Μη χρόνος

Τη περασμένη Κυριακή το απόγευμα αποφάσισα ότι θα έδινα του εαυτού μου αναρρωτική άδεια τη Δευτέρα. Η δουλειά ήταν χαοτική για μήνες τζαι τωρά που επόκατσε νάκκον, η μάνατζερ μου έφυεν να πάει στη χώρα της στην άλλη άκρη του κόσμου διακοπές ένα μήνα. Τούτο άφηκεν με στα σιέρκα του πιο σίνιορ συναδέλφου ο οποίος μου γυρίζει τα άντερα. Εχρειάζουμουν ένα μπρέικ. 

Εξύπνησα αργά τζαι επήα στο καφέ κάτω που το σπίτι μου για πρόγευμα, επίτηδες χωρίς βιβλίο ή το λάπτοπ. Εχρειάζουμουν λλίο μι τάιμ. 

Κάμνω κάτι μαθήματα γλώσσας ονλάιν τζαι με τη δασκάλα μιλούμε για διάφορα θέματα για να αποκτήσω άνεση στην κατανόηση τζαι ομιλία. Το θέμα των τελευταίων θκυο εφτομάων ήταν ο χρόνος σαν εμπόρευμα τζαι για να έρτει να δέσει με το γενικότερο βαρύ θέμα του χρόνου σαν κάτι που μπορείς να ξοδέψεις, να σπαταλήσεις, να φυλάξεις αλλά να μεν έσιεις έλεγχο στη διάρκεια του, η Μαρί είσιεν έρτει στη μικρή μας πόλη τη περασμένη βδομάδα για μια κηδεία. 

Με την προεμμηνόπαυση να καραδοκεί, αρκέφκω να καταλαβαίνω τι σημαίνει κρίση μέσης ηλικίας. Οι ορμόνες οργιάζουν, το σώμα εν σε ένα χάλι, ο νους εν σε μια ημιμόνιμη ομιχλώδη κατάσταση τζαι η ψυχολογία λλίο πιο πάνω που τα τάρταρα. 

Σαν ντιφόλτ πρόμπλεμ σόλβερ, αποφάσισα να της επιτεθώ πριν μου επιτεθεί. Με λλίη έρευνα, έμαθα ότι με διατροφή, άσκηση τζαι μια καλή ψυχολόγο παίζει τζαι να το περάσω χωρίς να ππέσω που το παράθυρο. 

Έσιετε παρόμοιες εμπειρίες / συμβουλές να μοιραστείτε; 

Τα ζόμπι με τες μπάκπακ

Η ζωή στη μικρή μας πόλη επέστρεψε σε ρυθμούς κανονικότητας, τζαι κανονικότητα σημαίνει να πηαίννουμε στο γραφείο μέσα μέσα για να θυμούνται οι άλλοι τη φάτσα μας, επειδή όμως το κανονικό κανονικό είναι να δουλεύκουμε που σπίτι, πρέπει να έχουμε τα λάπτοπ μαζί μας συνέχεια για να έχουμε την ελευθερία να δουλεύκουμε που όποθθεν θέλουμε με αποτέλεσμα να θωρείς κάθε πρωί τζαι απόγευμα έναν στρατό με ζόμπι φορτωμένα εταιρικές μπάκπακ να περπατούν μες τους δρόμους, να περιμένουν υπομονετικά σε ουρές που φτάνουν ως το πεζοδρόμιο για να πιάσουν καφέ το πρωί, να προσπαθούν να στριμωχτούν στο μετρό διπλάσια σε μεγεθος λογω της μπάκπακ, να κάμνουν επιδρομή στο άδειο σουπερμάρκετ με τα ράφκια που ερημάξαν τα ζόμπι που εσχολάσαν πιο γλήορα το απόγευμα, τζαι κάποια που τούτα τα ζόμπι έχουν ακόμα κρεμασμένο στον λαιμό τους το πάσο τους, κάτι που εν εκατάλαβα ποττέ μου μιας τζαι το να φκάλω το πάσο που πάνω μου εν το πρώτο πράμα που κάμνω μόλις σχολάσω, πριν καν ακόμα βάλω το λάπτοπ μες τη μπάκπακ τζαι πριν φκω που το κτίριο επειδή το πάσο χρειάζεται για να μπεις αλλά όι για να φκεις τζαι τωρά εθυμήθηκα τζείνο το ζόμπι τη περασμένη βδομάδα που εξέχασε να πατήσει το κουμπί να ανοίξει η πόρτα να φύει τζαι εκούνταν την εκούνταν την για κάμποση ώρα τζαι εγίνετουν σταδιακά πιο απελπισμένο τζαι νευριασμένο ώσπου τελικά του έκοψε να το πατήσει τζαι να φύει τζαι εθύμησεν μου μια παράσταση που είδα πέρσι του Δημήτρη Παπαϊωάννου με ένα αθρωπούι που εφάκκαν πας τον τοίχο δίπλα που τη πόρτα μια θκυο τρεις δέκα είκοσι φορές προσπαθώντας να περάσει τζαι εν τα κατάφερνε τζαι δεν εσταμάταν ώσπου τζαι ένα άλλο αθρωπούι έπιασε το που το σιέρι τζαι οδήγησε το μέσα που τη πόρτα τζαι πόσο τραγικό ένι να είμαστεν ούλλοι σαν τα ζόμπι κουρασμένοι που οκτάωρα μπροστά που μιαν οθόνη τζαι το ακόμα πιο τραγικό ένι το ότι τουλάχιστον τες μέρες που δουλεύκουμε που το γραφείο λαλούμε τζαι καμιά κουβέντα με κανένα πλάσμα τρισδιάστατο μπροστά μας, εν είμαστε κλεισμένοι έσσω μας να μιλούμε σε χαμογελαστές φωτογραφίες στο ζουμ. 

Δέντρα στο Μπρούκλιν

Θκιαβάζω πολλά που μιτσιά τζαι θυμούμαι τζείνο το αίσθημα του να έχω θκιαβάσει ούλλα τα βιβλία στη βιβιοθήκη του δημοτικού τζαι να τα ξαναθκιαβάζω που την αρκή. Η βιβλιοθήκη ενός προσφυγικού δημοτικού της δεκαετίας του ογδόντα ήταν έναν έπιπλο με τρία ράφκια κάτω που το παράθυρο της τάξης. Το Μικρό Σπίτι στο Λιβάδι τζαι οι Μικρές Κυρίες εν τα μόνα που θυμούμαι που τότε. 

Στα δώρα γενεθλίων του σογιού μου επικρατούσαν τα ρούχα τζαι τα μετρητά, επίσης μια μεγάλη συλλογή χρυσών κοσμημάτων που μιαν πλούσια θκειαν τα οποία επούλησα πριν χρόνια. Σε ούλλη μου τη παιδική ζωή, μια φορά μου εκάμαν δώρο βιβλίο, μιαν έκδοση για παιδιά του Μεγάλες Προσδοκίες του Ντίκενς, βιβλίο που νιώθω “δικό μου”. 

Τα πράματα αλλάξαν όταν επήα γυμνάσιο τζαι είχα πρόσβαση σε αληθινή βιβλιοθήκη, ένα δωμάτιο που τότε μου φαινόταν τεράστιο αλλά τωρά που το θυμούμαι εν ήταν πιο μεγάλο που μια μιτσιά τάξη. Τζαι ήταν τζειμέσα που μας εφέρναν τζαι τον παπά να μας εξομολογήσει, να του πούμε αν αντιμιλήσαμε των γονιών μας ή αν εκλέψαμε κανένα σελίνι που το τσεντί τους. 

Εν θυμούμαι πολλά που τα βιβλία που εθκιάβασα τότε αλλά ένα που τζείνα ήταν το Ένα Δέντρο Μεγαλώνει στο Μπρούκλιν. Η Φράνσι, λλίο πιο φτωσιή που εμένα, ήταν εγώ. Άρεσκεν της να θκιαβάζει τζαι είσιεν κάποιες που τες υπαρξιακές μου αναζητήσεις. Τα χρόνια επεράσαν, εν το εθκιάβασα ξανά τζαι ήβρα το πρόσφατα σε ένα βιβλιοπωλείο τζαι αγόρασα το. 

Εν συνηθίζω να ξαναθωρώ ταινίες που είδα, ούτε διαβάζω βιβλία δεύτερη φορά, εκτός τζαι αν εν κανένα με διηγήματα. Τα βιβλία στον κόσμο εν πολλά τζαι ο χρόνος λλίος. Τούτο έθελα να το ξαναδιαβάσω για να επισκεφτώ κατά κάποιον τρόπο τον κόσμο του, ειδικά μετά που έζησα το χιπστερικό πλέον Γουίλιαμσμπουργκ. 

Τζαι μετά που εθκιάβασα πέντε σελίδες ήβρα το κακογραμμένο, απλοϊκό τζαι πατροναρίστικο τζαι δεν ξέρω αν θα το θκιαβάσω για να φτάσω στες σκηνές που θυμούμαι που τα παιδικά μου χρόνια τζαι να τες αποδομήσω ή αν θα το πάρω σε κανένα σέκοντ χαντ βιβλιοπωλείο αθκιάβαστο. 

Χωρκοΰρα τζαι σπιτόγατος

Τι συμβαίνει όταν είσαι σε σχέση με ένα cat person ενώ είσαι dog person τζαι έσιετε τζαι οι θκυο ούλλα τα στερεοτυπικά χαρακτηριστικά τούτων των ζωόφιλων; 

Είδα το νέο σταντ απ του Ricky Gervais στο οποίο αναφέρει ότι πάει στο γειτονικό του πάρκο μόνο τζαι μόνο για να βλέπει σκύλους, τζαι ότι ξέρει περίπου θκιακόσιους σκύλους με το όνομα τους. Τον καταλαβαίνω απόλυτα τζαι η αγάπη του για τα ζώα εν ένας που τους λόγους που μου αρέσκει (το νέο του σταντ απ εν κλάσεις κατώτερο που το Humanity by the way, δεν είναι καν αστείο). 

Λατρεύω τους σκύλους. Αρέσκει μου να σηκώνουμε νωρίς τζαι να αμολιέμαι στους δρόμους τζαι στα πάρκα, να κάθομαι σε παγκούθκια τζαι πλατείες, να είμαι έξω όσο συχνά μου επιτρέπει ο εσωστρεφής εαυτός μου τζαι ναι, δεν μπορώ να καταλάβω το κόνσεπτ του να έχω τη χέστρα του κάττου μες τη κουζίνα. 

Ο Γουές λατρεύει τους κάττους. Αρέσκει του να κολοτζιάζει με βιβλία τζαι καφέδες, σπίτι τζαι σε βιβλιοπωλεία τζαι καφέ το πολλή θκυο χιλιόμετρα που σπίτι, να εν έσσω όποτε δεν είναι στη δουλειά τζαι ναι, δεν μπορεί να καταλάβει το κόνσεπτ του να συνάω τα σκατά του σκύλου σε μια πλαστική τσάντα. 

Θέλουμε να περνούμε μαζί τον ελεύθερο μας χρόνο τζαι μαχούμαστε να έβρουμε μιαν ισορροπία στες ώρες που περνούμε κολοτζιάζοντας στην τηλεόραση (“εντάξει, ας δούμε ακόμα ένα επεισόδιο Frasier, αλλά μετά να πάμε έξω”) τζαι στες ώρες που περνούμε στες εξοχές (“εντάξει, να φκούμε τζαι τούτον τον λόφο στο πάρκο, αλλά μετά να πάμε σε τζείνο το βιβλιοπωλείο, έσιει τζαι καφέ στον πρώτο όροφο”).

Έμπνευση για τούτο το ποστ τούτο το καρτούν του αγαπημένου Tom Gauld το οποίο θα ήταν χρήσιμο μόνο άμαν ο κάττος άκουεν με. 

Τυχαία αγάπη

Την πρώτη φορά που ο Γουές είπεν μου ότι με αγαπά έβαλα του τες φωνές τόσον άγρια που μου είπε μετά ότι εφοάτουν ότι εν θα του ξαναμιλήσω. Την δεύτερη φορά που μου το είπε, δειλά δειλά τζαι με μιαν ανάσα που ίσια που ακούστηκε, εκοίταξα τον με ένα τρομοκρατημένο ύφος σαν να τζαι είσιεν μόλις πει ότι ήταν ζωσμένος εκρηκτικά. Έσωσεν με το ότι το είπε την ώρα που εκατέβαινε που το τρένο τζαι εκλείσαν πίσω του οι πόρτες, αλλιώς ήταν να του έλεα ότι τζαι εγώ αγαπώ τον τζαι δεν ήμουν έτοιμη.

Όταν τελικά είπα του το, εξεκινήσαμε να το λαλούμε συνέχεια, καλημέρα αγαπώ σε, καληνύχτα αγαπώ σε, είμαι στη δουλειά τζαι πνίγομαι αγαπώ σε, πώς ήταν το μίτινγκ σου αγαπώ σε. Εν ωραίο, αλλά θυμούμαι τον πρώην που μου έστελνε δεκαπέντε εμότζι με φιλιά τζαι καρδούλες με κάθε μήνυμα, ακόμα τζαι όταν ήταν μες το τρένο τζαι έρκετουν να με χωρίσει (yep).

Στη βόλτα μας στο πάρκο σήμερα, εν θυμούμαι πώς το έφερε η κουβέντα τζαι ερώτησα τον αστεία αν απορεί πως μια όμορφη τζαι έξυπνη γυναίκα σαν εμένα ερωτεύτηκεν τον τζαι απάντησε ναι, απορεί. Είπα του ότι τον αγαπώ, είπεν μου ότι με αγαπά, ερώτησα τον αν με πιστεύκει όταν του λέω ότι τον αγαπώ, είπεν ναι, ερώτησεν με αν τον πιστεύκω όταν μου λέει ότι με αγαπά, είπα ναι.

Συζητούμε συχνά για τον τρόπο με τον οποίο εγνωριστήκαμε, με ένα ύφος σαν να μεν πιστεύκουμε την τύχη μας. Τζαι εθκιάβασα αρκετόν Κούντερα στα νιάτα μου για να με τρομοκρατεί τούτη η τυχαιότητα τζαι αν δεν ήταν τζείνος τζαι ήταν κάποιος άλλος τζαι αν δεν ήμουν εγώ τζαι ήταν κάποια άλλη τζαι αν βρεθεί δίπλα που καμιάν άλλη σε μιαν άλλη παμπ τζαι ερωτευτεί την, τζαι αν βρεθώ δίπλα που κανέναν άλλον σε μιαν άλλη παμπ τζαι ερωτευτώ τον, πού εν να πάει τούτη ούλλη η αγάπη που λαλούμεν ότι έχουμε for each other?