Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2011

Ο Εγκέφαλος

Ο Εγκέφαλος παντρεύτηκε χωρίς να το καταλάβει στα δεκάξι του μια μέρα που ήρθε ο πατέρας του από τη δουλειά και του είπε να βάλει το κυριακάτικο του το φόρεμα και σε λίγο θα ερχόταν ένας να τον παντρέψουν, ο Εγκέφαλος υπάκουσε, τον είδε ο ένας, τον είδε τον ένα, αλληλοαρεστήκαν, ρώτησε ο προξενητής αν συμφωνούν για τον γάμο, συμφωνούσαν, τους παντρέψανε.

Και πέτυχε ο γάμος όπως κάθε καλομελετημένη συμφωνία, κάνανε και δύο κόρες, τις μεγάλωσαν και επειδή οι καιροί άλλαξαν πρώτα τις άφησαν να τελειώσουν το σχολείο, μετά τις έστειλαν κολλέγιο και μετά ακολούθησαν την ίδια μέθοδο εξεύρεσης γαμπρού. Μέχρι τότε οι κόρες αντιμετώπιζαν τα αρσενικά σαν… δεν ξέρω πως ακριβώς τα αντιμετώπιζαν…

Θυμάμαι μια φορά που είχα πάει για καφέ ένα απόγευμα με τη μια και ήρθε μαζί μας ένας φίλος μου, ήμασταν τότε γύρω στα είκοσι και η συγκεκριμένη κοπέλα συμπεριφερόταν σα να την είχα πάει σε μπουρδέλο, κοίταζε γύρω γύρω φοβισμένη και με σκουντούσε μυστικά για να φύγουμε. Σκεφτόταν πως αν την έβλεπε κανένας θα τη θεωρούσε εύκολη και σουρλουλού και δεν θα έβρισκε γαμπρό.

Ναι, Λεμεσός τέλη του ’90.

Ο τρόπος που έβρισκε ο Εγκέφαλος τους υποψήφιους γαμπρούς βασιζόταν σε ένα καλά μελετημένο πλάνο που περιλάμβανε συγγενείς των συγγενών των συγγενών των συγγενών, γιατί μόνο οι συγγενείς μπορούν να είναι ειλικρινείς με τους συγγενείς τους έτσι θα ήταν βέβαιο ότι ο υποψήφιος θα πληρούσε τις προϋποθέσεις.

Μόλις βρεθόταν ο κατάλληλος που άρεσε στη κόρη και του άρεσε και η κόρη, κανονίζανε τα προικιά, τα συμφωνούσανε και μετακόμιζε σπίτι τους, στους δύο τρεις μήνες κάνανε το πάρτι αρραβώνων ακόμα και αν ήταν μες το καταχείμωνο, δεν θα έμενε η κόρη μες το ίδιο σπίτι με τον γαμπρό απλά λογοδοσμένη και όχι έστω αρραβωνιασμένη, δεν γίνονται αυτά τα πράγματα, στον ένα χρόνο γινόταν και ο γάμος, στον άλλο χρόνο το ένα παιδί, στον επόμενο χρόνο το άλλο παιδί και πάει λέγοντας.

Δέκα χρόνια αργότερα ο Εγκέφαλος ζει στο ισόγειο, στον πρώτο όροφο ζει η πρώτη κόρη με την οικογένεια της και στον δεύτερο όροφο ζει η δεύτερη κόρη με την οικογένεια της και κάθε ομοιότητα με κάποιο άλλο τρίπατο γνωστό στην μπλογκόσφαιρα είναι εντελώς συμπτωματική γιατί ο Εγκέφαλος δεν έχει γιο!

Όπως όλοι οι εγκέφαλοι έτσι και ο πρωταγωνιστής μας Εγκέφαλος κινεί με μαεστρία τα νήματα της καλοκουρδισμένης μηχανής που κατασκεύασε. Κάθετε στο κεφάλι του τραπεζιού στα κυριακάτικα γεύματα και δίνει οδηγίες: βάλε ζακετάκι του μωρού κρυώνει, πάρε φαγητό στη γιαγιά αλλά λιώσε το πρώτα γιατί δεν φορά τη μασέλα της, κάμε καφέ του άντρα σου κι εμένα ένα τσάι, ρώτα τη πεθερά σου αν θέλει και άλλες πατάτες (ενώ η πεθερά είναι εκεί μπροστά, ποτέ μου δεν κατάλαβα τη λογική μιας τέτοιας πρότασης, να ζητάς από κάποιον που είναι πάνω από πέντε χρονών να ρωτήσει κάποιον που είναι μπροστά αν θέλει κάτι ενώ μπορείς μια χαρά  να τον / την ρωτήσεις και μόνος σου!).

Αυτές οι οδηγίες δεν περιορίζονται βέβαια μόνο στα κυριακάτικα τραπέζια αλλά σε όλους τους τομείς της ζωής των κόρων. Από το σε ποιο σχολείο θα στείλει τα παιδιά της η καθεμιά μέχρι πόσα θα ξοδέψει για δώρα και από το τι ρούχα θα φορέσει στον γάμο της ξαδέλφης της γειτόνισσας μέχρι το που θα πάει διακοπές το καλοκαίρι.

Ο Εγκέφαλος ξέρει τα πάντα κανονίζει τα πάντα και περιμένει τα πάντα ενώ οι άλλοι απλά υπακούουν, τόσο φυσικά, τόσο δεδομένα, τόσο άβουλα που μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι…

Σε αυτές τις συνθήκες καλούμαι μια δυο φορές τον χρόνο να αντεπεξέλθω με υπομονή, χαμόγελο, στωικότητα, καλοσύνη, καταπνίγοντας ουρλιαχτά απόγνωσης εξαιτίας βαρεμάρας, κάνοντας τη πάπια στα βλέμματα οίκτου και αμηχανίας που πηγάζουν από το γεγονός ότι είμαι ανύπαντρη, απαντώντας με χιούμορ στις ηλίθιες ερωτήσεις των παιδιών που πηγάζουν από τις απορίες που δημιουργούνται από αυτά που ακούν από τους γονείς τους, απαντώντας με ένα απλό όχι την ίδια ερώτηση κάθε χρόνο αν νηστεύω για να εισπράξω το βλέμμα αποδοκιμασίας της συνομήλικης μου, αντιμετωπίζοντας με αδιαφορία τα βλέμματα ειρωνείας των μεγάλων όποτε μιλώ για πάνω από δύο δευτερόλεπτα με ένα παιδάκι, ακούγοντας με όχι και τόσο συγκαλυμμένη αδιαφορία τα οικογενειακά τους κουτσομπολιά, ακούγοντας με φανερή φρίκη οτιδήποτε έχει να κάνει με αρρώστιες και θανάτους συγγενή του συγγενή του συγγενή τους και γενικά κάνοντας τον καραγκιόζη με οτιδήποτε περιλαμβάνεται στα καθήκοντα μου στο συγκεκριμένο μέρος.

Μια μέρα είναι, θα περάσει…

Υγ. 1. γκρινιάρικο το τελευταίο ποστ του 2011… δεν πειράζει, τι σόι ανορθόγραφο grouchy smurf θα ήμουν αλλιώς!

Υγ. 2. καλά να περάσετε και καλή χρονιά να έχουμε!!!

22 σχόλια:

  1. Θέλεις να έρτεις για παραμονή πρωτοχρονιάς στο δικό μου σόι;
    Εμείς περνούμε καλά σχετικά με τούτα που περιγράφεις.
    Ο εγκέφαλος βρίσκει τζαι κάμνει. Τζαι μετά ελαλούσαν ότι ο Κυνόδοντας ήταν υπερβολή. Δε πόσο καθημερινά συμβαίνουν τούτα γυρώ μας.
    Πάντως χαράς το κουράγιο σου, εγώ που τα 20 μου αποφάσισα τζαι απαντώ τους με τη γνώμη μου τζαι όποιος θέλει ας θιχτεί, τουλάχιστον ξέρουν πολλά καλά τες σκέψεις μου τζαι εν νοιώθω ότι περιπαίζω τον εαυτό μου!
    Αν αποφασίσεις να περάσεις παραμονή έτσι όπως τα περιγράφεις, σου εύχομαι να έχεις δύναμη να το αντιμετωπίσεις στωικά όπως τες υπόλοιπες φορές...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Οι γαμπρούδες του, εν τζαι τζείνοι άβουλοι, όπως τες κόρες του; Λυπούμαι τα αγγόνια του Εγκέφαλου..
    Ειδικά τέτοιες εποχές πρέπει να είσαι αετομάτης και από τη στιγμή που τα παιδιά μεγαλώνουν σε χρυσό κλουβί, πιστεύω στο μέλλον θα έχουν προβλήματα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. 'Κόφκω φλέβες' ένα πράμα. Καλά λαλείς ρε Moonlight, ο Κυνόδοντας τελικά εν ήταν καθόλου υπερβολή..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Φανταζομαι η ζωη γα τον εγκεφαλο εν νανε μελι τζαι για τους υπολοιπους που υπακουουν ξινη. Η απορια μου ειναι αν τουτα μεταφερτουν τζαι στην παρακατω γενια, ετσι για την παραδοση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Α, μπα? ευχαριστώ :-)
    μου λείπουν τα ποστ σου :-)

    Moonlight δεν ήταν υπερβολή ο Κυνόδοντας, συμφωνώ! να σου πω, πάντα έλεα τη γνώμη μου, απλά μεγαλώνοντας κατάλαβα ότι κάποιες φορές δεν αξίζει τον κόπο, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα, έχεις τη γνώμη σου, έχουν τη δική τους, με αντιμετωπίζουν τα φρικιό, τους αντιμετωπίζω σαν φρικιά, μια μέρα είναι περνά :-)

    HeatJo είναι δεδομένο! απλά αναρωτιέμαι αν ποτέ κανένας "επαναστατήσει"!

    Liar ακριβώς :/ ο Κυνόδοντας ήταν τραβηγμένο ως προς το ότι τα παιδιά δεν είχαν βγει ποτέ από το σπίτι. στην πραγματικότητα τα παιδιά μπορούν να βγαίνουν από το σπίτι αλλά η επιρροή του εν τόσο μεγάλη που θεωρούν αδιανόητη την αυτονομία!

    Σμιλί τζαι για τους υπόλοιπους εν μέλι, για να εν ξινή πρέπει να αντιλαμβάνονται το παράλογο της υπόθεσης τζαι νομίζω πως δεν το αντιλαμβάνονται... αναρωτιέμαι καμιά φορά αν δώσω ένα πάτσο και πω δυο κουβέντες στη συνομήλικη μου αν θα καταλάβει τίποτε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αν ηταν να υλοποιησεις αυτο που απαντησες στη Σμιλι να σου πω οτι εν θα γινετουν τιποτε το τρομακτικο. Απλα θα εχαλουσες την ζαχαρενια της με λλιον προβληματισμο, που θα διαρκουσε απο καποια λεπτα εως ωρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αμάναμουμάναμουμάναμου οι νεύρες μου με έτσι καταστάσεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. τελικά οι φίλοι δεν είναι η οικογένεια που διαλέγεις αλλά η οικογένεια πέρα από τους γονείς(αν δεν σου κάνουν τη ζωή μαύρη) είναι οι φίλοι που διαλέγεις...
    πολύ ωραία ανάρτηση
    καλή χρονιά κ καλό κουράγιο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Mεν ακούεις λόγια ..έτο ούλλοι οι παντρεμένοι σκέφτουνται "γιατι ακόμα ο ταδε η ταδε να καλοπερνα?? να τη βάλουμε τζαι τουτη/ο στο λούκι της αγγαρείας τζαι της ρουτίνας".
    Κάμνε τζαι λάλε οτι νιώθεις ..κανένας εν πονεί κανένα , ούλοι κρίνουν τους πάντες και τα πάντα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Αμανα μου ρε! θαυμάζω την αντοχή σου...Τέθκοια ζωή εν σαν την φυλακη....Μακριά που μας!! Πτου Πτου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Χαρα στην υπομονη και τη κραση σου... Εχω μια θεια που εν ετσι! Και η μανα μου λαλει μου να μην παω στις οικογενειακες εκδηλωσεις γιατι ειμαι φαουσουα! Μα φταιω εγω που ο νους μερικων εν κοκκονοσυκο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Σανζώα σε νοητό κλουβί που δεν λεν να παν πέραν από την περιοχή που τους είπαν ότι μπορούν, πεθαμένοι ανθρώποι. Ζωή σε λόγου μας Ουφ. Με έτσι ανθρώπους είτε αδιαφορείς είτε τους απαντάς όπως είπε η και η Μουνλαϊτ.

    Καλή χρονιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. έλα κουράγιο θα περάσουν οι 2 μέρες αυτές :)
    καλή σου μέρα και καλή χρονιά να έχουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Για πολλούς πάτσους ο κύριος. Αλλά μπράβο σου που τα ανέχεσαι. Συμφωνώ που δεν μιλάς, τζι εγώ στην αρχή μπορεί να εμιλούσα βλέποντας τέθκοιες καταστάσεις αλλά σιγά σιγά καταλάβεις ότι δεν έσιει κανένα νόημα, εν πρόκειται εσύ να αλλάξεις κανέναν, απλώς προκαλείς προστριβές.
    ΥΓ: όι τζιαι ανορθόγραφο το στρουμφάκι!! Μια χαρά τα λες! Εγγύηση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. eolica, θυμίζω σου ότι εξακολουθείς να είσαι αντιπρόεδρος του ΣΙΚ, πρόσεχε τες δηλώσεις σου.

    Ο "κύριος" εν καθαρά γεναίκα, me thinks?

    πολλά ωραίο ποστ, ούφο.
    we hate micromanaging.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. χρόνια πολλά
    πάντα με τετοια καλα ποστ και ας ειναι γκρινιαρικα !
    εξαιρετικο γραψιμο ...

    Υγ. ολοι μας έχουμε μια δοση ελεγχου πάνω σε άλλους όπως και εξαρτησης ...
    φτανει να το κατανοούμε και να προσπαθούμε να το ελεγχουμε
    Καλή χρονια καλά ποστ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Grouta ευχαριστώ. πολλές φορές αναρωτιέμαι αν κάτω από αυτή την εικόνα που δείχνουν υπάρχει κάτι άλλο...

    kaisi ναι... :/

    Περσέας συμφωνώ, η καλύτερη οικογένεια είναι οι φίλοι!

    Tatsa :-) ξέρω ζευγάρια έτσι όπως λέεις :-)) αυτοί είναι αλλιώς...

    Πρασινάδα σαν φυλακή για εμάς τους απέξω! μέσα ακόμα αναρωτιέμαι πως το βλέπουν!

    Astatus τζι εμένα δίνει μου κάτι τέτοιες συμβουλές η μάνα μου :-)))

    Dr. Prixtis πράγματι... :/

    Ina αδιαφορώ...

    mahler76 περάσανε :-)

    Eólica ούτε εγώ μπορώ τα ορθογραφικά λάθη, παρόλο που κάνω, με τα τελικά ε και αι συνήθως :-)

    Sike ναι, ο Εγκέφαλος εν γυναίκα... πάντα είναι :-)

    περαστικέ ευχαριστώ. έχεις δίκαιο...

    Passenger ουφ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. καλή χρονιά και πάλι!!!

    το πρώτο κόμμεντ του 2012 :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή