞΠΣΠΕΥΠΚΚΑΦ που σημαίνει ότι είναι σοβαρή η κατάσταση, έχω να κάνω διάφορα και μόνο που τα σκέφτομαι ζαλίζομαι, έκανα μια βλακεία που θα με βάλει σε μπελάδες, έχω φαντασιώσεις με έναν ηθοποιό που δεν γνωρίζει την ύπαρξη μου, είδα το μπεμπέ και ξαναπαλάβωσα, θέλω να πάω στη συναυλία του Ζακ Στεφάνου, του Πάνου Μουζουράκη, των Κατσιμιχαίων, της Amy Winehouse, του Roger Waters και των Bon Jovi αλλά δεν έχω ούτε λεφτά ούτε παρέα, θέλω να πάω διακοπές αλλά επίσης δεν έχω ούτε λεφτά ούτε παρέα και εδώ και μέρες θέλω να γράψω ποστ αλλά όλα τα θέματα που με ενέπνευσαν ο εγκέφαλος μου τα εξαντλεί σε δύο γραμμές.

Είδα τη παράσταση 24^η Μέρα και προβληματίστηκα, πιθανός τίτλος I see gay people. Χτες το απόγευμα είδα ένα τουρίστα να κάνει ωτοστόπ ανεμίζοντας ένα εικοσάευρο και λίγο πιο μετά πρόσεξα ότι ο παραλιακός ήταν γεμάτος κόσμο και ήταν ωραία, πιθανός τίτλος H πόλη καλοκαίριασε. Σκεφτόμουν τη βλακεία που έκανα και το πώς γενικά μια στιγμή μπορεί να αλλάξει τόσα πράγματα, πιθανός τίτλος Rewind. Έβλεπα όνειρο ότι η πολυκατοικία που έμενα στην Αθήνα μετατράπηκε σε πολυτελές ξενοδοχείο και εκεί πήγα με ένα φίλο και μια φίλη σε ένα σουρεαλιστικό συνδυασμό ξενοδοχείου, διαμερίσματος, δεκαετίας του ενενήντα και δεκαετίας του δέκα. Του 2010 όχι του 1910. Τώρα που το σκέφτομαι θα είχε περισσότερο ενδιαφέρον αν ήταν του 1910, πιθανός τίτλος Πελλός εποτζοιμήθειν…

Τραγουδάκι…

Ζάπινγκ

Είπα η καημένη να κάτσω να δω λίγη τηλεόραση, να αποβλακωθώ λίγο με το remote control στο χέρι σε ένα διασκεδαστικό ζάπινγκ… μα που νόμιζα ότι ζω;!

Στο ΡΙΚ1 είχε Εγώ και Εσύ αλλά ώσπου να το πάρω είδηση τελείωσε. Δεν είναι τόσο χάλια όσο λένε, εντάξει δεν είναι Αθερίδης και Παπαδοπούλου αλλά μια χαρά είναι τα παιδιά, και δεν μπορώ να φανταστώ τον αντικαταστάτη του «Μάααααααριεεεεε», μια χαρά είναι ο Μάριος, εμένα μου αρέσει. Η επόμενη εκπομπή ήταν το Επωνύμως με θέμα από όσο πρόλαβαν τα αυτιά μου να ακούσουν τη στιγμή που έψαχνα πανικόβλητη το remote control «το θρίλερ με την εκλογή προέδρου της Βουλής»… προτιμώ να δω το original The Exorcist που ειλικρινά δεν θέλω να δω ποτέ!

Στο ΡΙΚ2 είχε Ηρακλή Πουαρό. Δεν μου αρέσει. Μου τη δίνει η Άγκαθα Κρίστι μετά που διάβασα μονοκοπανιά δύο τρία βιβλία της και κατάλαβα πως άμα εσύ είσαι η συγγραφέας μπορείς να βρεις τη πιο απίθανη λύση για το φονικό, όπως ας πούμε να δέσεις μια ρότσα με ένα σχοινί από τη ταράτσα, να σφυρίσεις του θύματος, να βγάλει το κεφάλι του από το παράθυρο και να το στείλεις στον αγύριστο χωρίς να σε πάρει κανένας χαμπάρι και να παίζεις και την έξυπνη ότι δεν ανακάλυψε κανένας τον δολοφόνο. Αν είναι δυνατόν δηλαδή!

Στην ΕΡΤ είχε μια εκπομπή όπου οι χρυσοπληρωμένοι δημοσιογράφοι προσπαθούσαν να αναλύσουν τη κρίση. Στο πετσί τους την ένοιωθαν έτσι τους λυπήθηκα και άλλαξα κανάλι. Η ΕΡΤ world όμως μου αρέσει πολύ με τις διαφημίσεις από την Αμερική. Στη πρώτη παίζουν (;) με το στερεότυπο του μουστακαλή ελληναρά με το ανοικτό πουκάμισο και τον σταυρό στο δασύτριχο στέρνο, αναρωτιέμαι αν σοβαρομιλούν ότι έτσι βλέπουν τον εαυτό τους εις τα ξένα! Και εξακολουθούν να υπάρχουν ρατσιστές στην Ελλάδα;! Η άλλες δύο διαφημίσεις είναι μια για ένα καφέ στην Αστόρια όπου κάθε Τετάρτη νομίζω τραγουδά ένας τύπος στυλ «όλα τα μωρά στη πίστα» και μια με κάτι προϊόντα από Ελλάδα, λάδι, φέτα κλπ μέσα σε κάτι κατοχικά τενεκεδάκια με ελληνικές σημαιούλες, μουσική Zorbas the Greek και διεύθυνση Chicago, IL. Που είσαι Πρασινάδα!!!

Στο NTV είχε διαφημίσεις. Δεν έκατσα να δω τι θα είχε μετά γιατί θα είχε σίγουρα μια από τις ακόλουθες ταινίες: The Departed (αχ Leo!), The Illusionist, The Painted Veil (αχ Edward!), Penelope (αχ James!), Lassie (γούτσου γούτσου) που είναι τέλειες ταινίες αν τις δεις μια, δυο δέκα φορές, εφτά φορές τη βδομάδα όμως είναι κάπως υπερβολικό!

Το ίδιο και με το Capital που βάζει από αριστουργήματα όπως τα Cinema Paradiso και Dead Poets Society μέχρι κάτι ταινίες που αναρωτιέσαι που πάνε και τις βρίσκουν!

Στον ΑΝΤ1 είχε Ελένη η Πόρνη! Αλληλούια! Στη σκηνή που πέτυχα ο Χρύσανθος Χρυσάνθου κάτι έλεγε της Ελένης Πόρνης ότι πρέπει να φύγει από το σπίτι της και είχε ένα ύφος σαν να την έκαμνε «τέττε μα εν τζαι σοβαρομιλώ κοκόνα μου» και η Ελένη είχε ένα ύφος καρτούν όπως όταν ο Τουίτι κάνει ρεζίλι τον Συλβέστερ και ο Συλβέστερ είναι τόσο γλυκούλης τη στιγμή που κατεβάζει συντετριμμένος τα μούτρα του αλλά αυτή δεν ήταν γλυκούλα όταν κατέβαζε συντετριμμένη τα δικά της και μόλις έφυγε ο κακός η τσατσά που κρυφάκουγε ήρθε τρεχάτη μέσα και κάτι ρωτούσε την Ελένη που είχε μείνει κόκαλο και εκεί που εχάσκαν μάλλον σε μια στιγμή εσωτερικής αναζήτησης «και πουτάνα και άστεγη» κάτι ακούστηκε από μέσα και μάλλον η grand τσατσά ενευρίασε και κάτι πέταξε τζαι έσπασε γιατί εφαράσαν οι κορούες τζαι πετακτήκαν ίσια πάνω. Πίστεψα ότι αυτή θα ήταν η comic relief στιγμή του επεισοδίου αλλά εσοβαρομιλούσαν έτσι άλλαξα κανάλι.

Στο Mega είχε ένα τηλεπαιχνίδι με έναν παρουσιαστή τον οποίο ξέρω από τα περιοδικά αλλά που ποτέ δεν άντεξα να δω μια εκπομπή του. Το συγκεκριμένο επεισόδιο όμως ήταν μάλλον το ένα από τα δύο που έχω δει ποτέ και ήταν σε επανάληψη! Βλέποντας τηλεπαιχνίδια για να παίζω την έξυπνη πολλές φορές δεν μπορώ να καταλάβω με τι λογική πάνε μερικοί να παίξουν. Μια φορά κάποιοι δεν ήξεραν πότε έγινε το ατύχημα στο Τσέρνομπιλ και τους θεωρούσα ηλίθιους μέχρι που μια μάνα με τη κόρη της δεν ήξεραν πότε έγινε η εξέγερση του Πολυτεχνείου… σε όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού απάγγελλα το άσμα «ήρθε μια γριά απ΄τη πόλη και έφερε το χάσει χάσει»… αλήθεια, το θυμάστε;!!! Και οι ερωτήσεις… μια φορά είχαν τον τίτλο κάποιου σιντί, λεγόταν Ανατολικά του Κόσμου και η ερώτηση ήταν ποιου είναι το σιντί, του Αλκίνοου Ιωαννίδη ή του Νότη Σφιακιανάκη (ναι πάλε αυτός, δεν φταίω εγώ είναι σαν τις κατσαρίδες, παντού!). Μετά που το φιλοσόφησαν οι διαγωνιζόμενοι αποφάσισαν ότι ο τίτλος ήταν πολύ κουλτουριάρικος άρα πρέπει να ήταν του Αλκίνοου… αν είναι δυνατόν δηλαδή… «ανατολικά του κόσμου»;! Ποιου κόσμου;! Αυτό δεν είναι κουλτούρα, μαλακία είναι που προσπαθεί να περάσει για κουλτούρα επιπέδου Πάολο Κοέλιο!

Απελπισμένη έκλεισα τη τηλεόραση και άνοιξα το ράδιο. Ο Σώσης βάζει τέλεια μουσική. Αν την έβαζε και σιωπηλός η εκπομπή του θα ήταν η αγαπημένη μου. Είχα κλείσει το ράδιο όταν, μετά που έβαλε το working class hero του John Lennon, του ζήτησε κάποιος να πει τι σημαίνουν οι στίχοι και ανάφερε με εκείνο το ύφος του «χαζόπαιδα τι με ρωτάτε» ότι το τραγούδι μιλά για τους χήρος της γόρκινγκ κκλας. Όταν ξανάνοιξα το ράδιο έλεγε ανέκδοτα με τον Τσακ Νόρρις που από ότι κατάλαβα εν ο νέος Πόμπος έτσι για άλλη μια φορά με έσωσε ο Παύλος Παυλίδης με το νέο του σιντί που είναι περσινό αλλά δεν βγήκε σχεδόν καθόλου από το cd player μου γιατί είναι τέλειο!

Αντικαταπληκτικά!