Τα ταξίδια μου το 2020

Για να παραφράσω Παυλίδη, το ωραιότερο ταξίδι που 'χω κάνει, δεν ήταν πάνω στη σπασμένη πολυθρόνα, αλλά έτσι όπως είναι η χρονιά τούτη, εταξίδεψα πολλά πας τον καναπέ μου με βιβλία. Ακολουθεί μια μικρή επιλογή που δεν είναι κριτική των βιβλίων, απλά οι σκέψεις μου μετά που τα διάβασα. 

 

Ιαπωνία, The Travelling Cat Chronicles

Το βιβλίο που με έκαμε να αγαπήσω με ένα διαφορετικό τρόπο τους κάττους. Αρέσκουν μου οι κάττοι, απλά όι όπως τους σκύλους. Οι σκύλοι καταλαβαίνουν με τζαι καταλαβαίνω τους. Οι κάττοι εν ένα μυστήριο που μου αρέσκει να περνώ χρόνο μαζί τους αλλά σε μια κάποια απόσταση. Με τούτο το βιβλίο, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου μιλά μας ο γάτος Νάνα, έκαμε με να γελώ, να κλαίω τζαι να αποκτήσω μιαν βαθκιάν αγάπη για τους κάττους. Τζαι την Ιαπωνία. Αν επιβιώσω της πανδημίας, θα εν το επόμενο ταξίδι. 

 

Ρωσία, The Master and Margarita

Ήταν το περσινό Χριστουγεννιάτικο δώρο που τον Παύλο, τζαι εν του είχα πει ότι το είχα ξαναξεκινήσει πριν χρόνια αλλά εφοΐτσιασεν με τόσο πολλά που το άφησα που τες πρώτες σελίδες. Τόσα χρόνια μετά, ακόμα βρίσκω το φοϊτσιάρικο τζαι ο μόνος τρόπος που ήβρα για να το διαβάσω ήταν το καλοτζαίρι με το φως της μέρας, κατά προτίμηση στο καφέ κάτω που το σπίτι μου, περιτριγυρισμένη με πολλή κόσμο (σε απόσταση). Τζαι ήβρα το καταπληκτικό, πολλά αστείο τζαι εδιάβαζα με ζήλια την σκηνή που η Μαργαρίτα σαν μάγισσα διαλύει το διαμέρισμα ενός βιβλιοκριτικού. Η Μόσχα εν στη λίστα μου πολλά χρόνια. Αν επιβιώσω της πανδημίας, θα εν το επόμενο ταξίδι. 

 

Αγγλία, The Midnight Library, Machines Like Me & Girl, Woman, Other

Το πρώτο έπιασα το επειδή μου αρέσκουν τέθκειες “τι θα γινόταν αν…” ιστορίες. Είχα διαβάσει ένα άλλο βιβλίο του ίδιου συγγραφέα τζαι είχα το έβρει απλοϊκό αλλά σε περίοδο πανδημίας, τζαι μετά τη Μόσχα, τζαι με την υπόθεση του τούτου να εν τόσο ελκυστική, αγόρασα το μόλις εφκήκε τζαι εθκιάβασα το σε πέντε μέρες. Εν τούτο το είδος βιβλίου, ευκολοδιάβαστο αλλά στο τέλος άφησε με με μιαν αίσθηση ότι έχασα πέντε μέρες που τη ζωή μου. Αν κάμω απόπειρα αυτοκτονίας τζαι φτάσω σε μια βιβλιοθήκη σαν ανταμοιβή, θα διαλέξω να μεν το διαβάσω.

Το δεύτερο έπιασα το επειδή ενόμιζα εν να διαβάσω το καινούργιο Atonement, που εν ήταν. Έσιει κάποια καλά στοιχεία, όπως το παράλληλο σύμπαν τζαι το ρομπότ, αλλά στο τέλος της ημέρας η ιστορία εν μια απλή ιστορία ενός λούζερ (ή μήπως δύο;) που ερωτεύκεται τζαι βλέπει το φως. Άρεσεν μου το τέλος πάντως, το να σε κατσαδιάζει ο Alan Turing μετά που με έκαμες να σε αντιπαθήσω για 306 σελίδες, ήταν απολαυστικό.

Το Girl, Woman, Other άρεσεν μου πολλά. Ιστορίες γυναικών που αλληλεπιδρούν, μπλέκεται η μια με την άλλη, μπαίνεις μες το μυαλό τους τζαι ακολουθείς τες, εν κάπου δαμέ. Εθκιάβασα το το καλοκαίρι τζαι εν ακόμα μαζί μου, η Άμμα, η Κάρολ, η Μπούμι, η Πηνελόπη, η Χάτι τζαι η Γκρέης, ούλλες. 

 

Ιρλανδία, Normal People

Βρήκα εντελώς αχρείαστο το πήαιννε έλα με τες ημερομηνίες, αφού μας λέει ότι βρίσκονται πχ τον Νιόβρη, το επόμενο κεφάλαιο εν τον Μάρτη αλλά με flashback στα Χριστούγεννα. Εν το έπιασα, γιατί; Δεν μου άρεσε επίσης επειδή μπορούσα να ταυτιστώ λλίο υπερβολικά με την Μαριάν νομίζω. 

 

Ηνωμένες Πολιτείες, The Man in the High Castle & Calypso

Το πρώτο στην αρκή τζαι μέχρι σχεδόν το τέλος, άρεσεν μου πολλά. Μετά εχάθηκα, τζαι έπρεπε να διαβάσω κριτικές τζαι αναλύσεις για να καταλάβω τι έγινε. Ήταν στη λίστα μου για διάβασμα πολλά χρόνια οπότε εν το μετάνοιωσα που το διάβασα.

Το δεύτερο, εν το καινούργιο βιβλίο του David Sedaris του οποίου είμαι φαν, έχω διαβάσει τα παραπάνω βιβλία του. Τούτο τωρά εν λλίο πιο σκοτεινό που άλλα, μιλά πολλά για την αυτοκτονία της αδελφής του τζαι την θνητότητα γενικά. Εν ξέρω αν θα το χρησιμοποιήσω όπως τα προηγούμενα (να διαβάζω ένα διήγημα πότε πότε για να μου φτιάχνει το κέφι) αλλά σίγουρα θα το ξαναδιαβάσω. 

 

Νέα Υόρκη, The Goldfinch

Αγόρασα το μια μέρα πριν το προτελευταίο lockdown πρώτον λόγω του ότι το βλέπω συνέχεια μπροστά μου στο βιβλιοπωλείο τζαι δεύτερον λόγω όγκου: θα κρατήσει αρκετές μέρες. Έχω την πειθαρχία να το διαβάζω μόνο τη νύχτα πριν τζοιμηθώ τζαι αποδείχτηκε πολλά καλή επιλογή. Έσιει σασπένς, ενδιαφέροντες χαρακτήρες τζαι μπορώ να ταυτιστώ λλίο υπερβολικά με το πόσο χαμένος εν ο ήρωας. Είμαι στη μέση περίπου τζαι αφήνω το κάθε λλίες σελίδες για να αγναντέψω το ταβάνι: μόλις τελειώσει τούτο ούλλο, τζαι αν επιβιώσω της πανδημίας, θα πάω στη Νέα Υόρκη για ένα χρόνο. 

 

Κυπριακά

Είμαι Κύπρο για διακοπές τζαι η αναλαμπή για τούτο το ποστ ήρτεν μου προχτές μετά που εσυναντήθηκα με φίλη αγαπημένη στη Λευκωσία. 

Εχαρατζίστηκα να φκω της πόλης τζαι εβρέθηκα μέσα σε κάτι δάση στο Γέρι όπου έκαμα μιαν απίστευτα παράνομη επαναστροφή, μετά έστριψα λάθος που ένα διχάλι τζαι αντί να φκω πας το χάι γουέι για Λεμεσό, επήεννα επήεννα χαζίρι να πάω Τζερύνεια να έβρω έξοδο να στραφώ. Εν έσιει σημμασία σε πόσες χώρες εταξίδεψα, στη Λευκωσία πάντα θα χάνομαι. 

Μόλις ήβρα τον δρόμο που αναγνώρισα ότι ήταν ο σωστός τζαι έξερα πού ήμουν τζαι πού επήεννα, αναφώνησα αλληλούια, έβαλα ράδιο τζαι άρκεψα να τραγουδώ παρέα με μουσική που είχα να ακούσω χρόνια. Εσκέφτουμουν ό,τι εν πολλά σπάνιο τούτο, να είμαι τέλλια μόνη μου μες τες σκοτεινιές στη μέση του πουθενά, τζαι ας μεν φοηθώ, ας το απολαύσω. 

Μόλις εκόντεψα της Λεμεσού τζαι άρκεψα να χαλαρώνω τραγουδώντας με πάθος Αλκίνοο, επετάχτηκε μπροστά μου ένας κάττος. Επάτησα τα στόπερ τζαι μετά εκοίταξα να δω πόσο πίσω ήταν το που πίσω αυτοκίνητο (ήσουν μακριά, αλλά όσο βρισίδι τζαι να μου έδωσες, αξίζει μου). Ο κάττος επήε πανικοβλημένος ως τη μέση του δρόμου, άλλαξε γνώμη τζαι εστράφηκε ξανά βουρητός που ποτζεί που ήρτε, εγλύτωσεν την. Εγώ χαζίρι να μείνω στον τόπο που τον φόο μου. 

Επήα σπίτι τζαι την ώρα που έκαμνα την βραδινή μου περιποίηση, κρεμούες για τες ρυτίδες, εκατάλαβα γιατί εν μου αρέσκει η Κύπρος. Υπενθυμίζει μου συνέχεια την θνητότητα μου (μας). 

Η οφκιερκά, η σκοτεινιασούρα, η απόλυτη μοναξιά του να οδηγείς στη Κακορατζιά μες τη μαύρη νύχτα μόνη σου, ο πολλής ελεύθερος χρόνος, οι συγγενείς με θέματα σμολ τολκ θανατικά τζαι τραγωδίες, αναμνήσεις που μιαν περασμένη ζωή που την οποία ακόμα έχω τραύματα, η αίσθηση όποτε έρκουμαι Κύπρο ότι τελικά αλώπως επέλλανα τζαι εν τζαι ζω στο εξωτερικό, εν σε κανένα ίδρυμα που με έχουν κλεισμένη τζαι φκάλλουν με κάθε λλίους μήνες έξω. 

Εν τζαι σημαίνει ότι εν έχω τα ψυχολογικά μου στη μικρή μας πόλη, απλά εν έχω τον χρόνο να τα θυμούμαι τζαι να τα επεξεργάζομαι. Ο χρόνος μοιάζει διαφορετικός τζει κάτω, τα ατελείωτα απογεύματα στη βεράντα με φραπέ εν κάτι που περνά σε μιαν ώρα, όι δέκα κυπριακές.

 

Σημείωση: έγραψα τούτο το ποστ τη τελευταία φορά που ήμουν Κύπρο πριν από ένα χρόνο αλλά εν έβρισκα πώς να το κλείσω. Τωρά που με επιάσαν οι νοικοτζυροσύνες μου τζαι καθαρίζω τα ντραφτς μου, αποφάσισα πως ήρτεν η ώρα του. Με το νέο λόκντάουν τζαι τον πολλή ελεύθερο χρόνο, ο χρόνος ακόμα εν έφτασε να εν τόσο βαρύς όσο στη Κύπρο. Ελπίζω να μεν γινεί, για να μεν στραφούν τζαι τα ψυχολογικά. 

Ch ch ch changes

Πριν από έξι εφτομάες, ο μάνατζερ μου είπεν μου ότι ανάδοξεν του να γινεί διευθυντής του τμήματος μας, ο μάνατζερ του που ήταν τζαι συγκάτοικος του στο πανεπιστήμιο εδέχτηκε, τζαι σαν αποτέλεσμα θα διαλύσει τζαι θα ξαναχτίσει την ομάδα με καινούργιους υπαλλήλους οπότε ευχαριστώ για τη συνεργασία, έσιεις δύο μήνες notice period, εν να σου στείλει μέηλ το έητζ αρ με τες λεπτομέρειες. 

Μιλώ με τον μοναδικό συνάδελφο που εν στην ίδια χώρα με μένα τζαι είσιεν κάπως διαφορετική αντιμετώπιση, επίσημο μέηλ που τον μάνατζερ με απόλυση τζαι προτροπή αν έθελε να στείλει βιογραφικό για μια πιο τζούνιορ θέση. Εσκέφτετουν το τζαι τελικά έκαμε το, αλλά εν τον ενημερώσαν ούτε αν την έπιασε ούτε αν δεν την έπιασε, φεύκει σε δύο βδομάδες. 

Ένα περίεργο πράμα έγινε την ημέρα που έμαθα ότι απολύομαι, εζωντάνεψα. Που τζιαμέ που επερνούσα τη κάθε μέρα δουλεύκοντας με το ζόρι τζαι χωρίς καμιά όρεξη (εν έχω ούτε πολλή δουλειά τους τελευταίους μήνες, εκράταν την ο μάνατζερ για να του κάτσει το διευθυντιλλίκκι), ξαφνικά ήβρα δέκα πράματα πάνω στα οποία ενθουσιάζομαι να δουλέψω σαν side project, εδούλεψα ήδη πάνω σε κάποια, αγόρασα βιβλία τζαι παρακολουθώ τουτόριαλς για ένα πράμα που εν απλή γαμημένη κοινή λογική αλλά έγινε μεγάλη μπίζνα τα τελευταία χρόνια. 

Οπότε, περιμένοντας το μέηλ που το έητζ αρ τζαι χωρίς καμιά δουλειά που τη δουλειά, επέρασα τες τελευταίες εφτομάδες δουλεύκοντας εντατικά πάνω σε πράματα που με ενδιαφέρουν ως τη περασμένη Παρασκευή που μου εμπήκε η ιδέα ότι μπορεί τούτος να περιμένει που το έητζ αρ τζαι το έητζ αρ που τούτον να μου στείλουν μέηλ τζαι αλώπως είμαι ήδη απολυμένη τζαι δεν το ξέρω. Έτσι έστειλα του μέηλ τζαι η απάντηση του εξανάστειλε με στην αδράνεια τζαι τη βαρεμάρα με την οποία δουλεύκω με το ζόρι.

Παρεξήγησις λαλεί. Έτσι ενόμιζα τότε λαλεί, ακόμα εν είναι ξεκάθαρα τα πράματα λαλεί, αν τζαι όταν κινδυνεύσει η θέση σου θα σου στείλει μέηλ το έητζ αρ, τίποτε εν είναι σίγουρο ακόμα λαλεί, έσιει κάποιες δουλειές που μπορείς να αναλάβεις λαλεί, έλα την τούτη τη δουλειά λαλεί, τζαι έδωκεν μου ένα βαρετό πρότζεκτ που απλά πρέπει να αλλάξω τα στοιχεία πάνω σε τελειωμένη δουλειά δική του. Εν δουλειά διώρου, τζαι έσιει που τη Δευτέρα που κάθομαι τζαι χάσκω χωρίς να το κάμνω ούτε τζείνο, ούτε δικά μου πρότζεκτς.

Έτο ίνταλις η εργασία σκοτώνει τα κίνητρα, τη δημιουργικότητα τζαι τον ενθουσιασμό των εργαζομένων, εξύπνησεν ο Μαρξ μέσα μου τωρά. Η θέση ακόμα εν ανοικτή ονλάιν οπότε φυσικά εν θέλει να με απολύσει πριν έβρει αντικαταστάτρια, μπας τζαι χρειαστεί να κάμει καμιά βαρετή δουλειά ο ίδιος. Απορώ τι θα κάμει τελικά αν δεν μπορέσει να με απολύσει τωρά κοντά. Αποφεύγει με τζαι μένα τζαι τον συνάδελφο, έχουμε να του μιλήσουμε που την ημέρα που (ενόμιζε ότι) μας απόλυσε. Εν να ξεκινήσει να μου μιλά πάλε; 

Πάω να τελείωσω τη χαζοδουλειά που μου έδωκε μπας τζαι έβρω την όρεξη να δουλέψω πας τα δικά μου! 

Στο γκολφ

Εχτές έπιασα για δεύτερη φορά που τον Μάρτη το τρένο τζαι επήα εκδρομή. Όταν λέω εκδρομή σε περίοδο πανδημίας τζαι lockdown, εννοώ ότι επήα με τον Παύλο στο τέρμα μιας γραμμής του μετρό σε μιαν εξοχή τζαι ακολουθούσαμε έναν χάρτη με μονοπάτια σε ένα δάσος. 

Η αρκή του μονοπαθκιού ήταν μέσα που γειτονιές, μετά εβλέπαμε μιαν απλωσιά πράσινη αλλά εν εβρίσκαμε την είσοδο της. Επερπατούσαμε κάμποση ώρα δίπλα στον δρόμο κατά μήκος της απλωσιάς τζαι μόλις ήβραμε μια τρύπα στον φράχτη ανάμεσα σε δέντρα τζαι θάμνους, εμπήκαμε μέσα. 

Τζείνη τη στιγμή εκαταλάβαμε ότι τζείνο που ενομίσαμε ήταν οικογένειες με καρροτσούθκια με μωρά, ήταν μεσήλικες με μπαστούνια του γκολφ. Είχαμε μπει παράνομα μέσα σε ένα γήπεδο του γκολφ. 

Εφκήκαμε άρον άρον που τη τρύπα που εμπήκαμε τζαι εσυνεχίσαμε. Ο στατικός μας χάρτης ελάλεν ότι έσιει είσοδο στο δάσος λλίο πιο πάνω. Σε κάποια φάση ήβραμεν έναν δρόμο στενό, ειδυλλιακό με δέντρα ψηλά που ενωνούνταν οι κορυφές τους, τζαι ήμασταν σίουροι ότι ήταν η είσοδος στο δάσος. 

Που τες θκυο πλευρές ήταν ακόμα το γήπεδο του γκολφ αλλά εξέραμε ότι το δάσος ήταν τζιαμέ, κάπου. Μόλις ο δρόμος έφτασε σε ένα τέρμα, εγώ ενόμισα ότι η είσοδος που εβλέπαμε μπροστά μας ήταν η έξοδος του γκολφ τζαι ότι θα εβρίσκαμε το δάσος. Τελικά ήταν η είσοδος ενός πολλά μεγάλου σπιθκιού. Παραβίαση προσωπικής περιουσίας για δεύτερη φορά μέσα σε μισή ώρα. 

Επήαμε να φύουμε τζαι εκαρτζιλατιστήκαμε με θκυο ζευγάρια με τα καρροτσούθκια τους να πηαίνουν που το ένα γήπεδο στο άλλο. Ερωτήσαμε τους πόθθεν να πάμε στο μονοπάτι που εθέλαμε. Είπαν μας να μπούμε μες το γήπεδο, να προσέχουμε να μεν μας έβρει καμιά μάππα του γκολφ στο δόξα πατρί τζαι να έβρουμε το καφέ, η είσοδος του δάσους θα ήταν απέναντι. 

Με το που ακούσαμε καφέ, εξεχάσαμε τζαι πανδημία τζαι lockdown, εγώ έθελα καπουτσίνο τζαι ο Παύλος τουαλέτα. Εδιασχίσαμε άκρη άκρη ένα μέρος του γηπέδου ως το καφέ τζαι τζιαμέ είδαμε το πιο ενοχλητικό είδος ανθρώπου: λευκούς μεσήλικες άντρες με πολλά λεφτά τζαι την ανάλογη συμπεριφορά, να πίνουν μπύρες. 

Η υπάλληλος είπεν μας ότι το καφέ ήταν μόνο για τους γκόλφερς, τζαι ερωτήσαμε την πού ήταν το δάσος. Θα ενόμιζες ότι ένα δάσος όσο να 'ναι φαίνεται, αλλά το συγκεκριμένο έμοιαζε να εν περικυκλωμένο που γήπεδα του γκολφ. Εξήγησεν μας τζαι μετά ερώτησεν μας αν εθέλαμε να χρησιμοποιήσουμε τη τουαλέτα. Το πρόσωπο του Παύλου εφωτίστηκε, χαζίρι να την αγκαλιάσει. Εγώ ήμουν σε άγριες διαθέσεις τζαι ήμουν έτοιμη να απαντήσω πως εν εθέλαμε τίποτε που τζείνους. 

Όταν όμως ο Παύλος άρχισε να την ευχαριστά τζαι να την ακολουθεί μέσα, άφησα στην άκρη την υπερηφάνεια τζαι το μίσος προς τους γκόλφερς τζαι επήα τζαι εκατούρησα σε μια τουαλέτα που δεν ήταν η τουαλέτα μου, για πρώτη φορά που τον Μάρτη. 

Μετά ευχαριστήσαμε τη κυρία που μας εβοήθησε, εδιασχίσαμε τον δρόμο μέσα σε ακόμα ένα γήπεδο του γκολφ, επροσέχαμε που τες μάππες να μεν μας έβρουν στο δόξα πατρί τζαι ήβραμεν επιτέλους το μονοπάτι μέσα στο δάσος. Μιάμιση ώρα μετά που εξεκινήσαμε τη διαδρομή. 

Ο Παύλος ήταν τσαντισμένος για ώρα με τον χάρτη. Ήβρε τα κέφια του μόνο άμα αρκέψαμε να κάμνουμε λίστες με ταινίες στες οποίες ο κακός κάμνει διαβολικά σενάρια να καταστρέψει τους αντιπάλους του, τον κόσμο, το σύμπαν, σε ένα γήπεδο του γκολφ. Τζαι ήμασταν σίγουροι ότι η υπάλληλος άφηκεν μας να κατουρήσουμε για να εξιλεωθεί που δουλεύκει τζιαμέ. 

Η αποκάλυψη τζαι οι αποκαλύψεις

Τούτη ούλλη η κατάσταση, έφκαλε τον αληθινό εαυτό πολλών που τους κοντινούς μου. Πολλοί εκκπλήσσουν με, κάποιοι καθόλου, τζαι κάποιους απλά περιμένω να δω πότε εν να σαλτάρουν, να σκοτώσουν ούλλη τους την οικογένεια τζαι να αυτοκτονήσουν. Η φιλενάδα που ζει απομονωμένη πας τα βουνά περιμένοντας τη δευτέρα παρουσία, εν μια δυνατή υποψήφια. Περιμένοντας, ποστάρει ότι θρησκευτική μαλακία δει ονλάιν μπας τζαι εξασφαλίσει μια θέση στον παράδεισο. Ανησυχώ. 

Η συγκάτοικος μου δεν έφκαλε τες πυτζάμες τζαι τη ρόπα τον τελευταίο μήνα. Λαλεί μου ότι που τότε που εξεκίνησε ο εγκλεισμός έσιει κάθε μέρα πονοτζέφαλο. Θέλω να της πω ότι αν έφκαινε λλίο έξω μάλλον θα της επαίρναν, το θέμα εν ξέρω τι εν να εκουβάλαν πίσω σπίτι, έτσι εν της λαλώ τίποτε. 

Μια φίλη που ζει μόνη της άρκεψε να κάμνει κουβέντες με το google, ρωτά ότι της αναδόξει τζαι χαριεντίζεται με τα αποτελέσματα. Μια άλλη που ζει με τον φίλο της σε στούντιο σκέφτεται να τον χωρίσει. Θα έγραφα ότι ο Maurice εν σε πανικό αλλά εν να μου θυμώσει, ο Maurice δεν είναι απαισιόδοξος, απλά ένας καλά ενημερωμένος αισιόδοξος. 

Ο Παύλος κάθε βδομάδα παθαίνει τζαι άλλο ψυχοσωματικό. Ολόκληρη τη περασμένη βδομάδα ήταν σίγουρος ότι το είσιε τζαι ερώταν με δύο φορές την ημέρα αν είμαι καλά. Τη προηγούμενη βδομάδα ανέπτυξε συμπτώματα αγοραφοβίας. Ο Αγοραφοβικός τζαι η Υποχόνδρια, το τέλειο ζευγάρι είπα του. 

Η κολλητή καλά το πάει, παραδόξως όπως τζαι εγώ. Φαντάζομαι ότι έτσι αργόστροφες που είμαστε τζαι οι θκυο, εν να μας έρτει η φρίκη την ίδια ώρα σε κανένα μήνα. 

Έριξα το στο τρέξιμο, με ένα που τα αππς που εκατέβασα σαν personal trainer. Προχτές είχα τη φωνή που το αππ μες τα αυτιά μου να μου λαλεί ότι θα τα καταφέρω, ότι τα πάω περίφημα, ότι εν πρέπει να σταματήσω να βουρώ όσο κουρασμένη τζαι αν είμαι, γιου κκαν ντου ιτ. 

Τζαι εκουτσούφλισα, έππεσα σε σλόου μόσιον τζαι έχταρα το πιγούνι μου, το γόνατο μου τζαι τα σιέρκα μου, θεαματική βουτιά. Έμεινα κάτω να καταλάβω τι έγινε τζαι αν έσπασα τίποτε τζαι τότε ένας τύπος που το απέναντι πεζοδρόμιο ανησύχησε τζαι ήρτε να δει αν είμαι καλά. 

Εν μέσω πανδημίας που μας λαλούν που παντού να έχουμε δύο μέτρα απόσταση μεταξύ μας, ο τύπος ήρτε δίπλα μου τζαι έδωσε μου το σιέρι του να σηκωθώ. Έμεινα τζαι εθώρουν το επειδή εσκέφτουμουν τι εν το πιο ευγενικό να κάμω; Να τον αγνοήσω ακολουθώντας τη κοινή λογική των ημερών, ή να το πιάσω ακολουθώντας την ιπποτική λογική κάτι αιώνων; 

 

 

 

Bullet points

Επιάσαμε τη τρίτη βδομάδα απομόνωσης τζαι το ηθικό άρκεψε να ππέφτει
 
Εκατέβασα αππς πας το κινητό
 
Ένα για ασκήσεις γυμναστικής στο σπίτι που τελικά εν κάμνω 
 
Ένα για τρέξιμο, έξω που το σπίτι, πάω πάνω κάτω ούλλους τους κάθετους δρόμους της γειτονιάς 

Ένα για μουσική να μου κρατά παρέα στο τρέξιμο
 
Ένα για γιόγκα, έρκουμαι μισοπεθαμένη που το τρέξιμο τζαι χαλαρώνω 

Ένα για ξένες γλώσσες, μαθαίνω ιταλικά τζαι φαίνονται μου τόσο εύκολα που αλώπως είμαι διάνοια τελικά
 
Ένα για CBT, πέρκι περιορίσω λλίο τα ψυχολογικά

Με τη συγκάτοικο αποφασίσαμε ότι η ψυχική υγεία εν πιο σημαντική που τη σωματική

Τζαι ότι εν να καλέσουμε εγώ τον Παύλο τζαι τζείνη τον γυμναστή της να έρτουν να μείνουν μαζί μας

Ένας γυμναστής εν πάντα χρήσιμος
 
Ο Παύλος πόσο χρήσιμος θα αποδειχτεί εν να δείξει, προς το παρόν πολεμά στα χαρακώματα του Τουίτερ 
 
Εν θα του το πω αλλά ο άλλος πολεμά που απέναντι

Εν να γινεί σφαγή 

Στην απομόνωση, μέρα 8

Έσιει μόνο μια βδομάδα που εν πάω στο γραφείο τζαι ήδη εξέχασα ποια είμαι τζαι τι κάμνω σε σχέση με τη δουλειά. Όι πως εν δουλεύκω, δουλεύκουμεν ούλλοι που σπίτι, τωρά πόση δουλειά υπάρχει τζαι πόση φκαίνει, εν άλλη ιστορία. 

Εν νομίζω να μας καρτερά κανένας να είμαστε σούπερ παραγωγικοί με μια πανδημία πόξω. Περνά το οκτάωρο τζαι ενώ είμαι μπροστά στο κομπιούτερ, εν κάμνω τίποτε. Ούτε καν σόσιαλ μίντια ή ειδήσεις, έκατσα να δω ειδήσεις τη Παρασκευή τζαι μετά που εμάχουμουν να τζοιμηθώ έπιανε με σύγκρυο. Τζαι άτε να καταλάβεις αν τρέμεις που τον φόο σου ή αν σε έπιασε η πανδημία. 

Για ένα υποχόνδριο άτομο που επέρασε μια γερή κρίση χελθ ανξιάεττι πριν λλία χρόνια, καλά κρατώ. Θυμάστε το ποστ με τες παντόφλες που εδίσταζα να πω του Παύλου να φορεί; Ε τωρά είδεν με σε φουλ επίθεση ενάντια στα μικρόβια τζαι εν νάκκον εν ξέρει πόθθεν του ήρτε, εν να του περάσει.  

Εχτές εφκήκα μια βόλτα στη γειτονιά τζαι σε κάποια φάση άκουα μια δυνατή φωνή να λαλεί ΜΠΟΑ - ΜΠΟΑ - ΜΠΟΑ, μετά παύση, μετά ξανά ΜΠΟΑ - ΜΠΟΑ - ΜΠΟΑ ώσπου τζαι είδα ένα τύπο να σέρνει τα βήματα του. Είδεν με τζαι τζείνος τζαι εσταμάτησε, εφοήθηκα λλίο αλλά μόλις έστριψα σε πιο κεντρικό δρόμο εξανάκουσα τον, ΜΠΟΑ - ΜΠΟΑ - ΜΠΟΑ με παύση τζαι ξανά που την αρκή, ασταμάτητα. 

Νομίζω είδα πολλές ταινίες καταστροφής τζαι επιστημονικής φαντασίας που διαδραματίζονται στη μικρή μας πόλη τζαι είμαι ψιλοχεσμένη για το τι μπορεί να γίνει. Άσε που έκαμα τη βλακεία να δω το Shaun of the Dead τζαι έπαθα μια σύγχιση ότι εν ζόμπι όσοι κυκλοφορούν στους δρόμους. 

Πολλά αστείο πάντως, με ένα πλάνο που δουλεύκει ρολόι. 

Στην απομόνωση, μέρα 3

Εξυπνήσαμε το πρωί που σειρήνες, έμοιαζε να εν πυροσβεστική, αστυνομία τζαι ασθενοφόρα την ίδια στιγμή. Εν εδώσαμε πολλή σημμασία ως την ώρα που επήα στο σταθμό τζαι είδα τα ούλλα μαζεμένα τζιαμέ, κάποιος αυτοκτόνησε στες γραμμές του τρένου. 

Σκέφτουμαι ότι τούτη ούλλη η αβεβαιότητα τζαι ο τρόμος που μας ταΐζουν οι ειδήσεις, μπορεί να φτάσει στα άκρα πολλή κόσμο με κατάθλιψη. Επεράσαμε ούλλο το πρωί να ακυρώνουμε διακοπές τζαι ήμουν μαραζωμένη, ξαφνικά ένοιωθα πολλά κακομαθημένη. 

Μες το τρένο εθκιάβασα τα μέηλ που τη δουλειά, το HR να μας λαλεί να δουλεύκουμε κανονικά τες ώρες μας τζαι να στέλνουμε αναφορά στον μάνατζερ μας κάθε μέρα. Ίσως τούτο να εν καλό εσκέφτηκα, να με βάλει σε ένα πρόγραμμα που από μόνη μου εν το βλέπω να δουλεύκει. 

Όι πως έκαμα τίποτε ούλλη μέρα πάλε. Με κάποιο τρόπο που ούτε εγώ εκατάλαβα πάντως, όταν έστειλα το μέηλ το απόγευμα στον μάνατζερ μου, δείχνει με σούπερ μπίζι. Πάλε καλά. 

Ως τες 5 εσταμάτησα να δουλεύκω (έκλεισα το μέηλ τζαι τα ττιμς της δουλειάς δηλαδή) τζαι εσυνέχισα τη λίστα με ταινίες να δω στην απομόνωση. Εν να ξεκινήσω με το The Terminal, νομίζω ταιρκάζει με τες περιστάσεις. Ίσως μετά να δω τζαι το Castaway. Καμιά άλλη ταινία με τον Τομ Χανκς αποκλεισμένο κάπου; 

 

 

Στην απομόνωση, μέρα 2

Σαν γνήσια Κυπραία, μόλις εν εκατάφερα να σηκωθώ που το κρεβάτι η ώρα 7.30, αποφάσισα να αλλάξω τες οδηγίες σύμφωνα με τζείνο που με βολεύκει τζαι εδήλωσα του εαυτού μου ότι θα σηκώνομαι η ώρα 8 που δαμέ τζαι δα.

Τα υπόλοιπα πρωινά, εγίναν σύμφωνα με το πρόγραμμα, επήα τζαι μια βόλτα σε ούλλα τα σούπερμαρκετ, φαρμακεία τζαι μπακάλικα της ευρύτερης περιοχής σε αναζήτηση σαπουνιού τζαι μπετατίν - απέτυχα. Τουλάχιστον έμεινε μου η άσκηση. 

Ως τες 12 επείνασα τζαι άρκεψα να μαιρεύκω, πολλά περήφανη με τον εαυτό μου που εν έφαα τίποτε που το πρωί (τρεις ώρες νωρίτερα). Ώσπου να φάω, να μιλήσω λλίο με σώκλειστες φίλες τζαι να βάψω τα νύσια μου, εξύπνησε μια συνάδελφος τζαι έθελε κάτι. Εδώ ο κόσμος καίγεται τζαι τούτη εν η μοναδική που δουλεύκει που τα καλά ακόμα. 

Την ώρα που εξεκίνησα να το κάμνω, επρόσεξα σαν επληκτρολογούσα ότι εν έβαψα καλά τα νύσια μου τζαι επροσπάθησα να τα σάσω. Εκατέληξα με μισά νύσια πιο σκούρα που τα άλλα μισά τζαι αναλογιζόμενη ότι άρκεψα να πελλανίσκω που τα τωρά, εξέβαψα τα. 

Μόλις εστράφηκα στο κομπιούτερ ήβρα πέντε μηνύματα που τη φιλενάδα, τα θκυο ήταν τα τραούθκια της Ρωσίας τζαι της Ισλανδίας στη Γιουροβίβιον, το ένα ήταν για να με ενημερώσει ότι η Γιουροβίζιον ακυρώθηκε, το ένα ήταν με κεφαλαία να μου λαλεί ότι θρηνεί τζαι το άλλο καμιά δεκαπενταριά κλαψιάρικα εμότικονς. 

Την τελευταία φορά που ενδιαφέρθηκα για τη Γιουροβίζιον ήταν το 1989 οπότε είπα της να πάει να κλαφτεί στο Τουίτερ τζαι άρκεψα να ξαναβάφω τα νύσια μου ώσπου τζαι εθυμήθηκα ότι εν έκαμα τζείνο που έθελε η συνάδελφος. Σκατά. 

Κάπως έτσι αρκέφκει να ππέφτει ο πολιτισμός, αγνοείς τα δράματα των φίλων, εν κάμνεις τη δουλειά σου όσο πιο κανονικά γίνεται, λυσσιάς να φκεις έξω ενώ εν πρέπει. Τζαι ακόμα είμαστε στη μέρα δύο. Πάω στον Παύλο. 

 

Στην απομόνωση, μέρα 1

Η ιδέα ήταν να ξυπνήσω όπως ξυπνώ κανονικά, να ετοιμαστώ όπως ετοιμάζομαι κανονικά, να φκω να πάω μια βόλτα δαμέ γυρόν στους δρόμους σαν να τζαι ήταν να επήαιννα δουλειά, τζαι να έρτω σπίτι να κάτσω να δουλέψω που σπίτι όπως μας υποχρεώσαν που τη δουλειά. 

Τελικά εξύπνησα η ώρα 8, έκαμα πρωινό, εσύναξα ρούχα, έβαλα πλυντήριο, εσυγύρισα, έφκαλα τα σκουπίθκια, έκαμα καφέ τζαι έκατσα να δουλέψω, η ώρα 10.

Επέρασα μιαν ώρα να κατεβάζω φάιλς τζαι σέρβερς για να δουλεύκω πιο άνετα που σπίτι τζαι μετά αποφάσισα να τολμήσω μιαν επίσκεψη στο σούπερμαρκετ. Όπως ήταν αναμενόμενο, τα ράφκια ήταν όφκερα. Τουλάχιστον ήβρα κολόχαρτα, μια μικρή επιτυχία. 

Ώσπου να έρτω σπίτι, επείνασα. Τζαι αντί να φάω το φαί που είχα έτοιμο που τα εψές, έκατσα τζαι έκαμα σκραμπλ αυκά με καπήρες, απόλαυσα τα τζαι μετά φυσικά εφάν με οι τύψεις. Μισή μέρα επέρασε τζαι ήδη έππεσα στα ανθυγιεινά, σε μιαν εφτομάν εν να είμαι παχύσαρκη με χοληστερόλη αν συνεχίσω έτσι, είμαι τζαι μιας κάποιας ηλικίας, εν να πάω παράπλευρη απώλεια. 

Μετά τα υπαρξιακά, αποφάσισα να ξεκινήσω να δουλεύκω αλλά εθυμήθηκα ότι οι καπήρες δεν είναι αληθινό φαί οπότε έφαα τζαι το φαί που είχα που τα εψές. 

Χορτασμένη τζαι με τες τύψεις φιμωμένες, έκατσα η ώρα τρεις να δουλέψω. Έκαμα κάτι λλία ως την ώρα που μου έστειλε μήνυμα ο μάνατζερ μου να με ρωτήσει πώς τα πάω. Είπεν μου ότι τζείνος ετοιμάζει το σπίτι για τρίμηνη καραντίνα τζαι ότι μες τα αποθέματα εφύλαξε τζαι μια θηλιά. Ερώτησα τον αν το επήρε τόσο άσιημα τζαι δεν μου απάντησε, ελπίζω να μεν την χρησιμοποίησε που τα τωρά. 

Αποφάσισα να μεν αφήσω τον εαυτό μου να φτάσει στο ίδιο σημείο τζαι έκατσα τζαι έφτιαξα ένα πλάνο για την εργάσιμη μέρα το οποίο θεωρητικά θα ακολουθώ κατά γράμμα. Ώσπου να το τελειώσω εγίνηκε 5 τζαι αποφάσισα να σταματήσω να προσποιούμαι ότι δουλεύκω. Αποφάσισα να κάμω γιόγκα. 

Το πρόβλημα εν το ότι θέλω κάποιον να με διατάζει όσον αφορά την άσκηση. Εν μπορώ μόνη μου, θέλω να με αναγκάζει κάποιος, είτε εν η ήρεμη φωνή της δασκάλας της γιόγκα, είτε ο τύπος με το μικρόφωνο που μας τσιριλλά να μεν χαλαρώνουμε, κκκαμ ον πίππολ γιου κκκκαν ντου ιτ. 

Άι κκκκάντ, οπότε έκατσα τζαι εκατέβασα ένα αππ με μιαν υπέροχα αυταρχική κυρία η οποία ακόμα τζαι όταν μου λαλεί να χαλαρώσω λαλεί το με τέθκειο τρόπο που με κάμνει να θέλω να βουρώ. Είκοσι λεπτά τζαι τρακόσιες θερμίδες λιγότερες αργότερα, εσταμάτησα να θεωρώ ολόκληρη τη μέρα χάσιμο χρόνου. 

Τώρα να δούμε αν θα το κάμω τζαι αύριο. 

 

 

Και που λες, Ευτυχία

Εκόλλησε μου τούτο που την ώρα που είδα την Ευτυχία τζαι ας μεν είναι δικό της. Εξανάγραψα για την Ευτυχία, τότε. Τα τραούθκια της εμισούσα τα που ήμουν μιτσιά τζαι εν νομίζω να βάλω να τα ακούσω στο Spotify σήμερα, αλλά όπως τζαι με την παράσταση τότε, η ταινία επηρέασεν με.

Εμεγάλωσα με τα τραούθκια της Παπαγιαννοπούλου τζαι μετά επέρασα πολλά χρόνια μπροστά στη τηλεόραση, όταν έπρεπε να ταξιδεύκω, να γνωρίζω κόσμο, να κάμνω σεξ, να ερωτεύκουμαι αληθινούς ανθρώπους. 

Πρώτος πρώτος ο Δεληβοριάς. Είσιεν μου πει ο Maurice ότι ο Φοίβος ήταν πολλά... Φοίβος στη ταινία τζαι πραγματικά έσπασε μου τα νεύρα μου, εν τον είχα δει λάιβ που τότε. Εκατάλαβα γιατί εν αρέσκει σε πολλή κόσμο, κάτι που παλιά μου εφαίνετουν χαριτωμένο, τωρά θεωρώ το εκνευριστικό. 

Μετά ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης, τα αντίθετα συναισθήματα. Πάντα άρεσκεν μου, τζαι σαν ηθοποιός τζαι σαν άντρας. Τζαι σαν άντρας της Ευτυχίας ήταν τόσο γλυκός, τρυφερός τζαι καλός, που έθελα να ορμήξω στην οθόνη τζαι να του ορμήξω. 

Τζαι μετά που ετέλειωσε η ταινία, αγνόησα κάποια μηνύματα του Παύλου που λείπει ταξίδι τζαι επροσπαθούσα να θκιώξω τα φαντάσματα για να μπορέσω να τζοιμηθώ. Επειδή τζαι ο Παύλος εν γλυκός, τρυφερός τζαι καλός τζαι ώσπου εν να με αντέξει άραγε; Τζαι ώσπου εν να τον αντέξω εγώ; Έκλαια τον Παύλο πριν τον χάσω, επηρεασμένη που τούτο.

Όσο για την ίδια τη ταινία πέρα που τα υπαρξιακά μου; Κανένα ιστορικό πλαίσιο, Δεύτερος Παγκόσμιος, Εμφύλιος, Χούντα, τίποτε. Καταλαβαίνεις ότι επεράσαν τα χρόνια μόνο που τες ηλικίες των παιθκιών τζαι των εγγονιών της. Τζαι με το μακιγιάζ τζαι τες ηλικίες εσαντανώσαν μας λλίο. Τούτα μόνο τα αρνητικά, η ταινία εν τέλεια, να πάτε να την δείτε.